Тур Даун Андер 2019 — 21. издание на велосипедската етапна трка Тур Даун Андер, која се одржала помеѓу 15 и 20 јануари како прв настан во сезоната на Светската турнеја.[2][3]
По прв пат во историјата на трката,[4] минатогодишен победник успеал да ја одбрани својата титула, како што успеал возачот на Мичелтон-Скот, Дарил Импи од Јужна Африка, кој ја освоил трката последниот ден. Импи доцнел зад Новозеланѓанецот Патрик Бевин (ССС Тим) седум секунди на етапата, но Бевин изгубил скоро шест минути поради здобиените повреди од падот претходниот ден.[5] Иако Импи завршил трет на етапата зад Австралиецот Ричи Порт од Трек-Сегафредо – кој ја освоил етапата на Вилунга шеста година по ред[6] – и возачот на Тим Скај, Ваут Пулс од Холандија, Импи го освоил генералниот пласман и водечката маичка со тринаесет секунди од Порт,[7] додека Пулс доцнел уште четири секунди (поради бонус секунди на целта) за трето место.
И покрај тоа што не ја освоил трката, Бевин ја освоил сината маичка за спринтерскиот пласман.[8] Во другите пласмани на трката, возачот на УниСА-Австралија, Џејсон Леа го предводел планинскиот пласман од почетокот до крајот,[9] додека Крис Хамилтон, исто така од Австралија, ја освоил белата маичка во пласманот за млад возач за Тим Санвеб,[10] завршувајќи на шестото место на крајот, откако маичката го менувала предводникот секој ден на трката. Екипниот пласман го освоиле ОАЕ Тим Емирати, кои воделе во пласманот од почетокот, остварувајќи една етапна победа – победа на Јаспер Филипсен, кој го имал својот прв настап со екипата.[11]
Бидејќи Тур Даун Андер е настан од Светската турнеја, сите осумнаесет UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да учествуваат на трката.[12] Екипата на Универзитетот на Јужна Австралија добила специјална покана за учество на трката и со тоа била заокружена главната група од 19 екипи.[13] Секоја екипа имала право на седум возачи, со што имало вкупно 133 учесници.[14]
Помеѓу учесниците имало шестмина претходни победници, двајца од нив – Камерон Мајер и бранителот на титулата Дарил Импи – настапувале за екипата Мичелтон-Скот.[15] Други претходни победници биле: Луис Леон Санчес (Астана), возачот на Бахреин-Мерида, Роан Денис, Том-Јелте Слагтер од Тим Дименжн Дата и возачот на Трек-Сегафредо, Ричи Порт.[14]
Покрај Мајер и Импи, во Мичелтон-Скот бил Метју Хејман, кој објавил во септември 2018 година дека ќе се повлече од професионалните трки по Тур Даун Андер 2019.[16]
Рутата за Тур Даун Андер 2019 била објавена на почетокот на август 2018 година и била сконцентрирана околу градот Аделаида во Јужна Австралија. Имало шест друмски етапи, без хронометри,[17] а трката ќе заврши со искачување на Вилунга по прв пат.[17] Два дена пред почетокот на трката, имало критериум, Пиплс Чојс Класик, кој се одржал во паркот Римил и бил наменет за спринтерите.[18] Бил освоен од Кејлеб Јуан (Лото-Судал) во спринтерска завршница.[19][20]
По Пиплс Чојс Класик било објавено дека втората етапа ќе биде скратена поради најавените високи температури.[21] Првично најавена за 149 километри,[22] етапата била скратена на 122,1 километар; дел од рутата помеѓу Маунт Плисант и Спрингтон преку Вилијамстаун била пренасочена.[23] Следното утро била направена за завршницата на воведната етапа во Порт Аделаида, откако завршниот круг од 3,4 километри бил отстранет поради најавениот силен ветар.[24]
[25]
На Тур Даун Андер 2019 се доделувале четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист по секоја етапа и временски бонуси за првите тројца на средните спринтови и на завршницата на етапите, предводникот ќе ја добие охра маичката.[26] Овој пласман се сметал за најважен на Тур Даун Андер 2019 и победникот на овој пласман се смета за победник на трката.
Дополнително, постоел и спринтерски пласман, кој се наградувал со сина маичка,[26] промена од зелена боја во 2018 година. Во спринтерскиот пласман, велосипедистите добивале бодови доколку завршат на некое од првите 15 места на некоја етапа. За победа на етапа, возачот заработувал 15 бода, кои се намалуваат за еден бод сè до еден бод за 15. место. Бодови за пласманот исто така можеле да се добијат и на средните спринтови на секоја етапа; овие средни спринтови исто така нудат бонус секунди за генералниот пласман. Исто така, постоел и планински пласман, каде се доделувала точкастата маичка.[26] Во планинскиот пласман, бодови се добивале доколку велосипедистите се искачат на некое искачување пред другите велосипедисти, така што повеќе бодови има на повисоките категоризирани искачувања.
