Евровизија 2011
| Евровизија 2011 Eurovision Song Contest 2011 | |
|---|---|
| |
| Домаќин |  ARD/NDR
|
| Локација | Есприт Арена, Диселдорф, Германија |
| Презентери | Анке Енгелке Штефан Раб Јудит Ракерс |
| Победничка песна |  Азербејџан
Running Scared |
| Број на земји | 43 |
| Земји кои се вратиле |  Австрија
|
Евровизија 2011 — 56. натпревар за најдобра песна на Европа. Се одржа во Германија, која победи на Евровизија 2010, со песната „Satellite“ во изведба на пејачката Лена Мајер-Ландрут.
Официјалните датуми за полуфиналињата беа 10 мај и 12 мај 2011, а финалето се одржа на 14 мај 2011.[1]
Иако ЕБУ, како и минатата година работеше силно за да ги врати Италија, Австрија и Монако[2][3][4] повторно на сцена, Монако не испрати своја песна. Успехот на Германија во 2010 година, ја поттикна Австрија да направи враќање на Евровизија 2011.[3]
Историски факти[уреди | уреди извор]
2011 година беше 3 пат за Германија да биде домаќин на Евровизија, а првпат таа да биде домаќин како обединета земја. Западна Германија ја организираше Евровизија во 1957[5] и 1983.[6]
Германија исто така е и првата земја од Големата четворка да победи на фестивалот од 2000 година, кога се направени и новите правила на Евровизија, кои дозволуваат четирите основачи на Евровизија - Германија, Франција, Велика Британија и Шпанија да се квалификуват директно во финалето, заедно со победникот од претходната година. Според правилата на ЕБУ во овој случај бидејќи Германија како дел од Големата четворка беше победник, имаше потреба и за 5 земја која би одела директно во финалето. Според ЕБУ, тоа беше Турција која заврши на 2-то место на Евровизија 2010.[7]
На 30 август 2010 година беше објавено дека Сванте Стокселиус, супервизорот на Евросонг, ќе ја напушти оваа функција на крајот на 2010, што значеше дека друга личност ќе биде поставена да раководи со улогата на генерален супервајзер за Евросонг 2011 во Германија.[8]
Град домаќин[уреди | уреди извор]
Првично, осум германски града пројавија интерес да бидат домаќин на Евровизија 2011.[9] вклучувајќи ги Берлин, Хамбург, Хановер, Гелзенкирхен,[10] Диселдорф, Келн, Франкфурт и Минхен.[9]
На 21 август 2010 од германската телевизија НДР беше објавено дека четири од овие града официјално поднеле кандидатура за да бидат домаќини на Евросонг 2011 Берлин, Хамбург, Хановер, и Диселдорф.[11]
Планови каде би бил одржан фестивалот во секој град апликант:[12]
- да се одржува фестивалот во Есприт Арената во Диселдорф
- да се одржува фестивалот во егзибициска сала во Хамбург
Директорот на НДР Луц Мармор во интервју за весникот Хамбургер Абендблат на 31 септември истакна дека во почетокот на октомври е најверојатна дата за објавување на градот домаќин за Евросонг 2011.[13]
Учесници[уреди | уреди извор]
Четириесет и три држави го потврдија своето учество за Евросонг 2011, вклучувајќи ја Австрија, која се врати на фестивалот неколку години од кога последен пат учествуваше на Евросонг 2007 во Хелсинки.[14] На 28 август 2010 година, на средба во Белград ЕБУ одлучи дека секоја држава мора да го одбере својот изведувач и песната пред 14 март 2011 година. На 14 март 2011, ждребката за редоследот беше одржана во градот домаќин.[15]
Полуфиналисти[уреди | уреди извор]
- Двете полуфиналиња се одржаа на 10 и 12 мај 2011.
- Сите земји учеснички, освен големата четворка мораа да се напреваруваат во едно од двете полуфиналиња.
- Десетте држави од секое полуфинале со највисок врој на бодови се квалификуваа во финалето.
