Дејвид Грос

Дејвид Грос
Дејвид Грос;
Роден(а)	Дејвид Џонатан Грос; 19 февруари 1941 (83 г.); Вашингтон САД
Живеалиште	САД
Националност	Американец
Полиња	Физика, терија на струните
Установи	Калифорниски универзитет; Харвард; Принстонски универзитет
Образование	Еврејски универзитет; Калифорнски универзитет
Докторски ментор	Џефри Чу
Докторанди	Франк Вилчек; Едвард Витен; Вилијам Касвел; Раџеш Гопакумар; Никита Некрасов
Познат по	асимптотска слобода; хетеротична струна
Поважни награди	Дираков медал (1988); Харвиева награда (2000); Нобелова награда за физика (2004)
Сопружник	Шуламит Тоаф Грос (разведен, 2 деца); Жаклин Савани
	Потпис;

Дејвид Грос (19 февруари 1941) — американски честичен физичар и струнотеоретичар. Заедно со Франк Вилчек и Дејвид Полицер, е награден со Нобелова награда за физика во 2004 година за нивното откритие на асимптотска слобода. Toj е поранешен директор и сегашен предавач на Глуковото место за теориска физика на Кавлиевиот институт за теориска физика при Калифорнискиот универзитет. Тој е исто така факултативен член на одделот за физика при Калифорнискиот универзитет и е моментално поврзан со институтот за квантни студии при Чапмановиот универзитет во Калифорнија.

Животопис[уреди | уреди извор]

Тој се родил во еврејско семејство во Вашингтон на 19 февруари 1941 година. Неговите родители биле Нора и Бертрам Мирон Грос (1912–1997). Грос се стекнал со диполмата и мгистратурата од Еврејскиот универзитет во Ерусалим, Израел, во 1962 година. Докторатот го стекнал на Клифорнискиот универзитет во 1966 година пор раководство на Џефри Чу.^[2]

Тој бил помлад член на Харвард и професор на Принстонски универзитет до 1997 година. тој е добитника на стипендијата на Мекартуровата фондација во 1987 година, Дираковиот медал во 1988 година и Харвиевата награда во 2000 година.^[2]

Во 1973 година, Грос, работејќи заедно со дипломецот, Франк Вилчек, на Принстонски универзитет, ја откриле асимптотската слобода, која вели дека колку што се поблизу кварковите, толку е помало силното заемодејство (или промената на бојата) меѓу нив, кога кварковите се во непосредна близина, јадрената сила меѓу ним е толку мала што тие се однесуваат скоро како слободни честички. Асимптотската слобода, независно биа откриена и од Полицер, и е важна за развојот на квантната хромодинамика.

Грос, заедно со Џефри Харви, Емил Мартинец и Рајан Ром исто така ја создале теоријата за хетероитична струна. Четворицата стекнале прекар „Пиринстонов струнов квартет“.^[3]

Во 2003 година, Грос биле еден од 22 нобеловци кој го потпишал Хуманистичкиот манифест.^[4]

Почести и награди[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ David Jonathan Gross — Проект „Математичко родословие“ (англиски)
↑ ^2,0 ^2,1 „Autobiography“. nobelprize.org. Посетено на 23 Apr 2013.
↑ String Theory, at 20, Explains It All (or Not). NY Times (2004-12-07)
↑ „Notable Signers“. Humanism and Its Aspirations. American Humanist Association. Архивирано од изворникот на 2012-10-05. Посетено на October 2, 2012.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Дејвид Грос на Ризницата ^?
Nobel citation
ArXiv papers
Webpage at the Kavli Institute Архивирано на 10 октомври 2007 г.
Scientific articles^{[мртва врска]} of David Gross (INSPIRE-HEP database)
BBC synopsis on the award
Interviews Архивирано на 6 јули 2008 г.
Biography and Bibliographic Resources, from the Office of Scientific and Technical Information, United States Department of Energy

[1] David Jonathan Gross — Проект „Математичко родословие“ (англиски)

[np-2] 2,0 ^2,1 „Autobiography“. nobelprize.org. Посетено на 23 Apr 2013.

[3] String Theory, at 20, Explains It All (or Not). NY Times (2004-12-07)

[4] „Notable Signers“. Humanism and Its Aspirations. American Humanist Association. Архивирано од изворникот на 2012-10-05. Посетено на October 2, 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]