УЕФА Лига на шампиони 2010/11

Од Википедија — слободната енциклопедија
2010–11 УЕФА Лига на шампиони
Финалето се одиграло на стадионот Вембли
Податоци за купот
Датуми29 јуни 2010–28 мај 2011
Екипи76 (from 52 confederations)
Финале
ШампиониШпанија Барселона
(4. титула)
Вице-шампионАнглија Манчестер Јунајтед
Статистики за купот
Одиграни натпревари213
Постигнати голови589 (2.77 по натпревар)
Најдобар стрелец(и)Аргентина Лионел Меси (12 гола)
Најдобар играчАргентина Лионел Меси

УЕФА Лига на шампиони 2010/11 — 56-то издание на Лигата на шампиони, најсилниот Европски клупски фудбалски турнир организиран од УЕФА. Финалето беше одржано на стадионот Вембли во Лондон на 28 мај 2011,[1] каде Барселона го победи Манчестер Јунајтед со 3-1. Интер беа бранители на титулата, но беа елиминирани од Шалке 04 во четврт-финалето. Победникот добива место во УЕФА Супер Куп 2011 и ФИФА Светско Клупско Првенство 2011.

Распределба на тимови по асоцијација[уреди | уреди извор]

Вкупно 76 тима ќе се натпреваруваат во 2010-11 Лигата на шампиони, од 52 УЕФА асоцијации (Лихтенштајн не организира домашно лигашко првенство). Распределбата на места на дрќавите е одредена според 2009 УЕФА лигашкиот коефициент, во којшто се земаат во обзир перформансите во Европските натпреварувања од 2004-05 до 2008-09.[2]

Подолу е квалификационата шема за 2010-11 УЕФА Лига на шампиони:[3]

  • Асоцијациите 1–3 имаат по четири тима во игра
  • Асоцијациите 4–6 имаат по три тима во игра
  • Асоцијациите 7–15 имаат по два тима во игра
  • Асоцијациите 16–53 имаат по еден тима во игра (освен Лихтенштајн)

Дистрибуција[уреди | уреди извор]

Бидејќи победникот од 2009-10 УЕФА Лига на шампиони, Интер, обезбеди место преку местото во домашното првенство, местото за бранителот на групата во фазата по групи беше испразнето. За да се компензира:

  • Шампионот од асоцијацијата 13 (Шкотска) беше промовиран од третата квалификациона рунда во фазата по групи.
  • Шампионот од асоцијацијата 16 (Данска) беше промовиран од втората квалификациона рунда во третата квалификациона рунда.
  • Шампионот од асоцијациите 48-49 (Фарски Острови и Луксембург) беа промовирани од првата квалификациона рунда во втоата квалификациона рудна.
Тимови влезени во оваа рунда Тимови од претходните рунди
Прва квалификациона рунда
(4 тима)
  • 4 шампиони од асоцијациите 50–53
Втора квалификациона рунда
(34 тима)
  • 32 шампиони од асоцијациите 17–49 (освен Лихтенштајн)
  • 2 победници од првата квалификациона рунда
Трета квалификациона рунда Шампиони
(20 тима)
  • 3 шампиони од асоцијациите 14–16
  • 17 победници од втората квалификациона рунда
Нешампиони
(10 тима)
  • 9 второпласирани од асоцијациите 7–15
  • 1 третопласирани од асоцијацијата 6
Плеј-оф рунда Шампиони
(10 тима)
  • 10 победници од третата квалификациона рунда за шампиони
Нешампиони
(10 тима)
  • 2 третопласирани од асоцијациите 4 и 5
  • 3 четвртопласирани од асоцијациите 1–3
  • 5 победници од третата квалификациона рунда за нешампиони
Групна фаза
(32 тима)
  • 13 шампиони од асоцијациите 1–13
  • 6 второпласирани од асоцијациите 1–6
  • 3 третопласирани од асоцијациите 1–3
  • 5 победници од плеј-оф рунда за шампиони
  • 5 победници од плеј-оф рунда за нешампиони
Нокаут фаза
(16 тима)
  • 8 победници во фазата по групи
  • 8 второпласирани во фазата по групи

Тимови[уреди | уреди извор]

Лигашката позиција од минатата сезона е покажана во загради.
(П-1рв означувапобедник во плеј-офот на крајот од сезоната)

