Забрчани

**Забрчани**
	Забрчани
	Поглед на Забрчани;
	Забрчани Местоположба на Забрчани во Македонија Забрчани на интерактивна карта
	Координати 41°25′44″N 21°29′51″E / 41.42889° СГШ; 21.49750° ИГДКоординати: 41°25′44″N 21°29′51″E / 41.42889° СГШ; 21.49750° ИГД
Регион	Пелагониски
Општина	Долнени
Област	Прилепско Поле
Население	50 жит.; (поп. 2021)
Пошт. бр.	7504
Повик. бр.	048
Шифра на КО	20040
Надм. вис.	660 м
	Забрчани на општинската карта ; Атарот на Забрчани во рамките на општината
	Забрчани на Ризницата

Забрчани — село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Забрчани се наоѓа во североисточниот дел на Прилепско Поле, под северозападните падини на планината Злато, на југоисточната страна од територијата на Општина Долнени. Селото е ридско и се наоѓа на надморска височина од 660 м. Неговиот атар зафаќа површина од 5,2 км². Од Прилеп, селото е оддалечено 14 км.^[2]

Историја[уреди | уреди извор]

Во XIX век, селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство.^[3]

Во Првата балканска војна, 3 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.^[4]

Во летото 2007 година, околината на селото била зафатена од пожари.^[5] Во јули 2008, Забрчани и соседното село Мало Мраморани, ги зафаќа силен град, кој предизвикува огромна материјална штета - целосно уништување на неосигураниот земјоделски годишен род на тутун, лубеница и пченка.^[6]

На почетокот на 2009 година, истражувањето на Центарот за управување со кризи покажало дека водата во Забрчани е бактериолошки неисправна.^[7]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Селото има полјоделска функција. Во неговиот атар преовладува обработливото земјиште на површина од 333 ха, на пасишта отпаѓаат 117,4 ха, додека шумите зафаќаат површина од 36,2 ха.^[2]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото

Година	Нас.	±%
1948	229	—
1953	253	+10.5%
1961	243	−4.0%
1971	189	−22.2%
1981	133	−29.6%

Година	Нас.	±%
1991	82	−38.3%
1994	85	+3.7%
2002	72	−15.3%
2021	50	−30.6%

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“, во податокот за 1873 г. Забрчани е заведено двапати — еднаш како Запришани со 26 домаќинства и 128 жители Македонци, и втор пат како Запрчани со 49 домаќинства и 232 жители Македонци, но второто всушност дава податоци за селото Вепрчани.^[8]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Забрчани имало 130 жители Македонци христијани.^[9] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година Забрчани е село со 80 жители Македонци.^[10]

Според последниот попис од 2002 година, во селото живееле 72 жители, сите Македонци.^[11]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 50 жители, од кои 49 Македонци и 1 лице без податоци.^[12]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	130	80	229	253	243	189	133	82	85	72	50

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[13]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[14]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[15]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[16]

Родови[уреди | уреди извор]

Забрчани е македонско село.

Родови во Забрчани се:

Доселеници: Стрезовци (7 куќи) доселени се од селото Големо Коњари пред 220 години, го знаат следното родословие: Методија (жив на 59 години во 1950-тите) Стојан-Апостол-Диме-Стрезо-Петко-Богдан, од селото Големо Коњари се доселил предокот Стрезо, уште подалечно потекло имаат од селото Кореница, од каде се иселил Богдан; Бакаровци (6 куќи) доселени се од селото Долнени, таму припаѓале на родот Грневци; Ментевци (2 куќи) доселени се од селото Дреновци, и таму биле доселени однекаде; Ќосевци (5 куќи) најпрво живееле во Големо Мраморани, од каде најпрво се иселиле во Сенокос, па во Секирци и на крај овде; Плачковци (4 куќи) доселени се однекаде; Бардаковци (6 куќи) доселени се од селото Долнени, каде биле род со споменатите Бакаровци; Караџовци (6 куќи) и они се доселени од Долнени, каде исто така биле род со Бакаровци; Веселин (1 куќа) доселен од Стровија, таму припаѓал на родот Тренковци; Пејчиновци (1 куќа) доселени се од поречкото село Локвица во 1946 година.^[17]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Селото влегува во рамките на Општина Долнени од 1955 година.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од Општина Дупјачани.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 1461 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.^[18]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 34 гласачи.^[19]

