Букојчани

Од Википедија — слободната енциклопедија
Букојчани
Букојчани во рамките на Македонија
Букојчани
Местоположба на Букојчани во Македонија
Букојчани на карта

Карта

Координати 41°37′31″N 20°57′33″E / 41.62528° СГШ; 20.95917° ИГД / 41.62528; 20.95917Координати: 41°37′31″N 20°57′33″E / 41.62528° СГШ; 20.95917° ИГД / 41.62528; 20.95917
Општина  Кичево
Население 25 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 12008
Надм. вис. 810 м
Букојчани на општинската карта

Атарот на Букојчани во рамките на општината
Букојчани на Ризницата

Букојчани — село во Општина Кичево, во областа Кичевија, во околината на градот Кичево.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа во регионот Горно Кичево во подножјето на планината Буковик, оддалечено 14 километри северно од Кичево.

Историја[уреди | уреди извор]

Според османлиски документи, во 1747 - 1748 година, жители на Букојчани воделе тужби против жителите и спахијата на селата Јагол и Строгомиште (Горно и Долно), кои завладеале со пасиштата на Букојчани.[2]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948162—    
1953185+14.2%
1961213+15.1%
1971210−1.4%
1981168−20.0%
ГодинаНас.±%
199155−67.3%
199496+74.5%
200297+1.0%
202125−74.2%

Во 1873 година било забележано дека во селото има 8 домаќинства и 29 жители.[3]

Според бугарскиот етнограф Васил К’нчов, кон крајот на XIX век селото било мало и во 1900 г. имало 180 жители христијани (Македонци).[4] Од другата страна пак, според бугарскиот публицист Димитар Мишев, селото во 1905 година имало 240 жители.[5]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Букојчани се води како чисто македонско село во Кичевската каза на Битолскиот санџак со 25 куќи.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 100 Македонци.[7]

Според податоците од 2002 година, во селото има 97 жители, од кои: 23 Македонци и 74 Албанци.[8]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 25 жители, од кои 8 Македонци, 14 Албанци и 3 лица без податоци.[9]

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[10]

Година Македонци Албанци Турци Роми Власи Срби Бошњаци Ост. Лица без под. Вкупно
1948 162
1953 165 19 1 185
1961 185 28 213
1971 180 30 210
1981 129 36 3 168
1991 55 55
1994 47 49 96
2002 23 74 97
2021 8 14 3 25

Родови[уреди | уреди извор]

Букојчани е македонско село.

Родови во селото се:

  • Староседелски: Вељановци (9 к.), Ридовци или Радичевци (3 к.), Сибиновци (3 к.), Марковци (1 к.), Наумовци (4 к.) и Вујовци (3 к.)
  • Доселенички: Шендевци (4 к.) и Стојановци (3 к.) доселени се од Белица во Копачка.[11]

Според истражувањата пак на Тома Смиљаниќ во периодот од 1921-1926 година родови во селото се:

  • Староседелски: Лазевци (5 к.) и Мијајловци (4 к.)
  • Доселенички: Стојановци (2 к.) доселени се од селото Маврово кај Гостивар; Радичовци (1 к.) доселени се однекаде.[12]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 823 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватна деловна просторија.[13]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 96 гласачи.[14]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви
  • Црква „Св. Никола“ - изградена во седумдесеттите години на минатиот век, на темели од стара црква градена во 1882 година, а потоа урната. Фрескоживописот е дело на зографот Кузман Фрчкоски од Галичник, работен во периодот од 1976 - 1978 година.

Личности[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Грозданова, Елена и Стефан Андреев. Малките селски войни, во: Контрасти и конфликти „зад кадър“ в българското общество през XV-XVIII век, София 2003, с. 441.
  3. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 90-91.
  4. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 224.
  5. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, рр. 142-143.
  6. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 34.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  9. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  10. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
  11. „Кичевска Котлина: Сеоска насеља и становништво - Јован Ф. Трифуноски“. Кичево. 2018-05-16. Посетено на 2018-12-24.
  12. „Кичевија - Тома Смиљаниќ (1926)“. Кичево. 2018-05-16. Посетено на 2019-11-02.
  13. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  14. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  15. „ПОРАНЕШЕН ПРАВОБРАНИТЕЛ“. Народен правобранител на Македонија. Архивирано од изворникот на 2012-06-03. Посетено на 2012-05-04.
  16. „ГАГИ ТРИШЕСКИ НОВО ЛИЦЕ НА ФОЛК СЦЕНАТА!“. Естрада плус. 20 април 2012. Посетено на 2012-05-04.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]