Зимски олимписки игри 2014

Од Википедија — слободната енциклопедија
XXII Зимски олимписки игри
Официјално лого на Зимските олимписки игри 2014
Град-домаќин Сочи, Русија
Гесло „Жешки. Зимски. Твои.“
Земји-учеснички 88
Натпреварувачи 2.871
Натпревари 98 од 7 спортови
Свечено отворање 7 февруари
Свечено затворање 23 февруари
Отворена од Владимир Путин
Натпреварувачка заклетва Руслан Захаров
Судиска заклетва Вјачеслав Веденин
Олимписки оган Владислав Третјак
Ирина Роднина
Стадион Олимписки стадион
Location of Sochi, Russia
Сочи
Местоположба на Сочи, Русија
Банкнота на 100 руски рубљи издадена во 2013 од Централната банка на Русија во чест на Игрите

XXII Зимски олимписки игризимски олимписки игри коишто се одржале од 7 до 23 февруари 2014 во Сочи, Русија,[1] додека некои настани се одржале во зимското одморалиште Краснаја Полјана.

На игрите се одржале 98 настани во 15 зимски спортски дисциплини. Олимписките и Параолимписките игри 2014 биле организирани од Организацискиот комитет Сочи. Сочи бил избран како град-домаќин во јули 2007, во текот на 119. заседание на МОК одржано во Гватемала.[2] Олимпијадата во Сочи била првата Олимпијада во Русија од распадот на СССР, кој бил домаќин на Летните олимписки игри 1980 во Москва.

Настаните од Зимската олимпијада 2014 се одржале на две места во нови објекти; Олимпискиот парк бил изграден во Имерентинската долина на брегот на Црното Море, додека Олимпискиот стадион и другите затворени објекти се наоѓале во близина, додека настаните на отворено се одржувале во Краснаја Полјана. Во подготовката за игрите, организаторите се насочиле на осовременување на телекомуникациите, електричната енергија и сообраќајната инфраструктура на областа. Иако првично се планирале 12 милијарди долари, различни фактори предизвикале буџетот да се зголеми на неверојатни 51 милијарда долари, надминувајќи ги проценетите 44 милијарди трошоци на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг како најскапи олимписки игри во историјата.[3]

Организацијата на Зимските олимписки игри 2014 биле вознемирена од неколку големи скандали, вклучувајќи ги обвинувањата за корупција кои довеле до сериозно покачување на трошоците, заедно со загриженоста на политичарите и спортистите за забраната на „пропаганда на нетрадиционални сексуални врски“ на Игрите.

Избор на град-домаќин[уреди | уреди извор]

Жителите на Сочи ја прославиле одлуката на МОК за одржување на Зимската Олимпијада 2014 во Сочи, 4 јули 2007

Сочи бил избран на 4 јули 2007 во текот на 119. заседание на Меѓународниот олимписки комитет одржано во Гватемала Сити, Гватемала, поразувајќи ги кандидатурите на Салцбург, Австрија и на Пјонгчанг, Јужна Кореја.[4] Ова ќе биде првпат Руската Федерација да биде домаќин на Зимските олимписки игри. СССР бил домаќин на Летните олимписки игри 1980 одржани во и околу Москва.

Резултати од гласањето за избор на град-домаќин

на Зимските олимписки игри 2014

Град Земја (НОК) Прв круг Втор круг
Сочи  Русија 34 51
Пјонгчанг  Јужна Кореја 36 47
Салцбург  Австрија 25

Трошоци[уреди | уреди извор]

До октомври 2013, проценети трошоци на Зимските олимписки игри 2014 достигнале 51 милијарда долари. Оваа вкупна сума е четири пати повеќе отколку првичниот буџет од 12 милијарди долари (споредено со 8 милијарди долари потрошени за Зимските олимписки игри 2010 во Ванкувер), со што игрите во Сочи биле најскапи олимписки игри во историјата, надминувајќи ги проценетите трошоци од 44 милијарди долари на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг. Зголемувањето е припишано на квалитетот и условите на работата; Леонид Мартињук и Борис Немцов исто така тврделе дека 30 милијарди долари од буџетот биле проневерени или дадени како мито од Путин.[5][6][7]

Одобрени средства
од 2006 до 2014
Година Млрд. рубљи[8]
2006 5
2007 16
2008 32
2009 27
2010 22
2011 27
2012 26
2013 22
2014 8