- Израел се натпреваруваше во второто полуфинале за да избегне неучествување поради религиски причини.[16]
Прво полуфинале[уреди | уреди извор]
| ред.бр. | Учесник | Јазик | Изведувач | Наслов на песна | Превод | Бодови | Место |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Полска
|
Полски јазик | Магдалена Тул | Jestem | Јас сум | 18 | 19 |
| 02 |  Норвешка
|
Англиски јазик, Свахили | Стела Мванги | Haba Haba | Малку по малку | 30 | 17 |
| 03 |  Албанија
|
Англиски јазик, Албански јазик | Aurela Gaçe | Feel the passion | Почувствувај ја страста | 37 | 13 |
| 04 |  Ерменија
|
Англиски јазик | Еми | Boom Boom | — | 54 | 12 |
| 05 |  Турција
|
Англиски јазик | Јуксек Садакат | Live It Up | — | 47 | 14 |
| 06 |  Србија
|
Српски јазик | Нина Радојчиќ | Čaroban(Чаробан) | Магичен | 67 | 8 |
| 07 |  Русија
|
Англиски јазик | Алекси Воробјов | Get You | — | 64 | 9 |
| 08 |  Швајцарија
|
Англиски јазик | Ана Росинели | In Love for a While | Вљубена на кратко | 55 | 10 |
| 09 |  Грузија
|
Англиски јазик | Елдрин | One More Day | Уште еден ден | 74 | 6 |
| 10 |  Финска
|
Англиски јазик | Paradise Oskar | Da Da Dam | — | 103 | 3 |
| 11 |  Малта
|
Англиски јазик | Глен Вела | One Life | Еден живот | 54 | 11 |
| 12 |  Сан Марино
|
Англиски јазик | Сенит | Stand By | Застанат до | 34 | 16 |
| 13 |  Хрватска
|
Англиски јазик | Дариа Кинзер | Celebrate | Прослава | 41 | 15 |
| 14 |  Исланд
|
Англиски јазик | Sigurjón's Friends | Coming Home | Враќање дома | 100 | 4 |
| 15 |  Унгарија
|
Англиски јазик, Унгарски јазик | Кати Волф | What About My Dreams? | Што со моите сништа? | 72 | 7 |
| 16 |  Португалија
|
Португалски јазик | Homens da Luta | A luta é alegria | Борбата е радост | 22 | 18 |
| 17 |  Литванија
|
Англиски јазик | Evelina Sašenko | C'est ma vie | Тоа е мој живот | 81 | 5 |
| 18 |  Азербејџан
|
Англиски јазик | Ell и Nigar Jamal|Nikki | Running Scared | Трчам уплашен | 122 | 2 |
| 19 |  Грција
|
Англиски јазик, Грчки јазик | Лукас Јоркас feat. Stereo Mike | Watch My Dance | Погледни го мојот танц | 133 | 1 |
- 1.^ Вклучува две фрази на Француски јазик.
Второ полуфинале[уреди | уреди извор]
Финале[уреди | уреди извор]
_cropped.jpg)
- Финалето се одржа на 14 мај 2011.
- Само државите кои ја формираат големата петорка автоматски се квалификуваат во финалето.
- Од двете полуфиналиња на 10 и 12 мај 2011, дваесет држави се квалификуваа во финале. Вкупно дваесет и пет земји се натпреваруваа во финалето.[15]
Прво учество[уреди | уреди извор]
Лихтенштајн – Единствениот радиодифузен сервис на Лихтенштајн 1ФЛТВ (1 Fürstentum Liechtenstein Television) на 29 јули 2010 испрати апликација за членство во ЕБУ. Ако апликацијата беше прифатена, Лихтенштајн ќе можеше да испрати песна на Евровизија 2011.[17][18]
Враќање[уреди | уреди извор]
Унгарија – Дуна ТВ беше во преговори со ЕБУ за да учествува на Евросонг. Унгарија се повлече од Евросонг 2009, кога претходниот дифузер Маѓар Телевизио (Magyar Televízió), го напушти фестивалот поради финансиски причини[19]
Италија – На прес конференција за четвртото издание на Италијанскиот Х Фактор, директорот на РАИ 2 Масимо Лиофреди најави дека победникот на натпреварувањето би можел да ја претставува Италија на Евровизија, наместо да учестува на Санремо, како претходните години.[20][21] Со тоа што Италија одлучи да се врати на Евровизија, големата четворка стана голема петорка.[22]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „ESC-Finale 2011 findet am 14. Mai statt“. NDR (германски). 30 June 2010. Посетено на 30 June 2010.[мртва врска]
- ↑ Phil Bosco expliqué a Eurovision info Архивирано 6 април 2015 г. Eurovision Info
- ↑ 3,0 3,1 „Wrabetz will ORF-Antreten "sicher überdenken"“ (германски). Der Standard. 2010-05-31. Посетено на 31 мај 2010.
