Прејди на содржината

Фабијан Канчелара

Ова е избрана статија. Стиснете тука за повеќе информации.
Од Википедија — слободната енциклопедија
Фабијан Канчелара
Канчелара на Светските друмски првенства 2010
Лични податоци
Цело имеФабијан Канчелара
ПрекарСпартак[1][2]
Роден18 март 1981(1981-03-18) (43 г.)[3]
Волен кај Берн,  Швајцарија
Висина1,86 м[3]
Маса82 кг[3]
Податоци за клубот
Мом. клубпензиониран
Дисциплинадрумски велосипедизам
Улогавозач
Вид на возачспецијалист за хронометри и класици
Аматерски клубови
2000 Мапеи-Квик Степ (стажант)
Професионални клубови
2001–2002
2003–2005
2006–2010
2011–2016 		Мапеи-Квик Степ
Фаса Бортоло
Тим ЦСЦ
Леопард Трек
Значајни победи
Големи трки
Тур де Франс
8 поединечни етапи (2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012)
Вуелта а Еспања
3 поединечни етапи (2009, 2013) + 2 ТТТ 2006, 2011)

Етапни трки

Тирено-Адријатико (2008)
Тур де Свис (2009)
Трка околу Данска (2006)
Трка околу Оман (2010)

Еднодневни трки и класици

Светски хронометарски првак (2006, 2007, 2009, 2010)
Национален хронометарски првак (2002, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2012, 2013, 2014, 2016)
Национален друмски првак (2009, 2011)
Олимписки хронометарски првак (2008)
Париз-Рубе (2006, 2010, Париз-Рубе)
Трка околу Фландрија (2010, 2013, 2014)
Милано-Санремо (2008)
Е3 Харелбеке (2010, 2011, 2013)
Страде Бјанке (2008, 2012, 2016)

Друго

Златен велосипед (2010)

Фабијан Канчелара (италијански: Fabian Cancellara; р. 18 март 1981) — поранешен швајцарски професионален друмски велосипедист, кој професионално настапувал во периодот 2001-2016. Канчелара постигнал голем успех во велосипедизмот откако станал професионален велосипедист. Тој е познат како квалитетен специјалист за хронометри,[2] за класици и помошник на неговите колеги кои се натпреваруваат во генералниот пласман.

Канчелара започнал со велосипедизам на 13 години на стар велосипед. Потоа, започнал да го сфаќа спортот посериозно и победил на две последователни Светски јуниорски хронометарски првенства во 1998 и 1999. На 19 години станал професионалец и потпишал со екипата Мапеи-Квик Степ, каде возел како стажант.

Откако станал професионалец, Канчелара возел за четири професионални екипи. Постигнал голем успех на класиците; трипати победил на Париз-Рубе, еднаш на Милано-Санремо и трипати на Трката околу Фландрија. Канчелара ја освојувал воведната етапа на Тур де Франс пет пати и ја носел жолтата маичка 29 дена, што е најмногу за еден возач кој никогаш не го освоил Тур.[4] Неговиот успех не бил ограничен само на хронометрите и класиците, бидејќи тој ги има освоено и генералните пласмани на Тирено-Адријатико, Тур де Свис и Трката околу Оман. Во 2008 година го освоил златниот медал на поединечниот хронометар и сребрениот медал на друмската трка на Летните олимписки игри. Дополнително, Канчелара е четирикратен светски хронометриски првак.

Ран живот и аматерска кариера

[уреди | уреди извор]

Го открил велосипедизмот на возраст од 13 години откако се заљубил во стариот семеен велосипед, кој го пронашол во гаражата и веднаш прекинал со фудбалот за да се насочи кон велосипедизмот.[5] Дополнително, Канчелара бил одличен и во крос-кантри скијање во текот на неговата младост.[6]

Велосипедските вештини на Канчелара започнале да се покажуваат уште на рана возраст, па така тој бил одлично подготвен како хронометраш и преовладувал во швајцарскиот јуниорски велосипедизам. Иван Жирар, швајцарскиот национален јуниорски екипен тренер од 1997 до 2005, изјавил дека Канчелара бил над секој друг на хронометрите.[1] Го освоил светското јуниорско хронометарско првенство во 1998 и 1999 и на возраст од 19 години бил втор на светското хронометарско првенство за велосипедисти помлади од 23 години.[2]

Професионална кариера

[уреди | уреди извор]

2000–2002

[уреди | уреди извор]

По второто место на Светското хронометарско првенство за велосипедисти под 23 години, Канчелара станал професионалец со екипата Мапеи-Квик Степ,[2] која била една од најсилните екипи во светот во тоа време.[7] Канчелара возел како практикант за екипата Мапеи-Квик Степ на крајот на 2000, пред да ѝ се приклучи на екипата за сезоната 2011, како член на „Проектот Млади возачи“.[7] Првата победа на Канчелара како професионалец дошла на прологот на Трката околу Родос, каде исто така го освоил првиот вкупен генерален пласман.[8]

Во 2002, екипата Мапеи се раздвоила во два дела по мерките на UCI, „Врвна екипа“ со 25 возачи и GS-III „Групо Џовани“ (младинска група) за развој на млади таленти, каде Канчелара се приклучил заедно со други возачи, како што се Филипо Поцато, Мајкл Роџерс и Бернхард Ајзел.[9] Џорџо Сквинци, менаџерот на фирмата Мапеи, подоцна во интерју за La Gazzetta dello Sport изјавил дека ги зел Канчелара и Поцато од јуниорска категорија во неговата врвна екипа, бидејќи сакал да ја избегнат категорија под 23 години, каде допингот бил уште пораширан отколку меѓу професионалците. Сквинци исто така рекол дека Канчелара ќе биде „идниот Мигел Индуран“.[10] Во текот на неговите две сезони со Мапеи, Канчелара ги користел неговите хронометарски вештини со голем успех, победувајќи на неколку поединечни хронометри и имал вкупни единаесет победи.[8]

2003–2005

[уреди | уреди извор]

Откако прекинало спонзорството на Мапеи-Квик Степ на крајот на 2002, Канчелара му се придружил на Фаса Бортоло да работи како водечки човек за Алесандро Петаки во 2003.[11] Првата победа на Канчелара стигнала на Средоземната трка; ѝ помогнал на екипата да стигне до победа на последната етапа на трката, која била екипен хронометар.[12] На 6 април, Канчелара настапил на својот прв класик на Трката околу Фландрија.[13] Завршил на 73. место со над десет минути зад победникот.[13] Негов следен успех бил на краткиот пролог од 3,4 километри на Тур де Романди.[14] Канчелара постојано завршувал на добри места на трката и поради тоа го освоил бодовниот пласман.[15] Потоа ја освоил етапата четири поединечен хронометар на Трката околу Белгија со разлика од десет секунди пред второпласираниот.[16] Негова последна победа во сезоната била на прологот на Тур де Свис, каде го победил Шпанецот Оскар Переиро со разлика од само една секунда.[17]

Канчелара на HEW-Класик 2005

Канчелара ја освоил првата победа во 2004 на Трката околу Катар.[18] Канчелара ја освоил четвртата етапа на трката откако нападнал во последните километри на етапата и потоа ги отспринтал возачите пред него.[18] Неговата следна победа стигнала на првата етапа на Сетмана Каталана де Сиклисме, каде победил при масовен спринт на воведната етапа.[19] Следна трка на календарот за Канчелара била Трката околу Фландрија.[20] Канчелара ја поминал целта како 42. со помалку од две минути доцнење зад победникот Штефен Веземан.[20] Следниот викенд, настапил на Париз-Рубе по вторпат.[21] Канчелара покажал добра форма на трката и бил член на групата од четворица возачи кои први поминале низ целта.[21] Изгубил во спринтот на целта и завршил како четврти.[21] Следниот успех на Канчелара стигнал на Трката околу Луксембург, каде го освоил поединечниот хронометар на четвртата етапа со четиринаесет секунди пред второпласираниот.[22] Потоа, кон крајот на јуни, го освоил националното хронометарско првенство по вторпат.[23] Следен успех на Канчелара бил на Тур де Франс.[24] Го освоил прологот околу белгискиот град Лиеж и ја облекол првата жолта маичка.[24] Канчелара го изгубил водството на втората етапа од Тор Хушовд.[25] Канчелара учествувал на хронометарот и друмската трка на Светските друмски првенства.[26][27] Канчелара добро се покажал на хронометарот и завршил како осми; доцнел над две минути во однос на победникот.[26] По четири дена настапил на друмската трка, но не успеал да ја заврши.[27]

Првата победа на Канчелара во сезоната 2005 била на Париз-Ница, каде ја освоил четвртата етапа откако го отспринтал другиот член на бегството Јан Кирсипу.[28] Следно за Канчелара била Сетмана Каталана.[29] Ја освоил последната етапа на трката, поединечен хронометар, со седум секунди пред Американецот Том Даниелсон.[29] По Сетмана Каталана, настапил на Трката околу Фландрија и завршил како 42. со над десет минути зад победникот Том Бонен.[30] Следниот викенд возел на Париз-Рубе каде завршил осми откако дупнатата гума му ги уништила сите шанси за победа на трката.[31] Следната победа за Канчелара била на Трката околу Луксембург, каде ја освоил етапата 3b, поединечен хронометар.[32] Завршил на трката со исто време како победникот Ласло Бодроги, но му било доделено второто место.[33] По Трката околу Луксембург, Канчелара го освоил националното хронометарско првенство по третпат.[23] Потоа, Канчелара возел на Тур де Франс,[34] но не победил на ниедна етапа на трката. По Тур возел на HEW Класик каде завршил на четвртото место во масовниот спринт на крајот.[35] Потоа, Канчелара настапил на друмската трка и хронометарот на Светските друмски првенства.[36][37] Канчелара завршил на третото место на хронометарот и го пропуштил сребрениот медал за дваесет стотинки од секундата.[36] Три дена подоцна ја завршил друмската трка на 123. место со над десет минути зад победникот.[37]

2006

[уреди | уреди извор]

Екипата на Канчелара, Фаса Бортоло, се распаднала на крајот на сезоната 2005.[38] Канчелара потпишал тригодишен договор со Тим ЦСЦ во текот на Тур де Франс 2005.[38][39] Првата победа за Канчелара со новата екипа дошла на поединечниот хронометар на етапата 5 на Тирено-Адријатико.[40] Потоа, возел на Милано-Санремо, каде завршил со исто време како победникот Филипо Поцато, но 24 места зад него.[41] Една недела подоцна, Канчелара настапил на Е3 Харелбеке.[42] Се нашол во рано бегство и водел на трката пред да биде достигнат, завршувајќи на 37. место.[42] Следно за Канчелара била Трката околу Фландрија.[43] Завршил шести на трката, откако бил во водечката група во потера за победникот Том Бонен и второпласираниот Леиф Хосте.[43] Следниот викенд, Канчелара го возел последниот класик за него во сезоната, Париз-Рубе.[44] Пред Пари-Рубе 2006 изјавил дека никогаш не бил подготвен подобро[45] и со забрзувањето на калдрмата во шумата кај Аренберг, само малку пред 100 километри од целната линија, тој изнудил избор од само 17 возачи да се натпреваруваат за победа. Кога возачот на Дискавери Канал Владимир Гусев нападнал на калдрмата Ле Керфур де л’Арбр на 17 километри пред крајот, Канчелара го следел, пред да го помине Гусев во соло-бегство. Канчелара брзо направил 30 секунди предност пред другите фаворити и ги извозел последните километри како хронометар[46] Продолжил да го зголемува неговото водство во преостанатиот дел од трката[47] и завршил една и пол минута пред најблиските конкуренти. Тој станал само втор швајцарски победник на Париз-Рубе, следејќи го Хајри Сутер во 1923.