Според претседателот и извршниот директор на организацискиот комитет на Олимписките и Параолимписките игри во Сочи 2014, Дмитриј Чернишенко, се дозволува употреба на средства собрание за Сочи 2014 за развојниот период 2009/10 од партнерства и комерцијални програми, одложувајќи ја потребата за државни средства гарантирани од руската влада. Потврдил дека организацискиот комитет собрал повеќе од 500 милиони долари од маркетинг во првите пет месеци од 2009.[9]

Руската влада обезбедила скоро 327 милијарди рубљи (околу 10 милијарди долари) за вкупниот развој, проширување и одржување на Игрите. 192 милијарди рубљи доаѓаат од федералниот буџет, а 7 милијарди рубљи од буџетот на Краснодарскиот крај и од буџетот на Сочи. Организаторите очекувале да имаат суфицит од 300 милиони долари по завршувањето на игрите.[10]

Финансирањето од небуџетски извори (вклучувајќи средства од приватни инвеститори) — распределено по:[11]

  • Туристичка инфраструктура: 2,6 млрд. долари
  • Олимписки места: 500 мил. долари
  • Сообраќајна инфраструктура: 270 мил. долари
  • Електрично снабдување: 100 мил. долари

Собиралишта[уреди | уреди извор]

Со просечна температура од 8,3 °C во февруари и влажна суптропска клима, Сочи бил најтоплиот град, кој негогаш бил домаќин на Зимските олимписки игри.[12] Игрите биле 12. олимписки игри по ред кои го забранувале пушењето: сите собиралишта во Сочи, баровите и рестораните во Олимпискиот парк и јавните површини биле забранети области за пушење во текот на игрите.[13]

Крајбрежно подрачје[уреди | уреди извор]

Олимпискиот парк со сите други собиралишта околу наградниот плочник

Олимпискиот парк во Сочи е изграден покрај брегот на Црното Море во Имеретинската Долина, околу 4 километри од руската граница со Грузија.[14][15] Собиралиштата че бидат сместени околу езерцето Медалс Плаза, со што се овозможува сите затворени објекти да бидат во близина. Нови собиралишта се:[16]

Планинско подрачје[уреди | уреди извор]

Скијачко одморалиште во Краснаја Полјана

По Олимпијадата[уреди | уреди извор]

По Олимпијадата се планира да се организира градска улична трка на Формула 1 околу Олимпискиот парк. Договорот за одржување на Големата награда на Русија бил потпишан на 14 октомври 2010 и важи од 2014 до 2020.[18] Првата трка ќе се одржи по церемонијата на затворање на Игрите, но МОК објавил дека трката ќе биде одложена до 2015, ако изградбата на патеката засмета на подготовките за Олимпијадата 2014.[19]

Игрите[уреди | уреди извор]

Олимписки пламен[уреди | уреди извор]

Принцот Алберт II од Монако и претседателот Владимир Путин со олимпискиот пламен во Москва.

На 29 септември 2013, олимпискиот пламен бил запален во Олимпија, започнувајќи го седумдневното патување низ Грција и кон Русија, потоа штафетата започнала во Москва на 7 октомври 2013 пред да помине низ 83 руски градови и да пристигне во Сочи на денот на церемонијата на отворање, 7 февруари 2014.[20] Тоа била најдолга штафета на пламенот во олимписката историја, поминувајќи над 60.000 километри низ сите региони на земјата, од Калининградската Област на западот до Чукотска на истокот, а факелот го носеле олколу 14.000 луѓе.[21]

Олимпискиот пламен стигнал на Северниот Пол по првпат со атомски мразокршач и по првпат бил однесен во вселената, руските космонауит Олег Котов и Сергеј Рјазански го однеле на Меѓународната вселенска станица.[22] Пламенот исто така бил однесен на највисоката планина во Европа Елбрус, како и во длабочините на сиберското Бајкалско Езеро.[23]

Земји-учеснички[уреди | уреди извор]

Вкупно 88 земји обезбедиле учество со најмалку еден спортист.[24][25][26][27][28][29] Бројот на спортисти по дадени земји е прикажан подолу. За првпат на игрите учествувале спортистите од седум земји: Доминика, Малта, Парагвај, Источен Тимор, Того, Тонга и Зимбабве.[30] Кристина Кроне се квалификувала за настап на вторите по ред игри за нејзината нација Порторико, но островскиот олимписки комитет одлучил да не ја испрати повторно како што направиле во 2010.[31] Слично, Јужна Африка одлучила да не го испрати алпскиот скијач Сиве Спелман во Сочи.[32] Алжир исто така не го пратил својот единствен квалификуван спортист Мехди-Селим Келифи.[33]

