Вуелта а Еспања 2014

Вуелта а Еспања 2014
	Светска турнеја на UCI 2014, трка 22 од 29
Детали за трката
Датум(и)	23 август — 14 септември
Етапи	21
Растојание	3.181,5 км
Време	81ч 25' 05" ( км/ч)
Добитници на наградите
	← 2013 2015 →

Вуелта а Еспања 2014 — 69. издание на велосипедската трка Вуелта а Еспања, последната од трите големи трки, која се одржала помеѓу 23 август и 14 септември 2014 година.^[1] Содржела осум планински етапи, по пет ридести и рамни етапи и три хронометри (еден екипен и два поединечни), два од нив на почетокот и на крајот на трката. Херез де ла Фронтера, на јужниот шпански брег, бил домаќин на воведната етапа. Потоа, Вуелта продолжила да се движи спротивно од часовникот, преку југоисточниот и источниот дел на земјата пред да премине на север и завршила во Сантјаго де Компостела, првпат во 21 година трката да заврши надвор од Мадрид. Трката претставувала 22. настан во сезоната на Светската турнеја.

Трката била освоена од шпанскиот велосипедист, Алберто Контадор, од Тинкоф-Саксо. Контадор настапил на трката несигурен за неговата форма откако паднал на десеттата етапа на Тур де Франс 2014, кршејќи ја неговата тибија. Меѓутоа, Контадор се снашол подобро отколку што очекувал, преземајќи ја црвената маичка на поединечниот хронометар (10. етапа) и освојувајќи две клучни планински етапи, загарантирајќи ја неговата победа. Ја освоил трката со една минута и 10 секунди пред второпласираниот, Крис Фрум од Тим Скај. Како Контадор, и Фрум бил несигурен за својата форма откако паднал трипати во два дена на Тур, што довело до негово откажување од трката. Меѓутоа, Фрум се опоравил дури во третата недела, завршувајќи втор на три клучни планински етапи, со што успеал да се помести на второто место во генералниот пласман. Шпанскиот возач Алехандро Валверде од Мовистар Тим го заокружил подиумот, завршувајќи 40 секунди зад Фрум и една минута и 50 секунд зад Контаро. Валверде ја освоил шестата етапа на трката, првата планинска завршница.

Во другите пласмани на трката, Џон Дегенколб од Џајант-Шимано ја освоил зелената маичка за бодовниот пласман. Дегенколб освоил четири етапи, најмногу од сите возачи на трката. Сината точкаста маичка за планинскиот пласман му припаднала на Шпанецот Луис Леон Санчес од Каха Рурал-Сегурос РГА. Покрај црвената маичка, Контадор исто така ја освоил белата маичка за комбинираниот пласман. Катјуша го освоиле екипниот пласман на трката.

Екипи[уреди | уреди извор]

Бидејќи Вуелта а Еспања е настан од Светската турнеја, сите 18 UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и биле обврзани да испратат екипа. На четири професионални континентални екипи им биле доделени специјални покани.

†: Специјално поканети професионални континентални екипи.

Фаворити пред трката[уреди | уреди извор]

Пред почетокот на трката, бранителот на титулата од минатата година, Крис Хорнер, победникот на Џиро д’Италија 2014, Наиро Кинтана, потоа Хоаким Родригес и Алехандро Валверде се меѓу фаворитите за крајна победа. По напуштањето на Тур де Франс, Крис Фрум^[2] и Алберто Контадор^[3] објавиле дека ќе настапат на Вуелта.^[4] Други можни кандидати се: Карлос Бетанкур, Фабио Ару, Тибо Пино, Ригоберто Уран, Ендру Талански и Даниел Мартин.

На 22 август, еден пред почетокот на Вуелта, велосипедската мрежна страница cyclingnews.com објавила дека Крис Хорнер нема да настапи на трката поради ниско ниво на кортизол. Ова било така поради тоа што екипата ОАЕ Тим Емирати е дел од Mouvement Pour un Cyclisme Credible (MPCC) кое им забранува на велосипедистите да настапат кога нивото на кортизол ќе падне под одредена граница.^[5]

Рута и етапи[уреди | уреди извор]

