Кременица
| Кременица | |
  Кременица | |
| Координати 40°55′25″N 21°27′30″E / 40.92361° СГШ; 21.45833° ИГДКоординати: 40°55′25″N 21°27′30″E / 40.92361° СГШ; 21.45833° ИГД | |
| Регион | Битолско Поле |
| Општина | Битола |
| Население | 134 жит. (поп. 2002) |
| Шифра на КО | 02064 |
| Надм. вис. | 592 м |
|
Кременица на општинската карта  | |
 Кременица на Ризницата
| |
Кременица во минатото Кенали — село во Општина Битола, во околината на градот Битола.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото е сместено во јужниот дел на Битолското Поле, на самата граница со Грција, оддалечено 18 километри јужно од Битола и 22 километри северно од Лерин.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Кременица живееле 1 445 жители, од кои 2.200 жители, сите Турци.[1]
Според Димитар Гаџанов во 1916 во Кенали живееле 2.400, сите Турци.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Кременица се забележани 134 постојани жители, од кои 112 Македонци, 20 Турци, 1 Србин и 1 останат.[3]
На табелата е прикажан националниот состав на населението во сите пописни години:[4]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | 1.726 |
| 1953 | 48 | — | 2.023 | — | — | 2 | ... | 4 | 2.077 |
| 1961 | 253 | 68 | 113 | ... | ... | 50 | ... | 24 | 508 |
| 1971 | 258 | 1 | 49 | — | ... | 5 | ... | 2 | 315 |
| 1981 | 271 | 7 | 23 | — | — | 9 | ... | 2 | 306 |
| 1991 | 132 | — | 22 | — | — | 1 | ... | 1 | 156 |
| 1994 | 140 | — | 17 | — | — | — | ... | — | 157 |
| 2002[3] | 112 | — | 20 | — | — | 1 | — | 1 | 134 |
Кременица[уреди | уреди извор]
Кременица денес е доминантно македонско православно село, а во минатото до педесеттите години на XX век во селото живеело исклучиво турско население.
Родови во Кременица се: Муса Оџа (60 куќи), Мачелар (50 куќи), Каратлар (60 куќи), Аџи Уларе (50 куќи), Тоскалар (50 куќи), Дели Мусалар (30 куќи), Раманлар (30 куќи), Амедалар (40 куќи) и Калафлар (30 куќи). Сите овие родови доселени се од Мала Азија, од селото Кенали, во XVIII век. Родот Тоскалар од Мала Азија најпрво се населил во јужна Албанија, каде некој нивен предок бил управник, а потоа дошле во селото. И по тоа го носат името Тоскалар.[5]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Изборно место[уреди | уреди извор]
Во селото постои изборното место бр. 139 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[6]
На претседателските избори во 2019 година, на ова изборно место биле запишани вкупно 93 гласачи.[7]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[8]
- Црква „Св. Атанасиј“ - главната селска црква;
- Археолошки наоѓалишта
- Тумба — населба од неолитско време;[9]
- Јуџек - наоѓалиште од непознат тип и период;[10]
- Кумбуралар — осамен наод од непознат период;[10]
- Градини - наоѓалиште од непознат тип и период;[10]
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 236.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, в: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 267.
- ↑ 3,0 3,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 24 март 2016.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Јован Ф. Трифуновски, (1998) Битољско - Прилепска котлина, Антропогеогрофско проучавање. Београд, САНУ ISBN 8670252678
