Алесандро Де Марки (велосипедист)

Од Википедија — слободната енциклопедија
За други лица со истото име, видете Алесандро Де Марки.
Алесандро Де Марки
Де Марки на Тур де Франс 2017
Лични податоци
Цело имеАлесандро Де Марки
Роден19 мај 1986(1986-05-19) (37 г.)
Сан Даниеле дел Фриули,  Италија
Висина1,80 м
Маса65 кг
Податоци за клубот
Мом. клубИнтермарше-Сиркус-Ванти
Дисциплинадрумски и велодромски велосипедизам
Улогавозач
Вид на возачспецијалист за бегства
Аматерски клубови
2007–2008
2009–2010
2010 		ГС Пермак Бризо Бибанезе
Велосипедски тим Фриули
Андрони Џокатоли (стажант)
Професионални клубови
2011–2012
2013–2014
2015- 		Андрони Џокатоли
Канондејл
Ванти-Груп Гобер
Значајни победи
Големи трки
Тур де Франс
Награда за борбеност (2014)
Вуелта а Еспања
3 поединечни етапи (2014, 2015, 2018)
1 ТТТ етапа (2017)

Еднодневни трки и класици

Џиро дел’Емилија (2018)
Последна промена
26 мај 2019

Алесандро Де Марки (италијански: Alessandro De Marchi; р. 19 мај 1986) — италијански професионален друмски и велодромски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Интермарше-Сиркус-Ванти.[1]

Кариера[уреди | уреди извор]

Роден во Сан Даниеле дел Фриули, Де Марки се натпреварувал како професионалец од почетокот на сезоната 2011, придружувајќи ѝ се на екипата Андрони Џокатоли, по поминатата година како стажант во истата екипа.[2] На Џиро д’Италија 2012, Де Марки на двапати бил во бегство, во текот на петтата и четиринаесеттата етапа, на која Де Марки успеал да дојде до крај со бегството и да заврши трет,[3] зад Андреј Амадор и Јан Барта; резултатот дошол на неговиот 26. роденден. Де Марки ја освоил својата прва етапна победа на некој Гранд Тур на седмата етапа на Вуелта а Еспања 2014 со рано бегство и завршувајќи сам.[4]

Ванти-Груп Гобер објавила дека Де Марки ќе биде нов член за сезоната 2015.[5]

Достигнувања[уреди | уреди извор]

2007
1. Национално велодромско првенство - екипна потера
1. Отворено балканско првенство Атина - екипна потера
1. Трофео Марлене-Бракале Инсегвиторе
1. Етапа 3 Џиро Сиклисто Песке Нетарине ди Ромања
2. Копа Сан Вито
2. Трофео е Гран Премио Банка Кредито Коперативо дел Метауро
3. Отворено балканско првенство Атина - поединечна потера
4. Трофео Мартири дел’Орено
4. Пикола Санремо
5. ГП Претола
2008
1. Трофео Сита ди Конељано
1. ГП Фолињано
2. Џиро деи Тре Понти
3. Меморијал Морган Капрета
3. ГП Санта Марија деи Луми
4. Трофео Марлене-Бракале Инсегвиторе
5. Сиркуито дел Термен
6. Трофео Џанфранко Бјанкин
10. Краен пласман Џиро дел Фриули
2009
1. Џиро дела Провинција ди Бјела
1. ГП Сита ди Верона
4. Руота д’Оро
4. Љубљана-Загреб
5. ГП Фира дел Ризо
7. ГП Спортиви ди Поџана
8. Меморијал Пиџони Коли
8. Џиро дел Касентино
9. Копа Сита ди Сан Даниеле
2010
3. ГП Сита ди Салтино Валомброза
4. Краен пласман, Турул ал Романи
4. Копа Комуне ди Кастилјон Фиорентино
6. Копа Сита ди Сан Даниеле
7. Копа Кадути ди Реда
8. Трофео Матеоти
8. Виченца-Бионде
8. ГП Камон
2011
1. Национално велодромско првенство - екипна потера
2. Национално велодромско првенство - поединечна потера
3. Тре Џорни Сита ди Порденоне
6. Џиро дел’Апенино
2013
1. Етапа 8 Критериум ду Дофине
6. Пруеба Вилјафранка де Ордизија
2014
1. Планински пласман Критериум ду Дофине
Тур де Франс
Награда за борбенсот на етапа 13, 14 и на цела трка
1. Етапа 7 Вуелта а Еспања
2015
Вуелта а Еспања
1. Етапа 1 (ТТТ)
1. Етапа 14
2016
1. Етапа 1 (ТТТ) Тирено-Адријатико
9. Џиро ди Ломбардија
2017
1. Етапа 1 (ТТТ) Вуелта а Еспања
1. Етапа 2 (ТТТ) Волта а Каталуња
1. Етапа 1 (ТТТ) Волта а ла Комунитат Валенсијана
2018
1. Џиро дел’Емилија
1. Етапа 11 Вуелта а Еспања
1. Етапа 1 (ТТТ) Тур де Свис
1. Етапа 3 (ТТТ) Волта а ла Комунитат Валенсијана
4. Национално хронометарско првенство
2019
7. Амстел Голд Рејс

Распоред на резултатите на големите трки[уреди | уреди извор]

Голема трка 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
Џиро 109 98 — — — 94 — 65
Тур — — 71 52 — — 99 —
Вуелта — — — 67 78 — 70 76

СО = се откажал; — = не учествувал

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Ferri, Marco (24 декември 2018). „CCC Team, Riccardo Zoidl prende il posto di Denifl e completa il roster“ [CCC Team, Riccardo Zoidl takes the place of Denifl and completes the roster]. SpazioCiclismo (италијански). Gravatar. Посетено на 2 јануари 2019.
  2. ↑ „Androni Giocattoli 2011: The tricolor tracking open, stagiaire Alessandro De Marchi to be effective - for him a deserved two-year contract for the seasons 2011/2012“. Pedale Tricolore (италијански). WordPress. 15 октомври 2010. Архивирано од изворникот на 2014-09-04. Посетено на 20 мај 2012.
  3. ↑ „Рајдер Хесједал повторно во водство на Алпите“. BBC Sport. BBC. 19 мај 2012. Посетено на 20 мај 2012.
  4. ↑ Питер Косинс (29 август 2014). „Вуелта а Еспања: Де Марки победи на седмата етапа во Алсаудете“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 29 август 2014.
  5. ↑ „Transfer - Alessandro de Marchi at BMC in 2015“. Le Matin (француски). Архивирано од изворникот на 2014-08-10. Посетено на 3 август 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Итамар Ајнхорн Руди Барбје Патрик Бевин Себастијан Бервик Јенте Бирманс Гијом Боавен Матијас Брендле Том Ван Асбрук Сепп Ванмарке Мајкл Вудс Омер Голдштајн Александро Де Марки Алекс Даусет Дарил Импу Александар Катафорд Сајмон Кларк Кристс Нејландс Гај Нив Џакомо Ницоло Џејмс Пиколи Гај Сагив Корбин Стронг Иго Ул Крис Фрум Јакоб Фуглсанг Карл Фредерик Хаген Бен Херманс Рето Холенштајн Рик Цабел Таџ Џонс Мадс Вирц Шмит Раководител: Шел Карлстрем

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Алесандро_Де_Марки_(велосипедист)&oldid=5180889“