Групна фаза
Италија ИнтерОТ (1рв) Шпанија Валенсија (3та) Франција Лион (2ор) Романија ФК Клуж (1рв)
Англија Челзи (1рв) Италија Рома (2ра) Русија Рубин Казан (1рв) Португалија Бенфика (1ва)
Англија Манчестер Јунајтед (2ор) Италија Милан (3ет) Русија Спартак Москва (2ор) Турција Бурсаспор (1ва)
Англија Арсенал (3ет) Германија Баерн Минхен (1рв) Украина Шахтјор Донецк (1рв) Грција Панатинајкос (1рв)
Шпанија Барселона (1ва) Германија Шалке 04 (2ор) Холандија Твенте (1рв) Шкотска Ренџерс (1рв)
Шпанија Реал Мадрид (2ор) Франција Марсеј (1рв)
Плеј-оф рунда
Шампиони Нешампиони
Англија Тотенхем Хотспар (4рт) Италија Сампдорија (4та) Франција Осер (3ет)
Шпанија Севиља (4та) Германија Вердер Бремен (3ет)
Трета квалификациона рунда
Шампиони Нешампиони
Белгија Андерлехт (1рв) Русија Зенит Санкт Петерзбург (3ет) Португалија Брага (2ра) Шкотска Селтик (2ор)
Швајцарија Базел (1рв) Украина Динамо Киев (2ор) Турција Фенербахче (2ор) Белгија Гент (2ор)
Данска Копенхаген (1рв) Холандија Ајакс (2ор) Грција ПАОК (П-1рв) Швајцарија Јанг Бојс (2ор)
Романија Униреа Урзицени (2ра)
Втора квалификациона рунда
Бугарија Литекс Ловекс (1рв) Словачка Жилина (1ва) Белорусија БАТЕ (1рв) Естонија Левадија (1ва)
Чешка Спарта Прага (1ва) Полска Лех Познањ (1рв) Босна и Херцеговина Железничар (1рв) Албанија Динамо Тирана ([1рв)
Норвешка Розенборг (1рв) Хрватска Динамо Загреб (1рв) Унгарија Дебрецен (1рв) Казахстан Актобе (1рв)
Австрија Ред Бул Салцбург (1рв) Финска Хелсинки (1рв) Исланд ФХ (1рв) Ерменија Пјуник (1рв)
Србија Партизан (1рв) Литванија Екранас (1рв) Молдавија Шериф Тираспол (1рв) Велс Њу Саинтс (1рв)
Израел Хапоел Тел Авив (1рв) Ирска Бохемија (1ва) Грузија Олимпи Рустави (1рв) Северна Ирска Линфилд (1рв)
Кипар Омонија (1ва) Латвија Лијепајаз Металургс (1рв) Македонија Ренова (1ва) Фарски Острови ХБ Торсхавн (1рв)
Шведска АИК (1рв) Словенија Копер (1рв) Азербејџан Интер Баку (1рв) Луксембург Женусе Еш (1рв)
Прва квалификациона рунда
Црна Гора Рудар Плевља (1рв) Андора ФК Санта Кулома (1ва) Малта Биркиркара (1ва) Сан Марино Тре Фиори (1рв)

ОТ Освојувач на титулата

  Покажува дека тимот отпаднал во првата квалификациона рунда.
  Покажува дека тимот отпаднал во втората квалификациона рунда.
  Покажува дека тимот отпаднал во третата квалификациона рунда.
  Покажува дека тимот отпаднал во плеј-оф рундата.
  Покажува дека тимот отпаднал во групната фаза.
  Покажува дека тимот отпаднал во осминафиналето.
  Покажува дека тимот отпаднал во четвртфиналето.
  Покажува дека тимот отпаднал во полуфиналето.
  Покажува дека тимот е вице-шампион.
  Покажува дека тимот е шампион.

