Елија Вивијани

Од Википедија — слободната енциклопедија
Елија Вивијани
Вивијани на Џиро д’Италија 2018
Лични податоци
Цело имеЕлија Вивијани
Роден7 февруари 1989(1989-02-07) (35 г.)
Изола дела Скала,  Италија
Висина1,77 м[1]
Маса70 кг[1]
Податоци за клубот
Мом. клубКофидис
Дисциплинадрумски и велодромски велосипедизам
Улогавозач
Вид на возачспринтер
Професионални клубови
2010–2014
2015-2017
2018-2019
2020- 		Ликвигас-Доимо
Тим Скај
Квик-Степ Флорс
Кофидис
Значајни победи
Големи трки
Џиро д’Италија
Бодовен пласман (2018)
5 поединечни етапи (2015, 2018)
Тур де Франс
1 поединечна етапа (2019)
Вуелта а Еспања
3 поединечни етапи (2018)

Етапни трки

Трка Дубаи (2018)

Еднодневни трки и класици

Европски друмски првак (2019)
Национален друмски првак (2018)
Јуроајс Класик (2017, 2018, 2019)
Класик Бретања (2017)
Три дена Де Пане (2018)
Голема океанска друмска трка „Кедел Еванс“ (2019)
Класик Лондон-Сари (2019)
Последна промена
2 февруари 2020

Елија Вивијани (италијански: Elia Viviani; р. 7 февруари 1989) — италијански професионален друмски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Кофидис.[2]

На 10 мај 2015 година, Вивијани ја освоил својата прва победа на некоја голема трка, на Џиро д’Италија, освојувајќи ја втората етапа во масовен спринт пред Морено Хофланд и Андре Грајпел.[3][4]

Во август 2016 година, Вивијани го освоил златниот медал во омниум на Летните олимписки игри.

Кариера[уреди | уреди извор]

Тим Скај (2015–17)[уреди | уреди извор]

2015[уреди | уреди извор]

Вивијани потпишал за Тим Скај на 24 октомври 2014 година откако добил понуди од Орика-ГринЕЏ и од Ванти-Груп Гобер. Ја одбрал понудата на Скај, бидејќи тие биле спремни да му помогнат во неговата цел за велодромските амбиции на Летните олимписки игри 2016 во Рио де Жанеиро.[5] По победата на втората етапа на Трката Дубаи, Вивијани се упатил на Светското велодромско првенство во Ивлин, освојувајќи два медала вклучувајќи бронза на олимпискиот настан на кој целел, омниум. Во друмска категорија, Вивијани освоил етапи на Тур де Романди, Енеко Тур и ја освоил својата прва етапа на некоја голема трка, на втората етапа на Џиро д’Италија.[6] Сезоната ја завршил добро, станувајќи европски велодромски првак во категоријата омниум, со што добил олимписки квалификациски бодови.[7] Исто така, освоил три етапи на Трката околу Британија и завршил на Средниот Исток, каде што ја започнал сезоната, со победа на Трката Абу Даби.

Квик-Степ Флорс (2018–19)[уреди | уреди извор]

2018[уреди | уреди извор]

Вивијани потпишал за екипата Судал Квик-Степ пред сезоната 2018, заменувајќи го Марсел Кител, кој се приклучил на Катјуша-Алпесин.[8] Имал добар почеток со победа на третата етапа на Тур Даун Андер, 50. професионална победа од неговиот почеток во 2010 година. Продолжил со формата на Средниот Исток, каде ја освоил првата голема титула и две етапни победи на Трката Дубаи, како и една етапа на Трката Абу Даби. Се вратил во Европа за неговата прва цел во сезоната, каде завршил на 19. место на Милано-Санремо. Имал успех во Белгија на Три дена Брухе-Де Пане, но доживеал емотивен пораз на Гент-Вевелгем, каде завршил втор зад Петер Саган.[9] Го освоил националното друмско првенство.