Етапа	Датум	Движење	Растојание		Победник
1	23 август	Херез де ла Фронтера	12,6 км	екипен хронометар	Мовистар Тим
2	24 август	Алгесирас – Сан Фернандо	174,4 км	рамна етапа	Насер Буани (ФРА)
3	25 август	Кадис – Аркос де ла Фронтера	188 км	ридеста етапа	Мајкл Метјус (АВС)
4	26 август	Маирена дел Алкор – Кордоба	172,6 км	среднопланинска етапа	Џон Дегенколб (ГЕР)
5	27 август	Приего де Кордоба – Ронда	182,3 км	рамна етапа	Џон Дегенколб (ГЕР)
6	28 август	Беналмадена – Кумбрес Вердес	157,7 км	планинска етапа	Алехандро Валверде (ШПА)
7	29 август	Алендин – Алкаудете	165,4 км	ридеста етапа	Алесандро Де Марки (ИТА)
8	30 август	Баеза – Албасете	207,4 км	рамна етапа	Насер Буани (ФРА)
9	31 август	Карбонерас де Гвадазаон – Арамон Валделинарес	181 км	планинска етапа	Винер Анакона (КОЛ)
	1 септември	Ден за одмор
10	2 септември	Монастерио де Санта Марија де Веруела – Борха	34,5 км	поединечен хронометар	Тони Мартин (ГЕР)
11	3 септември	Памплона – Сантуарио де Сан Мигел де Аралар	151 км	планинска етапа	Фабио Ару (ИТА)
12	4 септември	Логроњо – Логроњо	168 км	рамна етапа	Џон Дегенколб (ГЕР)
13	5 септември	Белорадо – Обрегон	182 км	среднопланинска етапа	Даниел Наваро (ШПА)
14	6 септември	Сантандер – Ла Камперона	199 км	планинска етапа	Рајдер Хесједал (КАН)
15	7 септември	Овиедо – Лагос де Ковадонга	149 км	планинска етапа	Пшемислав Њемјец (ПОЛ)
16	8 септември	Сан Мартин дел Реј Аурелио – Ла Фарапона	158,8 км	планинска етапа	Алберто Контадор (ШПА)
	9 септември	Ден за одмор
17	10 септември	Оргигеира – А Коруња	174 км	рамна етапа	Џон Дегенколб (ГЕР)
18	11 септември	А Естрада – Монт Кастрове	173,5 км	среднопланинска етапа	Фабио Ару (ИТА)
19	12 септември	Салватера де Мињо – Кангас до Моразо	176,5 км	среднопланинска етапа	Адам Хансен (АВС)
20	13 септември	Санто Естево де Рибас де Сил – Пуерто де Анкарес	163,8 км	планинска етапа	Алберто Контадор (ШПА)
21	14 септември	Сантјаго де Компостела	10 км	поединечен хронометар	Адријано Малори (ИТА)

Поредок[уреди | уреди извор]

Постоеле четири главни пласмани на Вуелта а Еспања 2014, меѓу кои најважен бил генералниот пласман. Генералниот пласман бил сметан преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист по секоја етапа. Велосипедистот со најмало вкупно време бил предводник на трката, препознаван преку црвената маичка; победникот на овој пласман бил сметан за победник на Вуелта. Во 2014 година постоеле временски бонуси на сите етапи, освен хронометрите; десет секунди за етапниот победник, шест секунди за второпласираниот и четири за третопласираниот.

Дополнително, постоел бодовен пласман, каде се доделувала зелена маичка. Во бодовниот пласман, велосипедистите добивале бодови доколку завршат меѓу најдобрите на етапите или на средните спринтови. Велосипедистот со најмногу бодови го предводел пласманот и бил препознаван со зелената маичка. Постоел, исто така, и планински пласман. Организаторите категоризирале некои искачувања како екстра, прва, втора, трета или четврта категорија; бодовите за овој пласман биле освојувани од првите велосипедисти на врвот на некое искачување, каде повеќе бодови биле достапни за повисоко категоризираните искачувања. Велосипедистот со најмногу бодови водел во пласманот и бил препознаван од сината точкаста маичка.

Четвртиот поединечен пласман бил комбинираниот пласман, во кој се доделувала белата маичка. Овој пласман бил сметан преку додавање на местата на секој велосипедист во генералниот, бодовниот и планинскиот пласман — возачот морал да има резултат во сите пласмани за да може да учествува во овој пласман — велосипедистот со најмал вкупен збир бил победник на пласманот.

За екипниот пласман биле собирани времињата на најдобрите тројца велосипедисти од секоја екипа по секоја етапа; водечката екипа била екипата со најмало вкупно време. За наградата за борбеност, судиите давале бодови по секоја етапа на велосипедистите за кои сметале дека биле најборбени. Велосипедистот со најмногу гласови на сите етапи бил прогласуван за победник. Дневниот победник на пласманот добива црвен број на наредната етапа.