Рунди и дата на жрепки[уреди | уреди извор]

Сите жрепки се одржааа во седиштето на УЕФА во Нион, Швајцарија, освен ако не е поинаку наведено.[4]

Фаза Рунда Датум на жрепка Првиот натпревар Вториот натпревар
Квалификации за Прва квалификациона рунда 21 јуни 2010 година 29-30 јуни 2010 6-7 јули 2010
Втора квалификациона рунда 13-14 јули 2010 20-21 јули 2010
Трета квалификациона рунда 16 јули 2010 година 27-28 јули 2010 3-4 август 2010 година
Плеј-оф Плеј-оф рунда 6 август 2010 година 17-18 август 2010 24-25 август 2010
Групна фаза Коло 1 26 август 2010 година
(Монако) 		14-15 септември 2010
Коло 2 28-29 септември 2010
Коло 3 19-20 октомври 2010 година
Коло 4 2-3 ноември 2010 г.
Коло 5 23-24 ноември 2010
Коло 6 7-8 декември 2010
Нокаут фаза Осмина-финале 17 декември 2010 15-16 и 22-23 февруари 2011 година 8-9 и 15-16 март 2011
Четврт-финале 18 март 2011 5-6 април 2011 12-13 април 2011
Полуфинале 26-27 април 2011 3-4 мај 2011 година
Финале 28 мај 2011 на Стадион Вембли, Лондон

Носители[уреди | уреди извор]

Жрепката за квалификационите рунди, плеј-оф рундата и групната фаза се засновани на 2010 УЕФА коефициенти.[5] Коефициентите се пресметани на основа на комбинацијата од 20% од вредноста на коефициентот на националната асоцијација за периодот од 2005-06 до 2009-10 и остварувањето на тимовите во УЕФА клупските натпреварувања за истото тој период. Клубовите се распоредени според коефициентите и подоа поделени во шешири според нив.[3][6]

Во жрепките за квалификационите рунди и плеј-оф рундата, тимовите се поделени еднакво во еден носителски и еден неносителски шешир, засновано на нивните клупски коефициенти. Носителот ќе игра против неносител, а редот на натпреварите во пресметката се одлучува случајно. Поради ограниченото време помеѓу мечевите, жрепките за втората и третата квалификациона рунда се одржаа пред да се дознаат резултатите од претходните рунди. Жрепките во овие извлекувања се влечеа под претпоставка дека тимовите со повисок коефициент се победници. Ако потоа победи пониско рангираниот клуб, тој едноставно ќе го заземи местото на тимот што го победил. Покрај тоа, во третата и плеј-оф рундата, тимовите шампиони и тимовите нешампиони се одделени. Заради овие жрепки, УЕФА може да формира “групи“ во соогласност на принципите поставени од Клубаскиот Натпреварувачки Комитет, но тие се шема за жрепката и не подразбира групирање во смисла на натпреварување, додека се осигурува дека тимови од иста асоцијација нема да се сретнат меѓусебно.

Во жрепката за групната фаза, 32та тима се поделени во 4 шешири од по 8 тима, засновано на нивните клупски коефициенти, со освојувачот на титулата автоматски ставен во Шеширот 1. Секоја група содржи по еден тим од секој шешир, но тимовите од иста асоцијација не можат да се сместат во иста група. Жрепката е контролирана за да се поделат тимовите од иста асоцијација помеѓу групите А-Д и Е-Х, каде што се прават парови, од кои едниот тим игра во вторник, а другиот во среда.

Во жрепката за првата нокаут рунда, осум победници од групите се носители, а осумте второпласирани се неносители. Секој носител ќе игра против неносител, додека носителот ќе биде домаќин на вториот натпревар. Тимовите од иста група или иста асоцијација неможат да играат меѓусебе.

Во жрепките за четвртфиналето и за по натаму, нема никакви носители и тимовите од иста група или иста асоцијација можат да играат меѓусебно.

Групна фаза[уреди | уреди извор]

Главна статија: Лига на шампиони 2010/11 групна фаза

32 клуба беа поделени во осум групи од четири тима на 26 август 2010 во Монако.[7] Во секој група, тимовите играат секој против себе на домашен и гостински терен. Мечевеите ќе се играат на 14–15 септември 28–29 септември 19–20 октомври 2–3 ноември 23–24 ноември, and 7–8 декември 2010.Победниците и второпласираните од групите ќе продолжат во осмина-финалето, а третопласираниот во рундата од 32 во Европа Лигата.

Бурсаспор, Хапоел Тел Авив, Брага, Тотенхем Хотспур, Твенте, и Жилина ќе дебитираат во фазата по групи.

