Горно Оризари (Скопско)
| Горно Оризари | |
  Горно Оризари | |
| Координати 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГДКоординати: 42°3′40″N 21°24′30″E / 42.06111° СГШ; 21.40833° ИГД | |
| Општина | Шуто Оризари |
| Население | 454 жит. (поп. 2002) |
| Шифра на КО | 25051 |
| Надм. вис. | 326 м |
|
Горно Оризари на општинската карта  | |
Горно Оризари — село во Општина Шуто Оризари во Скопје.
Население[уреди | уреди извор]
Според Пописот од 2002, селото брои 454 жители, од кои:[1]
| Националност | Вкупно |
| Македонци | 444 |
| Албанци | 0 |
| Турци | 0 |
| Роми | 0 |
| Власи | 0 |
| Срби | 9 |
| Бошњаци | 0 |
| останати | 1 |
Население[уреди | уреди извор]
Горно Оризари според пописот од 2002 година имал 454 жители, од кои 444 Македонци, 9 Срби и 1 друг.
Родови[уреди | уреди извор]
Горно Оризари е македонско село.
Според истражувањата од 1950-тите, родови во селото се:
Мирчевци (6 к.) доселени се од селото Копаница, Полошко. Во споменатото село пред околу 220 години живееле двајца браќа и една сестра, нивната сестра за жена сакал да ја земе некој Албанец, но браќата не ја давале и го убиле Албанецот, и едниот брат побегнал во селото Брезно, а вториот најпрво во селото Кучково, потоа прешол во селото Орман, па од таму во Горно Оризари. Го знаат следното родословие: Димитрија (жив на 90 г. во 1950-тите) Миајле-Јован-Трајко, предокот кој се доселил во селото; Таневци (8 к.) доселени се од некое албанско село во околината на Витина, Косово. Го знаат следното родословие: Павле (жив на 70 г. во 1950-тите) Петре-Тане-Стевко, предокот кој се доселил, нив во местото на старина ги истерале доселените Албанци; Станковци (4 к.) доселени се од истото место како и претходниот род, го знаат следното родословие: Стојан (жив на 55 г. во 1950-тите) Станко-Велко-Станко, основачот на родот; Кусо-Митревци (1 к.) отсекогаш имале една куќа, местото на старина како кај претхидните два рода, го знаат следното родословие: Славе (жив на 35 г. во 1950-тите) Никола-Петре-Митре, основачот на родот; Каскаровци (2 к.) доселени се пред крајот на турското владеење од селото Мирковци, Скопска Црна Гора. Подалечно потекло имаат од селото Блаце, Кај Качаник. Го знаат следното родословие: Александар (жив на 30 г. во 1950-тите) Божин-Нешо-Петре, кој се иселил од Блаце.[2]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
- Цркви[3]
- Црква „Св. Петка Римјанка“ — главната селска црква, осветена на 7 август 2015 година;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Министерство за локална самоуправа. База на општински урбанистички планови“. Архивирано од изворникот на 2008-09-15. Посетено на 2015-10-27.
- ↑ Трифуноски, Јован (1955). Скопско Поле. Скопје.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||