Следна победа била на поединечниот хронометар на првата етапа на Волта а Каталуња.[48] На крајот на јуни, Канчелара го освоил третото последователно национално хронометарско првенство.[23] Не бил избран од својата екипа за настап на Тур де Франс.[49] Освен победата на државното првенство во јуни, Канчелара имал малку трки во јуни и јули. Следни победа во сезоната биле на Трката околу Данска. Ја освоил втората етапа и го преземал водството на трката откако извозел сам до победа.[50] Го зголемил своето водство по победата на хронометарот на петтата етапа за осумнаесет секунди пред второпласираниот.[51] Следниот ден ја освоил трката завршувајќи ја последната етапа.[52] Покрај генералниот пласман на трката го освоил и пласманот за млад возач.[52] Подоцна во месецот, возел на Вуелта а Еспања и ѝ помогнал на својата екипа на воведниот хронометар.[53] По Вуелта, Канчелара настапил на хронометарот и друмската трка на Светските друмски првенства.[54][55] На 21 септември, Канчелара го освоил хронометарот за една минута пред Американецот Дејвид Забриски и станал светски хронометарски првак.[54] Три дена подоцна ја завршил друмската трка на 31. место.[55]

2007

[уреди | уреди извор]
Фабијан Канчелара на 9. етапа на Тур де Свис 2007

Првата половина на сезоната 2007 поминала без победи за Канчелара. Возел на Трката околу Калифорнија и бил близу етапна победа на хронометарот на петтата етапа, каде завршил на четвртото место.[56][57] Завршил на 119. место на Милано-Санремо со над шест минути задоцнување зад победникот Оскар Фреир.[58] Следната недела, Канчелара возел на Е3 Харелбеке.[59] Пропуштил да победи пред белгискиот возач Том Бонен, откако го поминал Канчелара.[59] Осум дена подоцна, Канчелара настапил на Трката околу Фландрија и завршил 53. откако неговите напади не биле успешни.[60] Последниот класик што го возел Канчелара за сезоната 2007 бил познатиот Париз-Рубе, каде завршил на 19. место.[61]

По слабиот почеток на сезоната, Канчелара започнал да постигнува успеси во јуни. Возел на Тур де Свис и го освоил воведниот хронометар, заедно со последната етапа, која иста така била хронометар.[62][63] Со победата на воведната етапа на Тур де Свис, Канчелара водел на трката неколку етапи пред да ја загуби маичката од колегата Френк Шлек по етапата четири.[62][64] Канчелара го продолжил неговиот успех на хронометрите со победата на националното хронометарско првенство.[23]

Канчелара го освоил прологот на Тур де Франс во Лондон, поразувајќи го Андреас Кледен од Астана за тринаесет секунди.[65] На втората етапа учествувал во големата несреќа во која биле вклучени триесетина возачи.[66] Ја поминал целта со повредена лева рака, но без никакви скршеници.[66] Следниот ден ја освоил третата етапа откако ја достигнал и ја поминал групата на бегалците на само 500 метри пред целта.[67] Канчелара ја носел жолтата маичка до седмата етапа, првата планинска етапа на Тур.[68]

Канчелара се вратил на Светските друмски првенства во септември со цел да ја одбрани својата хронометарска титула.[69] Ја постигнал својата цел и го освоил хронометарот за 52 секунди пред второпласираниот Ласло Бодроги.[69] Три дена подоцна, Канчелара возел на друмската трка, но не успеал да заврши.[70][71]

2008

[уреди | уреди извор]

Канчелара победил на прологот на Трката околу Калифорнија пред олимпискиот велодромски златен медалист Бредли Вигинс во неговата прва трка од сезоната.[72] Две недели подоцна го освоил второто издание на италијанската трка Монте Паски Ероика пред Алесандро Балан.[73] Потоа, Канчелара возел на Тирено-Адријатико каде го освоил хронометарот на петтата етапа, што му дозволило да го преземе водството на трката.[74] Канчелара ја освоил трката со шеснаесет секунди предност пред второпласираниот возач.[75] Само неколку дена подоцна на класикот Милано-Санремо, Канчелара се одвоил од водечката група во последните километри и победил на трката, со тоа станувајќи само вториот швајцарски велосипедист кој успеал да победи на трката, по Ерих Мехлер во 1987.[76] На Париз-Рубе, Канчелара завршил втор откако бил отспринтан од победникот Бонен.[77]

Фабијан Канчелара на прологот на Трката околу Калифорнија 2008

Како подготовка за втората половина на сезоната, Канчелара возел на Трката околу Луксембург и Тур де Свис. Канчелара го освоил прологот на Трката околу Луксембург и кратко го имал водството на трката поради оваа победа.[78] По завршувањето на Трката околу Луксембург, настапил на Тур де Свис каде имал голем успех.[79] Канчелара ги освоил седмата и деветтата етапа преку напади во последните километри на секоја етапа.[79][80] Покрај двете етапни победи го освоил и бодовниот пласман.[79] Канчелара бил дел во составот на неговата екипа на Тур де Франс.[81] Канчелара се покажал како вреден член на својата екипа, помагајќи му на колегата Карлос Састре да дојде до победа на Тур.[82] Подоцна, на Канчелара му била доделена етапната победа на претпоследната етапа, откако првичниот победник, Штефан Шумахер, бил позитивен на ЕПО.[83]

На олимписката друмска трка во Пекинг, Канчелара бил во групата по потера на 5 километри пред целта, кога нападнал и успешно ја намалил разликата до водечката група на околу еден километар пред целта.[84] Потоа трката била завршена во спринтерска завршница во која победил Самуел Санчес, додека Давиде Ребелин бил втор, а Канчелара го освоил третото место за бронзениот медал.[84] Меѓутоа, подоцна се покажало дека Ребелин бил позитивен на CERA (трета генерација на еритропоетин) и неговиот медал му бил одземен.[85] Подоцна, на Канчелара му припаднало второто место, а на првично четвртопласираниот Александар Колобнев му припаднало третото место.[86] Првично возачите не ги добиле новите медали за нивните нови пласмани.[87] На 18 декември 2010, Канчелара го добил медалот на Ребелин, во церемонија одржана во неговиот роден град Итиген, Швајцарија.[87] Бронзата на Канчелара му припаднала на Колобнев.[87] Четири дена по друмската трка, Канчелара возел на хронометарот.[88] Го освоил златниот медал на трката со разлика од над триесет секунди пред Швеѓанецот Густав Ларсон.[88] По завршувањето на Олимпијадата, Канчелара одлучил да не ја брани неговата хронометарска титула на Светските првенства во Варезе поради психички замор.[89] Поради неговиот успех во сезоната 2008, Канчелара бил прогласен за швајцарските спортист на годината.[90]

2009

[уреди | уреди извор]
Канчелара на победничката платформа по освојувањето на првата етапа на Вуелта а Еспања 2009

Првата победа на Канчелара во сезоната 2009 дошла на прологот на Трката околу Калифорнија.[91] Ова било втора последователна победа на прологот на Трката околу Калифорнија.[91] Потоа, Канчелара се вратил на Тирено-Адријатико, но повреда ги спречила неговите напори да го повтори успехот од минатата година и да ја одбрани титулата.[92] Канчелара на ја завршил шестата етапа на трката и ја напуштил трката без ниедна освоена етапа.[93] Слабите резултати се провлекувале низ целата прва половина од сезоната, без никаков позначаен успех на класиците; не успеал да заврши на Трката околу Фландрија откако доживеал проблем со ланецот на велосипедот на трката и завршил на 49. место на крај на Париз-Рубе.[94][95]

Канчелара имал успех во јуни при настапот на Тур де Свис. Го освоил воведниот хронометар на трката и хронометарот на деветтата етапа што довело до освојување на целокупната трка.[96][97] Покрај генералниот пласман го освоил и бодовниот пласман на Тур де Свис.[97] Една недела подоцна ја освоил првата друмска трка на државното првенство откако го поминал Матијас Франк на целта.[98] Продолжил со победи во јуни, освојувајќи ја воведната етапа на Тур де Франс и првата жолта маичка на трката.[99] Потоа успешно го бранел водството до седмата етапа, кога не успеал да ја задржи предноста пред останатите.[100]

Следните победи на Канчелара дошле на Вуелта а Еспања. Го освоил воведниот хронометар и потоа го задржал водството на трката до четвртата етапа.[101][102] Канчелара кратко го повратил водството на трката по освојувањето на хронометарот на седмата етапа, но го изгубил водството на следната етапа.[103][104]

Светските друмски првенства се одржувале во неговата родна земја и тој изјавил дека би сакал победа и на двете трки.[105][106] Канчелара преовладал на хронометарската трка и ја освоил со разлика од скоро минута и половина пред второпласираниот.[106][107] Ова било трета победа на хронометарските трки на Светските првенства, со што се изедначил по број на најмногу победи со Австралиецот Мајкл Роџерс.[106] Следната цел на Канчелара била друмската трка, која се одржала по три дена.[106] Во текот на последниот круг на трката, Канчелара ја намалил разликата на водечката група во трката.[108] На подножјето на последното искачување, Кедел Еванс (Австралија) нападнал, а другите возачи не реагирале.[108] Канчелара ја поминал целта како петти.[108][109]

2010

[уреди | уреди извор]
Канчелара на патот кон рекордната четврта победа на хронометарската трка на Светските првенства UCI 2010

Фабијан Канчелара ја започнал сезоната со победа во генералниот пласман на Трката околу Оман.[110] Го преземал водството на трката по последната етапа на трката и ја освоил трката без ниедна етапна победа.[110] Кон крајот на март, Канчелара победил на Е3 Харелбеке откако се одвоил од Бонен и Хуан Антонио Флеча на околу 2 километри пред целта.[111] На 4 април настапил на познатата Трка околу Фландрија.[112] Канчелара прв нападнал на трката на Моленберг на околу 44 километри пред целта и само Бонен можел да го прати.[112] Вториот голем напад на Канчелара се случил на најстрмниот дел на Мур ван Герардсберген.[112] Нападот се покажал успешен, бидејќи Бонен отпаднал и тој самиот стигнал до победа.[112][113] Со победата на Трката околу Фландрија, станал дваесеттиот велосипедист, кој победил на трите воведни монументи во велосипедската година - Милано-Санремо, Трка околу Фландрија и Париз-Рубе.[112] По освојувањето на Трката околу Фландрија, Канчелара изјавил дека би сакал да победи на останатите два велосипедски монументи: Лиеж-Бастон-Лиеж и Џиро ди Ломбардија.[114]

Само една недела по победата на Трката околу Фландрија, Канчелара возел на Париз-Рубе.[115] Канчелара направил потег на делот Мон ен Певел на повеќе од 50 километри пред крајот и никој не можел да го следи.[115] Потоа, Канчелара возел сам до целта на велодромот во Рубе и завршил две минути пред второпласираниот Тор Хушовд.[115][116] По победата на Рубе, Канчелара одлучил да го прескокне остатокот од класиците и да вози на Трката околу Калифорнија, како дел од неговите подготовки за Тур де Франс.[117] Ја завршил трката без ниедна освоена етапа.