Легенда за боите во групната табела
Победниците и второпласираните од групата продолжуваат во осмина-финалето
Третопласираниот тим влегува во рундата од 32 во Европа Лигата

Група А[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Англија Тотенхем Хотспар 6 3 2 1 18 11 +7 11
Италија Интер 6 3 1 2 12 11 +1 10
Холандија Твенте 6 1 3 2 9 11 −2 6
Германија Вердер Бремен 6 1 2 3 6 12 −6 5
  ИНТ ТОТ ТВЕ БРМ
Интер – 4–3 1–0 4–0
Тотенхем Хотспар 3–1 – 4–1 3–0
Твенте 2–2 3–3 – 1–1
Вердер Бремен 3–0 2–2 0–2 –

Група Б[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Германија Шалке 04 6 4 1 1 10 3 +7 13
Франција Лион 6 3 1 2 11 10 +1 10
Португалија Бенфика 6 2 0 3 7 12 -5 6
Израел Хапоел Тел Авив 6 1 2 3 7 10 −3 5
  БЕН ХТА ОЛ Ш04
Бенфика – 2–0 4–3 1–2
Хапоел Тел Авив 3–0 – 1–3 0–0
Лион 2–0 2–2 – 1–0
Шалке 04 2–0 3–1 3–0 –

Група Ц[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Англија Манчестер Јунајтед 6 4 2 0 7 1 +6 14
Шпанија Валенсија 6 3 2 1 15 4 +11 11
Шкотска Ренџерс 6 1 3 2 3 6 -3 6
Турција Бурсаспор 6 0 1 5 2 16 −14 1
  БУР МЈ РЕН ВАЛ
Бурсаспор – 0–3 1–1 0–4
Манчестер Јунајтед 1–0 – 0–0 1–1
Ренџерс 1–0 0–1 – 1–1
Валенсија 6–1 0–1 3–0 –

Група Д[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Шпанија Барселона 6 4 2 0 14 3 +11 14
Данска Копенхаген 6 3 1 2 7 5 +2 10
Русија Рубин Казан 6 1 3 2 2 4 −2 6
Грција Панатинајкос 6 0 2 4 2 13 −11 2
  БАР КОП ПАН РУБ
Барселона – 2–0 5–1 2–0
Копенхаген 1–1 – 3–1 1–0
Панатинајкос 0–3 0–2 – 0–0
Рубин Казан 1–1 1–0 0–0 –

Група Е[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Германија Баерн Минхен 6 5 0 1 16 6 +10 15
Италија Рома 6 3 1 2 10 11 −1 10
Швајцарија Базел 6 2 0 4 8 11 -3 6
Романија Клуж 6 1 1 4 6 12 -6 4
  БАЗ БАЕ КЛУ РОМ
Базел – 1–2 1–0 2–3
Баерн Минхен 3–0 – 3–2 2–0
ФК Клуж 2–1 0–4 – 1–1
Рома 1–3 3–2 2–1 –

Група Ф[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Англија Челзи 6 5 0 1 14 4 +10 15
Франција Марсеј 6 4 0 2 12 3 +9 12
Русија Спартак Москва 6 3 0 3 7 10 −2 9
Словачка Жилина 6 0 0 6 3 19 −16 0
  ЧЕЛ ОМ СПМ ЖИЛ
Челзи – 2–0 4–1 2–1
Марсеј 1–0 – 0–1 1–0
Спартак Москва 0–2 0–3 – 3–0
Жилина 1–4 0–7 1–2 –

Група Г[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Шпанија Реал Мадрид 6 5 1 0 15 2 +13 16
Италија Милан 6 2 2 2 7 7 0 8
Холандија Ајакс 6 2 1 3 6 10 −4 7
Франција Осер 6 1 0 5 3 12 −9 3
  АЈА ОКС МИЛ РМ
Ајакс – 2–1 1–1 0–4
Осер 2–1 – 0–2 0–1
Милан 0–2 2–0 – 2–2
Реал Мадрид 2–0 4–0 2–0 –

Група Х[уреди | уреди извор]

Тим Нат П Н З ГД ГП ГР Бод
Украина Шахтјор Донецк 6 5 0 1 12 6 +6 15
Англија Арсенал 6 5 0 2 18 7 +11 12
Португалија Брага 6 3 0 3 5 11 −6 9
Србија Партизан 6 0 0 6 2 13 −11 0
  АРС БРА ПТЗ ШАХ
Арсенал – 6–0 3–1 5–1
Брага 2–0 – 2–0 0–3
Партизан 1–3 0–1 – 0–3
Шахтјор Донецк 2–1 2–0 1–0 –

Нокаут фаза[уреди | уреди извор]

Главна статија: Лига на шампиони 2010/11 нокаут фаза

Во нокаут фазата, тимовите играат меѓусебно два натпревари на гости и дома, освен финалето каде што се игра еден меч на стадионот Вембли во Лондон.