Земји-учеснички на Зимските олимписки игри (број на квалификувани спортисти)

Држави кои учествувале во 2010, но не во 2014. Држави кои учествувале во 2014, но не во 2010.
Алжир (2010)
Колумбија (2010)
Етиопија (2010)
Гана (2010)
Индија (2010)
Северна Кореја (2010)
Сенегал (2010)
ЈАР (2010)
Доминика (2014)
Луксембург (2014)
Малта (2014)
Парагвај (2014)
Филипини (2014)
Тајланд (2014)
Источен Тимор (2014)
Того (2014)
Тонга (2014)
Венецуела (2014)
Девствени Острови (2014)
Зимбабве (2014)
  • Спортистите од Индија настапиле под олимпиското знаме. Индија била суспендирана во декември 2012 поради изборниот процес во индиската олимписка асоцијација.[34]

Спортови[уреди | уреди извор]

Вкупно 98 настани во 15 дисциплини во 7 спортови биле вклучени на Зимските олимписки игри 2014. Три дисциплини во лизгање се уметничко лизгање, брзо лизгање и брзо лизгање на кратки патеки. Шест скијачки спортски дисциплини се алпско скијање, нордиско скијање, слободно скијање, нордиска комбинација, скијачки скокови и скијање на даска. Две санкачки спортски дисциплини се боб и скелетон. Други четири спортови се биатлон, карлинг, хокеј на мраз и санкање. Вкупно дванаесет нови настани биле воведени на најголемите зимски игри досега.[35] Бројот во заградите го означува бројот на настани предвидени во спортските дисциплини.

Календар[уреди | уреди извор]

Во следниот календар секоја сина клетка претставува едно или повеќе настани, како што се квалификациите, во даден ден. Жолтите клетки ги претставуваат настани за медали во спортовите и во секоја ќелија е впишан бројот на финалиња предвидени да се одржат тој ден.[36]

Сите датуми се под MSK (UTC+4)
ЦО Церемонија на отворање Квалификации 1 Финалиња ЕГ Егзибиции ЦЗ Церемонија на затворање
Февруари 6.
Чет
7.
Пет
8.
Саб
9.
Нед
10.
Пон
11.
Вто
12.
Сре
13.
Чет
14.
Пет
15.
Саб
16.
Нед
17.
Пон
18.
Вто
19.
Сре
20.
Чет
21.
Пет
22.
Саб
23.
Нед
Настани
Церемонии ЦО ЦЗ
Алпско скијање 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 10
Биатлон 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 11
Боб 1 1 1 3
Нордиско скијање 1 1 2 1 1 1 1 2 1 1 12
Карлинг 1 1 2
Уметничко лизгање 1 1 1 1 1 ЕГ 5
Слободно скијање 1 1 1 1 1 1 1 2 1 10
Хокеј на мраз 1 1 2
Санкање 1 1 1 1 4
Нордиска комбинација 1 1 1 3
Брзо лизгање на кратки патеки 1 1 2 1 3 8
Скелетон 1 1 2
Скијачки скокови 1 1 1 1 4
Скијање на даска 1 1 1 1 1 1 2 2 10
Брзо лизгање 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 12
Вкупно настани 5 8 5 8 6 6 6 7 5 6 5 8 6 7 7 3 98
Кумулативно вкупно 5 13 18 26 32 38 44 51 56 62 67 75 81 88 95 98
Февруари 6.
Чет
7.
Пет
8.
Саб
9.
Нед
10.
Пон
11.
Вто
12.
Сре
13.
Чет
14.
Пет
15.
Саб
16.
Нед
17.
Пон
18.
Вто
19.
Сре
20.
Чет
21.
Пет
22.
Саб
23.
Нед
Настани

Краток преглед[уреди | уреди извор]

