Чепигово
| Чепигово | |
  Чепигово | |
| Координати 41°14′52″N 21°23′44″E / 41.24778°СГШ 21.39556°ИГДКоординати: 41°14′52″N 21°23′44″E / 41.24778°СГШ 21.39556°ИГД | |
| Општина |  Прилеп
|
| Население | 162 жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 7524 |
| Надм. вис. | 750 м |
|
Чепигово на општинската карта | |
 Чепигово на Ризницата
| |
Чепигово е село во Општина Прилеп, во околината на градот Прилеп.
 |
Оваа статија за поврзана со Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Содржина
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во Прилепското Поле, оддалечено 22,5 килиометри југозападно од Прилеп.
Историja[уреди | уреди извор]
Во близина на селото се наоѓаат остатоци од античкиот град Стибера, кој постоел од 3 век п.н.е. до 3 век од нашата ера.
Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Прилепскиот Вилает (Vilayet-I Prilepe) под името Чапуго и имало 50 семејства и 2 неженети, сите христијани.[1]
Економија[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Чепигово живееле 73 жители, сите Македонци.[2]
Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, во 1905 година во Чепигово имало 80 Македонци, егзархисти.[3]
Според пописот од 2002 год. во Чепигово живееле 162 жители, од кои 160 Македонци и 2 останати.[4]
На табелата е прикажан бројот на население во сите пописни години:[5]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 73[2] | 80[3] | 146 | 188 | 216 | 197 | 218 | 186 | 167 | 162 |
Родови[уреди | уреди извор]
Чепигово е македонско село.
Родови во селото се: Дебрешлиовци (6 к.) доселени се од селото Дебреште во 19ти век; Билевци (5 к.) и Ртовци (4 к.), порано биле еден род доселени се во 19ти век од селото Поешево, битолско; Маријовци (1 к.) доселени се од Мариово; Белоцркванци (2 к.) доселени се после 1912 година од селото Бела Црква, таму се викале Прчковци; Илинци (2 к.) и Смилевци (1 к.) доселени се, првите од Илино (Големо или Мало), а вторите од Бабино, Железник.[6]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
Администрација и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ кн.4, Методија Соколоски, д-р Александар Стојановски, Скопје 1971, стр.66
- ↑ 2,0 2,1 Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 245.
- ↑ 3,0 3,1 Brancoff, D.M.. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 150-151.
- ↑ "Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година)". Државен завод за статистика.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
- ↑ "36 Битољско-прилепска котлина, Ј. Трифуноски.pdf". Google Docs. конс. 2019-01-02.