Жрепката за осминафиналето се одржа на 17 декември 2010.[8] Жрепките за четвртфиналето, полуфиналето и финалето(за да се определи “домашниот“ тим) беа одржани на 18 март 2011.[9]

Нокаут-фаза[уреди | уреди извор]

  Осмина-финале Четврт-финале Полуфинале Финале
                                         
 Франција Лион 1 0 1  
 Шпанија Реал Мадрид 1 3 4  
   Шпанија Реал Мадрид 4 1 5  
   Англија Тотенхем Хотспар 0 0 0  
 Италија Милан 0 0 0
 Англија Тотенхем Хотспар 1 0 1  
   Шпанија Реал Мадрид 0 1 1  
   Шпанија Барселона 2 1 3  
 Англија Арсенал 2 1 3  
 Шпанија Барселона 1 3 4  
   Шпанија Барселона 5 1 6
   Украина Шахтјор Донецк 1 0 1  
 Италија Рома 2 0 2
 Украина Шахтјор Донецк 3 3 6  
   Шпанија Барселона 3
   Англија Манчестер Јунајтед 1
 Италија Интер (Г) 0 3 3  
 Германија Баерн Минхен 1 2 3  
   Италија Интер 2 1 3
   Германија Шалке 04 5 2 7  
 Шпанија Валенсија 1 1 2
 Германија Шалке 04 1 3 4  
   Германија Шалке 04 0 1 1
   Англија Манчестер Јунајтед 2 4 6  
 Данска Копенхаген 0 0 0  
 Англија Челзи 2 0 2  
   Англија Челзи 0 1 1
   Англија Манчестер Јунајтед 1 2 3  
 Франција Марсеј 0 1 1
 Англија Манчестер Јунајтед 0 2 2  

Осмина-финале[уреди | уреди извор]

Жрепката за натпреварувањата во осмина-финале беше одржана на 17 декември 2010 во седиштето на УЕФА во Нион, Швајцарија.[8] Првите нтпреваридо осминафиналето се играат на 15, 16, 22 и 23 февруари, а вторите натпревари ќе се играат на 8, 9, 15 и 16 март 2011.

Екипа 1   Вкупен   Екипа 2   I нат.     II нат.  
Рома Италија 2-6 Украина Шахтјор Донецк 2-3 0-3
Милан Италија 0-1 Англија Тотенхем Хотспар 0-1 0-0
Валенсија Шпанија 2-4 Германија Шалке 04 1-1 1-3
Интер Италија 3-3 (г) Германија Баерн Минхен 0-1 3-2
Лион Франција 1-4 Шпанија Реал Мадрид 1-1 0-3
Арсенал Англија 3-4 Шпанија Барселона 2-1 1-3
Марсеј Франција 1-2 Англија Манчестер Јунајтед 0-0 1-2
Копенхаген Данска 0-2 Англија Челзи 0-2 0-0

Четвртфинале[уреди | уреди извор]

Првите натпревари од четирите четвртфиналиња беа изиграни на 5 и 6 април, а вторите на 12 и 13 април 2011.

Екипа 1   Вкупен   Екипа 2   I нат.     II нат.  
Реал Мадрид Шпанија 5–0 Англија Тотенхем Хотспур 4–0 1–0
Челзи Англија 1–3 Англија Манчестер Јунајтед 0–1 1–2
Барселона Шпанија 6–1 Украина Шахтјор Донецк 5–1 1–0
Интер Италија 3–7 Германија Шалке 04 2–5 1–2

Полуфинале[уреди | уреди извор]

Првите натпревари се играа на 26 и 27 април, а додека вторите на 3 и 4 мај 2011.

Екипа 1   Вкупен   Екипа 2   I нат.     II нат.  
Шалке 04 Германија 1–6 Англија Манчестер Јунајтед 0–2 1–4
Реал Мадрид Шпанија 1–3 Шпанија Барселона 0–2 1–1

Финале[уреди | уреди извор]

Главна статија: 2011 Лига на шампиони Финале

2011 УЕФА Лига на шампиони Финале ќе се изигра на 28 мај 2011 на Вембли во Лондон, Англија.

