Евровизија 2011

Евровизија 2011 ; Eurovision Song Contest 2011
Домаќин	ARD/NDR
Локација	Есприт Арена, ; Диселдорф, Германија
Презентери	Анке Енгелке; Штефан Раб; Јудит Ракерс
Победничка песна	Азербејџан Running Scared
Број на земји	43
Земји кои се вратиле	Австрија Италија ; Сан Марино ; Унгарија

Евровизија 2011 — 56. натпревар за најдобра песна на Европа. Се одржа во Германија, која победи на Евровизија 2010, со песната „Satellite“ во изведба на пејачката Лена Мајер-Ландрут.

Официјалните датуми за полуфиналињата беа 10 мај и 12 мај 2011, а финалето се одржа на 14 мај 2011.^[1]

Иако ЕБУ, како и минатата година работеше силно за да ги врати Италија, Австрија и Монако^[2]^[3]^[4] повторно на сцена, Монако не испрати своја песна. Успехот на Германија во 2010 година, ја поттикна Австрија да направи враќање на Евровизија 2011.^[3]

Историски факти[уреди | уреди извор]

2011 година беше 3 пат за Германија да биде домаќин на Евровизија, а првпат таа да биде домаќин како обединета земја. Западна Германија ја организираше Евровизија во 1957^[5] и 1983.^[6]

Германија исто така е и првата земја од Големата четворка да победи на фестивалот од 2000 година, кога се направени и новите правила на Евровизија, кои дозволуваат четирите основачи на Евровизија - Германија, Франција, Велика Британија и Шпанија да се квалификуват директно во финалето, заедно со победникот од претходната година. Според правилата на ЕБУ во овој случај бидејќи Германија како дел од Големата четворка беше победник, имаше потреба и за 5 земја која би одела директно во финалето. Според ЕБУ, тоа беше Турција која заврши на 2-то место на Евровизија 2010.^[7]

На 30 август 2010 година беше објавено дека Сванте Стокселиус, супервизорот на Евросонг, ќе ја напушти оваа функција на крајот на 2010, што значеше дека друга личност ќе биде поставена да раководи со улогата на генерален супервајзер за Евросонг 2011 во Германија.^[8]

Град домаќин[уреди | уреди извор]

Првично, осум германски града пројавија интерес да бидат домаќин на Евровизија 2011.^[9] вклучувајќи ги Берлин, Хамбург, Хановер, Гелзенкирхен,^[10] Диселдорф, Келн, Франкфурт и Минхен.^[9]

На 21 август 2010 од германската телевизија НДР беше објавено дека четири од овие града официјално поднеле кандидатура за да бидат домаќини на Евросонг 2011 Берлин, Хамбург, Хановер, и Диселдорф.^[11]

Берлин

Хамбург

Хановер

Диселдорф

Емитувачка област на НДР

Планови каде би бил одржан фестивалот во секој град апликант:^[12]

Земји учеснички

Земји што не се квалификуваа за финалето

Земјишто порано учествувале, но не учествуваа на Евровизија 2011

да се одржува фестивалот во Есприт Арената во Диселдорф
да се одржува фестивалот во егзибициска сала во Хамбург

Директорот на НДР Луц Мармор во интервју за весникот Хамбургер Абендблат на 31 септември истакна дека во почетокот на октомври е најверојатна дата за објавување на градот домаќин за Евросонг 2011.^[13]

Учесници[уреди | уреди извор]

Четириесет и три држави го потврдија своето учество за Евросонг 2011, вклучувајќи ја Австрија, која се врати на фестивалот неколку години од кога последен пат учествуваше на Евросонг 2007 во Хелсинки.^[14] На 28 август 2010 година, на средба во Белград ЕБУ одлучи дека секоја држава мора да го одбере својот изведувач и песната пред 14 март 2011 година. На 14 март 2011, ждребката за редоследот беше одржана во градот домаќин.^[15]

Полуфиналисти[уреди | уреди извор]