Следната победа на Канчелара била на Тур де Свис каде го освоил прологот, кој бил поединечен хронометар околу Лугано.[118] Канчелара бил близу етапна победа на поединечниот хронометар на деветтата етапа, но му недостигале седумнаесет секунди.[119] Потоа, Канчелара го освоил прологот на Тур де Франс.[120] Потоа го држел водството до втората етапа, кога етапниот победник Силвен Шаванел го преземал.[121] Меѓутоа, Канчелара повторно го преземал водството следниот ден и го држел до седмата етапа, кога Шаванел повторно го презел.[122][123] Подоцна на трката, Канчелара го освоил поединечниот хронометар на етапата 19 пред германскиот велосипедист Тони Мартин.[124]

Светските друмски првенства се одржале во Мелбурн и Канчелара се вратил со цел одбрана на титулата.[125] Го освоил хронометарот со над една минута пред второпласираниот и со тоа станал првиот четирикратен победник на хронометарската трка.[125] Четири дена подоцна, настапил на друмската трка и завршил на 50. место.[126][127]

Обвинување за механички допинг

[уреди | уреди извор]

Во 2010, поранешниот велосипедист Давиде Касани тврдел во видео на YouTube дека Фабијан Канчелара таа година користел моторизиран велосипед при победите на Трката околу Фландрија и Париз-Рубе.[128] Во видеото, Касани покажал обичен друмски велосипед и потоа притиснал копче и педалите започнале да се движат.[128][129] Потоа, Касани открил дека моторот можел лесно да биде сместен во цевката под седлото на велосипедот и копчето можело да биде сместено кај рачките.[129][130] Во видеото, Касани покажал клипови од Канчелара на двете трки, кога наводно го пуштал моторот додека возел и покажал значително зголемување на брзината.[129][130] Тврдењата веќе биле поткрепени со озборувања помеѓу возачите за можно користење на нов мотор (Gruber Assist), кој можел да произведе 100 вати сила.[131]

Меѓународниот велосипедистички сојуз (UCI) изјавил дека иако не истражувале ниедна екипа или возачи, би можеле да ја разгледаат потребата за нов инспекциски систем за откривање такви измами.[128] Потоа UCI изјавил дека немало случај против Канчелара откако тврдењата добиле на важност.[129] Канчелара ги отфрлил тврдењата на Касани, велејќи дека тие се „глупи“ и далеку преризични да се направат.[129][132] Тој дури и кажал во белгискиот весник Het Nieuwsblad дека „никогаш немал батерии на (неговиот) велосипед."[129]

2011

[уреди | уреди извор]

Првата година на Канчелара во неговата нова екипа Леопард Трек, во која немал висококвалитетни помошници како во минатото, значело дека победувањето ќе биде потешко за Канчелара. Негова прва поголема трка во годината била Тирено-Адријатико, каде го освоил поединечниот хронометар на последната етапа.[133] Канчелара настапил на Милано-Санремо со надежи за освојување на трката по вторпат.[134] Бил во бегството од осум возачи кои стигнале до целта.[134] Кога групата пристигнале на целта, Канчелара бил поразен во спринтот на линијата од Австралиецот Метју Гос и Канчелара ја поминал целта како втор.[134]

Канчелара на почетокот на Трката околу Фландрија.

Канчелара бил сметан како фаворит и главен кандидат на трите следни еднодневни трки - Е3 Харелбеке,[135] Трка околу Фландрија,[136][137] и Париз-Рубе[138] - поради неговите одлични резултати во сезоната 2010 и неговата добра форма во првата половина на сезоната 2011. Ги исполнил очекувањата и ја освоил Е3 Харелбеке, иако неколкупати му се дупнала гумата и имал неколку промени на велосипедот. Започнал соло напад на 16 километри пред целта и возел сам до целта за победа.[139] Следниот викенд, Канчелара ја започнал Трката околу Фландрија.[140] Отпочнал напад на околу 60 километри пред целта и го достигнал предводникот Силвен Шаванел; меѓутоа, Канчелара опаднал откако Шаванел не сакал да помогне со темпото и двајцата биле достигнати од групата зад нив на Мур ван Герардсберген.[137][140] На 4 километри пред целта, Канчелара нападнал двапати.[140] Неговиот прв напад бил следен од целата група, додека неговиот втор напад можел да го следи само Шаванел и Ник Нијенс.[137][140] Тројцата возеле до целта заедно, каде Нијенс победил, Шаванел бил втор, а Канчелара завршил на третото место.[137][140] Париз-Рубе бил следен на календарот за Канчелара.[141] Канчелара завршил како втор по раната несреќа, кога бил член на групата која не успеала да ги достигне водечките возачи.[141]

На први јуни, Канчелара ја започнал Трката околу Луксембург.[142] Го освоил прологот и бил првиот кој ја облекол водечката жолта маичка на трката.[142] Го држел водството до втората етапа, кога етапниот победник Линус Гердеман го презел водството од него.[143] Потоа, Канчелара возел на Тур де Свис и ја освоил воведната и завршната етапа на трката, кои обете биле поединечни хронометри.[144][145] На крајот на јуни победил на националното друмско првенство откако го отспринтал Стив Морабито за победа, која била втора друмска титула за него.[146]

Канчелара настапил на Тур де Франс во јули, но не успеал да победи на екипниот хронометар или на поединечниот хронометар.[147][148] Следна за Канчелара била Вуелта а Еспања, каде ѝ помогнал на екипата да постигне победа на екипниот хронометар на првата етапа.[149] Последните настапи во сезоната 2011 биле на друмската трка и хронометарот на Светските друмски првенства. Канчелара стигнал со надеж за победа на третата последователна победа на хронометарската трка; меѓутоа, успеал да заврши само како трет зад победникот Мартин и второпласираниот Вигинс.[150][151] Четири дена подоцна, Канчелара настапил на друмската трка.[152] Трката се завршила во спринтерска завршница во која победил Марк Кевендиш; Канчелара за малку пропуштил медал откако завршил како четврти.[152][153]

2012

[уреди | уреди извор]
Фабијан се повредил при пад, додека излегувал од паркот Ричмонд, кон крај на олимписката друмска трка во Лондон во 2012. Ја завршил трката, иако имал сериозна повреда на десната рака.

На првите трки од сезоната 2012, Канчелара покажал добра форма: тој успеал да дојде до втората победа на макадамот на Страде Бјанке и однел победа на хронометарот на Тирено-Адријатико. На крајот од првиот монумент од годината, Милано-Санремо, тој бил најсилниот возач во текот на подножјето на искачувањето Поџо, но бил отспринтан за победа од Сајмон Геранс.

Тој бил во одлична форма за белгиските пролетни класици, но падовите и механичките проблеми го држеле настрана од борбите во завршниците на Е3 Харелбеке и Гент-Вевелгем. Канчелара бил еден од фаворитите за победа на подновената Трката околу Фландрија, но се откажал од трката поради пад во зоната за храна. Добил четирикратна фрактура на десната клучна коска, која му ја уништила неговата пролетна кампања.[154][155]

Тој се вратил на натпреварувањата на 10 јуни во неговата татковина, возејќи на Тур де Свис. Канчелара изјавик дека бил нервозен пред почетокот на прологот, каде завршил на второто место, четири секунди зад победникот, возачот на Ликвигас-Канондејл Петер Саган.[156]

На Тур де Франс, Канчелара го освоил воведниот пролог во Лиеж; неговата петта таква победа на Тур.[157] По неговиот петти ден во жолтата маичка на Тур 2012, Канчелара го урнал долготрајниот рекорд на Рене Вито, како возач со најмногу жолти маички во кариерата, кој никогаш не победил на Тур.[158] На крајот ја изгубил маичката од Бредли Вигинс од Тим Скај откако задоцнил скоро 2 минути на седмата етапа, која завршила на стрмно искачување од прва категорија.[159] Се повлекол од трката по единаесеттата етапа со цел да се врати дома, каде неговата жена го родила нивното второ дете.[160]

Канчелара се вратил подготвен на олимписката друмска трка. Тој бил прв возач во масовното бегство, кога лошо ја зафатил една од последните десни кривини на 15 километри пред крајот на трката, со што паднал на неговото десно рамо. Ја завршил трката, задоцнувајќи пет минути зад победникот, Казахстанецот Александар Винокуров, но се наоѓал во очигледни болки и не можал да ја држи десната рака на велосипедот. Кога ја поминал целта заплакал и бил испратен во болница[161] каде било откриено дека сепак немал никаква фрактури.[162] Два дена по падот било објавено дека ќе настапи на олимпискиот хронометар и ќе ја брани неговата титула од Пекинг, но на крајот завршил само како седми.[163] Во август, Канчелара објавил дека става крај на сезоната 2012. Му била потребна дополнителна операција на неговата клучна коска со цел стабилизирање на коската.[164]

2013

[уреди | уреди извор]
Канчелара во последниот километар на Велодромот Рубе на Париз-Рубе 2013

Канчелара ја започнал сезоната 2013 со настапи на Трката околу Катар и Трката околу Оман, но не успеал да постигне победа.[165][166] По завршувањето на овие трки, настапил на Страде Бјанке и завршил на четвртото место.[167] Потоа, Канчелара возел на Тирено-Адријатико.[168] Бил близу етапна победа на поединечниот хронометар на седмата етапа, но ја пропуштил победата за дванаесет секунди.[168] Само пет дена подоцна, Канчелара настапил на Милано-Санремо,[169] каде бил сметан како еден од фаворитите за победа на трката.[170][171] Трката била одржана во тешки временски услови, но Канчелара останал напред во групата и успеал да завршил на третото место откако изгубил во спринтот на целта.[169]

Негова прва победа во годината била на Е3 Харелбеке, по нападот на Уде Кваремонт, на 35 километри пред целта.[172] Неговата победа на Е3 Харелбеке го направила главен кандидат за победа на претстојната Трка околу Фландрија.[173] На последниот круг на Трката околу Фландрија, Канчелара нападнал на Уде Кваремонт и само Петер Саган успеал да го следи.[174] Заедно, двајцата возеле пред останатите учесници.[174] Потоа, Канчелара нападнал на околу 13 километри на ридот Патерберг.[174] Нападот на Канчелара бил успешен и возел сам до целта и ја освоил Трката околу Фландрија по вторпат.[174][175]

По Трката околу Фландрија, Канчелара возел на Шелдепрејс во Белгија.[176] Во текот на трката паднал на околу 50 километри по почетокот, но сепак ја завршил трката.[176] Следниот ден, Канчелара паднал додека возел на Париз-Рубе.[177] И покрај падот, многу сè уште го сметале Фабијан Канчелара за победа на Париз-Рубе.[178][178] На Париз-Рубе на 7 април, Канчелара бил нападнат повеќепати од неговите соперници, но успеал да ги достигне нивните напади.[179] На околу 16 километри до целта, Канчелара направил потег, кога само Сеп Ванмарке и Здењек Штибар можеле да го следат.[179][180] Штибар отпаднал откако се судрил со гледач, оставајќи ги Канчелара и Ванмарке да возат до целта.[179][180] Кога двајцата стигнале на велодромот, каде се наоѓала целта, Канчелара успеал да го отспринта Сеп Ванмарке за победа по третпат на Париз-Рубе.[179][180] По трката, Канчелара изјавил дека нема да вози на Џиро д’Италија и на Тур де Франс, додека на Вуелта а Еспања планирал да настапи како дел од неговите подготовки за Светските првенства.[181][182]

Канчелара (десно) на подиумот за хронометарот на Светското друмско првенство.