28 мај 2011
20:45 СЕВ
(19:45 БЛВ)
 Барселона Шпанија 3 – 1 Англија Манчестер Јунајтед Вембли, Лондон
Гледачи: 87,695
Судија: Виктор Кашаи (Унгарија)
Педро гол 27'
Меси гол 54'
Виља гол 69' 		Извештај Руни гол 34'

Статистика[уреди | уреди извор]

Најдобри голстрелци[уреди | уреди извор]

Место[10] Име Тим Голови Настапи Изиграни минути
1 Аргентина Лионел Меси Шпанија Барселона 12 13 1047
2 Германија Марио Гомес Германија Баерн Минхен 8 8 607
Камерун Семјуел Ето Италија Интер 8 10 900
4 Франција Николас Анелка Англија Челзи 7 9 584
5 Франција Карим Бензема Шпанија Реал Мадрид 6 8 372
Шпанија Роберто Солдадо Шпанија Валенсија 6 7 416
Португалија Кристијано Роналдо Шпанија Реал Мадрид 6 12 1021
8 Шпанија Педро Родригес Шпанија Барселона 5 12 772
Шпанија Раул Гонсалес Германија Шалке 04 5 11 1077
10 Хрватска Едуардо Украина Шахтјор Донецк 4 8 253
Италија Марко Бориело Италија Рома 4 8 518
Мексико Хавиер Ернандес Англија Манчестер Јунајтед 4 9 550
Англија Питер Крауч Англија Тотенхем Хотспар 4 8 581
Шведска Златан Ибрахимовиќ Италија Милан 4 8 652
Велс Герет Бејл Англија Тотенхем Хотспар 4 7 735
Перу Џеферсон Фарфан Германија Шалке 04 4 8 741
Англија Вејн Руни Англија Манчестер Јунајтед 4 9 803
Бразил Луиз Адриано Украина Шахтјор Донецк 4 10 811
Шпанија Давид Виља Шпанија Барселона 4 12 943

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Wembley to host 2011 Euro final BBC Sport, 29 January 2009
  2. ↑ UEFA Country Ranking 2009 Bert Kassies' Site
  3. ↑ 3,0 3,1 „Regulations of the UEFA Champions League 2010/11“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-12-05. Посетено на 2014-07-16.
  4. ↑ „2010/11 draw and match calendar“. Архивирано од изворникот на 2010-10-11. Посетено на 2014-07-16.
  5. ↑ UEFA Team Ranking 2010 Bert Kassies
  6. ↑ Seeding in the 2010–11 Champions League Bert Kassies
  7. ↑ Newcomers stand in Inter's path
  8. ↑ 8,0 8,1 Holders Inter face Bayern in final rematch
  9. ↑ Champions League quarter-final draw
  10. ↑ „Goals scored“. УЕФА. September 15, 2010. Посетено на September 15, 2010.


Куп на шампиони (1955-1992)
1955/56 • 1956/57 • 1957/58 • 1958/59 • 1959/60 • 1960/61 • 1961/62 • 1962/63 • 1963/64 • 1964/65 • 1965/66 • 1966/67 • 1967/68 • 1968/69 • 1969/70 • 1970/71 • 1971/72 • 1972/73 • 1973/74 • 1974/75 • 1975/76 • 1976/77 • 1977/78 • 1978/79 • 1979/80 • 1980/81 • 1981/82 • 1982/83 • 1983/84 • 1984/85 • 1985/86 • 1986/87 • 1987/88 • 1988/89 • 1989/90 • 1990/91 • 1991/92
Финалиња
1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992
УЕФА Лига на шампиони (1992-се уште)
1992/93 • 1993/94 • 1994/95 • 1995/96 • 1996/97 • 1997/98 • 1998/99 • 1999/2000 • 2000/01 • 2001/02 • 2002/03 • 2003/04 • 2004/05 • 2005/06 • 2006/07 • 2007/08 • 2008/09 • 2009/10 • 2010/11 • 2011/12 • 2012/13 • 2013/14 • 2014/15 • 2015/16 • 2016/17 • 2017/18 • 2018/19 • 2019/20
Финалиња
1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008 • 2009 • 2010 • 2011 • 2012 • 2013 • 2014 • 2015 • 2016 • 2017 • 2018
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=УЕФА_Лига_на_шампиони_2010/11&oldid=5127618“