  • Норвежанецот Оле Ејнар Бјорндален победил во спринтот во биатлон и како дел од мешаната штафета на својата земја, со што се изедначил со својот сонародник Бјорн Дели по бројот на освоени златни медали, вкупно 8, и со рекордни 13 освоени медали станал најуспешниот натпреварувач во историјата на Зимските олимписки игри.
  • Во натпреварите во алпско скијање, најуспешен натпреварувач бил Норвежанецот Кјетил Јансруд, кој освоил злато во супер-велеслалом и бронза во спуст. Меѓу скијачките, најуспешна била Тина Мазе од Словенија, освојувајќи два златни медали, во спуст и во велеслалом.
  • Полјакот Камил Штох станал третиот ски-скокач во историјата, по Мати Никенен и Симон Аман, кој успеал да победи на малата и на големата скокалница на едни Олимписки игри.
  • Натпреварувачите во брзо лизгање од Холандија имале апсолутна доминација во овој спорт, освојуваќи 8 златни и вкупно 23 медали во 12 дисциплини. Лизгачите од оваа земја освоиле медал во секоја дисциплина, а дури во четири ги зазеле сите места на победничкиот подиум. Интересно е што спортистите на Холандија, покрај успехот во овој спорт, освоиле уште само еден бронзен медал, а на конечната табела се нашле на петтото место по бројот на освоени медали.
  • Во брзо лизгање на кратки патеки, рускиот лизгач Виктор Ан освоил три златни и еден бронзен медал и со тоа бил најуспешен натпреварувач на игрите.
  • Марит Бјерген вторпат по ред освоила три златни медали во скијачко трчање и повторно била најуспешна спортистка на игрите. Но, овој пат, исто остварување остварила и белоруската биатлонка Дарја Домрачева, која трите златни медали ги освоила во потера, поединечната трка и трката со масовен старт.
  • Италијанскиот санкач Армин Цегелер освоил бронзен медал во поединечна конкуренција, со што станал првиот спортист кој освоил медал на шест различни Зимски олимписки игри. Најуспешни во натпреварите во овој спорт биле санкачите од Германија, кои ги освоиле златните медали во сите четири дисциплини.
  • Во скијање на даска, Вик Вајлд од Русија освоил златни медали во дисциплините спореден велеслалом и напореден слалом. Со победата во напореден слалом, тој станал првиот олимписки победник во оваа дисциплина.
  • Репрезентациите на Канада биле најуспешни во екипните спортови, освојуваќи ги сите четири златни медали, по два во карлинг и хокеј на мраз. На женскиот турнир во хокеј на мраз, канадските репрезентативки во финалето ја победиле репрезентацијата на САД со 3-2, откако во последните пет минути од регуларниот тек на натпреварот надоместиле негатива од 2-0 за да го добијат натпреварот со постигнат златен гол. Хокеарите на Канада, пак, златниот медал го освоиле по победата во финалето против Шведска со 3-0.
  • Најуспешна нација на игрите била Русија, чии спортисти освоиле најмногу златни (11) и најголем вјупен број медали (29).

Освојувачи на медали[уреди | уреди извор]

     земја-домаќин (Русија)

Место NOC Злато Сребро Бронза Вкупно
1  Русија (RUS) 11 9 9 29
2  Норвешка (NOR) 11 5 10 26
3  Канада (CAN) 10 10 5 25
4  САД (USA) 9 7 12 28
5  Холандија (NED) 8 7 9 24
6  Германија (GER) 8 6 5 19
7  Швајцарија (SUI) 6 3 2 11
8  Белорусија (BLR) 5 0 1 6
9  Австрија (AUT) 4 8 5 17
10  Франција (FRA) 4 4 7 15