2019[уреди | уреди извор]

Повторно започнал добро во Австралија, освојувајќи ја воведната етапа на Тур Даун Андер, по што следел еднодневниот класик Големата океанска друмска трка „Кедел Еванс“, каде бил подобар од претходната година. Следна победа на Вивијани бил на Трката ОАЕ, еден месец подоцна како подготовка за двете големи трки на кои требало да учествува - Џиро д’Италија и Тур де Франс. По победата на третата етапа на Тирено-Адријатико, имал сушен период главно поради лоша среќа на Џиро д’Италија, каде бил дисквалификуван по победа на спринт на третата етапа, откако се сметало дека неправилно го затворил возачот на Трек-Сегафредо, Матео Москети.[10] По минатогодишниот успех, не успеал да освои ниту една етапа на домашните трки додека го носел националниот дрес.

Како подготовка за Тур де Франс освоил два спринта по ред на Тур де Свис, пред да ја освоил неговата прва етапа на Тур.[11] Вивијани бил во врвна форма на Тур, освојувајќи го Класик Лондон-Сари. Откако ја изгубил трката за националниот дрес во јуни, го заработил правото да носи нестандарден екипен дрес и наредната година откако победил на европското друмско првенство на 11 август во Алкмар. Победил од трочлено бегство по напад од неговиот колега Ив Ламперт, поразувајќи го него и Паскал Акерман.[12]

Кофидис (2020-денес)[уреди | уреди извор]

Во август 2019 година, Вивијани објавил дека ќе се приклучи на Кофидис за сезоната 2020 заедно со неговиот помошник за спринтови Фабио Сабатини.[2]

Достигнувања[уреди | уреди извор]

друмски велосипедизам[уреди | уреди извор]

2009
4. ЗЛМ Тур
7. Ла Кот Пикард
2010
1. Меморијал Марко Пантани
1. Бјанке-Турне-Бјанке
1. Етапа 7 Вуелта а Куба
1. Етапа 7 Трка околу Турција
3. Гран Премио Чита ди Мизано-Адријатико
7. Краен пласман Еурометропол
2011
1. Гран Премио дела Коста Етруски
1. Трка околу Мумбај I
1. Копа Чита ди Стреза
САД Про Сајклинг Челинџ
1. Етапа 4
1. Етапа 5
Џиро ди Паданија
1. Етапа 2
1. Бодовен пласман
1. Спринтерски пласман
1. Етапа 4 Трка околу Пекинг
1. Етапа 2 Трка околу Словенија
2. Трка околу Мумбај II
2012
1. Краен пласман Џиро дела Провинција ди Реџо Калабрија
1. Пласман за млад возач
1. Етапа 1
1. Етапа 2
1. Етапа 6 Тур де Сан Луис
1. Гран Премио дела Коста Етруски
1. Етапа 2a Сетимана интернационале ди Копи е Бартали
1. Етапа 1 Трка околу Пекинг
2. Меморијал Марко Пантани
2013
1. Краен пласман Трка Елк Гроув
1. Етапа 2
1. Етапа 3
1. Дач Фуд Вали Класик
1. Етапа 2 Критериум ди Дофине
1. Етапа 1 Трка околу Британија
5. Ватенфал Класик
7. ГП Западна Франција
7. ГП де Фурмие
2014
1. Копа Берноки
Трка околу Турција
1. Етапа 5
1. Етапа 7
1. Етапа 3 Сетимана интернационале ди Копи е Бартали
1. Етапа 4 Трка околу Словенија
1. Етапа 4 САД Про Сајклинг Челинџ
2. Бриселски велосипедски класик
3. Гран при де Фурмје
9. РајдЛондон-Сари Класик
2015
1. Етапа 2 Џиро д’Италија
Трка околу Британија
1. Етапа 1
1. Етапа 3
1. Етапа 8
Трка Абу Даби
1. Етапа 2
1. Бодовен пласман
1. Етапа 1 Енеко Тур
1. Етапа 2 Дубаи Тур
1. Етапа 1 (TTT) Тур де Романди
2. Трофео Сантањи-Сес Салинес-Кампос
3. Курне-Брисел-Курне
2016
1. Етапа 2 Трка Дубаи
1. Етапа 2 Три дена Де Пане
2017
1. Јуроајс Класик
1. Класик Бретања
Трка околу Австрија
1. Етапа 1
1. Етапа 3
1. Етапа 3 Тур де Романди
1. Етапа 2 Рут ди Сид
1. Етапа 2 Трка околу Британија
2. Европско друмско првенство
2. Схелдепрејс
3. ГП Бруно Бегели
5. Краен пласман Трка Дубаи
6. Краен пласман Тур ди Поату-Шарант
1. Бодовен пласман
1. Етапа 1
1. Етапа 3
9. Милано-Санремо
2018
1. Национално друмско првенство
1. Јуроајс Класик
1. Три дена Де Пане
Џиро д’Италија
1. Бодовен пласман
1. Етапа 2
1. Етапа 3
1. Етапа 13
1. Етапа 17
Вуелта а Еспања
1. Етапа 3
1. Етапа 10
1. Етапа 21
1. Краен пласман Трка Дубаи
1. Бодовен пласман
1. Етапа 2
1. Етапа 5
Трка Адријатика Јоника
1. Бодовен пласман
1. Етапа 1 (ТТТ)
1. Етапа 2
1. Етапа 4
1. Етапа 5
Трка Абу Даби
1. Бодовен пласман
1. Етапа 2
1. Етапа 3 Тур Даун Андер
2. Гент-Вевелгем
2. Голема океанска друмска трка „Кедел Еванс“
2. Класик Лондон-Сари
2. Дварс дор хет Хагеланд
6. Светска турнеја на UCI
2019
1. Европско друмско првенство
1. Голема океанска друмска трка „Кедел Еванс“
1. Класик Лондон-Сари
1. Јуроајс Класик
Трка ОАЕ
1. Бодовен пласман
1. Етапа 5
Тур де Свис
1. Етапа 4
1. Етапа 5
1. Етапа 4 Тур де Франс
1. Етапа 1 Тур Даун Андер
1. Етапа 3 Тирено-Адријатико
1. Етапа 4 Трка околу Словачка
2. Такс Про Класик]]
3. Три дена Брухе-Де Пане
2020
9. Голема океанска друмска трка „Кедел Еванс“
10. Трка Торкеј