На 7 јуни 2013 било објавено дека Канчелара ќе вози на Трката околу Австрија.[183][184] Следна трка за него била Тур де Свис.[185] Канчелара завршил на 16. место на поединечниот хронометар на воведната етапа.[186] Иако не успеал да освои етапа, Канчелара му помогнал на колегата Грегори Раст во победа на шестата етапа на трката.[187][188] Четири дена по Тур де Свис, Канчелара возел и победил на хронометарот на државното првенство по осми пат во неговата кариера.[189][190] На 1 јули 2013 било објавено дека Канчелара потпишал тригодишен договор со Трек, кој стапува во сила на 1 јануари 2014.[191]

По краткиот одмор, Канчелара настапил на Трката околу Австрија на 30 јуни. Го освоил поединечниот хронометар на седмата етапа со разлика од 22 секунди пред второпласираниот,[192] пред да заврши трката следниот ден.[193] На 26 јули, Канчелара присуствувал на презентацијата на екипата за Трката околу Полска.[194] Следниот ден завршил шеснаесет минути зад етапниот победник на првата етапа на трката.[195] Бил близу етапна победа кога завршил втор на седмата етапа, хронометар од 37 километри, кога завршил 56 секунди зад победникот Бредли Вигинс.[196] Канчелара се надевал на победа на хронометарот, поради што второто место го разочарало.[197]

Канчелара започнал на Вуелта а Еспања и ѝ помогнал на својата екипа за освојување на второто место на воведниот екипен хронометар на трката.[198] Го освоил поединечниот хронометар на етапата 11 со разлика од 37 секунди пред светскиот првак Тони Мартин.[199] Потоа, Канчелара возел како поддршка на екипниот предводник Крис Хорнер до седумнаесеттата етапа, кога ја напуштил трката со цел да се насочи на Светските првенства.[200] Канчелара бил кандидат за златен медал на обете трки, хронометарот и друмската трка на Светското друмско првенство UCI.[201][202] На 25 септември, Канчелара завршил на хронометарот, 48 секунди зад победникот Тони Мартин, на третото место, освојувајќи бронзен медал.[203] Четири дена подоцна, Канчелара настапил на друмската трка.[204] Во поголемиот дел од трката, Канчелара останал близу челото на трката.[204] Меѓутоа отпаднал на последното искачување на трката и успеал да дојде до десеттото место.[204] Кон крајот на декември, генералниот менаџер на РадиоШек-Леопард Лука Гверчилена изјавил дека Фабијан Канчелара ќе се обиде да го урне часовниот рекорд во текот на сезоната 2014.[205]

2014

[уреди | уреди извор]

Фабијан Канчелара ја започнал сезоната 2014 со настап на првото издание на трката Дубаи Тур.[206] Првата етапа на трката бил краток поединечен хронометар, на кој Канчелара бил 25 секунди послаб од етапниот победник Тејлор Фини.[207] Канчелара успеал да го задржи петтото место во генералниот пласман до крајот на трката пред Бурџ Халифа во Дубаи.[208] Потоа, Канчелара настапил на Трката околу Катар,[209] каде негов најдобар резултат бил четврто место на третата етапа на трката, поединечен хронометар.[210] Ја завршил трката на 67. место во генералниот пласман.[211] На 18 февруари, Канчелара ја започнал Трката околу Оман.[212] Пет дена подоцна ја завршил трката на 31. место.[213] Потоа, Канчелара настапил на Страде Бјанке,[214] каде завршил на шестото место зад победникот Михал Квјатковски.[215] Следна трка била Тирено-Адријатико, каде Канчелара покажал одредена форма на последната етапа, поединечен хронометар, каде завршил на второто место.[216]

Следна трка за Канчелара била Милано-Санремо, кој се одржал на 23 март.[217][218] Еднодневната трка завршила со масовен спринт по 294 километри.[217][218] Норвежанецот Александер Кристоф го освоил масовниот спринт на трката, додека Канчелара завршил на второто место.[217][218] Пет дена подоцна, настапил на Е3 Харелбеке каде завршил на деветтото место откако бил попречен од падот пред него и морал да менува гума.[219][220] Два дена подоцна возел на Гент-Вевелгем.[221] Канчелара на трката бил фаворит, но неговата цел за победа на трката била уништена на масовниот спринт, каде завршил на 28. место.[222][223]

Една недела по Гент-Вевелгем, Канчелара возел на Трката околу Фландрија.[224][225] На претпоследното искачување, Канчелара нападнал и само Сеп Ванмарке можел да го следи неговиот напад.[224][225] Двоецот ја извозел до крај патеката и ги достигнал претходните бегалци и група од четворица стигнала на целта заедно.[224][225] Канчелара ги отспринтал тројцата возачи за трета победа на Трката околу Фландрија.[224][225] Три дена подоцна, Канчелара возел на Шелдепрејс.[226] Четири дена по Шелдепрејс, Канчелара возел на Париз-Рубе.[225][227] Се одвоил на Карфур де л’Арбр, но со себе повлекол уште возачи.[225][227] Групата стигнала на целта дваесет секунди по победникот, каде Канчелара успеал да стигне до третото место.[225][227]

Во септември, Канчелара објавил дека нема да настапи на хронометарот на Светското првенство во друмски велосипедизам, зачувувајќи ја неговата енергија за друмската трка на истото првенство, бидејќи профилот на трката подобро му одговарала.[228] Се повлекол од Вуелта а Еспања пред осумнаесетта етапа за подобро да се подготви за оваа трка.[229]

2015

[уреди | уреди извор]
Канчелара на Тур де Свис 2015

Сезоната 2015 на Канчелара започнала добро со победа на втората етапа на Трката околу Оман. Ја отспринтал водечката група од околу десет возачи и стигнал до победата.[230] На италијанската трка Тирено-Адријатико имал добар пролог, освојувајќи го второто место зад Адријано Малори за само една секунда. Подоцна, го освоил завршниот хронометар на трката.[231] На Милано-Санремо, Канчелара бил дел од водечката група и спринтал до седмото место. На крајот на март, Канчелара доживеал лош пад на Е3 Харелбеке, здобивајќи се со две мали фрактури, со што ја довел во опасност сезоната на класиците.[232] Се вратил на Трката на Фјордовите на крајот на мај без да забележи особен резултат. На домашна почна на Тур де Свис, успеал да дојде до второ место на воведниот пролог[233] и трето место на поединечниот хронометар на последната етапа.[234]

На Тур де Франс, Канчелара завршил трет на поединечниот хронометар на првата етапа.[235] На втората етапа ја добил жолтата маичка благодарение на третото место, што му донело четири бонус секунди.[236] Бил вклучен во масовен пад на третата етапа и полека ја завршил трката. По посетата во болница било откриено дека имал две фрактури и морал да ја напушти трката.[237]

Се вратил на трките на Вуелта а Еспања, со цел да ја врати својата форма за светското првенство. Стомачен вирус го натерал да ја напушти трката на третата етапа, исфрлајќи го од натпреварување за Светското друмско првенство.[238] На 11 ноември 2015 година, имајќи сезона со сериозни повреди и болести, Канчелара објавил дека ќе се повлече на крајот на сезоната 2016.[239]

2016

[уреди | уреди извор]

На последната сезона како професионалец, започнал со победа на Трофео Сера де Трамунтана на крајот на јануари.[240] Две недели подоцна, го освоил хронометарот на Волта ао Алгарве, пред Тони Мартин.[241] На почетокот на март ја освоил третата сезона во сезоната на Страде Бјанке - негова трета победа на трката,[242] заработувајќи си сектор кој ќе биде именуван во негова чест.[243] Ја освоил завршната етапа на Тирено-Адријатико, негова шеста етапна хронометарска победа на Тирено, пред да настапи на Милано-Санремо.[244]

На Летните олимписки игри во Рио де Жанеиро, Фабијан Канчелара го освоил својот трет олимписки медал, победувајќи на хронометарот, пред Том Димулен и Крис Фрум.[245]

Фабијан Канчелара ја имал својата последна професионална друмска трка на 22 октомври 2016 година, возејќи на Јапонскиот куп.[246]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Фабијан Канчелара е роден во италијанско семејство, кое живеело во Волен кај Берн, Швајцарија.[6] Канчелара пораснал со скијање пред да го прифати велосипедизмот како негов главен спорт.[6] Канчелара течно говори англиски, италијански, француски и германски.[6] Се венчал со неговата сопруга Стефани во 2006.[7] Подоцна истата година станал татко, откако Стефани родила мало девојче,[7] која го добила името Џулијана.[247] Нивната втора ќерка, Елина, се родила на 13 јули 2012[248] Живеат во Берн, Швајцарија.[7] Канчелара течно говори англиски, италијански, француски и германски јазик.[6]

Достигнувања

[уреди | уреди извор]
2006
2007
  • По двете претходни победи на пролог во 2004 и 2007 година, Канчелара ја освоил својата прва друмска етапа на Тур де Франс, претекнувајќи ги главните спринтери во групата.[250]
2008
  • Канчелара го освоил својот втор класик Милано-Санремо, одвојувајќи се од главната група во завршните километри.[251]
  • Канчелара го освоил златниот медал на хронометарот на Олимпијадата во Пекинг, завршувајќи половина минута пред најблискиот соперник.[252]
2009
  • Канчелара ги освоил двете од трите хронометарски етапи на Вуелта а Еспања, носејќи ја водечката златна маичка пет дена.[253][254]
  • Канчелара ја освоил третата рекордна светска хронометарска титула на домашен терен во Мендризио. Освојувајќи го златниот медал со скоро минута и пол пред другите, Канчелара возел на едно тркало во последните 200 метри поздравувајќи ја публиката.[255]
2010
  • Канчелара се одвоил од Том Бонен на Мур ван Герардсберген за победа на Трката околу Фландрија 2010. Со тоа, станал дванаесетти велосипедист кој ги освоил трите воведни монументи  – Милано-Санремо, Трка околу Фландрија и Париз-Рубе – во кариерата.[256]
  • Го изедначил подвигот на сонародникот Хајри Зутер од 1923 година, кога во иста година победил и на Париз-Рубе.[257]
  • Канчелара поставил нов рекорд кога ја освоил четвртата хронометарска титула на Светското првенство во Австралија.[258]
2012
  • На Тур де Франс, Канчелара поставил нов рекорд по поминати денови во жолта маичка, надминувајќи го подвигот на Рене Вјето од 26 дена.[259]
2013
  • Како во 2010 година, Канчелара повторно ги освоил Трката околу Фландрија и Париз-Рубе во иста година.[260][261]
2014
  • Канчелара дошол до втора последователна победа на Трката околу Фландрија. Негова трета победа на трката,[262] и седми монумент, што го правело шести возач за таков подвиг.
2016
  • Канчелара победил на Страде Бјанке, трка со сектори на земјени патишта слични на калдрмата на Париз-Рубе, по третпат. Како последица на успехот, еден сектор од патеката бил именуван во негова чест.[263]
  • Канчелара ја освоил десеттата победа на националното хронометарско првенство.[264]
  • Канчелара го освоил златниот медал на хронометарот на Олимпијадата во Рио де Жанеиро, завршувајќи 47 секунди пред најблискиот соперник.[265] Ова му било 75. и последна професионална победа.

