Колари

Од Википедија — слободната енциклопедија
Колари
Колари во рамките на Македонија
Колари
Местоположба на Колари во Македонија
Колари на карта

Карта

Координати 41°38′7″N 20°54′51″E / 41.63528° СГШ; 20.91417° ИГД / 41.63528; 20.91417Координати: 41°38′7″N 20°54′51″E / 41.63528° СГШ; 20.91417° ИГД / 41.63528; 20.91417
Општина  Кичево
Население 421 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 12036
Надм. вис. 821 м
Колари на општинската карта

Атарот на Колари во рамките на општината
Колари на Ризницата

Колари — село во Општина Кичево, во околината на градот Кичево.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Колари се наоѓа во областа Горно Кичево, меѓу планините Буковиќ (на север) и Бистра (на југ). Селото е во близина на Зајаска Река.

Историја[уреди | уреди извор]

Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Кичевската нахија (Nahiye-I Kirçova) и имало 39 семејства, 2 неженети и 2 вдовици, сите христијани.[2]

Според податоците од 1873, во селото имало 41 домаќинство со 100 жители Албанци муслимани и 38 Македонци христијани.[3]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948430—    
1953487+13.3%
1961582+19.5%
1971695+19.4%
1981870+25.2%
ГодинаНас.±%
19915−99.4%
1994732+14540.0%
2002880+20.2%
2021421−52.2%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Колари живееле 180 жители, од кои 160 Албанци и 20 Македонци.[4] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Колари имало 64 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија.[5]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Колари се води како мешано македонско-албанско село во Кичевската каза на Битолскиот санџак со 40 куќи.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 400 Албанци.[7]

Според пописот од 2002 година, во селото имало 880 жители, од кои 879 Албанци и 1 Македонец.[8]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живеел 421 жител, од кои 388 Албанци и 33 лица без податоци.[9]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 180 64 430 487 582 695 870 5 732 880 421
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]

Родови[уреди | уреди извор]

Колари е албанско село.

Родови во селото се: Руга (25 к.) се делат на Садиковци и Азисовци. Потекнуваат од двајца браќа доселени од областа Матија во Албанија Во родот Садиковци се знае следното родословие: Сеадин (жив на 50 г. во 1961 година) Меџит-Селман-Мифтар-Садик, основачот на родот кој се доселил, тоа било почетокот на XIX век; Чурчиај (4 к.), Уковци (24 к.), Браовци (9 к.), Јаовци (6 к.), Кепа (5 к.) и Лановци (4 к.) доселени се во различен период од соседното село Зајас. На сите родови подалечно потекло им е од Матија во Албанија.[14]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 821 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[15]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 977 гласачи.[16]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Турски документи за историјата на македонскиот народ кн.4, Методија Соколоски, д-р Александар Стојановски, Скопје 1971, стр.204
  3. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.92-93.
  4. Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.256.
  5. D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.154-155.
  6. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 37.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  9. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  10. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  11. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  12. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  13. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  14. „Кичевска Котлина: Сеоска насеља и становништво - Јован Ф. Трифуноски“. Кичево. 2018-05-16. Посетено на 2018-12-24.
  15. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]