Трката била освоена од возачот на Мовистар ТимРуј Кошта,[3] кој ја носел водечката жолта маичка по победата на втората етапа и го одржал водството на трката до нејзиниот крај, чувајќи се од нападите на неговите соперници во текот на последните две етапи. Разликата помеѓу Кошта и второпласираниот Френк Шлек од РадиоШек-Нисан – победникот од 2010 – била четиринаесет секунди,[4] а возачот на Омега Парма-Квик СтепЛеви Лајпхајмер, бранителот на титулата, го комплетирал подиумот, седум секунди зад Шлек и дваесет и една зад Кошта.[5]
На другите пласмани на трката, возачот на Аг2р-Ла МондијалМатео Монтагути го освоил планинскиот пласман,[6] Возачот на Ликвигас-КанондејлПетер Саган неоптоварено ја освоил белата маичка за бодовниот пласман,[7] победувајќи на четири етапи во текот на трката, вклучувајќи ја воведната хронометарска етапа. Астана завршил на чело на екипниот пласман, победувајќи на две од последните три етапи преку победата на хронометарот на седмата етапа на Фредрик Кесијакоф[8] и победата на последната етапа на Танел Кангерт.[9]
Бидејќи Тур де Свис е настан од Светската турнеја на UCI, сите осумнаесет UCI ProTeam екипи биле повикани автоматски и се обврзани да испратат свој состав. Две други екипи – СпајдерТек-Ц10 и Тим Тајп 1-Санофи – биле повикани дополнително на трката и со тоа е создадена главната група од 20 екипи.[10][11]
Дваесетте екипи кои се натпреварувале на трката биле:[12]
Руј Кошта (Португалија)
Френк Шлек (Луксембург)
Леви Лајпхајмер (САД)
Петер Саган (Словачка)
Матео Монтагути (Италија)