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Пинсент, Метју (15 октомври 2011). „Сочи 2014: Поглед на олимпискиот град“. BBC News Online. Посетено на 15 октомври 2011.
  2. „Кандидати за Зимските олимписки игри 2014“. GamesBids. Архивирано од изворникот на 2007-03-23. Посетено на 2 април 2007.
  3. „Зошто Сочи е најскапата Олимпијада на сите времиња“. Офнет. 18 јануари 2014. Посетено на 24 јануари 2014.
  4. „Сочи избран како домаќин на XXII Зимските олимписки игри, Меѓународен олимписки комитет, 4 јули 2007“. Olympic.org. Посетено на 17 јануари 2014.
  5. „Трошоци на Олимпијадата во Пекинг“. The Guardian. Лондон. 28 јули 2008. Посетено на 5 јуни 2009.
  6. „Најскапи олимписки игри во историјата: Игрите во Сочи 2014 чинеле над 50 милијарди долари“. Russia Today. Посетено на 5 декември 2013.
  7. „Сочи 2014: најскапа Олимпијада досега, но каде отишле сите пари?“. The Guardian. Посетено на 5 декември 2013.
  8. „Interfax“. Архивирано од изворникот на 2011-06-29. Посетено на 2014-01-28.
  9. „Сочи 2014 потврди способност за самофинансирање во 2009/10, 2 јуни 2009“. Sochi2014.com. Архивирано од изворникот на 2014-01-06. Посетено на 17 јануари 2014.
  10. „Сочи 2014 очекува 300 милиони суфицит, 14 октомври 2011“. Gamesbids.com. Архивирано од изворникот на 2013-12-31. Посетено на 17 јануари 2014.
  11. Experts analyzed which industries are most interested in Sochi Olympics Архивирано на 20 октомври 2007 г. Rosbalt.biz, 6 јули 2007 (руски)
  12. Vancouver Olympics: Embarrassed Russia looks to 2014 Sochi Olympics The Christian Science Monitor, 1 март 2010
  13. Rio Golf Course; Women's World Cup; IOC Nominee for Japan? – No Smoking in Sochi Архивирано на 2 декември 2013 г. Around the Rings, 14 јули 2011
  14. „Измешани чувства во Сочи пред Олимпијадата“. BBC News. 26 ноември 2008. Посетено на 17 јануари 2014.
  15. Russian Deputy PM leads Sochi delegation to inspect Munich Olympic Park Inside the Games, 22 мај 2010
  16. Посмотрели свысока Yugopolis, 16 јули 2013
  17. Олимписки стадион Фишт Сочи 2014; 31 декември 2010
  18. Корсунскаја, Дарја; Генади Фидоров, Алан Болдвин (14 октомври 2010). „Сочи ќе биде домаќин на руското ГП од 2014–2020“. Reuters. Посетено на 20 октомври 2010.
  19. „МОК се заканува со одложување на руското ГП“. GP Update. 13 јануари 2011. Посетено на 6 април 2012.
  20. „Russia anti-gay law casts a shadow over Sochi's 2014 Olympics“. Washington Post. Посетено на 29 септември 2013.
  21. „Промовиран олимпискиот факел за Сочи 2014 година“. Мкд.мк. Архивирано од изворникот на 2014-02-11. Посетено на 15 јануари 2013.
  22. „Олимпискиот факел првпат на прошетка во Вселената“. Курир.мк. Посетено на 6 ноември 2013.[мртва врска]
  23. Лумена, Ден (23 ноември 2013). „Sochi Olympic torch takes plunge into world's deepest lake“. Latimes.com. Посетено на 9 декември 2013.
  24. Africa: Athletes Return to Tropical Roots to Reach Winter Olympics
  25. „XXII Olympic Winter Games 2014 Sochi - Entries Short Track Speed Skating“. International Skating Union. 22 ноември 2013. Архивирано од изворникот на 2013-12-02. Посетено на 2 декември 2013.
  26. „Зимски олимписки игри 2014“. IIHF. Посетено на 2 декември 2013.
  27. „Квалификации за олимписките игри“. World Curling Federation. Посетено на 2 декември 2013.
  28. „Olympic Winter Games 2014 - Entries/Participation Single & Pair Skating and Ice Dance“. International Skating Union. 1 октомври 2013. Посетено на 2 декември 2013.
  29. „2014 Winter Olympic NOC quota“. real biathlon. 8 март 2013. Посетено на 2 декември 2013.
  30. Мекензи, Ерик (16 јануари 2014). „Sochi Spotlight: Zimbabwe's first Winter Olympian“. Pique Newsmagazine. Посетено на 16 јануари 2014.
  31. Паган Ривера, Естебан (12 јануари 2014). „Kristina Krone: Quería ir a Sochi, pero nunca recibió contestación del Comité Olímpico“. Primerahora (шпански). Посетено на 12 јануари 2014.
  32. „Sascoc crush Speelman's Olympic dream“. http://www.iol.co.za/. IOL Sport. 23 јануари 2014. Посетено на 24 јануари 2014. Надворешна врска во |website= (help)
  33. „L'histoire invraisemblable de Mehdi Khelifi privé de J.O par l'Algérie“. France 3. 24 јануари 2014. Посетено на 24 јануари 2014.
  34. „Sochi Games: Four Indian skiers to go as independent athletes“. Zee news. 31 декември 2013. Архивирано од изворникот на 2014-01-02. Посетено на 31 декември 2013.
  35. „Рог најави три нови дисциплини за Сочи 2014“. Russia Today. TV-Novosti. 5 јули 2011. Посетено на 6 јули 2011.
  36. „Распоред на натпреварувањата“. Sochi 2014 Olympic and Paralympic Organizing Committee. Архивирано од изворникот на 2014-01-06. Посетено на 21 декември 2013.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Претходник
Ванкувер
Зимски олимписки игри
Сочи

XXII Зимски олимписки игри (2014)
Наследник
Пјонгчанг