Јордан Тренков
| Јордан Тренков | ||
| ||
| Роден | 8 септември 1880 Прилеп, Македонија | |
|---|---|---|
| Починал | 6 декември 1960 Русе, Бугарија | |
Јордан Тренков — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, деец на Бугарското тајно револуционерно братство и Македонската револуционерна организација.
Животопис[уреди | уреди извор]
Роден е 1880 година во градот Прилеп, тогаш во Отоманското Царство. Во 1898 година завршува Солунската машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“ и во периодот меѓу 1899-1903 година учителствал во родниот град. Влегол во Бугарското тајно револуционерно братство, а по неговот растурање станал член на Македонската револуционерна организација и предводел еден од двата табора помеѓу прилепското дејци на организацијата, другиот бил предводен од Петар Ацев [1].
Во 1903 година бил делегат на Смилевскиот конгрес, и бил определен за член на прилепското горско началство [2][3]. Во јуни 1903 година е уапсен од властите, но успеал да избега од затворот и да учествува во Илинденското востание. По задушување на востанието е меѓу ретките раководни дејци, кои останале во Македонија [4] и е илегален началник на околискиот комитет на Организацијата во Прилеп до крајот на 1904 година. Бил делегат на Прилепскиот конгрес во мај-јуни 1904 година, кој му ја доделува задача да води борбата со Српското четничко движење во Азот. На конгресот го поддржува децентрализаторското реформистички крило на Пере Тошев и Ѓорче Петров, додека Петар Ацев го поддржува централистичкото околу Даме Груев [5].
Во 1905 - 1906 година е секретар во четата на поручникот Љубомир Стоенчев во Петричко [6]. При избувнување на Првата балканска војна во 1912 година Тренков е доброволец во Македонско-одринското ополчение и служи во 4 чета на 6 Охридска дружина [7].
Извори[уреди | уреди извор]
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том II, София, 1993, стр. 70-71.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том I, София, 1993, стр. 239.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том I, София, 1993, стр. 320.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том II, София, 1993, стр. 15.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том II, София, 1993, стр. 65, 69, 71.
- ↑ Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 171.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 149.