Етапа	Победник	Генерален пласман	Бодовен пласман	Планински пласман	Комбиниран пласман	Екипен пласман	Награда за борбеност
1	Мовистар Тим	Џонатан Кастровиехо	недоделена	недоделена	недоделена	Мовистар Тим	недоделена
2	Насер Буани	Алехандро Валверде	Насер Буани	Нејтан Хас	Валерио Конти	Мовистар Тим	Хавиер Арамендија
3	Мајкл Метјус	Мајкл Метјус	Насер Буани	Љуис Мас	Љуис Мас	Белкин Про Сајклинг	Љуис Мас
4	Џон Дегенколб		Мајкл Метјус		Валерио Конти		Аметс Чурука
5	Џон Дегенколб		Џон Дегенколб		Серхио Пардиља		Пим Лигтхарт
6	Алехандро Валверде	Алехандро Валверде			Алехандро Валверде		Пим Лигтхарт
7	Алесандро Де Марки						Рајдер Хесједал
8	Насер Буани						Хавиер Арамендија
9	Винер Анакона	Наиро Кинтана				Мовистар Тим	Љуис Мас
10	Тони Мартин	Алберто Контадор					Тони Мартин
11	Фабио Ару						Васил Кириенка
12	Џон Дегенколб						Матијас Крицек
13	Даниел Наваро						Луис Леон Санчес
14	Рајдер Хесједал			Луис Леон Санчес			Луис Леон Санчес
15	Пшемислав Њемјец			Алехандро Валверде		Катјуша	Хавиер Арамендија
16	Алберто Контадор			Луис Леон Санчес			Луис Леон Санчес
17	Џон Дегенколб						Боб Јунгелс
18	Фабио Ару				Алберто Контадор		Луис Леон Санчес
19	Адам Хансен						Пим Лигтхарт
20	Алберто Контадор						Жером Копел
21	Адријано Малори						Адријано Малори
На крај		Алберто Контадор	Џон Дегенколб	Луис Леон Санчес	Алберто Контадор	Катјуша	Крис Фрум

Забелешки

На етапата 4, Данило Вис, кој бил втор во комбинираниот пласман, ја носел белата маичка, бидејќи Љуис Мас (на првото место) ја носел сината точкаста маичка како предводник на планинскиот пласман.
На етапата 5, Џон Дегенколб, кој бил втор во бодовниот пласман, ја носел зелената маичка, бидејќи Мајкл Метјус (на првото место) ја носел црвената маичка како предводник на генералниот пласман.
На етапите 7-9, Крис Фрум, кој бил втор во комбинираниот пласман, ја носел белата маичка, бидејќи Алехандро Валверде (на првото место) ја носел црвената маичка како предводник на генералниот пласман.
На етапата 16, Хоаким Родригес, кој бил трет во комбинираниот пласман, ја носел белата маичка, бидејќи Алејандро Валверде (на првото место) ја носел сината точкаста маичка како предводник на планинскиот пласман, додека Алберто Контадор (на второто место) ја носел црвената маичка како предводник на генералниот пласман.
На етапите 19-21, Алехандро Валверде, кој бил втор во комбинираниот пласман, ја носел белата маичка, бидејќи Алберто Контадор (на првото место) ја носел црвената маичката како предводник на генералниот пласман.

Пласмани[уреди | уреди извор]

Легенда
	Го означува предводникот на генералниот пласман		Го означува предводникот на планинскиот пласман
	Го означува предводникот на бодовниот пласман		Го означува предводникот на комбинираниот пласман

Генерален пласман[уреди | уреди извор]

	Возач	Екипа	Време
1	Алберто Контадор (ШПА)	Тинкоф-Саксо	81ч 25' 05"
2	Крис Фрум (ВБР)	Тим Скај	+ 1' 10"
3	Алехандро Валверде (ШПА)	Мовистар Тим	+ 1' 50"
4	Хоаким Родригес (ШПА)	Катјуша	+ 3' 25"
5	Фабио Ару (ИТА)	Астана	+ 4' 48"
6	Самуел Санчес (ШПА)	БМЦ Рејсинг Тим	+ 9' 30"
7	Даниел Мартин (ИРС)	Гармин-Шарп	+ 10' 38"
8	Варан Баргиј (ФРА)	Џајант-Шимано	+ 11' 50"
9	Дамијано Карузо (ИТА)	Канондејл	+ 12' 50"
10	Даниел Наваро (ШПА)	Кофидис	+ 13' 02"

Бодовен пласман[уреди | уреди извор]

