Визна политика на Турција

Од Википедија — слободната енциклопедија
Турција
Оваа статија е дел од серијалот за
политиката на
Turkey
Устав
Законодавна власт
Извршна власт
Судска власт
Избори
  • Изборен систем
  • Изборен циклус
  • Врховен изборен совет
  • Последни избори
    Претседателски
    Парламентарни
    Општински
    Референдуми
  • Политички партии
Надворешни односи
Поврзано
Икона за портал Портал: „Турција“

Икона за портал Портал: „Политика“

Визната политика на Турција се однесува на барањата на странски државјанин кои сакаат да влезат во земјата, за кое мора да исполнат одредени услови за да им биде дозволено да патуваат, да влегуваат и да останат во земјата.

Посетителите на Турција мора да добијат виза од една од турските дипломатски мисии освен ако не доаѓаат од некоја од 78-те земји и територии за кои не се потребни визи или од некоја од 42-те земји и територии чии граѓани имаат право да аплицираат за е-виза преку Интернет. Турските визи се документи издадени од Министерството за надворешни работи и неговите последователни дипломатски мисии во странство со наведената цел регулирање и олеснување на миграциските текови.[1][2]

Посетителите од повеќето националности мора да поседуваат пасош со важност не помалку од 150 дена од датумот на истекување. Условот за валидност на пасош не се однесува на државјани на Белгија, Франција, Луксембург, Португалија, Шпанија и Швајцарија кои можат да влезат со пасош истечен помалку од пет години, државјани на Германија кои можат да влезат со пасош или лична карта која истекува за помалку од една година, државјани на Бугарија од кои се бара да имаат само пасош важечки за нивниот период на престој.[3] Се прифаќа лична карта наместо пасош за државјани на Азербејџан, Белгија, Франција, Грузија, Германија, Грција, Италија, Лихтенштајн, Луксембург, Малта, Молдавија, Холандија, Северен Кипар, Португалија, Шпанија, Швајцарија и Украина. Условот за период на важење исто така не се однесува на државјани на земји чии лични карти се прифаќаат.[4]

И покрај тоа што Турција е земја-кандидат за членство во Европската унија, таа има покомплексна визна политика од визната политика на Шенген-зоната.[1] Турција бара визи од државјани на една земја-членка на ЕУ како Кипар, како и земји и територии од Шенгенскиот анекс II - Антигва и Барбуда, Австралија, Бахами, Барбадос, Канада, Доминика, Источен Тимор, Гренада, Кирибати, Маршалските острови, Маурициус, Мексико, Микронезија, Палау, Света Луција, Свети Винсент и Гренадини, Самоа, Соломонски Острови, Тајван, Тонга, Тувалу, Обединетите Арапски Емирати, САД и Вануату. Од друга страна, Турција им овозможува безвизен пристап на граѓаните на други земји и територии - Азербејџан, Белорусија, Белизе, Боливија, Еквадор, Иран, Косово, Киргистан, Јордан, Либан, Монголија, Мароко, Катар, Русија, Таџикистан, Тајланд, Тунис, Туркменистан и Узбекистан.

Турската влада објавила дека од 2 март 2020 година, визите не се потребни за имателите на пасоши од следниве земји: Австрија, Белгија, Хрватска, Република Ирска, Малта, Холандија, Норвешка, Полска, Португалија, Шпанија и Велика Британија.[5]

Карта за политика за визи[уреди | уреди извор]

Визна политика на Турција

Како право[уреди | уреди извор]

Граѓаните на следните земји или територии имаат право да влезат, престојуваат, студираат и да работат на неодредено време во Турција без никакви ограничувања за имиграција:

Без визи[уреди | уреди извор]

На граѓаните од следните земји и територии не им е потребна виза за посета на Турција за времетраењето опишано подолу за туристички или деловни цели (освен ако не е поинаку наведено). За посети до 90 дена во рок од 180 дена, лична карта се прифаќа наместо пасош за државјани на некои земји.[1]

90 дена по посета, 90 дена по период од 180 дена (84)
60 дена по посета, 90 дена по период од 180 дена (1)
30 дена по посета, 90 дена во период од 180 дена (8)

ID – Може да влезе со лична карта за престој до 90 дена во период од 180 дена T – Без виза само за туристички цели. 1 – Дозволено е влегување со истечен пасош (до 5 години) 2 - Дозволено е влез со истечен пасош или лична карта (до 1 година) 3 - Освен за новинари и носители на службени пасоши [10][11]

Виза исто така не е потребна за сопствениците на „Пасош на ООН“ издадена од Обединетите нации.[1]