Културни знаменитости[уреди | уреди извор]

Црквата „Св. Атанасиј“

Археолошки наоѓалишта^[20]^[21]

Забрчки Рид — некропола од доцноантичко време;
Лозје — населба од доцноантичко време;
Мартинец — населба од доцноантичко време;
Шалдашица — осамен наод од римско време;
Гробиште — црква од непознат период;
Манастириште — неопределено наоѓалиште од непознат период;
Попоа Капица — тврдина од непознат период.

Цркви^[22]

Црква „Св. Атанасиј“.

Спорт[уреди | уреди извор]

Во минатото, во селото бил активен фудбалскиот клуб Кадица Забрчани.

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Се знае за следните постари иселени родови и семејства од ова село. Ѓоровци и Пржевци целосно се иселиле во Прилеп. Караџовци иселени се во Дупјачани.^[17]

Личности[уреди | уреди извор]

Родени во Забрчани

Стојко Здравев — македонско-одрински доброволец, 20-годишен, 3 чета на 6 охридска дружина;
Тале Огњанов — македонско-одрински доброволец, 28 (40)-годишен, работник, 4 и Нестроева чета на 4 битолска дружина;
Јаким Тодоров — македонско-одрински доброволец, 20-годишен, работник, 2 чета на 4 битолска дружина, носител на орден „За храброст“;
Темелко Ристески — македонски правник.

Галерија[уреди | уреди извор]

Пат низ селото
Куќи во селото

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
↑ ^2,0 ^2,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 127.
↑ „Забрчани“. OldPrilep. 16 октомври 2014.
↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 848.
↑ Радио Слободна Европа: Прилеп: Целосно под контрола двата пожари во прилепско
↑ КИРИЛИЦА: Силно невреме во Долнени целосно го уништи тутунот, бостанот и пченката^{[мртва врска]}
↑ ЦУК: Неисправна вода за пиење во Македонски Брод^{[мртва врска]}
↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 78-79, 80-81.
↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 246.
↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 148-149.
↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 8 јули 2020.
↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
↑ ^17,0 ^17,1 Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
↑ „Описи на ИМ“ (PDF). Посетено на 8 јули 2020.
↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.
↑ Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина (српски). Београд: Српска академија наука и уметности.
↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 19. ISBN 978-608-65143-2-7.

Користена литература[уреди | уреди извор]

Панов, Митко: Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Патрија, Скопје, 1998, 127 стр.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Забрчани на Ризницата ^?

[Попис2021-1] „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.

[енциклопедија-2] 2,0 ^2,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 127.

[3] „Забрчани“. OldPrilep. 16 октомври 2014.

[4] „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 848.

[5] Радио Слободна Европа: Прилеп: Целосно под контрола двата пожари во прилепско

[6] КИРИЛИЦА: Силно невреме во Долнени целосно го уништи тутунот, бостанот и пченката^{[мртва врска]}

[7] ЦУК: Неисправна вода за пиење во Македонски Брод^{[мртва врска]}

[8] „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 78-79, 80-81.

[9] Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 246.

[10] Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 148-149.

[попис-11] „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 8 јули 2020.

[12] „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“

[К’нчов-13] К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900

[Бранков-14] Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.

[макстат-15] „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.

[макстат2-16] „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.

[:2-17] 17,0 ^17,1 Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.

[18] „Описи на ИМ“ (PDF). Посетено на 8 јули 2020.

[19] „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.

[Коцо-20] Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.

[Јован-21] Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина (српски). Београд: Српска академија наука и уметности.

[22] Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 19. ISBN 978-608-65143-2-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]