Распоред на резултатите на големите трки[уреди | уреди извор]

Голема трка 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Џиро — 119 145 125 СО — 132 СО
Тур — — 162 — — — — 130
Вуелта 128 — — — — — 145 —

Распоред на резултатите на класиците[уреди | уреди извор]

Монумент 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Милано-Санремо — — 108 108 — — 84 9 19 65
Трка околу Фландрија — СО — СО — СО — — — —
Париз-Рубе — — — — — — СО СО — —
Лиеж-Бастоњ-Лиеж не настапил во кариерата
Џиро ди Ломбардија
Класик 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Курне-Брисел-Курне — — — — — 3 СО — — —
Гент-Вевелгем — — — 15 — СО СО — 2 19
Схелдепрејс — — — — 42 СО 46 2 — —
Класик Лондон-Сари — — — — 9 28 — 11 2 1
Хамбуршки класик 78 — — 5 — 14 — 1 1 1
Класик Бретања — — — 7 31 15 — 1 — 69

Распоред на резултатите на првенствата[уреди | уреди извор]

Настан 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Олимписки игри друмска трка не се одржале 38 не се одржале — не се одржале
Светски првенства друмска трка — 80 — — — 89 20 57 — —
екипен хронометар не се одржал — — — 9 — — — NH
мешан екипен хронометар не се одржал 4
Европски првенства друмска трка не се одржала — 2 20 1
Национални првенства хронометар — — 17 — — — — — — —
друмска трка — — — — СО — 33 СО 1 СО

СО = се откажал; — = не учествувал

Велодромски велосипедизам[уреди | уреди извор]