Безвизниот режим важи и за граѓаните на следниве земји под одредени услови:[1]

  •  Алжир – доколку е под 15 или над 65 години за максимален престој од 90 дена во рок од 180 дена
  •  Кипар – доколку престојуваат во Северен Кипар и директно пристигнуваат од меѓународниот аеродром Ерџан или од пристаништата во Фамагуста, Киренија или Каравостаси за максимален престој од 90 дена во рок од 180 дена
  •  Либија – под услов да се на возраст под 16 години и над 55 години, за максимален престој од 90 дена во рок од 180 дена.
  •  Палестински територии – доколку има ВИП пасош

Дипломатски и услужни категории на пасоши[уреди | уреди извор]

За граѓани на Алжир, Австрија, Азербејџан, Бахами, Бахреин, Бангладеш, Барбадос, Белгија, Бугарија (30 дена), Камбоџа (30 дена), Кина, Брегот на слоновата коска, Хрватска, Куба, Djибути, Египет, Гренада, Гвајана, Индонезија, Ирак, Израел, Јамајка, Кенија, Летонија, Либија (само за туристички цели), Малдиви (30 дена), Малта, Мавританија, Маурициус, Мозамбик, Намибија, Холандија, Норвешка, Оман, Пакистан, Филипини, Полска, Португалија (туристичка цел само), Шпанија, Света Луција, Свети Винсент и Гренадини, Саудиска Арабија (само за туристички цели), Сиера Леоне,[12] Јужна Африка (30 дена), Шпанија, Танзанија, Тајланд, Обединети Арапски Емирати, Виетнам и Јемен (30 денови) и за носителите на дипломатски пасоши на Авганистан, Бенин, Буркина Фасо, Бурунди, Република Конго, Етиопија, Фиџи, Габон, Гамбија, Гвинеја, Индија, Либерија, Мали, Мексико, Нигер, Нигерија, Палестина, Русија, Сенегал, Јужен Судан (само туристичка цел), Судан (туристичка цел) само е), Того,[13] Уганда и Велика Британија - се обезбедени дипломатски, службени и специјални пасоши за максимален престој од 90 дена во рок од 180 дена

Договорите за откажување на визите за дипломатски пасоши биле потпишани со Лаос во ноември 2018 година и со Замбија во мај 2019 година и тие допрва ќе стапат на сила.[14][15][16]

е-виза[уреди | уреди извор]

Носителите на пасоши од следниве 29 земји и територии можат да добијат е-визи преку Интернет за плаќање пред пристигнувањето. Времетраењето на престојот за повеќето од овие националности е 90 дена (30 дена за некои) во рок од 180 дена.[17][18]

ID - Може да влезе со лична карта за престој до 90 дена во период од 180 дена</br> 1 - Може да аплицираат само за е-виза за еден влез на која ќе можат да останат до 30 дена.</br> 2 - Дозволено е влез со истечен пасош (до 5 години)</br> 3 - е-визите се издаваат бесплатно. Надоместоците се однесуваат на мексиканските граѓани кои добиваат е-визи по пристигнувањето.</br> 4 - Не ги исполнува условите за е-визи по пристигнувањето.</br> 5 - Може да аплицираат за повеќекратна влезна е-виза на која ќе можат да останат до 30 дена.

Условна е-виза[уреди | уреди извор]

Граѓаните на овие земји и територии имаат право да аплицираат за е-виза за единствен влез на која ќе можат да останат до 30 дена само доколку ги исполнуваат условите наведени подолу:[1][17]

1 - е-визите се издаваат бесплатно.

Услови:

  • Сите националности, освен државјаните на Габон и Замбија, мораат да поседуваат важечка виза или дозвола за престој од една од следниве земји: Земји од Шенген зоната, Ирска, Велика Британија или САД. Електронски визи или дозволи за е-престој не се прифаќаат. Египетските граѓани кои се под 20 или над 45 години не треба да го исполнуваат ова барање.
  • Сите граѓани, освен граѓаните на Авганистан, Бангладеш, Индија, Пакистан и Филипини, мораат да патуваат со една од авиокомпаниите што имаат протоколи со Министерството за надворешни работи на Турција. Следните авиокомпании ги исполнуваат критериумите: Онур ер, Пегасус ерлајнс и Туркиш ерлајнс.[20] Граѓаните на Египет исто така можат да патуваат на летови управувани од „Египет ер“.
  • Мора да се има резервација на хотел и соодветни финансиски средства (50 американски долари на ден).
  • Алжирските граѓани мора да бидат на возраст под 18 години или над 35 години за да имаат право на е-виза.
  • Авганистан, Ирак, Замбија и Филипини, граѓаните кои немаат право на е-виза при пристигнувањето на аеродромот во Истанбул