- ↑ http://www.esctoday.com/news/read/12899
- ↑ „Eurovision History by Year (1957)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.
- ↑ „Eurovision History by Year (1983)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.
- ↑ „Rules for the Eurovision Song Contest“ (PDF). EBU. Посетено на 31 мај 2010.
- ↑ Bakker, Sietse (30 August 2010). „Svante Stockselius says Eurovision farewell“. European Broadcasting Union. Посетено на 30 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
- ↑ 9,0 9,1 „GERMANY - Seven cities already declared interest“. Oikotimes. Архивирано од изворникот на 2010-06-02. Посетено на 31 мај 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) Грешка во наводот: Неважечка ознака<ref>; називот „Host1“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ „Jetzt will auch Schalke den Grand Prix“ (германски). Bild.de. 1 June 2010. Посетено на 1 June 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Bakker, Sietse (21 August 2010). „Four cities in the running to host Eurovision 2011“. European Broadcasting Union. Посетено на 20 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
- ↑ „Eurovision Song Contest - Lenas großer Triumph“ (германски). Stern.de. 23 August 2010. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Renner, Von Kai-Hinrich (11 September 2010). „Karriere eines Fernsehmannes - Der Alltag von NDR-Intendant Lutz Marmor - Kultur & Live - Hamburger Abendblatt“ (германски). Hamburger Abendblatt. Посетено на 13 September 2010.
- ↑ Siim, Jarmo (27 July 2010). „Austria to pick in October?“. European Broadcasting Union. Посетено на 3 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
- ↑ 15,0 15,1 Bakker, Sietse (28 August 2010). „Reference Group gathered in Belgrade“. European Broadcasting Union. Посетено на 28 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
- ↑ Barak, Itamar (21 September 2010). „Israel to participate in 2nd semifinal of 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-23. Посетено на 21 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Hondal, Victor (30 July 2010). „Liechtenstein: 1FL expects "good chances" for Eurovision debut“. ESCToday. Посетено на 30 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Klier, Marcus (31 July 2010). „Al Walser to meet with 1FL“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-06. Посетено на 31 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Klier, Marcus (12 August 2010). „Hungary will comeback with new broadcaster“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-20. Посетено на 12 August 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Victor, Hondal (6 September 2010). „Italy might return to Eurovision in 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-10-01. Посетено на 6 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help) - ↑ Conti, Andrea (6 September 2010). „X Factor riparte da quattro giudici. Facchinetti: "Niente fango su Simona" - televisione -Tgcom - pagina 1“ (италијански). Mediaset. Архивирано од изворникот на 2011-07-22. Посетено на 6 September 2010.
- ↑ „Svante Stockselius meets members of OGAE Serbia“. Oikotimes. 22 June 2007. Архивирано од изворникот на 2010-02-12. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=(help)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
1956 ·
1957 ·
1958 ·
1959 ·
1960 ·
1961 ·
1962 ·
1963 ·
1964 ·
1965 ·
1966 ·
1967 ·
1968 ·
1969 ·
1970 ·
1971 ·
1972 ·
1973 ·
1974 ·
1975 ·
1976 ·
1977 ·
1978 ·
1979 ·
1980 ·
1981 ·
1982 ·
1983 ·
1984 ·
1985 ·
1986 ·
1987 ·
1988 ·
1989 ·
1990 ·
1991 ·
1992 ·
1993 ·
1994 ·
1995 ·
1996 ·
1997 ·
1998 ·
1999 ·
2000 ·
2001 ·
2002 ·
2003 ·
2004 ·
2005 ·
2006 ·
2007 ·
2008 ·
2009 ·
2010 ·
2011 ·
2012 ·
2013 ·
2014 ·
2015 ·
2016 ·
2017 ·
2018 ·
2019 ·
2020 ·
2021 ·
2022
| ||||||||||||||
|