Вивијани при трката омниум на Олимписките игри 2016.
2006
1. Европско јуниорско првенство - скреч
3. Светско јуниорско првенство - медисон
2007
Европски јуниорски првенства
1. Бодовна трка
3. Медисон
Национални јуниорски првенства
1. Екипна потера
1. Екипен спринт
3. Скреч
3. Светско јуниорско првенство - екипна потера
2008
Европски првенства под 23 години
1. Скреч
3. Омниум
3. Екипна потера
2009
1. Европско првенство под 23 години - скреч
2010
1. Национално првенства - омниум
2011
Европски првенства под 23 години
1. Омниум
1. Бодовна трка
2. Медисон (со Давиде Чимолаи)
Национални првенства
1. Поединечна потера
1. Медисон (со Давиде Чимолаи)
1. Бодовна трка
2. Скреч
2. Екипна потера
3. Кило
2. Светско првенство - скреч
3. Европско првенство - омниум
3. Светски куп - омниум (Астана)
2012
Европски првенства
1. Бодовна трка
3. Медисон (со Анџело Чиконе)
3. Екипна потера
2013
Европски првенства
1. Бодовна трка
1. Медисон (со Лијам Бертацо)
Национални првенства
1. Медисон (со Микеле Скартецини)
1. Бодовна трка
2. Поединечна потера
2. Кило
3. Скреч
2014
1. Европско првенство - омниум
Национални првенства
1. Омниум
2. Поединечна потера
2015
1. Европско првенство - омниум
1. Шест дена Фјоренцуола (со Алекс Бутацони)
Светски првенства
2. Медисон (со Марко Коледан)
3. Омниум
2016
1. Олимписки омниум
1. Шест дена Фјоренцуола (со Микеле Скартецини)
3. Шест дена Гент (со Илјо Кејсе)
2018
Европски велодромски првенства
1. Екипна потера
2. Омниум
1. Шест дена Гент (со Илјо Кејсе)
3. Светски куп Лондон (омниум)
2019
1. Европско првенство - елиминациска трка
1. Државно првенство - омниум
1. Шест дена Лондон (со Симоне Консони)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 „Elia Viviani, Deceuninck - Quick-Step Cycling team“. Архивирано од изворникот на 2019-05-19. Посетено на 15 јули 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 „Viviani signs for Cofidis“. Cycling News. 5 август 2019. Посетено на 12 август 2019.
  3. ↑ „Елија Вивијани ја освои втората етапа; Мајкл Метјус го презема водството на Џиро“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 10 мај 2015. Посетено на 10 мај 2015.
  4. ↑ „Џиро д'Италија: Елија Вивијани ја освои втората етапа додека Мајкл Метјус го презема водството“. Sky Sports. 2015 Sky. 11 мај 2015. Посетено на 1 јуни 2015.
  5. ↑ „Elia Viviani signs for Team Sky“. road.cc. 27 октомври 2014. Посетено на 14 август 2019.
  6. ↑ „Elia Viviani sprints to Giro d'Italia stage two win“. Cycling Weekly. 10 мај 2015. Посетено на 14 август 2019.
  7. ↑ „European Track Championships Day 4: Viviani wins second straight Omnium title“. cyclingnews. 18 октомври 2015. Посетено на 14 август 2018.
  8. ↑ „Elia Viviani signs for Quick Step Floors through 2019“. quickstepfloorscycling. 16 август 2017. Архивирано од изворникот на 2018-07-03. Посетено на 3 јули 2018.
  9. ↑ „Tearful Viviani rues missed chance as Sagan wins Gent-Wevelgem“. cyclingnews. 26 март 2018. Посетено на 3 јули 2018.
  10. ↑ „Giro d'Italia stage three result: Elia Viviani disqualified in chaotic finish as Fernando Gaviria handed win“. The Independent. 13 мај 2019. Посетено на 12 август 2019.
  11. ↑ „Tour de France: Elia Viviani edges Kristoff in stage four bunch sprint“. The Guardian. 9 јули 2019. Посетено на 12 август 2019.
  12. ↑ „Elia Viviani 'had to change tactic' to secure European champion's jersey“. Cycling Weekly. 11 август 2019. Посетено на 12 август 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Возачи на Кофидис
Пит Алегерт  · Фернандо Барсело  · Натнаел Беране  · Том Боли  · Јеле Валајс  · Кенет Ванбилсен  · Атилио Вивијани  · Елија Вивијани  · Зимон Гешке  · Жан Пјер Друкер  · Никола Еде  · Хесус Ерада  · Хосе Ерада  · Андре Карваљо  · Симоне Консони  · Кристоф Лапорт  · Виктор Лафе  · Гијом Мартен  · Емануел Морин  · Антони Перез  · Пјер Лик Перишон  · Реми Роша  · Фабио Сабатини  · Шимон Сајнок  · Рубен Фернандес  · Еди Фине  · Нејтан Хас  · Тома Шампион
Раководител: Седрик Васер
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Елија_Вивијани&oldid=4889093“