Ротино
| Ротино | |
  Ротино | |
| Координати 41°3′25″N 21°12′42″E / 41.05694° N; 21.21167° EКоординати: 41°3′25″N 21°12′42″E / 41.05694° N; 21.21167° E | |
| Општина | Битола |
| Население | 113 жит. (поп. 2002) |
| Надм. вис. | 1014 м |
|
Ротино на општинската карта  | |
 Ротино на Ризницата
| |
Ротино — село во Општина Битола, во околината на градот Битола.
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во Цапарското Поле, во близина на северните пазуви на планината Баба, оддалечено 12,5 километри западно од Битола, во близина на патот Битола - Ресен - Охрид.
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Ротино живееле 680 жители, сите Македонци.
Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Ротино имало 680 Македонци, егзархисти.
Според Пописот во 2002 во селото има 113 жители, сите Македонци .[1]
На табелата е прикажан бројот на населението во сите пописни години:[2]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 230 | 280 | 575 | 598 | 573 | 566 | 513 | 269 | 193 | 113 |
Ротино[уреди | уреди извор]
Ротино е македонско православно село, сите родови во селото се доселенички. Селото потекнува од почетокот на XIX век.
Родови во селото Ротино се: Петревци (17 куќи) први доселеници во селото, доселени се од селото Трн, основачот на родот се викал Соколе, ја знаат следната генеологија Павле (жив на 62 г. во 1951 година) Ристе-Петре-Соколе, кој се доселил од Трн; Трпеновци (14 куќи) доселени се одма после првиот род, местото на старина не го знаат; Бошевци (14 куќи) доселени се од некое село во битолско поле; Штерјовци (8 куќи), Унчевци (6 куќи), Лозановци (6 куќи), Лалевци (5 куќи), Павловци (4 куќи), Милевци (4 куќи), и Наневци (3 куќи) доселени се со непозната старина; Милошевци (3 куќи) доселени се во XIX век од селото Горно Српци каде биле староседелци; Толевци (7 куќи) и Наумовци (1 куќа) најмлади родови во селото, потекнуваат од предок кој бил Влав, и дошол од селото Трново, овде работел како слуга, и потоа се оженил.[3]
Според истражувањата на Бранислав Русиќ од 1951 година, родови во селото се:
- Староседелци: Петревци или Соколевци (21 к.), Папалевци или Милошовци (3 к.), Лозановци (6 к.), Субашовци или Толевци (7 к.), Чунтревци (7 к.), Трпеновци и Тасевци (18 к.), Бошевци (14 к.), Стојчевци и Наумовци (1 к.) и Доневци (4 к.)
- Доселеници: Лалевци (5 к.) доселени се околу 1820 година од околината на Колоња во јужна Албанија; Ѓерасовци (7 к.) доселени се околу 1844 година од селото Штрбово во Преспа; Трајчевци (1 к.) доселени се околу 1880 година од уништеното село Кочишта; Наневци (3 к.) доселени се во 1903 година од селото Ѓавато.[4]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Изборно место[уреди | уреди извор]
Во селото постои изборното место бр. 213 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[5]
На претседателските избори во 2019 година, на ова изборно место биле запишани вкупно 104 гласачи.[6]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[7]
- Црква „Св. Никола Долни“ - главната селска црква изградена во 1870 година;[8]
- Црква „Св. Никола Горни“ — гробјанска црква;
- Црква „Св. Илија“ - главната манастирска црква на Ротинскиот манастир;
- Археолошки наоѓалишта[9]
- Арнаутски Пат— пат од римско време;
- Манастирска Црква — населба од среден век;
- Стара Црква — црква и некропола од среден век;
- Старо Село — населба од римско време;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина. Белград: САНУ. стр. 233–234.
- ↑ Русиќ, Бранислав. Цапарско Поле. Архивски фонд на МАНУ к-4, AE 94/16.
- ↑ "Описи на ИМ". Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ "Претседателски избори 2019". Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Цркви и манастири во Националниот парк Пелистер
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
