Диспрозиум

Диспрозиум (₆₆Dy)
Општи својства
Име и симбол	диспрозиум (Dy)
Изглед	сребрено-бела
Диспрозиумот во периодниот систем
	тербиум ← диспрозиум → холмиум
Атомски број	66
Стандардна атомска тежина (±) (Ar)	162,500(1)
Категорија	лантаноид
Група и блок	група б.б., f-блок
Периода	VI периода
Електронска конфигурација	[Xe] 4f10 6s2
по обвивка	2, 8, 18, 28, 8, 2
Физички својства
Фаза	цврста
Точка на топење	1.680 K (1.407 °C)
Точка на вриење	2.840 K (2.562 °C)
Густина близу с.т.	8,540 г/см3
кога е течен, при т.т.	8,37 г/см3
Топлина на топење	11,06 kJ/mol
Топлина на испарување	280 kJ/mol
Моларен топлински капацитет	27,7 J/(mol·K)
Атомски својства
Оксидациони степени	4, 3, 2, 1 (слаб базичен оксид)
Електронегативност	Полингова скала: 1,22
Енергии на јонизација	I: 573 kJ/mol ; II: 1.130 kJ/mol ; II: 2.200 kJ/mol
Атомски полупречник	емпириски: 178 пм
Ковалентен полупречник	192±7 пм
	Спектрални линии на диспрозиум
Разни податоци
Кристална структура	шестаголна збиена (шаз)
Брзина на звукот тенка прачка	2.710 м/с (при 20 °C)
Топлинско ширење	α, поли: 9,9 µм/(m·K) (с.т.)
Топлинска спроводливост	10,7 W/(m·K)
Електрична отпорност	α, поли: 926 nΩ·m (с.т.)
Магнетно подредување	парамагнетно на 300 K
Модул на растегливост	α облик: 61,4 GPa
Модул на смолкнување	α облик: 24,7 GPa
Модул на збивливост	α облик: 40,5 GPa
Поасонов сооднос	α облик: 0,247
Викерсова тврдост	410–550 MPa
Бринелова тврдост	500–1.050 MPa
CAS-број	7429-91-6
Историја
Откриен	Лекок де Буабодран (1886)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на диспрозиумот
	Режимите на распад во загради се предвидени, но сè уште не се забележани
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Диспрозиум (Dy, латински dysprosium) — лантаноид.^[2]^[3] Името го добил според грчкиот збор dysprositos кој значи „тешко одржлив“. Диспорзиумот е застапен во Земјината кора во количини од 6ppm. Најважни минерали се:

монацит (Ce,La,Th,Nd,Y,Pr,Dy)PO₄
(Ce,La,Nd,Y,Pr,Dy)CO₃F

Извори

↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.
↑ Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[IUPAC-1] Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights

[2] Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.

[3] Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[1]

[2]

[3]