Четвртата маичка ја претставува пласманот за млад возач, обележан со белата маичка.[26] Овој пласман се пресметувал на ист начин како генералниот пласман, но само возачите кои се родени на и по 1 јануари 1993 година можеле да учествуваат во пласманот. Постоел и пласман за екипите, каде времињата на тројцата најдобри велосипедисти по екипа на секоја екипа се додаваат заедно; водечка екипа на крајот на трката е екипата со најниско вкупно време. Дополнително, постоела награда за борбеност која се доделувала по етапата на возачот кој од страна на жири се сметал за „најборбен“. Победникот на наградата наредната етапа го носел црвениот број.[26]
 Почетен состав |
|---|
|
| | | | | | | | | | | | | | | | | | |
|
- ↑ (fr) Tour Down Under : Richie Porte remporte l'étape reine, Daryl Impey le classement final, lequipe.fr, 20 јануари 2019.
- ↑ „UCI reveal WorldTour calendar for 2019“. Cycling News. конс. 23 октомври 2018.
- ↑ „2019 Santos Tour Down Under Dates Announced“. Tour Down Under. конс. 23 октомври 2018.
- ↑ Бејкон, Елис. „Impey takes his second Tour Down Under title in a row“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 20 јануари 2019 (посет. 20 јануари 2019 г).
- ↑ Бејкон, Елис. „Crowdpleaser Bevin vows to return to Tour Down Under“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 20 јануари 2019 (посет. 20 јануари 2019 г).
- ↑ Бенсон, Даниел. „Impey wins the 2019 Tour Down Under as Porte takes Willunga“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 20 јануари 2019 (посет. 20 јануари 2019 г).
- ↑ 7,0 7,1 Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>;
нема зададено текст за наводите по име Final GC.
- ↑ 8,0 8,1 „Sprint Classification Stage 6“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 20 јануари 2019. конс. 20 јануари 2019.
- ↑ 9,0 9,1 „KOM Classification Stage 6“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 20 јануари 2019. конс. 20 јануари 2019.
- ↑ 10,0 10,1 „Best Young Rider Classification Stage 6“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 20 јануари 2019. конс. 20 јануари 2019.
- ↑ Еванс, Џош. „Philipsen left with mixed feelings after first WorldTour victory“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 19 јануари 2019 (посет. 20 јануари 2019 г).
- ↑ „UCI Cycling Regulations: Part 2: Road Races page 110 article 2.15.127“ (PDF). uci.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. Архивирано од изворникот (PDF) на 2 јули 2015. конс. 20 август 2015.
- ↑ „Cycling Australia announce UniSA squad for Tour Down Under“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 12 декември 2018 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ 14,0 14,1 „Tour Down Under 2019 start list“, „Cycling Weekly“, TI Media, 7 јануари 2019 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Defending champion Impey leads Mitchelton-Scott at Tour Down Under“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 8 јануари 2019 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Hayman to retire after Tour Down Under in January“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 18 септември 2018 (посет. 20 јануари 2019 г).
- ↑ 17,0 17,1 „2018 Tour Down Under race route revealed“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 1 август 2018 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „2019 Tour Down Under - People's Classic preview“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 30 декември 2018 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ Бенсон, Даниел. „Caleb Ewan wins Down Under Classic“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 13 јануари 2019 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Results: Down Under Classic“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 13 јануари 2019. конс. 14 јануари 2019.
- ↑ „Novatech Stage 2 shortened“, „Тур Даун Андер“, Events South Australia, 13 јануари 2019 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ Тавернер, Стјуарт. „Tour Down Under stage shake-up“, „Barossa and Light Herald“, Fairfax Media, 1 август 2018 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Novatech Stage 2“. Тур Даун Андер. Events South Australia. Архивирано од изворникот на 14 јануари 2019. конс. 14 јануари 2019.
- ↑ „Strong winds lead Tour Down Under to shorten stage 1“, „Cyclingnews.com“, Immediate Media Company, 13 јануари 2019 (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Тур Даун Андер 2019“. ProCycling.
- ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 „Winner Categories“, „Tour Down Under“, Events South Australia (посет. 14 јануари 2019 г).
- ↑ „Ziptrak - Stage 1 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 15 јануари 2019. конс. 15 January 2019.
- ↑ „Stage 2 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 16 јануари 2019. конс. 16 јануари 2019.
- ↑ „Stage 3 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 17 јануари 2019. конс. 17 јануари 2019.
- ↑ „Stage 4 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 18 јануари 2019. конс. 19 јануари 2019.
- ↑ „Stage 5 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 19 јануари 2019. конс. 19 јануари 2019.
- ↑ 32,0 32,1 32,2 „Stage 6 Results“ (PDF). MATSport.fr. MATSport Timing. 20 јануари 2019. конс. 20 јануари 2019.
Австралија
Дарил Импи[1] (Мичелтон-Скот) 
Ваут Пулс (Тим Скај) 
Патрик Бевин (ССС Тим) 
ОАЕ Емирати _pictogram.svg){kind=small}
Елија Вивијани 
Петер Саган 
.svg){kind=small}
Јаспер Филипсен 