	Возач	Екипа	Бодови
1	Џон Дегенколб (ГЕР)	Џајант-Шимано	169
2	Алехандро Валверде (ШПА)	Мовистар Тим	146
3	Алберто Контадор (ШПА)	Тинкоф-Саксо	145
4	Крис Фрум (ВБР)	Тим Скај	139
5	Хоаким Родригес (ШПА)	Катјуша	117
6	Мајкл Метјус (АВС)	Орика-ГринЕЏ	105
7	Фабио Ару (ИТА)	Астана	103
8	Даниел Мартин (ИРС)	Гармин-Шарп	85
9	Јаспер Стејвен (БЕЛ)	Трек Фактори Рејсинг	71
10	Дамијано Карузо (ИТА)	Канондејл	61

Планински пласман[уреди | уреди извор]

	Возач	Екипа	Бодови
1	Луис Леон Санчес (ШПА)	Каха Рурал-Сегурос РГА	58
2	Алберто Контадор (ШПА)	Тинкоф-Саксо	45
3	Алехандро Валверде (ШПА)	Мовистар Тим	40
4	Пшемислав Њемјец (ПОЛ)	Лампре-Мерида	33
5	Крис Фрум (ВБР)	Тим Скај	33
6	Љуис Мас (ШПА)	Каха Рурал-Сегурос РГА	20
7	Фабио Ару (ИТА)	Астана	19
8	Хоаким Родригес (ШПА)	Катјуша	19
9	Винер Анакона (КОЛ)	Лампре-Мерида	18
10	Алесандро Де Марки (ИТА)	Канондејл	18

Комбиниран пласман[уреди | уреди извор]

	Возач	Екипа	Бодови
1	Алберто Контадор (ШПА)	Тинкоф-Саксо	6
2	Алехандро Валверде (ШПА)	Мовистар Тим	8
3	Крис Фрум (ВБР)	Тим Скај	11
4	Хоаким Родригес (ШПА)	Катјуша	17
5	Фабио Ару (ИТА)	Астана	19
6	Рајдер Хесједал (КАН)	Гармин-Шарп	48
7	Пшемислав Њемјец (ПОЛ)	Лампре-Мерида	49
8	Винер Анакона (КОЛ)	Лампре-Мерида	62
9	Варан Баргиј (ФРА)	Џајант-Шимано	63
10	Самуел Санчес (ШПА)	БМЦ Рејсинг Тим	64

Екипен пласман[уреди | уреди извор]

Место	Екипа	Време
1	Катјуша	244ч 19' 36"
2	Мовистар Тим	+ 38' 54"
3	Тинкоф-Саксо	+ 40' 16"
4	Кофидис	+ 52' 33"
5	Тим Скај	+ 1ч 06' 31"
6	Астана	+ 1ч 08' 09"
7	Гармин-Шарп	+ 1ч 17' 06"
8	БМЦ Рејсинг Тим	+ 1ч 17' 32"
9	Белкин Про Сајклинг	+ 2ч 13' 06"
10	Лото-Белисол	+ 2ч 54' 48"

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „Вуелта а Еспања 2014“. lavuelta. Посетено на 1 јуни 2014.
↑ „Фрум зборува за разочарувачкото откажување од Тур де Франс“. Cyclingnews.com. Посетено на 20 август 2014.
↑ Садб О’Ши. „Контадор најави дека ќе вози на Вуелта а Еспања“. Cyclingnews.com. Архивирано од изворникот на 2014-08-19. Посетено на 20 август 2014.
↑ „Тим Скај го објави составот за Вуелта а Еспања 2014“. RoadCycling.com. Посетено на 20 август 2014.
↑ http://www.cyclingnews.com/news/chris-horner-out-of-vuelta-a-espana-due-to-low-cortisol-levels
↑ „Рута на Вуелта“. Посетено на 23 јули 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Вуелта а Еспања 2014 на Ризницата ^?
Официјална страница (шпански) (француски) (англиски)
Вуелта 2014: специјално издание Архивирано на 20 август 2014 г.

[2014Vuelta-1] „Вуелта а Еспања 2014“. lavuelta. Посетено на 1 јуни 2014.

[2] „Фрум зборува за разочарувачкото откажување од Тур де Франс“. Cyclingnews.com. Посетено на 20 август 2014.

[3] Садб О’Ши. „Контадор најави дека ќе вози на Вуелта а Еспања“. Cyclingnews.com. Архивирано од изворникот на 2014-08-19. Посетено на 20 август 2014.

[4] „Тим Скај го објави составот за Вуелта а Еспања 2014“. RoadCycling.com. Посетено на 20 август 2014.

[5] ttp://www.cyclingnews.com/news/chris-horner-out-of-vuelta-a-espana-due-to-low-cortisol-levels

[6] „Рута на Вуелта“. Посетено на 23 јули 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]