Двете полуфиналиња се одржаа на 10 и 12 мај 2011.
Сите земји учеснички, освен големата четворка мораа да се напреваруваат во едно од двете полуфиналиња.
Десетте држави од секое полуфинале со највисок врој на бодови се квалификуваа во финалето.
Израел се натпреваруваше во второто полуфинале за да избегне неучествување поради религиски причини.^[16]

Прво полуфинале[уреди | уреди извор]

ред.бр.	Учесник	Јазик	Изведувач	Наслов на песна	Превод	Бодови	Место
01	Полска	Полски јазик	Магдалена Тул	Jestem	Јас сум	18	19
02	Норвешка	Англиски јазик, Свахили	Стела Мванги	Haba Haba	Малку по малку	30	17
03	Албанија	Англиски јазик, Албански јазик	Aurela Gaçe	Feel the passion	Почувствувај ја страста	37	13
04	Ерменија	Англиски јазик	Еми	Boom Boom	—	54	12
05	Турција	Англиски јазик	Јуксек Садакат	Live It Up	—	47	14
06	Србија	Српски јазик	Нина Радојчиќ	Čaroban(Чаробан)	Магичен	67	8
07	Русија	Англиски јазик	Алекси Воробјов	Get You	—	64	9
08	Швајцарија	Англиски јазик	Ана Росинели	In Love for a While	Вљубена на кратко	55	10
09	Грузија	Англиски јазик	Елдрин	One More Day	Уште еден ден	74	6
10	Финска	Англиски јазик	Paradise Oskar	Da Da Dam	—	103	3
11	Малта	Англиски јазик	Глен Вела	One Life	Еден живот	54	11
12	Сан Марино	Англиски јазик	Сенит	Stand By	Застанат до	34	16
13	Хрватска	Англиски јазик	Дариа Кинзер	Celebrate	Прослава	41	15
14	Исланд	Англиски јазик	Sigurjón's Friends	Coming Home	Враќање дома	100	4
15	Унгарија	Англиски јазик, Унгарски јазик	Кати Волф	What About My Dreams?	Што со моите сништа?	72	7
16	Португалија	Португалски јазик	Homens da Luta	A luta é alegria	Борбата е радост	22	18
17	Литванија	Англиски јазик	Evelina Sašenko	C'est ma vie	Тоа е мој живот	81	5
18	Азербејџан	Англиски јазик	Ell и Nigar Jamal\|Nikki	Running Scared	Трчам уплашен	122	2
19	Грција	Англиски јазик, Грчки јазик	Лукас Јоркас feat. Stereo Mike	Watch My Dance	Погледни го мојот танц	133	1

1.^ Вклучува две фрази на Француски јазик.

Второ полуфинале[уреди | уреди извор]

ред.бр.	Учесник	Јазик	Исполнувач	Песна	Превод	Бодови	Место
01	Босна и Херцеговина	Англиски јазик, Босански јазик	Дино Мерлин	"Love in Rewind"	—	109	5
02	Австрија	Англиски јазик	Nadine Beiler	"The Secret Is Love"	Тајната е љубов	69	7
03	Холандија	Англиски јазик	3JS	"Never Alone"	Никогаш сам	13	19
04	Белгија	Англиски јазик	Witloof Bay	"With Love Baby"	—	53	11
05	Словачка	Англиски јазик	TWiiNS	"I'm Still Alive"	Сè уште сум жив	48	13
06	Украина	Англиски јазик	Mika Newton	"Angels"	Ангели	81	6
07	Молдавија	Англиски јазик	Zdob şi Zdub	"So Lucky"	Толку среќен	54	10
08	Шведска	Англиски јазик	Eric Saade	"Popular"	Популарен	155	1
09	Кипар	Грчки јазик	Christos Mylordos	"San aggelos s'agapisa" (Σαν άγγελος σ'αγάπησα)	I loved you like an angel Те сакав како ангел	16	18
10	Бугарија	Бугарски јазик	Поли Генова	"Na inat" (For spite)	За инат	48	12
11	Македонија	Македонски јазик, Англиски јазик	Влатко Илиевски	"Rusinka" (Russian girl)	Русинка	36	16
12	Израел	Хебрејски јазик, Англиски јазик	Dana International	"Ding Dong"	Динг Донг	38	15
13	Словенија	Англиски јазик	Maja Keuc	"No One"	Никој	112	3
14	Романија	Англиски јазик	Hotel FM	"Change"	—	111	4
15	Естонија	Англиски јазик	Getter Jaani	"Rockefeller Street"	—	60	9
16	Белорусија	Англиски јазик	Anastasia Vinnikova	"I Love Belarus"	Ја сакам Белорусија	45	14
17	Латвија	Англиски јазик	Musiqq	"Angel in Disguise"	—	25	17
18	Данска	Англиски јазик	A Friend In London	"New Tomorrow"	Ново утре	135	2
19	Ирска	Англиски јазик	Jedward	"Lipstick"	Кармин	68	8

