Лебед OB2-8A
- The correct title of this article is Cygnus OB2 #8A. The substitution or omission of a # sign is because of technical restrictions.
| Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000 | |
|---|---|
| Соѕвездие | Лебед |
| Ректасцензија | 20ч 33м 15,07905с[1] |
| Деклинација | +41° 18′ 50,4762″[1] |
| Прив. величина (V) | 9,06[2] |
| Особености | |
| Спектрален тип | O6If + O5.5III(f)[3] |
| U−B Боен показател | +0,15[4] |
| B−V Боен показател | +1,29[4] |
| Астрометрија | |
| Радијална брзина (Rv) | -27,7 км/с |
| Сопствено движење (μ) | Рект: -0,91[1] млс/г Дек.: -6,02[1] млс/г |
| Паралакса (π) | -3.91 ± 1.76[1] млс |
| Оддалеченост | 1.700[5] пс |
| Апсолутна величина (MV) | −6,78[6] |
| Орбита[7] | |
| Период (P) | 21,9 денови |
| Голема полуоска (a) | 71 R☉[5] |
| Занесеност (e) | 0,24 |
| Полузамав (K1) (главна) | 82,8 км/с |
| Полузамав (K2) (споредна) | 95,8 км/с |
| Податоци [5] | |
| Cyg OB2 #8A1 | |
| Маса | 44,1 M☉ |
| Полупречник | 20 R☉ |
| Површ. грав. (log g) | 3,48 |
| Сјајност | 650.000 L☉ |
| Температура | 36.800 K |
| Cyg OB2 #8A2 | |
| Маса | 37,4 M☉ |
| Полупречник | 14,8 R☉ |
| Површинска гравитација (log g) | 3,67 |
| Сјајност | 468,000 L☉ |
| Температура | 39,200 K |
| Старост | 2[6] Мг. |
| Други ознаки | |
Schulte 8A, 1E 203127+4108.5, TYC 3161-1325-1, ADS 14000 A, 2E 4382, HIP 101425, UBV 17839, AG+41° 1925, 2E 2031.4+4108, IDS 20297+4058, LS III +41 37, Cyg OB2-8A, 1ES 2031+41.1, 2MASS J20331508+4118504, BD+40°4227, GCRV 20036, PPM 60129, CCDM J20332+4119A, 1RXS J203315.8+411848, CGO 605, GOS G080.22+00.79 01, SAO 49781, CSI+40 4227 1, GSC 03161-01325. | |
| Наводи во бази | |
| SIMBAD | — податоци |
Лебед OB2 #8A — двојнолиниски спектроскопски двоен систем со местоположба во центарот на здружението Лебед OB2 на растојание од 5.500 светлосни години.
Откритие[уреди | уреди извор]
Сè до 1951 година Лебед OB2 #8 била позната како анонимен каталошки податок во бонскиот преглед. Тогаш била препозната како една од неколкуте високосјајни блиски жешки ѕвезди во соѕвездието Лебед. Иако била попозната како Шулте #8A, бројот 8 првпат се спомнува во постари трудови.[8] Шулте ја означил групата како масивно ѕвездено здружение и ја поделил ѕвездата #8 четири составници, вклучувајчи ја и #8A.[9]
Систем[уреди | уреди извор]
системот Лебед OB2 #8A содржи две масивни сѕвезди од спектрален тип O во меѓусебна орбита од 21,9 денови. Примарната е суперџин со 44 M☉ а секундарната е џиновска ѕвезда со 37 M☉.[7] Се смета дека двете ѕвезди не разменуваат маса и нивните светлосни класи во здружението Лебед OB2 од околу O6 се поклопуваат со главната низа.[6] Блиските ѕвезди Лебед OB2 #8B, #8C, и #8D, за кои првично се сметало дека се единечна ѕвезда се всушност масивни и сјајни ѕвезди од спектрален тип O.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
- ↑ Caballero-Nieves, S. M.; Nelan, E. P.; Gies, D. R.; Wallace, D. J.; Degioia-Eastwood, K.; Herrero, A.; Jao, W.-C.; Mason, B. D.; Massey, P.; Moffat, A. F. J.; Walborn, N. R. (2014). „A High Angular Resolution Survey of Massive Stars in Cygnus OB2: Results from the Hubble Space Telescope Fine Guidance Sensors“. The Astronomical Journal. 147 (2): 40. arXiv:1311.5087. Bibcode:2014AJ....147...40C. doi:10.1088/0004-6256/147/2/40.
- ↑ Cazorla, Constantin; Nazé, Yaël; Rauw, Gregor (2014). „Wind collisions in three massive stars of Cygnus OB2“. Astronomy & Astrophysics. 561: A92. arXiv:1312.1871. Bibcode:2014A&A...561A..92C. doi:10.1051/0004-6361/201322539.
- ↑ 4,0 4,1 Ducati, J. R. (2002). „VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 De Becker, M.; Rauw, G.; Sana, H.; Pollock, A. M. T.; Pittard, J. M.; Blomme, R.; Stevens, I. R.; Van Loo, S. (2006). „XMM-Newton observations of the massive colliding wind binary and non-thermal radio emitter CygOB2#8A [O6If + O5.5III(f)]“ (PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 371 (3): 1280. Bibcode:2006MNRAS.371.1280D. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10746.x.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Negueruela, I.; Marco, A.; Herrero, A.; Clark, J. S. (2008). „New very massive stars in Cygnus OB2“. Astronomy and Astrophysics. 487 (2): 575. arXiv:0806.2879. Bibcode:2008A&A...487..575N. doi:10.1051/0004-6361:200810094.
- ↑ 7,0 7,1 De Becker, M.; Rauw, G.; Manfroid, J. (2004). „A Spectroscopic study of the non-thermal radio emitter Cyg OB2 #8A: Discovery of a new binary system“. Astronomy and Astrophysics. 424 (3): L39. arXiv:astro-ph/0408027. Bibcode:2004A&A...424L..39D. doi:10.1051/0004-6361:200400049.
- ↑ Münch, Luis; Morgan, W. W. (1953). „Notes: A Probable Clustering of Blue Giants in Cygnus“. Astrophysical Journal. 118: 161. Bibcode:1953ApJ...118..161M. doi:10.1086/145737.
- ↑ Schulte, D. H. (1956). „New Members of the Association VI Cygni“. Astrophysical Journal. 124: 530. Bibcode:1956ApJ...124..530S. doi:10.1086/146256.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Лебед OB2-8A на WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Водород α, Рентгенски, Астрофото, Ѕвездена карта, Статии и слики
Координати: 
20ч 33м 15,0789с, +41° 18′ 50,494″