Браилово
| Браилово | |
Панорама на Браилово | |
  Браилово | |
| Координати 41°28′36″N 21°27′41″E / 41.47667° СГШ; 21.46139° ИГДКоординати: 41°28′36″N 21°27′41″E / 41.47667° СГШ; 21.46139° ИГД | |
| Регион | Прилепско Поле |
| Општина | Општина Долнени |
| Население | 227 жит. (поп. 2002) |
|
Браилово на општинската карта | |
 Браилово на Ризницата
| |
Браилово е село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.
Содржина
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Браилово е сместено во Прилепско поле, северно од градот Прилеп. Во селото постои и железничката станица, која е дел од железничката пруга Скопје - Велес - Прилеп - Битола.
Историja[уреди | уреди извор]
Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Прилепскиот Вилает (Vilayet-I Prilepe) под името Праилово и имало 35 семејства, 3 неженети и 10 вдовици, сите христијани.[1]
Легендата за името „Браилово“ вели дека некогаш во селото живеел некој турски бег кој се викал Браил.
Економија[уреди | уреди извор]
Населението во Браилово се занимава претежно со земјоделство, што опфаќа одгледување на житни култури и тутун, како и со одгледување на добиток.
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на бугарскиот етнограф Васил К’нчов, селото во 1900 година имало 350 жители, од кои 100 Македонци и 250 Албанци.[2]
Според пописот од 2002 година, во Браилово живееле 227 жители, од кои: 225 Македонци и 2 Срби.
На табелата е прикажан преглед на населението низ сите пописни години: [3]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 350[2] | 64[4] | 1.685 | 699 | 717 | 578 | 436 | 303 | 268 | 227 |
Родови[уреди | уреди извор]
Браилово е македонско православно село, за време на турското владеење еден период во селото живееле и муслимански албански родови. Македонските родови во селото се староседелски и доселенички, доселениците дошле пред крајот и после крајот на турското владеење.
Староседелски родови во селото се: Марковци (2 к.) и Врчевци (2 к.).
Доселени родови од околните прилепски села: Шкеровци (2 к.), доселени се од Долнени во 1910 година, и во Долнени биле однекаде доселени; Цупановци (4 к.) доселени се од селото Слепче, таму припаѓале на големиот род Козаровци, чие подалечно потекло е од Дебарско; Бошковци (1 к.) доселени се од селото Селце, Крушевско, таму имаат роднини. Подалечно потекло од некое село во околината на Корча; Волчевци (2 к.) доселени се од Жабјани во 1927 година, пред тоа живееле во Секирци каде припаѓале на големиот истоимен род; Аризановци (2 к.) доселени се од Гостиражни во 1928 година; Јанкуловци (2 к.) и Мојсовци (1 к.) доселени се од селото Стровија во 1948 година. Мојсовци таму припаѓале на истоимениот род кој е доселен од Порече, додека Јанкуловци припаѓале на староседелскиот род Срмановци; Бачковци (5 к.) доселени се од Слепче во 1911 и 1938 година. Таму имаат истоимени роднини, подалечно потекло им е влашко, доселени се некаде од запад; Марковци (3 к.) и тие се доселени од Слепче во 1910 година, таму имаат истоимени роднини подалечно потекло од Браилово, од каде избегале кога се населиле Албанците.
Доселени родови од Велешко: Аврамовци (1 к.) доселени се од Поменово во 1922 година; Соколовци (7 к.) доселени се од Габровник во 1923 година; Мирчевци (2 к.) и Најдовци (1 к.) доселени се од Нежилово во 1925 година; Ѓоргијовци (2 к.) доселени се од Нежилово во 1926 година; Шоповци (2 к.) и Маневци (1 к.) доселени се од Нежилово во 1927 година; Јаневци (3 к.) нивно старо име е Барутчиовци, доселени се од Степанци во 1912 година; Богоевци (2 к.) доселени се исто така од Степанци во 1912 година; Аврамовци (3 к.) доселени се исто така од Степанци, каде имаат роднини, подалечно потекло имаат од Магарево, Битолско; Јанкуловци (3 к.), Здравевци (4 к.) и Перовци (1 к.) порано чинеле еден род, доселени се од селото Степанци, подалечно потекло имаат од селото Крстец, Прилепско; Здравевци (1 к.) доселени се од Богомила во 1913 година; Шареншапковци (2 к.) и Клисаровци (1 к.) доселени се 1925 година од Богомила; Василевци (1 к.) доселени се од селото Папрадиште во 1919 година; Пројчевци (1 к.) доселени се од селото Степанци во 1913 година; Чудевци (2 к.) и Кочовци (1 к.) доселени се во втората половина на XIX век од раселеното село Црнуш на планината Мукос.
Родови доселени од Порече: Марковци (2 к.) доселени се од Крушје во 1914 година; Дукадиновци (1 к.), Блажевци (1 к.) и Кофиловци (1 к.) доселени се од селото Томино Село во 1915 година; Митревци (3 к.) доселени се од Крушје во 1937 година; Момировци (3 к.) доселени се од селото Могилец во 1934 година; Дејановци (2 к.) доселени се од Томино Село во 1938 година; Танушевци (1 к.) доселени се од селото Бенче во 1934 година; Јовевци (1 к.) доселени се од селото Црешнево во 1937 година; Божиновци (2 к.) доселени се од селото Ковач во 1948 година; Видоевци (1 к.) доселени се од селото Зркле во 1948 година; Јаневци (1 к.), Богоевци (1 к.), Огњановци (1 к.), Ристевци (1 к.) и Алимпиовци (1 к.) доселени се од Рамне во 1948 година; Трајковци (1 к.) доселени се од Сушица во 1948 година; Ѓоргијовци (1 к.) доселени се од Лупште во 1948 година; Блажевци (1 к.) доселени се од Крушје во 1948 година; Марковци (1 к.) доселени се од Самоков во 1954 година; Тодоровци (1 к.) доселени исто така од Самоков во 1954 година и Димовци (1 к.) доселени се од Томино Село во 1954 година.
Од Лика се доселил родот: Ѓујиќи (3 к.) доселени се 1921 како колонисти од селото Кореница.[5]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
Администрација и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[6]
- Црква „Св. Илија“ - манастирска црква;
- Црква „Св. Недела“ - гробјанска црква;
- Археолошки локалитети[7]
- Грамаѓе - локалитет од непознат тип и период;[5]
- Соколица - населба и некропола од непознат период;[5]
- Бојоица - некропола од доцноантичко време;
- Манастир Св. Илија - базилика од старохристијанско време;
- Петочна Вода - некропола од хеленистико римско време;
- Селски Гробишта - некропола од доцноантичко време;
- Тумба - некропола одримско и доцноантичко време;
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ кн.4, Методија Соколоски, д-р Александар Стојановски, Скопје 1971, стр.68
- ↑ 2,0 2,1 Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр.246.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 148-149.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Јован Ф. Трифуновски, Битољско - Прилепска котлина, Антропогеогрофско проучавоњо, Београд 1998
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска. уред (на македонски). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.
