Горно Коњаре

Од Википедија — слободната енциклопедија
Горно Коњаре
Горно Коњаре во рамките на Македонија
Горно Коњаре
Местоположба на Горно Коњаре во Македонија
Горно Коњаре на карта

Карта

Координати 42°10′54″N 21°43′39″E / 42.18167° СГШ; 21.72750° ИГД / 42.18167; 21.72750Координати: 42°10′54″N 21°43′39″E / 42.18167° СГШ; 21.72750° ИГД / 42.18167; 21.72750
Општина Куманово
Население 1.015 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 17023
Горно Коњаре на општинската карта

Атарот на Горно Коњаре во рамките на општината
Горно Коњаре на Ризницата

Горно Коњаре — село во Општина Куманово, во околината на градот Куманово.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Низ средината на Коњаре протекува река која се влева во Кумановка. Селото е претежно рамничарско.

Историја[уреди | уреди извор]

Пред доселување на Македонци и Срби селото било населено со Турци. По нивното иселување во Турција и купување на земјата од македонските семејства кои претежно живееа во планинските села почнаа да се населуваат во истото.

Џамијата која ја оставиле Турците била срушена од доселениците кои се православни христијани.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Населението е претежно вработени во претпријатијата во Куманово, а дел се занимава со земјоделство. Во селото постои млекара „Алпи Сан“, додека во фаза на изградба е и рибник.

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948814—    
1953890+9.3%
1961947+6.4%
19711.045+10.3%
19811.154+10.4%
ГодинаНас.±%
1991910−21.1%
19941.106+21.5%
20021.136+2.7%
20211.015−10.7%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Горно Коњаре живееле 224 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Горно Коњаре имало 240 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]

Според германска карта издадена во 1941 година, а основана на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 200 Македонци и 300 Турци.[4]

Според пописот од 2002 во с. Горно Коњаре живеат 1.136 жители од кои 565 Македонци, 314 Срби и 255 Албанци. Населението е во нагорна линија кај сите заедници. Постојат и доселувања од планинските села од Козјачијата, кои немаат инфраструктура и водовод.

Во селото заедно живеат Македонци и Срби, додека македонските Албанци се на оддалеченост од околу 1 до 2 киломенри од овие 2 заедници.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 1.015 жители, од кои 506 Македонци, 200 Албанци, 221 Србин, 10 останати и 78 лица без податоци.[5]

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[6]

Година Македонци Албанци Турци Роми Власи Срби Бошњаци Ост. б.п. Вкупно
1948 814
1953 331 13 474 71 1 890
1961 457 12 158 316 4 947
1971 543 82 14 405 1 1.045
1981 579 179 9 372 15 1.154
1991 501 395 14 910
1994 499 236 366 5 1.106
2002 565 265 314 2 1.136
2021 506 200 221 10 78 1.015

Родови[уреди | уреди извор]

Горно Коњаре е мешано село.

Според истражувањата од 1965 година, родови во селото се:

Православни (македонски и српски)

Муслимански родови (албански)

  • Муратови (2 к.) доселени се од селото Масурица кај Врање во 1878 година; Исен (1 к.) и Шаип (1 к.) доселени се однекаде пред крајот на турското владеење; Трнавчани (1 к.) доселени се во 1930 година од селото Трнава кај Прешево; Албатски (3 к.) доселени се во 1960 година од селото Гари кај Прешево.[7]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Археолошки наоѓалишта

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Постојат две игралишта, едното за фудбал другото за кошарка и фудбал.

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Има околу 50 иселеници, кои претежно работат и живеат во Швајцарија и Германија.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 217.
  3. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 126-127.
  4. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  5. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  6. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
  7. Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]