Горно Оризари (Скопско)
| Горно Оризари | |
  Горно Оризари | |
| Координати 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГДКоординати: 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГД | |
| Општина | Општина Шуто Оризари |
| Население | 454 жит. (поп. 2002) |
| Надм. вис. | 326 м |
|
Горно Оризари на општинската карта  | |
Горно Оризари е село во Општина Шуто Оризари во Скопје.
Население[уреди | уреди извор]
Според Пописот од 2002, селото брои 454 жители, од кои:[1]
| Националност | Вкупно |
| Македонци | 444 |
| Албанци | 0 |
| Турци | 0 |
| Роми | 0 |
| Власи | 0 |
| Срби | 9 |
| Бошњаци | 0 |
| други | 1 |
Население[уреди | уреди извор]
Горно Оризари според пописот од 2002 година имал 454 жители, од кои 444 Македонци, 9 Срби и 1 друг.
Родови[уреди | уреди извор]
Горно Оризари е македонско село.
Според истражувањата од 1950-тите, родови во селото се:
Мирчевци (6 к.) доселени се од селото Копаница, Полошко. Во споменатото село пред околу 220 години живееле двајца браќа и една сестра, нивната сестра за жена сакал да ја земе некој Албанец, но браќата не ја давале и го убиле Албанецот, и едниот брат побегнал во селото Брезно, а вториот најпрво во селото Кучково, потоа прешол во селото Орман, па од таму во Горно Оризари. Ја знаат следната генеологија Димитрија (жив на 90 год. во 1950-тите) Миајле-Јован-Трајко, предокот кој се доселил во селото; Таневци (8 к.) доселени се од некое албанско село во околината на Витина, Косово. Ја знаат следната генеологија Павле (жив на 70 год. во 1950-тите) Петре-Тане-Стевко, предокот кој се доселил, нив во местото на старина ги истерале доселените Албанци; Станковци (4 к.) доселени се од истото место како и претходниот род, ја знаат следната генеологија Стојан (жив на 55 год. во 1950-тите) Станко-Велко-Станко, основачот на родот; Кусо-Митревци (1 к.) отсекогаш имале една куќа, местото на старина како кај претхидните два рода, ја знаат следната генеологија Славе (жив на 35 год. во 1950-тите) Никола-Петре-Митре, основачот на родот; Каскаровци (2 к.) доселени се пред крајот на турското владеење од селото Мирковци, Скопска Црна Гора. Подалечно потекло имаат од селото Блаце, Кај Качаник. Ја знаат следната генеологија Александар (жив на 30 год. во 1950-тите) Божин-Нешо-Петре, кој се иселил од Блаце.[2]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
- Цркви[3]
- Црква „Св. Петка Римјанка“ - главната селска црква, осветена на 7 август 2015 година;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Министерство за локална самоуправа. База на општински урбанистички планови
- ↑ Трифуноски, Јован (1955). Скопско Поле. Скопје.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска. уред (на македонски). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
| ||||||||
