Папа Пиј VII
| Pius VII | |
|---|---|
| |
| Родено име | Грегорио Лујџи Барнаба Кјарамонти |
| Папа од | 14 март 1800 |
| Папа до | 20 август 1823 |
| Претходник | Папа Пиј VI |
| Наследник | Папа Лав XII |
| Роден | 14 август 1740 Чезена, Италија |
| Починал | 20 август 1823 Рим |
| Други папи по име Пиј (појаснување) | |
Пиј VII (лат. Pius PP. VII; 14 август 1740 - 20 август 1823) — римски папа од 14 март 1800 до 20 август 1823[1].
Тој бил папа во време, кога доминирала ситуацијата во Франција. Промените во црквартадовеле до намалување на нејзиното влијание. Во преговорите со Наполеон Бонапарт, било потврдено дека најголемиот број на Французи се Католици, но дека католичката црква повеќе не е на ниво на државна религија.
Во 1804, Наполеон побарал од папата да го круниса за цар, но овој одбил. Во 1806, Наполеон ја осовил и присоединил Папската Држава. Ппата го исклучил од црквата Наполеон, а тој го лишил папата од правата во Савона. Но, папата Пиј VII не попуштал додека бил во заробеништво и не именувал нови бискуи во Франција.
Во 1814, тој бил ослободен и на Виенскиот конгрес повторно се обновува постоењето на Папската Држава. Во 1815, тој го обновил постоењето на Исусовото општество.
Папата Пиј VII е погребан во базиликата Свети Петар во Рим.
Наводи[уреди | уреди извор]
 | Оваа биографска статија папа е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
|