друмски велосипедизам

[уреди | уреди извор]
1998
1. Светски јуниорски хронометарски првак
1999
1. Светски јуниорски хронометарски првак
2000
2. Светско хронометарско првенство под 23 години
2001
1. Краен пласман Трка околу Родос
1. Пролог
2. ГП Еди Меркс (со Мајкл Роџерс)
2. Дуо Норман (со Мајкл Роџерс)
2002
1. Национален хронометарски првак
1. ГП Еди Меркс (со Ласло Бодроги)
1. Краен пласман ГП Ерик Бројкинк
1. Етапа 3b
1. Краен пласман Трка околу Родос
1. Пролог
1. ЗЛМ Тур
1. Етапа 1 Трка околу Австрија
1. Етапа 3 Трка околу Бохемија
2. Хроно на народите
2003
Тур де Романди
1. Пролог
1. Бодовен пласман
1. Пролог Тур де Свис
1. Етапа 4 Трка околу Белгија
1. Етапа 6 (ТТТ) Средоземна трка
2004
1. Национален хронометарски првак
1. Пролог Тур де Франс
1. Етапа 1 Сетмана Каталана
1. Етапа 4 Трка околу Луксембург
1. Етапа 4 Трка околу Катар
4. Париз-Рубе
2005
1. Национален хронометарски првак
1. Етапа 4 Париз-Ница
1. Етапа 5 Сетмана Каталана
2. Краен пласман Трка околу Луксембург
1. Етапа 4
3. Светско хронометарско првенство
2006
1. Светски хронометарски првак
1. Швајцарски хронометарски првак
1. Краен пласман Трка околу Данска
1. Етапа 2
1. Етапа 5
1. Париз-Рубе
1. Пролог Волта а Каталуња
1. Етапа 5 Тирено-Адријатико
1. Етапа 1 (ТТТ) Вуелта а Еспања
2007
1. Светски хронометарски првак
1. Швајцарски хронометарски првак
Тур де Франс
1. Пролог
1. Етапа 3
Тур де Свис
1. Пролог
1. Етапа 9 (IТТ)
2. Е3 Харелбеке
2008
1. Олимписки хронометарски првак
1. Швајцарски хронометарски првак
1. Краен пласман Тирено-Адријатико
1. Етапа 5
1. Милано-Санремо
1. Монте Паски Ероика
Тур де Свис
1. Етапа 7
1. Етапа 9
1. Бодовен пласман
1. Пролог Трка околу Калифорнија
1. Пролог Трка околу Луксембург
1. Етапа 20 (ITT) Тур де Франс
2. Олимписка друмска трка
2. Париз-Рубе
2009
1. Светски хронометарски првак
1. Швајцарски друмски првак
1. Краен пласман Тур де Свис
1. Пролог
1. Етапа 9 (ITT)
1. Бодовен пласман
Вуелта а Еспања
1. Етапа 1 (ITT)
1. Етапа 7 (ITT)
1. Етапа 1 (ITT) Тур де Франс
1. Пролог Трка околу Калифорнија
2010
1. Светски хронометарски првак
1. Краен пласман Трка околу Оман
1. Париз-Рубе
1. Трка околу Фландрија
1. Е3 Харелбеке
Тур де Франс
1. Пролог (ITT)
1. Етапа 19 (ITT)
1. Пролог Тур де Свис
2011
1. Швајцарски друмски првак
1. Е3 Харелбеке
Тур де Свис
1. Пролог
1. Етапа 9 (ITT)
1. Пролог Трка околу Луксембург
1. Етапа 7 (ITT) Тирено-Адријатико
1. Етапа 1 (ТТТ) Вуелта а Еспања
2. Милано-Санремо
2. Париз-Рубе
3. Трка околу Фландрија
3. Светски хронометарско првенство
2012
1. Национален хронометарски првак
1. Страде Бјанке
1. Пролог Тур де Франс
1. Етапа 7 (ITT) Тирено-Адријатико
2. Милано-Санремо
2013
1. Национален хронометарски првак
1. Е3 Харелбеке
1. Трка околу Фландрија
1. Париз-Рубе
1. Етапа 7 (ITT) Трка околу Австрија
1. Етапа 11 (ITT) Вуелта а Еспања
Светско друмско првенство
3. Поединечен хронометар
10. Друмска трка
3. Милано-Санремо
4. Страде Бјанке
2014
1. Национално хронометарско првенство
1. Трка околу Фландрија
2. Милано-Санремо
3. Париз-Рубе
5. Краен пласман Дубаи Тур
6. Страде Бјанке
9. Е3 Харелбеке
2015
1. Етапа 2 Трка околу Оман
1. Етапа 7 (ITT) Тирено-Адријатико
7. Милано-Санремо
2016
1. Олимписки хронометар
1. Национално хронометарско првенство
1. Страде Бјанке
1. Трофео Сера де Трамунтана
1. Етапа 3 (ITT) Волта ао Алгарве
1. Етапа 7 (ITT) Тирено-Адријатико
1. Етапа 1 (ITT) Тур де Свис
2. Трка околу Фландрија
4. Е3 Харелбеке
4. Гент-Вевелгем
6. Трофео Поленка-Порт де Андрат
7. Краен пласман Трка Дубаи

Резултати од монументите

[уреди | уреди извор]

Оваа табела ги покажува резултатите на Фабијан Канчелара на петте велосипедските монументи.

Година Милано-Санремо Трка околу Фландрија Париз-Рубе Лиеж-Бастон-Лиеж Џиро ди Ломбардија
2003 — 73. — — —
2004 — 42. 4. — —
2005 — 62. 8. — —
2006 25. 6. Победник — —
2007 110. 53. 19. — —
2008 Победник 23. 2. — —
2009 — — 49. — —
2010 17. Победник Победник — —
2011 2. 3. 2. — —
2012 2. СО — — —
2013 3. Победник Победник — —
2014 2. Победник 3. — —
2015 7. — — — —
2016 31. 2. 40. — —