Финале[уреди | уреди извор]

Победниците Елдар Гасимов-Ell и Нигар Џамал-Nikki

Влатко Илиевски на настапот во Диселдорф

Финалето се одржа на 14 мај 2011.
Само државите кои ја формираат големата петорка автоматски се квалификуваат во финалето.
Од двете полуфиналиња на 10 и 12 мај 2011, дваесет држави се квалификуваа во финале. Вкупно дваесет и пет земји се натпреваруваа во финалето.^[15]

ред.бр.	Учесник	Јазик	Исполнувач	Песна	Бодови	Место
01	Финска	Англиски јазик	Paradise Oskar	"Da Da Dam"	57	21
02	Босна и Херцеговина	Англиски јазик, Босански јазик	Дино Мерлин	"Love in Rewind"	125	6
03	Данска	Англиски јазик	A Friend In London	"New Tomorrow"	134	5
04	Литванија	Англиски јазик	Evelina Sašenko	C'est ma vie	63	19
05	Унгарија	Англиски јазик, Унгарски јазик	Кати Волф	What About My Dreams?	53	22
06	Ирска	Англиски јазик	Jedward	"Lipstick"	119	8
07	Шведска	Англиски јазик	Eric Saade	"Popular"	185	3
08	Естонија	Англиски јазик	Getter Jaani	"Rockefeller Street"	44	24
09	Грција	Англиски јазик, Грчки јазик	Loukas Giorkas feat. Stereo Mike	Watch My Dance	120	7
10	Русија	Англиски јазик	Алекси Воробјов	Get You	77	16
11	Франција	Корзикански јазик	Amaury Vassili	Sognu	82	15
12	Италија	Италијански јазик, Англиски јазик	Raphael Gualazzi	"Madness of Love"	189	2
13	Швајцарија	Англиски јазик	Ана Росинели	In Love for a While	19	25
14	Обединето Кралство	Англиски јазик	Blue	"I Can"	100	11
15	Молдавија	Англиски јазик	Zdob şi Zdub	"So Lucky"	97	12
16	Германија (Host)	Англиски јазик	Lena	"Taken by a Stranger"	107	10
17	Романија	Англиски јазик	Hotel FM	"Change"	77	17
18	Австрија	Англиски јазик	Nadine Beiler	"The Secret Is Love"	64	18
19	Азербејџан	Англиски јазик	Ell и Nigar Jamal\|Nikki	Running Scared	221	1
20	Словенија	Англиски јазик	Maja Keuc	No One	96	13
21	Исланд	Англиски јазик	Sigurjón's Friends	Coming Home	61	20
22	Шпанија	Шпански јазик	Lucía Pérez	"Que me quiten lo bailao"	50	23
23	Украина	Англиски јазик	Mika Newton	"Angels"	159	4
24	Србија	Српски јазик	Нина Радојчиќ	Čaroban (Чаробан)	85	14
25	Грузија	Англиски јазик	Елдрин	One More Day	110	9

Прво учество[уреди | уреди извор]