Виза при пристигнување само под ограничени околности[уреди | уреди извор]

Граѓаните на Северна Кореја</img> Северна Кореја може да добијат виза само при пристигнување за престој од најмногу 30 дена доколку поседуваат важечка виза или дозвола за престој издадена од земјите од Шенген зоната, Ирска или Велика Британија.[1]

Потребна е-виза како налепница[уреди | уреди извор]

Граѓаните од следните земји и територии мораат однапред да добијат виза од типот налепница во една од турските дипломатски мисии :[1]

Статистика за посетители[уреди | уреди извор]

Турција издала 16.199.968 електронски визи помеѓу април 2013 година и 1 јануари 2017 година. Стапката на прифаќање била 87,79% бидејќи во овој период биле поднесени 18.452.733 апликации. Повеќето визи биле издадени на државјани на Велика Британија (4,6 милиони), Ирак (2 милиони) и Холандија (1,8 милиони).[21]

Место Земја 2019 2018 2017 2016 2015
1  Русија ▲ 7,017,657 ▲ 5,964,631 ▲ 4,715,438 ▼ 866,256 3,649,003
2  Германија ▲ 5,027,472 ▲ 4,512,360 ▼ 3,584,653 ▼ 3,890,074 5,580,792
3  Бугарија ▲ 2,713,464 ▲ 2,386,885 ▲ 1,852,867 ▼ 1,690,766 1,821,480
4  Обединето Кралство ▲ 2,562,064 ▲ 2,254,871 ▼ 1,658,715 ▼ 1,711,481 2,512,139
5 Иран Иран ▲ 2,102,890 ▼ 2,001,744 ▲ 2,501,948 ▼ 1,665,160 1,700,385
6  Грузија ▼ 1,995,254 ▼ 2,069,392 ▲ 2,438,730 ▲ 2,206,266 1,911,832
7  Украина ▲ 1,547,996 ▲ 1,386,934 ▲ 1,284,735 ▲ 1,045,043 706,551
8 Ирак Ирак ▲ 1,374,896 ▲ 1,172,896 ▲ 896,876 ▼ 420,831 1,094,144
9  Холандија ▲ 1,117,290 ▲ 1,013,642 ▼ 799,006 ▼ 906,336 1,232,487
10  Азербејџан ▲ 901,723 ▲ 858,506 ▲ 765,514 ▲ 606,223 602,488
11  Полска ▲ 880,839 ▲ 646,365 ▲ 296,120 ▼ 205,701 550,779
12  Франција ▲ 875,957 ▲ 731,379 ▲ 578,524 ▼ 555,151 847,259
13  Грција ▲ 836,882 ▲ 686,891 ▲ 623,705 ▼ 593,150 755,414
14  Романија ▲ 763,320 ▲ 641,484 ▲ 423,868 ▼ 357,473 441,097
15  САД ▲ 578,074 ▲ 448,327 ▼ 329,257 ▼ 459,493 798,787
16 Израел Израел ▲ 569,368 ▲ 443,732 ▲ 380,415 ▲ 293,988 224,568
17  Саудиска Арабија ▼ 564,816 ▲ 747,233 ▲ 651,170 ▲ 530,410 450,674
18  Белгија ▲ 557,435 ▲ 511,559 ▲ 419,998 ▼ 413,614 617,406
19  Јордан ▲ 474,874 ▲ 406,469 ▲ 277,729 ▲ 203,179 162,866
20  Казахстан ▲ 455,724 ▲ 426,916 ▲ 402,830 ▼ 240,188 423,744
21  Шведска ▲ 444,285 ▲ 384,397 ▲ 289,134 ▼ 320,580 624,649
22 Народна Република Кина НР Кина ▲ 426,344 ▲ 394,109 ▲ 247,277 ▼ 167,570 313,704
23  Австрија ▲ 401,475 ▲ 353,628 ▼ 287,746 ▼ 310,946 486,044
24  Италија ▲ 377,011 ▲ 284,195 ▼ 205,788 ▼ 213,227 507,897
25 Либан Либан ▲ 376,721 ▲ 338,837 ▲ 237,476 ▼ 191,642 197,552
26  Кувајт ▲ 374,191 ▲ 298,620 ▲ 255,644 ▲ 179,938 174,486
27  Данска ▲ 335,877 ▲ 326,278 ▼ 269,026 ▼ 329,618 408,841
28  Чешка ▲ 311,359 ▲ 228,251 ▲ 126,567 ▼ 87,328 212,464
29  Швајцарија ▲ 311,107 ▼ 269,649 ▼ 206,479 ▼ 215,194 380,338
30  Туркменистан ▲ 297,706 ▲ 252,911 ▲ 230,881 ▼ 165,762 174,330
31  Алжир ▲ 295,512 ▲ 288,207 ▲ 213,333 ▲ 176,233 171,873
32  Србија ▲ 282,347 ▲ 225,312 ▲ 146,852 ▼ 110,594 178,997
33  Кипар ▲ 268,341 ▲ 266,859 ▲ 256,059 ▼ 233,181 246,245
34  Либија ▲ 259,243 ▲ 188,312 ▲ 99,395 ▼ 72,014 234,762
35  Белорусија ▲ 258,419 ▲ 245,254 ▲ 229,229 ▼ 113,793 204,355
36  Шпанија ▲ 257,342 ▲ 178,018 ▲ 106,757 ▼ 106,582 236,063
37  Узбекистан ▲ 252,138 ▲ 241,235 ▲ 195,745 ▼ 134,330 143,331
38 Мароко Мароко ▲ 234,264 ▲ 176,538 ▲ 114,155 ▼ 87,660 109,775
39 Индија Индија ▲ 230,131 ▲ 147,127 ▲ 86,996 ▼ 79,316 131,869
40  Литванија ▲ 229,704 ▲ 199,371 ▲ 134,264 ▼ 109,749 112,654
Вкупно ▲ 51,747,198 ▲ 46,112,592 ▲ 37,969,824 ▼ 30,906,680 41,114,069