СО = се откажал
— = не настапил

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Швајцарскиот Спартак забрзува за успех – swissinfo.ch“. Архивирано од изворникот на 2014-12-20. Посетено на 2012-06-24.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Фабијан Канчелара“. SR/Olympic Sports. Sports-Reference.com. Посетено на 9 декември 2010.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „Фабијан Канчелара“. RadioShack-Leopard. Посетено на 3 април 2013.
  4. ↑ Мидоус, Марк (5 јули 2012). „Освојувањето на Тур е сон, не цел - Канчелара“. Reuters (англиски). Архивирано од изворникот на 2014-12-20. Посетено на 3 август 2012.
  5. ↑ „Фабијан Канчелара“. ESPN.com (англиски). ESPN. Associated Press. Посетено на 3 април 2013.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Cycling Weekly (20 јуни 2011). „Фабијан Канчелара: Профил на возачот“. Cycling Weekly. IPC Media Ltd. Архивирано од изворникот 2013-12-19. Посетено на 13 април 2013.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Едвард Пикеринг (6 ноември 2010). „Fabian Cancellara Interview: Fabian the fabulous“. Cycle Sport (англиски). IPC Media Sports & Leisure. Посетено на 2 април 2013.
  8. ↑ 8,0 8,1 „Фабијан Канчелара“. Cycling Archives. de Wielersite. Посетено на 7 април 2013.
  9. ↑ Тим Малони. „Mega Mapei wants to regain top spot in '02“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 3 август 2012.
  10. ↑ „Шефот на Мапеи Сквинци ќе се бори против допингот dailypeloton.com“. Архивирано од изворникот на 2012-02-04. Посетено на 2012-06-24.
  11. ↑ „Трансфери на возачи за 2002-2003“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 23 декември 2002. Посетено на 22 септември 2013.
  12. ↑ „Бетини ја освои својата прва Средоземна трка“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 16 февруари 2003. Посетено на 22 септември 2013.
  13. ↑ 13,0 13,1 Џеф Џонс (6 април 2003). „Ван Петегем се враќа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  14. ↑ „Swiss timing rules Romandie prologue“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 29 април 2003. Посетено на 22 септември 2013.
  15. ↑ Џеф Џонс (4 мај 2003). „Hamilton saves the best till last“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  16. ↑ Џеф Џонс (24 мај 2003). „Rogers takes lead with strong time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  17. ↑ Џеф Џонс (16 јуни 2003). „Cancellara storms home“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  18. ↑ 18,0 18,1 „Канчелара може повеќе отколку хронометар“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 25 февруари 2004. Посетено на 22 септември 2013.
  19. ↑ „Успех за Канчелара“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 22 март 2004. Посетено на 22 септември 2013.
  20. ↑ 20,0 20,1 Крис Хенри (4 април 2004). „Mooi win for Wesemann“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Крис Хенри (11 април 2004). „"Otroligt!" Bäckstedt gets his dream win in Roubaix“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  22. ↑ „Етапа 4 - 29 мај: Бетембург-Бетембург ITT, 9,8 км“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 29 мај 2004. Посетено на 22 септември 2013.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 „Olympics Athlete - Fabian Cancellara“. ESPN.com. ESPN. Associated Press. Посетено на 2 април 2013.
  24. ↑ 24,0 24,1 Тим Малони (3 јули 2004). „Un bravo ragazzo: Cancellara crushes in Tour prologue“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2012.
  25. ↑ Тим Малони (5 јули 2004). „Norway does it Thor's way“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2012.
  26. ↑ 26,0 26,1 Тим Малони (29 септември 2004). „Mick makes it real this time“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  27. ↑ 27,0 27,1 Тим Малони (3 октомври 2004). „Хет-трик за Фреир во Верона“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2012.
  28. ↑ Жан-Франсоа Кене (10 март 2005). „Fabian Cancellara puts the hammer down“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  29. ↑ 29,0 29,1 „Нема проблеми за Контадор“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 25 март 2005. Посетено на 22 септември 2013.
  30. ↑ Тим Малони (3 април 2005). „Flahute Fiesta! Tom Boonen wins Ronde Van Vlaanderen“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  31. ↑ Антони Тан и Тим Малони (10 април 2005). „Boonen does the double“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  32. ↑ „More Fassa success“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 1 јуни 2005. Посетено на 22 септември 2013.
  33. ↑ „Етапа 5 - 5 јуни: Вилц-Дикирх, 155 км“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 5 јуни 2005. Посетено на 22 септември 2013.
  34. ↑ „Почетна листа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  35. ↑ Џеф Џонс (31 јули 2005). „Pippo pips Paolini in Hamburg“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2013.
  36. ↑ 36,0 36,1 Шејн Стоукс и Ернан Алварез Масијас (22 септември 2005). „Гутиерез и Канчелара освоија сребро и бронза“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2012.
  37. ↑ 37,0 37,1 Шејн Стоукс и Ернан Алварез Масијас (25 септември 2005). „Très bon Boonen“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 22 септември 2012.
  38. ↑ 38,0 38,1 Џеф Џонс и Шејн Стоукс (25 јули 2005). „Последни вести за 22 јули 2005“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  39. ↑ „Возачки трансфери за 2005-2006“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 9 ноември 2005. Посетено на 24 септември 2013.
  40. ↑ Тим Малони (12 март 2006). „Cancellara takes stormy weather time test“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  41. ↑ Тим Малони (18 март 2006). „And the angels sing: Pozzato power wins Milano-Sanremo for Quick.Step“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2012.
  42. ↑ 42,0 42,1 Џеф Џонс (25 март 2006). „Бонен се израмни со Рас“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  43. ↑ 43,0 43,1 Џеф Џонс и Брехт Декалуве (2 април 2006). „Томеке е крал на Фландрија, повторно“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  44. ↑ Хедвиг Кренер и Џеф Џонс (9 април 2006). „The mean machine takes first Roubaix win for CSC“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  45. ↑ „team-csc.com“. team-csc.com. Посетено на 3 август 2012.[мртва врска]
  46. ↑ A.S.O. – Amaury Sport Organisation (9 април 2006). „Paris-Roubaix 2006“. Letour.fr. Посетено на 3 август 2012.
  47. ↑ A.S.O. – Amaury Sport Organisation (9 април 2006). „Париз-РУбе 2006“. Letour.fr. Посетено на 3 август 2012.
  48. ↑ „Cancellara continues where he left off“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 15 мај 2006. Посетено на 24 септември 2012.
  49. ↑ „Почетна листа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 1 јули 2006. Посетено на 24 септември 2013.
  50. ↑ „Канчелара победи сам“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 3 август 2006. Посетено на 24 септември 2013.
  51. ↑ „Етапа 5 - 5 август: Хелсингер ITT, 14 км“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 5 август 2006. Посетено на 24 септември 2012.
  52. ↑ 52,0 52,1 „Етапа 6 - 6 август: Гилелеје - Фредериксберг, 155 км“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 6 август 2006. Посетено на 24 септември 2013.
  53. ↑ Шејн Стоукс (26 август 2006). „Team CSC muy rápido“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2012.
  54. ↑ 54,0 54,1 Хедвиг Кренер (21 септември 2006). „Фабијан, суперчовекот“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  55. ↑ 55,0 55,1 Hedwig Kröner (24 септември 2006). „Бетини додаде виножито на златото“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 24 септември 2013.
  56. ↑ „Почетна листа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 18 февруари 2007. Посетено на 30 септември 2013.
  57. ↑ Марк Залевски (23 февруари 2007). „Leipheimer puts stamp on California: "It's my turn!"“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  58. ↑ Тим Малони (24 март 2007). „Oscar the Cat takes his second Sanremo win“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  59. ↑ 59,0 59,1 Грегор Браун (31 март 2007). „Boonen follows in the footsteps of Van Looy“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  60. ↑ Грегор Браун и Брехт Декалуве (8 април 2007). „Ballan blasts Hoste for monumental win“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  61. ↑ Грегор Браун и Брехт Декалуве (15 април 2007). „O'Grady the great!“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  62. ↑ 62,0 62,1 Шејн Стоукс (16 јуни 2007). „World TT champ back on track“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  63. ↑ Шејн Стоукс (24 јуни 2007). „Flying Karpets grabs Tour de Suisse“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  64. ↑ Шејн Стоукс (19 јуни 2007). „Schleck king of the Virages once more“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  65. ↑ Тим Малони (7 јули 2007). „Rainbow fades to yellow in London Town“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  66. ↑ 66,0 66,1 Грегор Браун и Лора Вајсло (9 јули 2007). „Steegmans and Boonen rule Belgian finish“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  67. ↑ Грегор Браун и Лора Вајсло (10 јули 2007). „Maillot Jaune Cancellara jumps clear“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  68. ↑ Грегор Браун и Брехт Декалуве (14 јули 2007). „Gerdemann scores one for the new breed“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  69. ↑ 69,0 69,1 Грегор Браун (17 септември 2007). „Cancellara reigns as World Champion“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  70. ↑ „Final Results - Elite Men's Road Race“ (PDF). Меѓународен велосипедистички сојуз. 30 септември 2007. Посетено на 30 септември 2013.
  71. ↑ Грегор Браун (30 септември 2007). „Italian Paolo Bettini prevails in Stuttgart“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 30 септември 2013.
  72. ↑ Марк Залевски (17 февруари 2008). „Cancellara burns through California prologue“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  73. ↑ Грегор Браун (8 март 2008). „Cancellara tops Ballan in Eroica duel“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  74. ↑ Грегор Браун (16 март 2008). „World Champ Cancellara does the double“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  75. ↑ Грегор Браун (18 март 2008). „Chicchi kicks in wet Tirreno finale“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  76. ↑ Грегор Браун (22 март 2008). „Cancellara fires to win Sanremo solo“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  77. ↑ Грегор Браун (13 април 2008). „Tom Boonen blasts clash of the titans“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  78. ↑ Сузан Вестемајер (4 јуни 2008). „Cancellara fastest in Luxembourg“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2014-01-05. Посетено на 4 октомври 2013.
  79. ↑ 79,0 79,1 79,2 Грегор Браун (22 јуни 2008). „Cancellara repeats, Kreuziger takes overall“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  80. ↑ Шејн Стоукс (20 јуни 2008). „Cancellara hoofs it to solo Swiss success“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  81. ↑ „Тур де Франс 2008 - Почетна листа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  82. ↑ „Sastre and Steegmans speed to success“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 27 јули 2008. Посетено на 4 октомври 2013.
  83. ↑ Сју Џорџ и Лора Вајсло (7 октомври 2008). „Piepoli and Schumacher Tour de France samples positive for CERA“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  84. ↑ 84,0 84,1 Бен Аткинс (29 август 2008). „Sánchez takes gold in Spanish master-class“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  85. ↑ „IOC Executive Board decision regarding Davide Rebellin“ (PDF). Меѓународен олимписки комитет. www.olympic.org. 11 ноември 2009. Посетено на 4 октомври 2013.
  86. ↑ „Kolobnev still waiting for Olympic bronze“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 21 јануари 2010. Посетено на 4 октомври 2013.
  87. ↑ 87,0 87,1 87,2 „Cancellara receives silver medal from Beijing Olympic road race“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 18 декември 2010. Посетено на 4 октомври 2013.
  88. ↑ 88,0 88,1 Грегор Браун (13 август 2008). „Cancellara realises dream with Olympic TT gold“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  89. ↑ VeloNews.com (22 септември 2008). „Cancellara takes a pass on worlds“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Посетено на 4 октомври 2012.
  90. ↑ Питер Хајмас (8 декември 2008). „Cancellara Swiss Male Athlete of the Year“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 октомври 2013.
  91. ↑ 91,0 91,1 Марк Залевски (14 февруари 2009). „Cancellara tops in California capital“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.[мртва врска]
  92. ↑ Грегор Браун. „Tirreno-Adriatico kicks off Italy's grand races“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  93. ↑ Грегор Браун (16 март 2009). „Scarponi takes Tirreno's Camerino stage and overall lead“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  94. ↑ Cycling News (16 март 2009). „Devolder repeats win in Flanders“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  95. ↑ Лора Вајсло и Брехт Декалуве (12 април 2009). „Boonen's magical third!“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  96. ↑ Сузан Вестемајер (13 јуни 2009). „Cancellara roars to Suisse lead“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2014-01-04. Посетено на 6 октомври 2013.
  97. ↑ 97,0 97,1 Грегор Браун (21 јуни 2009). „Cancellara captures Suisse victory“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2014-01-04. Посетено на 6 октомври 2013.
