Ракле
| Ракле | |
Поглед на селото Ракле | |
  Ракле | |
| Координати 41°25′19″N 21°44′56″E / 41.42194° N; 21.74889° EКоординати: 41°25′19″N 21°44′56″E / 41.42194° N; 21.74889° E | |
| Регион |  Пелагониски
|
| Општина |  Прилеп
|
| Област | Раец |
| Население | 7[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 7500 |
| Повик. бр. | 048 |
| Шифра на КО | 20088 |
| Надм. вис. | 700 м |
|
Ракле на општинската карта  | |
 Ракле на Ризницата
| |
Ракле — село во областа Раец, во Општина Прилеп, на патот помеѓу градовите Кавадарци и Прилеп.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Ракле се наоѓа во источниот дел на Општина Прилеп, во горното сливно подрачје на реката Раец, на југоисточните падини на планината Бабуна. Селото е планинско и се простира на надморска височина од 700 м. Неговиот атар зафаќа површина од 13,7 км2.[2]
Историја[уреди | уреди извор]
Во XIX век, селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство. На 14 јули 1907 година. во близина на селото е водена познатата Битка на Ножот.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Селото има мешовита земјоделска функција. Во селскиот атар преовладуваат пасиштата на површина од 828 ха, на шуми отпаѓаат 407 ха, а обработливото земјиште зафаќа површина од 317 ха.[2]
Население[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Ракле живееле 580 жители.[3] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Ракле имало 616 жители.[4]
Ракле било средно по големина село според незначителните промени во бројот на население. Така, во 1961 година броело 269 жители, а во 1991 година бројот се намалил на 17 жители, македонско население.
Според последниот попис од 2002 година, селото има само 7 жители, сите Македонци.[1]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900[5] | 1905[6] | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 580 | 616 | 294 | 317 | 269 | 145 | 24 | 17 | 7 | 7 |
- Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Родови[уреди | уреди извор]
Ракле е македонско село.
Според истражувањата од 1920-тите, Родови во селото се:
- Староседелци: Бојовци-Велковци (11 к.), Мангировци (5 к.), Пушевци (5 к.), Ржаровци (9 к.), Паровци (9 к.), Курпашовци (5 к.), Кишковци (4 к.), Богевци (1 к.), Царевичковци (2 к.) и Србовци (2 к.)
- Доселеници: Поповци (1 к.) доселени се од селото Никодин: Трипуновци (1 к.) доселени се од селото Попадија: Пемовци (1 к.) доселени се од селото Мрамор: Миновци-Карасановци (1 к.) доселени се од селото Никодин: Голевци (1 к.) доселени се од селото Попадија: Чеповци (1 к.) доселени се од селото Тројаци: Колевци (1 к.) доселени се од селото Топлица.[8]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото влегува во рамките на Општина Прилеп од 1962 година. Претходно, во периодот од 1950 до 1952 година, тоа било дел од Прилепската околија; во периодот од 1952 до 1955 година било дел од Општина Тројаци; а во периодот од 1955 до 1962 година, селото влегувало во склоп на Општина Плетвар.
Изборно место[уреди | уреди извор]
Селото е опфатено во изборното место бр. 1429 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватна куќа на селото Никодин.[9]
На претседателските избори во 2019 година, на ова изборно место биле запишани вкупно 5 гласачи.[10]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки наоѓалишта[11]
- Аништа — населба од римско време;
- Венци — населба од римско време;
- Грамаѓе — населба од римско време;
- Желкоец — осамени наоди од римско време;
- Кутлине — населба од неолитско и римско време;
- Маркови Круши — населба од римско време;
- Рамниште — населба од римско време;
- Ридот — неолитска населба;
- Старо Гумно — населба од неолитско и римско време;
- Улица — населба од римско време;
- Чаршија — старохристијанска баазилика; и
- Черењет — населба од римско време.
- Цркви
- Црква „Св. Атанасиј“ — главна селска црква изградена во средината на XIX век.[12]
- Реки
Личности[уреди | уреди извор]
- Тале Анѓелев Карески — македонски револуционер од ВМОРО.[13]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Во 1900 година околу 30 семејства се иселиле во Прилеп.[8]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 7 јуни 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 252–253.
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 244.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 150-151.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ 8,0 8,1 Радовановиќ, Воислав. Тиквеш и Раец.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069.
- ↑ „Црква „Св. Георгиј“, село Тројаци“. OldPrilep. 4 јуни 2015.
- ↑ Јасмина Дамјановска; Ленина Жила; Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том II, дел II. Државен архив на Република Македонија.