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 „From Rep. of Turkey Ministry of Foreign Affairs“. Republic of Turkey Ministry of Foreign Affairs. Посетено на 3 April 2018.
  2. ↑ [1]
  3. ↑ „Passport Validity Requirements While Entering Turkey in Accordance with Law on Foreigners and International Protection“. Turkish MFA.
  4. ↑ „Countries whose citizens are allowed to enter Turkey with their national ID's / Rep. of Turkey Ministry of Foreign Affairs“. Mfa.gov.tr. Архивирано од изворникот на 2015-10-08. Посетено на 2016-05-04.
  5. ↑ „Türkiye'den 11 ülkeye vize muafiyeti“. NTV. 2020-03-02.
  6. ↑ „Turkey grants visa exemptions to 4 more EU nations, plus Norway“. Daily Sabah. Посетено на 2021-02-05.
  7. ↑ „Turkey Azerbaijan agree on Mutual visa exemption“. Anadolu Agency. 2020-06-03. Архивирано од изворникот на 2020-06-03. Посетено на 2021-04-14.
  8. ↑ „Cumhuriyet haber verir... Son dakika haberler ve doğru haberin sitesi“. www.cumhuriyet.com.tr (турски). Посетено на 2020-06-04.
  9. ↑ „Türkiye'den 6 Avrupa ülkesine vize muafiyeti“. NTV. 2020-02-20. Архивирано од изворникот на 2020-02-20. Посетено на 2021-04-14.
  10. ↑ „Turkey Introduces Visa Regime for Russian Journalists“. themoscowtimes.com. Посетено на 3 April 2018.
  11. ↑ „Türki̇ye, Hi̇zmet Pasaportu Hami̇li̇ Rusya... – T.C. Moskova Büyükelçiliği-Посольство Турции Москва-Turkish Embassy Moscow“. Facebook. 2016-04-18. Посетено на 2016-05-04.
  12. ↑ „200305-6.pdf“ (PDF). 2020.
  13. ↑ https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2020/11/20201125M2-4.pdf
  14. ↑ „Turkey in Ethiopia on Twitter“. twitter.com. Посетено на 3 April 2018.
  15. ↑ Foreign Minister Mevlüt Çavuşoğlu visited Laos, 7–8 November 2018
  16. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2019-05-08. Посетено на 2021-04-14.
  17. ↑ 17,0 17,1 „Electronic Visa Application System“. Electronic Visa Application System. Посетено на 3 April 2018.
  18. ↑ „Vize Harc Miktarlari En.pdf“ (PDF).
  19. ↑ Must be below 18 or over 35 years old.holding valid visa or residence permit issued by Schengen area countries, Ireland or the United Kingdom
  20. ↑ „Electronic Visa Application System“. Electronic Visa Application System. Посетено на 3 April 2018.
  21. ↑ „Turkey issued over 16 million online visas since 2013“. dailysabah.com. Посетено на 3 April 2018.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Визна_политика_на_Турција&oldid=5105086“