  98. ↑ VeloNews.com (29 јуни 2009). „European championships: Boonen claims Belgian road crown; France gets Champion“. Velo News. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2009-07-01. Посетено на 6 октомври 2013.
  99. ↑ Антони Тан (4 јули 2009). „Cancellara motors in Monaco parade“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  100. ↑ Антони Тан (12 јули 2009). „Fedrigo claims another stage for France“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  101. ↑ Грегор Браун (27 август 2009). „Cancellara motors to win in Vuelta's opening time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  102. ↑ Ле Кларк (1 септември 2009). „Greipel wins a wet, classic Vuelta stage to Liège“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  103. ↑ Шејн Стоукс (5 септември 2009). „Cancellara rules wet time trial in Valencia, re-takes overall lead“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  104. ↑ Сузан Вестемајер (6 септември 2009). „Cunego conquers Vuelta's first mountain finish, Evans takes lead“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  105. ↑ Грегор Браун. „Cunego Worlds favourite on Mendrisio's climbers' course“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  106. ↑ 106,0 106,1 106,2 106,3 Ричард Мур (24 септември 2009). „Cancellara storms to third World time trial title“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  107. ↑ „Time Trial Men Elite Results“. Меѓународен велосипедистички сојуз. 24 септември 2009. Архивирано од изворникот на 6 октомври 2013.
  108. ↑ 108,0 108,1 108,2 Ричард Мур (27 септември 2009). „Evans becomes road World Champion in Mendrisio“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 6 октомври 2013.
  109. ↑ „Men's Road Race Results“. Меѓународен велосипедистички сојуз. 27 септември 2009. Архивирано од изворникот на 6 октомври 2013.
  110. ↑ 110,0 110,1 Стивен Фаранд (19 февруари 2010). „Boasson Hagen blasts to time trial win“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  111. ↑ Брехт Декалуве (27 март 2010). „Cancellara claims E3 Prijs Vlaanderen - Harelbeke“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  112. ↑ 112,0 112,1 112,2 112,3 112,4 Брехт Декалуве (4 април 2010). „The sun shines for the Swiss champion in Flanders“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  113. ↑ „Fabian Cancellara wins the Tour of Flanders“. The Guardian. Guardian Media Group. 4 април 2010. Посетено на 13 април 2010.
  114. ↑ Тајлер, Ричард (4 април 2010). „Cancellara dreams of all winning all five of cycling monuments“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 20 април 2010.
  115. ↑ 115,0 115,1 115,2 Брехт Декалуве (11 април 2010). „Cancellara crowned king of the cobbled Classics“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  116. ↑ Меклири, Џон (10 април 2010). „Paris–Roubaix 2010: Fabian Cancellara blows away rivals to win second successive Classic“. The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Посетено на 13 април 2010.
  117. ↑ VeloNews.com (15 април 2010). „Cancellara will take a pass on remaining classics“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2014-08-10. Посетено на 12 октомври 2013.
  118. ↑ „Cancellara time trials to win in Tour de Suisse opener“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 12 јуни 2010. Архивирано од изворникот на 2016-03-16. Посетено на 12 октомври 2013.
  119. ↑ Даниел Бенсон (20 јуни 2010). „Fränk Schleck wins Tour de Suisse“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2016-03-16. Посетено на 12 октомври 2013.
  120. ↑ Cycling News (3 јули 2010). „Cancellara wins prologue time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  121. ↑ Ле Кларк (5 јули 2010). „Chavanel takes stage and yellow in Spa“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  122. ↑ Ле Кларк (6 јули 2010). „Carnage on the cobbles!“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  123. ↑ Ричард Мур (10 јули 2010). „Chavanel races to victory in first mountains stage“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  124. ↑ Хедвиг Кренер (24 јули 2010). „Contador bests Schleck, remains in yellow“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  125. ↑ 125,0 125,1 Хедвиг Кренер (24 јули 2010). „Contador bests Schleck, remains in yellow“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  126. ↑ Роб Џонс (3 октомври 2010). „King Thor roars to Worlds victory“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 октомври 2013.
  127. ↑ „New team signs Fabian Cancellara“. ESPN.com. ESPN. Associated Press. 30 ноември 2010. Посетено на 12 октомври 2013.
  128. ↑ 128,0 128,1 128,2 Остен, Ијан (4 јуни 2010). „Batteries Power New Talk of Cheating in Cycling“. The New York Times. The New York Times Company. Associated Press. Посетено на 12 октомври 2013.
  129. ↑ 129,0 129,1 129,2 129,3 129,4 129,5 VeloNews.com (1 јуни 2010). „Fabian Cancellara calls motorized bike claims 'stupid,' as UCI looks at scanning bikes“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Посетено на 12 октомври 2013.
  130. ↑ 130,0 130,1 Маки, Роберт (5 јуни 2010). „Cycling Allegation Propelled by Video Analysis on YouTube“. The Lede. Посетено на 12 октомври 2012.
  131. ↑ Џеред Грубер (1 јуни 2010). „Cancellara denies bike motor story, others debate the issue“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 12 октомври 2013.
  132. ↑ „Cycling hit by 'mechanical doping' claims“. BBC Sport. Лондон: BBC. 3 јуни 2010. Посетено на 12 октомври 2013.
  133. ↑ Стивен Фаранд (15 март 2011). „Cancellara crushes final Tirreno stage“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2011-03-18. Посетено на 13 октомври 2013.
  134. ↑ 134,0 134,1 134,2 Бери Рајан (19 март 2011). „Goss wins Milan-San Remo“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  135. ↑ Брехт Декалуве. „Cancellara favourite in E3 as Boonen heads to Gent-Wevelgem“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  136. ↑ Cycling News. „Cancellara the man to beat at Tour of Flanders“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  137. ↑ 137,0 137,1 137,2 137,3 Нил Роџерс (3 април 2011). „Fabian Cancellara looks back at 'an amazing race'“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-05-29. Посетено на 13 октомври 2013.
  138. ↑ Cycling News. „Paris–Roubaix 2011 Preview“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  139. ↑ Cycling News (26 март 2011). „Cancellara cruises to victory in late solo breakaway“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  140. ↑ 140,0 140,1 140,2 140,3 140,4 Брехт Декалуве (19 февруари 2011). „Nuyens makes his big break through“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  141. ↑ 141,0 141,1 Брехт Декалуве (10 април 2011). „Van Summeren solos to gutsy victory at Paris–Roubaix“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  142. ↑ 142,0 142,1 Cycling News (1 јуни 2011). „Cancellara crushes in Luxembourg prologue“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2011-09-02. Посетено на 13 октомври 2013.
  143. ↑ Cycling News (3 јуни 2011). „Gerdemann doubles up in Luxembourg“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2011-09-02. Посетено на 13 октомври 2013.
  144. ↑ Сузан Вестемајер (11 јуни 2011). „Cancellara wins Tour de Suisse opener“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2012-04-02. Посетено на 13 октомври 2013.
  145. ↑ Бери Рајан (19 јуни 2011). „Leipheimer erases deficit to Cunego, wins overall“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2011-10-17. Посетено на 13 октомври 2013.
  146. ↑ Cycling News (26 јуни 2011). „Cancellara beats BMC to take the title“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  147. ↑ Ле Кларк (3 јули 2011). „Garmin-Cervelo wins team time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  148. ↑ Ле Кларк (23 јули 2011). „Evans conquers all with picture perfect time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  149. ↑ Кларк, Ле (20 август 2011). „Leopard Trek claims team time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2011.
  150. ↑ Питер Хајмас (21 септември 2011). „Martin wins his first elite men's time trial world championship“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  151. ↑ „Results / Résultats: Time Trial Elite Men / Contre la montre Hommes Elite“ (PDF). Sport Result. Tissot Timing. 21 септември 2011. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-09-02. Посетено на 13 октомври 2013.
  152. ↑ 152,0 152,1 Питер Косинс (25 септември 2011). „Cavendish sprints out of nowhere to Worlds victory ahead of Goss“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 13 октомври 2013.
  153. ↑ „Final Results / Résultats finaux: Men's Road Race / Course en ligne – Hommes“ (PDF). Sport Result. Tissot Timing. 25 септември 2011. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-09-05. Посетено на 13 октомври 2013.
  154. ↑ „Канчелара паднал на Трката околу Фландрија“. Cyclingnews.com. 1 април 2012. Посетено на 14 јули 2012.
  155. ↑ http://twitter.com/#!/RSNT/statuses/186738692239523840
  156. ↑ „Канчекара несигурен за неговата форма пред хронометарот на Тур де Свис“. Cycling News. Future Publishing Limited. 10 јуни 2012. Посетено на 10 јуни 2012.
  157. ↑ Бенсон, Даниел (30 јуни 2012). „Канчелара победил на прологот на Тур де Франс 2012 во Лиеж“. Cycling News. Future Publishing Limited. Архивирано од изворникот на 2012-07-02. Посетено на 1 јули 2012.
  158. ↑ http://www.cyclingnews.com/news/cancellara-winning-the-tour-is-a-dream-not-a-goal
  159. ↑ „Фрум победи на седмата етапа на Тур; Вигинс го презеде водството во генералниот пласман“. Velo News. Competitor Group, Inc. 7 јули 2012. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 9 јули 2012.
  160. ↑ „Канчелара се повлекува од Тур де Франс“. Cycling News. 12 јули 2012. Посетено на 12 јули 2012. Не се допушта закосување или задебелување во: |newspaper= (help)
  161. ↑ „Канчелара во болница по олимписката друмска трка“. Cycling News. Future Publishing Limited. 28 јули 2012. Посетено на 28 јули 2012.
  162. ↑ „Нема ништо скршено кај Фабијан Канчелара по падор“. Cycling News. Future Publishing Limited. 29 јули 2012. Посетено на 29 јули 2012.
  163. ↑ „Канчелара потврдил дека ќе настапи на олимпискиот хронометар“. Cycling News. Future Publishing Limited. 30 јули 2012. Посетено на 30 јули 2012.
  164. ↑ „Канчелара става крај на сезоната 2012“. Cycling News. Future Publishing Limited. 23 август 2012. Посетено на 19 декември 2012.
  165. ↑ Бери Рајан (8 февруари 2013). „Tour of Qatar: Cavendish wins final stage and overall“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  166. ↑ Стивен Фаранд (16 февруари 2013). „Bouhanni wins final stage of Tour of Oman“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  167. ↑ Стивен Фаранд (2 март 2013). „Moser thrills tifosi with Strade Bianche win“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  168. ↑ 168,0 168,1 Даниел Бенсон (12 март 2013). „World champion Tony Martin wins final Tirreno time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  169. ↑ 169,0 169,1 Cycling News (18 март 2013). „Gerald Ciolek wins Milan-San Remo“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2013-03-20. Посетено на 15 октомври 2013.
  170. ↑ VeloNews.com (16 март 2013). „Peter Sagan looks like the man to beat at 2013 Milano-Sanremo“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Посетено на 3 април 2013.
  171. ↑ Меклири, Џон (15 март 2013). „Milan-Sanremo 2013: race preview“. The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Посетено на 13 април 2013.
  172. ↑ Cycling News (22 март 2013). „Cancellara wins E3 Harelbeke 2013“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  173. ↑ Бенсон, Даниел. „Cancellara, Sagan and Boonen headline“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  174. ↑ 174,0 174,1 174,2 174,3 Декалуве, Брехт (31 март 2013). „Cancellara wins Tour of Flanders“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  175. ↑ „Switzerland's Fabian Cancellara wins Tour of Flanders for second time“. The Guardian. Guardian Media Group. 15 октомври 2013. Посетено на 13 април 2010.
  176. ↑ 176,0 176,1 Грегор Браун (3 април 2013). „Cancellara's Paris-Roubaix threatened by Scheldeprijs crash“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2013-06-05. Посетено на 15 октомври 2013.
  177. ↑ Матје Боден (4 април 2013). „Cancellara crashes during Paris-Roubaix recon“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 15 октомври 2013.
  178. ↑ 178,0 178,1 Даниел Бенсон. „Paris-Roubaix Preview: Can anyone stop Fabian Cancellara?“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2013-04-09. Посетено на 15 октомври 2013.
  179. ↑ 179,0 179,1 179,2 179,3 Cycling News (7 април 2013). „Cancellara wins his third Paris–Roubaix“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2013-04-10. Посетено на 15 октомври 2013.
  180. ↑ 180,0 180,1 180,2 VeloNews (7 април 2013). „Fabian Cancellara wins 2013 Paris-Roubaix“. VeloNews. Сан Диего, САД: Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2013-04-09. Посетено на 15 октомври 2013.
  181. ↑ Cycling News (17 април 2013). „No Giro or Tour for Cancellara?“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  182. ↑ Грегор Браун (18 април 2013). „Fabian Cancellara to skip Giro d'Italia and Tour de France“. Cycling Weekly. IPC Media Ltd. Посетено на 15 октомври 2013.
  183. ↑ Österreich Rundfahrt (7 јуни 2013). „Трка околу Австрија“. Twitter. Посетено на 15 октомври 2013.
  184. ↑ Џулиен Прето (8 јуни 2013). „No Tour de France ride for Fabian Cancellara“. stuff.co.nz. Fairfax New Zealand Limited. Посетено на 15 октомври 2013.
