Ченто (населба)

Координати: 42°0′50″N 21°29′42″E / 42.01389° СГШ; 21.49500° ИГД / 42.01389; 21.49500
Од Википедија — слободната енциклопедија
Методија Андонов Ченто
Методија Андонов Ченто во рамките на Македонија
Методија Андонов Ченто
Местоположба на Методија Андонов Ченто во Македонија
Методија Андонов Ченто на карта

Карта

Координати 42°0′50″N 21°29′42″E / 42.01389° СГШ; 21.49500° ИГД / 42.01389; 21.49500
Општина Гази Баба
Население 7.829[1] жит.
(поп. 2021)[2]

Шифра на КО 25918, 25919, 25920
Надм. вис. 227 м
Методија Андонов Ченто на општинската карта

Атарот на Методија Андонов Ченто во рамките на општината
Методија Андонов Ченто на Ризницата
Геодетска карта на Ченто (тогаш Хасанбегово).

Ченто (полн назив Методија Андонов Ченто) — населено место во Општина Гази Баба, во околината на градот Скопје и претставува негова приградска населба. Порано, населбата се водела под името Синѓелиќ бидејќи била дел од тоа село, кое сега е посебна единица.

Во склоп на населбата спаѓа и населеното место Камник, како и делови од Инџиково, кое е посебно село.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Историја[уреди | уреди извор]

Во XIX век, селото е дел од нахијата Чаирско Поле (Блатија) во Скопската каза во Отоманското Царство. Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото е заведено под името Хасанбег и населението било христијанско, односно имало 24 христијански домаќинства. На овој попис биле забележани 83 мажи христијани, со 5 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 176 жители.

Стефан Верковиќ во 1857 го бележи со 219 жители.[3]

Во 1884 година во селото се населени бегалци од Босна. Според статистиката на Васил К`нчов („Македониja. Етнографиja и статистика“) од 1900 година во Хасан Бегово живееле 55 Македонци христијани и 300 Бошњаци.

Според податовите на секретарот на егзархијата Димитар Мишев во 1905 во селото имало 40 Македонци и 6 Цигани.

Со потпаѓањето под Србија, селото во 1913 година било забележано со 340 жители и било седиште на општина Асанбегово.

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото е забележано под името Синѓелиќево, со 350 Македонци, 100 Албанци и 100 други жители.[4]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Населбата е релативно млада, која сè уште се гради.

Има пазарски комплекс, трговски центар, како и повеќе седишта на скопски фирми.

Демографија[уреди | уреди извор]

На пописот од 2002 година, населбата има 23.915 жители. Следува табела на националната структура на населението[1]

Националност Број
Македонци 12.499
Албанци 8.818
Турци 316
Роми 891
Власи 83
Срби 657
Бошњаци 407
други 244

Според последниот попис на населението на Македонија од 2021 година, Сингелиќ има 7.829 жители.

Следува табела на народносната структура на населението:

Народност Вкупно
Македонци 329
Албанци 6.985
Турци 20
Роми 0
Власи 0
Срби 42
Бошњаци 96
Други 357

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Навивачка група „Комити Ченто“[уреди | уреди извор]

Чентовци како верни следбеници на ФК Вардар се горди на својата навивачка група, којашто е една од најбројните подгрупи на Комити Запад. Како таква функционира околу 15-тина години, но нејзиното постоење е официјализирано во 2008 година, со што доаѓа и акронимот КЧ-08.

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  2. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  3. Верковиќ, Стефан (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи. Санкт Петербург.
  4. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  5. „Верски објекти“. Општина Гази Баба. Посетено на 2010-11-28.[мртва врска]
  6. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  7. ОСВЕТУВАЊЕ НА КАМЕН ТЕМЕЛНИКОТ НА МПЦ СВЕТА ЛИДИЈА МАКЕДОНСКА ВО ЧЕНТО

Надворешни врски[уреди | уреди извор]