Лихтенштајн – Единствениот радиодифузен сервис на Лихтенштајн 1ФЛТВ (1 Fürstentum Liechtenstein Television) на 29 јули 2010 испрати апликација за членство во ЕБУ. Ако апликацијата беше прифатена, Лихтенштајн ќе можеше да испрати песна на Евровизија 2011.^[17]^[18]

Враќање[уреди | уреди извор]

Унгарија – Дуна ТВ беше во преговори со ЕБУ за да учествува на Евросонг. Унгарија се повлече од Евросонг 2009, кога претходниот дифузер Маѓар Телевизио (Magyar Televízió), го напушти фестивалот поради финансиски причини^[19]
Италија – На прес конференција за четвртото издание на Италијанскиот Х Фактор, директорот на РАИ 2 Масимо Лиофреди најави дека победникот на натпреварувањето би можел да ја претставува Италија на Евровизија, наместо да учестува на Санремо, како претходните години.^[20]^[21] Со тоа што Италија одлучи да се врати на Евровизија, големата четворка стана голема петорка.^[22]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „ESC-Finale 2011 findet am 14. Mai statt“. NDR (германски). 30 June 2010. Посетено на 30 June 2010.^{[мртва врска]}
↑ Phil Bosco expliqué a Eurovision info Archived 2015-04-06 на Wayback Machine Eurovision Info
↑ ^3,0 ^3,1 „Wrabetz will ORF-Antreten "sicher überdenken"“ (германски). Der Standard. 2010-05-31. Посетено на 31 мај 2010.
↑ http://www.esctoday.com/news/read/12899
↑ „Eurovision History by Year (1957)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.
↑ „Eurovision History by Year (1983)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.
↑ „Rules for the Eurovision Song Contest“ (PDF). EBU. Посетено на 31 мај 2010.
↑ Bakker, Sietse (30 August 2010). „Svante Stockselius says Eurovision farewell“. European Broadcasting Union. Посетено на 30 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
↑ ^9,0 ^9,1 „GERMANY - Seven cities already declared interest“. Oikotimes. Архивирано од изворникот на 2010-06-02. Посетено на 31 мај 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help) Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Host1“ е зададен повеќепати со различна содржина.
↑ „Jetzt will auch Schalke den Grand Prix“ (германски). Bild.de. 1 June 2010. Посетено на 1 June 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Bakker, Sietse (21 August 2010). „Four cities in the running to host Eurovision 2011“. European Broadcasting Union. Посетено на 20 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
↑ „Eurovision Song Contest - Lenas großer Triumph“ (германски). Stern.de. 23 August 2010. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Renner, Von Kai-Hinrich (11 September 2010). „Karriere eines Fernsehmannes - Der Alltag von NDR-Intendant Lutz Marmor - Kultur & Live - Hamburger Abendblatt“ (германски). Hamburger Abendblatt. Посетено на 13 September 2010.
↑ Siim, Jarmo (27 July 2010). „Austria to pick in October?“. European Broadcasting Union. Посетено на 3 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
↑ ^15,0 ^15,1 Bakker, Sietse (28 August 2010). „Reference Group gathered in Belgrade“. European Broadcasting Union. Посетено на 28 August 2010. Text "EBu" ignored (help)
↑ Barak, Itamar (21 September 2010). „Israel to participate in 2nd semifinal of 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-23. Посетено на 21 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Hondal, Victor (30 July 2010). „Liechtenstein: 1FL expects "good chances" for Eurovision debut“. ESCToday. Посетено на 30 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Klier, Marcus (31 July 2010). „Al Walser to meet with 1FL“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-06. Посетено на 31 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Klier, Marcus (12 August 2010). „Hungary will comeback with new broadcaster“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-20. Посетено на 12 August 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Victor, Hondal (6 September 2010). „Italy might return to Eurovision in 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-10-01. Посетено на 6 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)
↑ Conti, Andrea (6 September 2010). „X Factor riparte da quattro giudici. Facchinetti: "Niente fango su Simona" - televisione -Tgcom - pagina 1“ (италијански). Mediaset. Архивирано од изворникот на 2011-07-22. Посетено на 6 September 2010.
↑ „Svante Stockselius meets members of OGAE Serbia“. Oikotimes. 22 June 2007. Архивирано од изворникот на 2010-02-12. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Официјално мрежно место