  185. ↑ „Tour de Suisse 2013“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  186. ↑ „Meyer wins time trial opener in Tour de Suisse“. Cyclingnews.com. Future plc. 8 јуни 2013. Посетено на 15 октомври 2013.
  187. ↑ Вин, Најџел (13 јуни 2013). „Gregory Rast wins Tour de Suisse stage six from breakaway“. Cycling Weekly. IPC Media. Посетено на 15 октомври 2013.
  188. ↑ Фабијан Канчелара (13 јуни 2013). „@f_cancellara“. Twitter. Посетено на 15 октомври 2013.
  189. ↑ Cycling News (19 јуни 2013). „Cancellara claims 8th national time trial title“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  190. ↑ VeloNews.com (19 јуни 2013). „Cancellara, Westra, Van Dijk win national TT titles“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 15 октомври 2013.
  191. ↑ VeloNews.com (1 јули 2013). „Cancellara signs with Trek for three years“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 15 октомври 2013.
  192. ↑ Cycling News (6 јули 2013). „Cancellara wins Tour of Austria time trial“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  193. ↑ Cycling News (7 јули 2013). „Bertazzo sprints to final stage win in Tour of Austria“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  194. ↑ Стивен Фаранд (27 јули 2013). „Gallery: Cancellara, Hushovd and Phinney star at the Tour of Poland“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  195. ↑ Питер Хајмас (27 јули 2013). „Ulissi wins opening stage at Tour of Poland“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 15 октомври 2013.
  196. ↑ Прајд, Кени (3 август 2013). „Bradley Wiggins wins Tour of Poland time trial“. Cycling Weekly. IPC Media. Посетено на 15 октомври 2013.
  197. ↑ „Cancellara misses out on goal of winning time trial but believes Poland is good foundation for worlds“. VeloNation. VeloNation LLC. 3 август 2013. Посетено на 15 октомври 2013.
  198. ↑ VeloNews.com (24 август 2013). „Астана ја освои првата етапа на Вуелта а Еспања 2013“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 12 декември 2013.
  199. ↑ VeloNews.com (4 септември 2013). „Канчелара го освои поединечниот хронометар на етапата 11 на Вуелта а Еспања 2013“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 12 декември 2013.
  200. ↑ Cycling News (12 септември 2013). „Канчелара се повлече од Вуелта“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 12 декември 2013.
  201. ↑ Стивен Фаранд (28 септември 2013). „Cancellara ready for a showdown at the world championships“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 17 октомври 2013.
  202. ↑ Стивен Фаранд (22 септември 2013). „Tuscany welcomes the Worlds“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 17 октомври 2013.
  203. ↑ Џастин Дејвис (25 септември 2013). „Мартин победи на Светското хронометарско првенство 2013“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 3 октомври 2013.
  204. ↑ 204,0 204,1 204,2 Бери Рајан (29 септември 2013). „Руј Кошта победи на друмската трка на Светското првенство“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 17 октомври 2013.
  205. ↑ VeloNews.com (24 декември 2013). „Team: Cancellara will attempt hour record in 2014“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 3 март 2014.
  206. ↑ Најџел Вин (4 февруари 2014). „Марк Кевендиш и Фабијан Канчелара со настап на Дубаи Тур“. Cycling Weekly. IPC Media Ltd. Посетено на 8 март 2014.
  207. ↑ Cycling News (5 февруари 2013). „Етапа 1 Дубаи Тур: Тејлор Фини го освои хронометарот“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  208. ↑ Садх О’Ши (8 февруари 2013). „Дубаи Тур: Марсел Кител ја освои завршната етапа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  209. ↑ Бери Рајан (9 февруари 2013). „Трка околу Катар: Терпстра ја освои првата етапа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  210. ↑ Cycling News (11 февруари 2013). „Трка околу Катар: Хепбарн го освои хронометарот“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  211. ↑ Бери Рајан (14 февруари 2013). „Трка околу Катар: Демар ја освои шестата етапа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  212. ↑ Cycling News (18 февруари 2013). „Трка околу Оман: Грајпел ја освои првата етапа“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  213. ↑ Стивен Фаранд (23 февруари 2013). „Грајпел ја освои последната етапа на Трката околу Оман“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  214. ↑ „Startlist: 2014 Strade Bianche“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 6 март 2014. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 7 март 2014.
  215. ↑ Даниел Бенсон (8 март 2013). „Квјатковски победи на Страде Бјанке“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 8 март 2014.
  216. ↑ Питер Хајмас (18 март 2014). „Контадор победи на Тирено-Адријатико“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 28 март 2014.
  217. ↑ 217,0 217,1 217,2 Cycling News (23 март 2014). „Кристоф победи на Милано-Санремо“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2013-03-20. Посетено на 28 март 2014.
  218. ↑ 218,0 218,1 218,2 „Александер Кристоф го освои влажната и дива завршница на Милано-Санремо“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 23 март 2014. Архивирано од изворникот на 2016-04-13. Посетено на 27 март 2014.
  219. ↑ „Саган победоносен на Е3 Харелбеке“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 28 март 2014. Посетено на 28 март 2014.
  220. ↑ Ендру Худ (28 март 2014). „Cancellara watches for important lessons on unlucky day at E3 Harelbeke“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 28 март 2014.
  221. ↑ „Гент-Вевелгем 2014“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 30 март 2014. Посетено на 4 мај 2014.
  222. ↑ „Дегенколб победи на Гент-Вевелгем“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 30 март 2014. Посетено на 4 мај 2014.
  223. ↑ „Резултати: Гент-Вевелгем 2014“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 30 март 2014. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 4 мај 2014.
  224. ↑ 224,0 224,1 224,2 224,3 Cycling News (6 април 2014). „Канчелара победи на Трката околу Фландрија 2014“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Посетено на 4 мај 2014.
  225. ↑ 225,0 225,1 225,2 225,3 225,4 225,5 225,6 „Фабијан Канчелара победи на нерамната Трка околу Фландрија“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 6 април 2014. Архивирано од изворникот на 2016-04-23. Посетено на 4 мај 2014.
  226. ↑ „Кител победи на Шелдепрејс 2014“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. 9 април 2014. Посетено на 4 мај 2014.
  227. ↑ 227,0 227,1 227,2 Брехт Декалуве (13 април 2014). „Терпстра победи на Париз-Рубе по поединечниот напад“. Cyclingnews.com. Бат, Велика Британија: Future plc. Архивирано од изворникот на 2013-04-10. Посетено на 4 мај 2014.
  228. ↑ „Канчелара ќе го прескокне хронометарот на друмските првенства“. Associated Press. SportsNet. 4 септември 2014. Посетено на 11 септември 2014.
  229. ↑ „Канчелара ја напушти Вуелта а Еспања за да се подготви за светските“. Cyclingnews.com. Future plc. 11 септември 2014. Посетено на 11 септември 2014.
  230. ↑ „Канчелара победи на втората етапа на Трката околу Оман и го преземал водството“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 18 февруари 2015. Архивирано од изворникот на 2016-06-01. Посетено на 28 март 2015.
  231. ↑ Стивен Фаранд (18 март 2015). „Канчелара го прослави порано неговиот роденден со победата на хронометарот на Тирено-Адријатико“. Cyclingnews. Future plc. Посетено на 28 март 2015.
  232. ↑ Даниел Бенсон (27 март 2015). „Крај на класиците за Канчелара по падот на Е3 Харелбеке“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 27 март 2015.
  233. ↑ „Dumoulin wins Tour de Suisse time trial opener“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 13 јуни 2015. Архивирано од изворникот на 2015-06-15. Посетено на 13 јуни 2015.
  234. ↑ Кларк, Стјуарт (21 јуни 2015). „Geraint Thomas falls just short of Tour de Suisse title as Spilak wins overall“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 21 јуни 2015.
  235. ↑ Декалуве, Брехт (4 јули 2015). „Cancellara misses Tour de France yellow jersey by six seconds“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 4 јули 2015.
  236. ↑ „Tour de France: Greipel wins storm-swept stage to Neeltje Jans“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 5 јули 2015. Посетено на 5 јули 2015.
  237. ↑ „Cancellara abandons Tour de France after fracturing vertebrae in high-speed crash“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 6 јули 2015. Посетено на 6 јули 2015.
  238. ↑ „Cancellara ruled out of World Championships in Richmond“. cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 8 март 2016.
  239. ↑ Кларк, Стјуарт. „Fabian Cancellara announces retirement date“. Cycling Weekly. Посетено на 8 март 2016.
  240. ↑ Фратини, Кирстен. „Cancellara shows early-season form after surprise win in Mallorca“. Посетено на 8 март 2016.
  241. ↑ „Volta ao Algarve: Cancellara wins stage 3 time trial in Sagres“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 8 март 2016.
  242. ↑ Вин, Најџел. „Fabian Cancellara wins Strade Bianche for a third time“. Cycling Weekly. Посетено на 5 март 2016.
  243. ↑ „Cancellara etches his name in Strade Bianche history“. sbs.com.au. Посетено на 8 март 2016.
  244. ↑ Браун, Грегор. „Cancellara likes his odds in Sanremo lottery“. Velonews.com. Архивирано од изворникот на 2016-10-13. Посетено на 15 март 2016.
  245. ↑ О’Ши, Садб (10 август 2016). „Olympic Games: Cancellara wins gold in men's time trial“. cyclingnews.com. Архивирано од изворникот на 10 август 2016. Посетено на 10 август 2016.
  246. ↑ „Cancellara Bids Adieu in Japan Cup Criterium“. Cycling News. Посетено на 28 ноември 2016.
  247. ↑ Фабијан Канчелара (14 јули 2012). „@f_cancellara“. Twitter. Посетено на 2 април 2013.
  248. ↑ Фабијан Канчелара (14 јули 2012). „@f_cancellara“. Twitter. Посетено на 2 април 2013.
  249. ↑ „Suter's successor“. Cyclingnews.com. Future plc. 9 април 2006. Посетено на 10 декември 2016.
  250. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име 29 days.
  251. ↑ Браун, Грегор (22 март 2008). „Cancellara fires to win Sanremo solo“. Cyclingnews.com. Future plc. Архивирано од изворникот на 20 јануари 2015. Посетено на 10 декември 2016.
  252. ↑ Браун, Грегор (13 август 2008). „Cancellara realises dream with Olympic TT gold“. Cyclingnews.com. Future plc. Архивирано од изворникот на 4 март 2015. Посетено на 10 декември 2016.
  253. ↑ Браун, Грегор (27 август 2009). „Cancellara motors to win in Vuelta's opening time trial“. Cyclingnews.com. Future plc. Архивирано од изворникот на 30 октомври 2014. Посетено на 10 декември 2016.
  254. ↑ Стоукс, Шејн (5 септември 2009). „Cancellara rules wet time trial in Valencia, re-takes overall lead“. Cyclingnews.com. Future plc. Архивирано од изворникот на 30 октомври 2014. Посетено на 10 декември 2016.
  255. ↑ Мур, Ричард (24 септември 2009). „Cancellara storms to third World time trial title“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 декември 2016.
  256. ↑ Декалуве, Брехт (4 април 2010). „The sun shines for the Swiss champion in Flanders“. Cyclingnews.com. Future plc. Архивирано од изворникот на 30 мај 2015. Посетено на 10 декември 2016.
  257. ↑ „Cancellara crowned king of the cobbled Classics“. Cyclingnews.com. Future plc. 11 април 2010. Архивирано од изворникот на 27 август 2012. Посетено на 10 декември 2016.
  258. ↑ „Fabian Cancellara beats David Millar to time trial gold“. BBC Sport. BBC. 30 септември 2010. Посетено на 10 декември 2016.
  259. ↑ Косинс, Питер (5 јули 2012). „Cancellara: Winning The Tour Is A Dream Not A Goal“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 декември 2016.
  260. ↑ Декалуве, Брехт (31 март 2013). „Cancellara wins Tour of Flanders“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 декември 2016.
  261. ↑ „Fabian Cancellara digs deep to win Paris-Roubaix“. Cycling Weekly. IPC Media. 7 април 2013. Посетено на 10 декември 2016.
  262. ↑ Кери, Том (6 април 2014). „Tour of Flanders 2014: Fabian Cancellara powers to win“. The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Посетено на 10 декември 2016.
  263. ↑ „Cancellara etches his name in Strade Bianche history“. Cycling Central. SBS. 6 март 2016. Посетено на 10 декември 2016.
  264. ↑ „Cancellara wins tenth Swiss TT title“. VeloUK.net. WordPress. 24 јуни 2016. Посетено на 10 декември 2016.
  265. ↑ О’Ши, Садб (10 август 2016). „Olympic Games: Cancellara wins gold in men's time trial“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Архивирано од изворникот на 10 август 2016. Посетено на 10 декември 2016.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Спортски позиции
Претходник
Том Бонен 		Победник на Париз-Рубе
2006 		Наследник
Стјуарт О’Грејди
Претходник
Оскар Фреир 		Победник на Милано-Санремо
2008 		Наследник
Марк Кевендиш
Претходник
Стајн Дефолдер 		Победник на Трката околу Фландрија
2010 		Наследник
Ник Нијенс
Претходник
Том Бонен 		Победник на Париз-Рубе
2010 		Наследник
Јохан Вансумерен
Претходник
Том Бонен 		Победник на Трката околу Фландрија
2013–2014 		Наследник
актуелен
Претходник
Том Бонен 		Победник на Париз-Рубе
2013 		Наследник
Ники Терпстра


Статијата „Фабијан Канчелара“ е избрана статија. Ве повикуваме и Вас да напишете и предложите избрана статија (останати избрани статии).
Ленс Армстронг ја освоил наградата во 1999, 2000, 2001, 2003 и 2004, но неговите резултати биле повлечени поради допинг-скандалот.
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Фабијан_Канчелара&oldid=5218503“