Лопатица (Прилепско)
| Лопатица | |
  Лопатица | |
| Координати 41°10′46″N 21°35′44″E / 41.17944° СГШ; 21.59556° ИГДКоординати: 41°10′46″N 21°35′44″E / 41.17944° СГШ; 21.59556° ИГД | |
| Општина |  Прилеп
|
| Население | 41 жит. (поп. 2002) |
| Надм. вис. | 842 м |
|
Лопатица на општинската карта | |
Лопатица е село во Општина Прилеп, во околината на градот Прилеп.
 |
Оваа статија за поврзана со Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Содржина
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во средишниот дел на Пелагонија, оддалечено 33 километри јужно од Прилеп. Источно од селото се издига Селечка Планина.
Историja[уреди | уреди извор]
Економија[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Лопатица живееле 210 жители, сите Македонци.[1]
Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Лопатица имало 200 Македонци, егзархисти.[2]
Според пописот од 2002 година, селото Лопатица брои 41 жители, сите Македонци[3]
На табелата е прикажан бројот на население во сите пописни години:[4]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 210[1] | 200[2] | 316 | 358 | 410 | 417 | 194 | 115 | 80 | 41 |
Родови[уреди | уреди извор]
Лопатица е македонско село.
Родови во Лопатица се: Шијаковци тие се најстариот род во селото, кои што го заселиле селото; Поповци однекаде доселени; Грујовци доселени се од Кракоперци, тоа било мало село во близина на селото Шелеверци. Некој паша во Кракоперци земал во војска двајца Македонци, и поради тоа паднала крв, потоа избегале во охридско, каде некое време живееле, па потоа прешле во селото Мојно, потоа во Ерековци, и на крај во денешното село, го знаат следниот родослов (генеологија) Алексо (жив на 50 год. во 1950тите) Стојан-Здраве-Грујо-Јосиф, основачот на родот; Степановци доселени се од селото Пателе во Егејска Македонија (денес во Грција), се населил Стојан, се знае следниот родослов Атанас (жив на 80 год. во 1950тите) Степан-Стојан, основачот на родот кој се доселил; Аџиовци доселени се од мариовското село Градешница, го знаат следната родослов Гроздан (жив на 50 год. во 1950тите) Петко-Гроздан-Јове, основачот на родот кој се доселил; Колевци доселени се од мариовското село Рожден; Тресиглаовци доселени се од мариовското село Крушевица.[5]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
Администрација и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки локалитети[6]
- Неделска Вода - осамен наод од старохристијанско време;
- Црвеница - населба од непознат период;
- Темна Пештера - светилиште од непознат период;
- Коњарникот - населба од непознат период;
- Кукулаица - населба од непознат период;
- Кале - населба од непознат период;
- Дрмите - населба од непознат период;
- Селска Црква - осамен наод од античко време;
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
- Роза Костеска (р. 1967) - македонска поетеса;
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 237.
- ↑ 2,0 2,1 D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 166-167.
- ↑ http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис во Македонија 2002. - Книга 10.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
- ↑ 1914-1997., Trifunoski, Jovan F., (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања. Srpska akademija nauka i umetnosti. ISBN 8670252678. OCLC 469501519. http://worldcat.org/oclc/469501519.
- ↑ „ТЕМНА ПЕШТЕРА“ КАЈ СЕЛОТО ЛОПАТИЦА, ПРИЛЕПСКО – ПРЕСТОЈУВАЛИШТЕ НА ДРЕВНИ ЖИТЕЛИ СО КУЛТНА СИМБОЛИКА