Евровизија

1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · ~~2020~~ · 2021 · 2022

[1] „ESC-Finale 2011 findet am 14. Mai statt“. NDR (германски). 30 June 2010. Посетено на 30 June 2010.^{[мртва врска]}

[2] Phil Bosco expliqué a Eurovision info Archived 2015-04-06 на Wayback Machine Eurovision Info

[derstandard.at-3] 3,0 ^3,1 „Wrabetz will ORF-Antreten "sicher überdenken"“ (германски). Der Standard. 2010-05-31. Посетено на 31 мај 2010.

[4] ttp://www.esctoday.com/news/read/12899

[5] „Eurovision History by Year (1957)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.

[6] „Eurovision History by Year (1983)“. EBU. Посетено на 29 мај 2010.

[eurovisionrules-7] „Rules for the Eurovision Song Contest“ (PDF). EBU. Посетено на 31 мај 2010.

[8] Bakker, Sietse (30 August 2010). „Svante Stockselius says Eurovision farewell“. European Broadcasting Union. Посетено на 30 August 2010. Text "EBu" ignored (help)

[Host1-9] 9,0 ^9,1 „GERMANY - Seven cities already declared interest“. Oikotimes. Архивирано од изворникот на 2010-06-02. Посетено на 31 мај 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help) Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Host1“ е зададен повеќепати со различна содржина.

[10] „Jetzt will auch Schalke den Grand Prix“ (германски). Bild.de. 1 June 2010. Посетено на 1 June 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[11] Bakker, Sietse (21 August 2010). „Four cities in the running to host Eurovision 2011“. European Broadcasting Union. Посетено на 20 August 2010. Text "EBu" ignored (help)

[12] „Eurovision Song Contest - Lenas großer Triumph“ (германски). Stern.de. 23 August 2010. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[13] Renner, Von Kai-Hinrich (11 September 2010). „Karriere eines Fernsehmannes - Der Alltag von NDR-Intendant Lutz Marmor - Kultur & Live - Hamburger Abendblatt“ (германски). Hamburger Abendblatt. Посетено на 13 September 2010.

[Австрија-14] Siim, Jarmo (27 July 2010). „Austria to pick in October?“. European Broadcasting Union. Посетено на 3 August 2010. Text "EBu" ignored (help)

[EBU_meeting-15] 15,0 ^15,1 Bakker, Sietse (28 August 2010). „Reference Group gathered in Belgrade“. European Broadcasting Union. Посетено на 28 August 2010. Text "EBu" ignored (help)

[Israel-16] Barak, Itamar (21 September 2010). „Israel to participate in 2nd semifinal of 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-23. Посетено на 21 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[17] Hondal, Victor (30 July 2010). „Liechtenstein: 1FL expects "good chances" for Eurovision debut“. ESCToday. Посетено на 30 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[18] Klier, Marcus (31 July 2010). „Al Walser to meet with 1FL“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-06. Посетено на 31 July 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[19] Klier, Marcus (12 August 2010). „Hungary will comeback with new broadcaster“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-09-20. Посетено на 12 August 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[20] Victor, Hondal (6 September 2010). „Italy might return to Eurovision in 2011“. ESCToday. Архивирано од изворникот на 2010-10-01. Посетено на 6 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[21] Conti, Andrea (6 September 2010). „X Factor riparte da quattro giudici. Facchinetti: "Niente fango su Simona" - televisione -Tgcom - pagina 1“ (италијански). Mediaset. Архивирано од изворникот на 2011-07-22. Посетено на 6 September 2010.

[22] „Svante Stockselius meets members of OGAE Serbia“. Oikotimes. 22 June 2007. Архивирано од изворникот на 2010-02-12. Посетено на 10 September 2010. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

Евровизија 2011

Содржина

Историски факти[уреди | уреди извор]

Град домаќин[уреди | уреди извор]