5 век

Од Википедија — слободната енциклопедија
< 4 век 5 век 6 век >
01 02 03 04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57 58 59 60
61 62 63 64 65 66 67 68 69 70
71 72 73 74 75 76 77 78 79 80
81 82 83 84 85 86 87 88 89 90
91 92 93 94 95 96 97 98 99 00

V век (5 век) — столетие кое започнало на 1 јануари 401 г., а завршило на 31 декември 500 г. Ова бил период на преселба и политичка нестабилност низ цела Евроазија.

Во 476 година, Западното Римско Царство пропаднало.[1] Пред пропаста со него владееле неколку слаби цареви, а вистинската политичка моќ ја држеле моќните војсководци. Внатрешната нестабилност и притисокот од странските освојувачи конечно резултирале со ограбувањето на Рим од страна на војската на Визиготите во 410 година.[2] Иако во текот на следните неколку децении Западното Римско Царство успеало до некој степен да се опорави, следниот сериозен удар го доживеало кога Вандалите ја окупирале Картагина, главниот град на исклучително важната провинција Африка.[2] Обидите да се заземе провинцијата од Вандалите биле прекинати поради инвазијата на Хуните под водство на Атила. По поразот на Атила, Источното и Западното Римско Царство ги здружиле силите за последен напад на Вандалите во северна Африка, но овој поход завршил со спектакуларен неуспех.[2]

Во источна Азија, многу номадски племиња се преселиле во североисточна и централна Кина, каде што основале низа династии. Со ова започнал период на поделба и конфликт меѓу Северна и Јужна Кина.

Кон крајот на V век, индиската империја Гупта била нападната од Хуните од Средна Азија, кои можеби биле поврзани со Хуните кои го нападнале Римското Царство во Европа.

Источната полутопка во 500 г.

Настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Атила, крал на Хуните
Хлодовик I, крал на Франките
Елија Пулхерија, византиска царевица
Констанциј III, римски цар
Ромул Августул, последниот цар на Западното Римско Царство
Месроб Машдоц, ерменски монах
Кирил Александриски
Чу Чунгџи, кинески астроном и математичар

Откритија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Dušanić, Slobodan (1983). Stari svet. Beograd: Narodna knjiga, Vuk Karadzic, Rad. стр. 270.
  2. 2,0 2,1 2,2 Dušanić, Slobodan (1983). Stari svet. Beograd: Narodna knjiga, Vuk Karadzic, Rad. стр. 259–276.
  3. „Kalidasa | Indian author“. Encyclopedia Britannica (англиски). Посетено на 2018-09-27.