Прејди на содржината

41 Лебед

Од Википедија — слободната енциклопедија
41 Лебед
Местоположбата на 41 Лебед (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 29м &1000000000237356100000023,73561с[1]
Деклинација +30° 22′ &1000000000006796800000006,7968″[1]
Прив. величина (V) 4,02[2]
Особености
Развојна фаза Суперџин[3]
Спектрален тип F5Ib-II[3]
B−V Боен показател +0,38[2]
Променлив тип непроменлива[3]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−18,20[4] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: 6,89[1] млс/г
Дек.: −0,87[1] млс/г
Паралакса (π)4.24 ± 0.16[1] млс
Оддалеченост770 ± 30 сг
(236 ± 9 пс)
Апсолутна величина (MV)−3,32[5]
Податоци
Маса5,3 ± 0,4[6] M
Полупречник27,01+2,51
1,01
[7] R
Површ. грав. (log g)2,32 ± 0,08[6]
Сјајност1.197 ± 90[7] L
Температура6.533+126
283
[7] K
Вртежна брзина (v sin i)9,5 ± 2,0[3] км/с
Други ознаки
41 Cyg, BD+29°4057, HD 195295, HIP 101076, HR 7834, SAO 70095[8]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

41 Лебед — единечна[9] ѕвезда во северното соѕвездие Лебед, во близина на јужната граница со соѕвездието Лисица. Може да се забележи со голо око како слабосјајна, жолтобела ѕвезда со привидна ѕвездена величина од 4,02.[2] Ѕвездата е на растојание од околу 770 светлосни години од Сонцето, врз основа на измерената паралакса, и ни се приближува со радијална брзина од −18 км/с.[4]

Станува збор за остролиниска суперџиновска ѕвезда[10] со ѕвездена класификација F5Ib-II.[3] Се проценува дека нејзината старост е 85[6] милиони години и со маса 5,3[6] пати поголема од Сончевата маса и се врти со предвидена вртежна брзина од 9.5 км/с.[3] Бидејќи го согорела водородот во јадрото, ѕвездата се проширила за 27[7] пати повеќе од Сончевиот полупречник. Зрачи со јачина за 1.200[7] пати поголема од Сончевата сјајност од зголемената фотосфера при делотворна температура од 6.533 K.[7]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име hipparcos.
  2. 2,0 2,1 2,2 Luck, R. Earle (2014). „Parameters and Abundances in Luminous Stars“. The Astronomical Journal. 147 (6): 137. Bibcode:2014AJ....147..137L. doi:10.1088/0004-6256/147/6/137.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gray, R. O.; и др. (April 2001), „The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars“, The Astronomical Journal, 121 (4): 2148–2158, Bibcode:2001AJ....121.2148G, doi:10.1086/319956
  4. 4,0 4,1 Gontcharov, G. A. (2006). „Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system“. Astronomy Letters. 32 (11): 759. arXiv:1606.08053. Bibcode:2006AstL...32..759G. doi:10.1134/S1063773706110065.
  5. Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име kovtyukh.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Lyubimkov, Leonid S.; и др. (2010). „Accurate fundamental parameters for A-, F- and G-type Supergiants in the solar neighbourhood“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 402 (2): 1369. arXiv:0911.1335. Bibcode:2010MNRAS.402.1369L. doi:10.1111/j.1365-2966.2009.15979.x.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  8. Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име Simbad.
  9. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 389 (2): 869–879, arXiv:0806.2878, Bibcode:2008MNRAS.389..869E, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
  10. Adelman, S. J.; и др. (January 2008). „Elemental abundance analyses with DAO spectrograms: XXXI. The early F supergiants ν Her (F2 II) and 41 Cyg (F5 Ib-II)“. Astronomische Nachrichten. 329 (1): 26–38. Bibcode:2008AN....329....4A. doi:10.1002/asna.200710863.