Прејди на содржината

КК Црвена ѕвезда

Од Википедија — слободната енциклопедија
(Пренасочено од КК Црвена Ѕвезда)
Crvena zvezda mts
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Основан4 март 1945; пред 79 години (1945-03-04)
ИсторијаКК Црвена Ѕвезда
(1945–денес)
СалаСала Александар Николиќ
Штарк арена
Сала Капацитет8,000[1][2][3][4]
18,386[5]
МестоБелград, Србија
Бои на клуботцрвени, бели
         
ТренерНебојша Илиќ
Асистент(и)Драган Шакота
КапитенБранко Лазиќ
Прваци1 Сапорта Куп
4 АБА Лига
1 АБА Лига Суперкуп
20 Национален шампион
9 Национален куп
1 Национален Суперкуп[6]
Повлечени броеви1 (8)
Мрежно местоkkcrvenazvezda.rs
Дресови
Домашен jersey
Team colours
Домашен
Гостински jersey
Team colours
Гостински


Кошаркарски Клуб Црвена Ѕвезда (или, од спонзорски причини, КК Црвена Ѕвезда мтс) — српски професионален кошаркарски клуб од Белград. Клубот е дел од Спортското друштво Црвена Ѕвезда. Црвена Ѕвезда се натпреварува во кошаркарската лига на Србија и домашниот куп на Радивој Кораќ и е единствениот српски кошаркарски клуб што не испаднал од првата национална лига[7]. Исто така, клубот е член на Јадранската кошаркарската асоцијација и се натпреварува во АБА-лигата, во која се утврдува кои екипи ќе се натпреваруваат во Евролигата и кои во Еврокупот. Според списокот на УЛЕБ, Ѕвезда е најдобро рангираниот клуб од сите српски клубови, како и сите клубови од Јадранската лига[8].

Црвена Ѕвезда своите домаќински натпревари ги игра во салата Пионир, изградена во 1973 година, со капацитет од 8.000 места, додека натпреварите во европските натпреварувања се играат и во Штарк арена со проценет капацитет од 18.386 места. Навивачите на Црвена Ѕвезда се нарекуваат Делије.

Историја

[уреди | уреди извор]

Кошаркарскиот клуб Црвена Ѕвезда бил основан како посебен дел од Спортското друштво на 4 март 1945 година. Првиот шеф на кошаркарската секција бил Мира Петровиќ. Сепак, Мирко Аксентијевиќ-Бата многу брзо го презел раководството на клубот[9]. Поради последиците од неговите повреди за време на Втората светска војна, тој не бил во можност да игра, но тој го посветил целото време на организирање на работата на делот за кошарка. Наскоро му се придружил и Небојша Поповиќ, па двајцата работеле заедно за подобрување на кошаркарскиот тим на Црвена Ѕвезда. Небојша, заедно со Боро Станковиќ, браќата Шапер и Ацо Николиќ, започнале пионерски потфат под wsидовите на Мал Калемегдан, формирајќи кошаркарска секција и создавајќи терен. Токму овој терен станал лулка на кошарката во овој регион[10].

Во првите месеци од постоењето на Црвена Ѕвезда, најголемиот дел од работата била направена на логистиката: поправка на теренот, набавка на корпи, шиење маички и многу повеќе. Тие ја добиле првата топка од фудбалскиот оддел, а стадионот околу Мал Калемегдан го граделе и со голи раце, тула по тула[11]. Кога сето тоа било завршено, голем дел од играчите започнале да освојуваат голем број награди[12]. Првите десет години од своето постоење претставуваат златна ера на клубот Црвена Ѕвезда. Биле освоени десет последователни национални титули[13]. Синоним со кошарка станал Мал Калемегдан, каде играчите настапувале во раните години на постоењето на клубот. Еден од најфреквентните гледачи на трибините бил единствениот српски нобеловец Иво Андриќ, на кој му било понудено да биде претседател на клубот[14]. Тимот во тоа време бил предводен од петорката: Небојша Попович, Тулио Роклицер, Александар Гец, Ладислав Демшар и Срѓан Калембер[15]. Покрај врвните резултати, граѓаните на Белград ќе го паметат тимот од ова време и поради духовитите потези што ги воодушевиле гледачите. Срѓан Калембер, заедно со неговиот тимски колега Милан Бјегојевиќ, ќе останат запаметени како играчи со најмногу национални титули освоени со Црвена Ѕвезда - вкупно 9 помеѓу 1946 и 1954 година[16]. Овие успеси биле толку големи што со оглед на указот на тогашната влада, сите играчи од клубот кои биле воен персонал морале да се преселат во редовите на соперничкиот клуб Партизан. Меѓу нив најпознати се: браќата Шапер, Ратко Влаховиќ, Страхиња Алагиќ и Александар Николиќ[17]. Александар, сепак, се вратил во Црвена Ѕвезда по само една сезона и учествувал во освојувањето на три национални титули. Неколку години подоцна, Борислав Станковиќ се преселил во Партизан за да добие пасош[18].

Сите овие години првенството се играло според системот на турнири со мали измени за секоја сезона. Така, во сезоната 1947 година била воведена квалификациска игра. Во тоа време, Црвена Ѕвезда остварила една од најубедливите победи на првенствата - над Пролетар од Приштина од 110: 15. Клубот ги победил сите свои противници и заслужено ја одбранил титулата. За време на тие први 10 години, Црвена Ѕвезда, покрај 10-те освоени титули на 149 натпревари, остварила 125 победи, имала 4 нерешени резултати и претрпела 20 порази.

Десетгодишната низа на освојување на домашното првенство во кошарка завршила во 1956 година. Многу екипи се обиделе да ја прекинат оваа серија, но тоа на крајот му успеало на Зрењанин Пролетер. За следните осум сезони од 1957 до 1964 година, во првенството доминираале екипите на ОКК Белград и Љубљана Олимпија, кои во тие години се сменијле на престолот. Во овој период, Црвена Ѕвезда целосно го сменила составот. Покрај играчкиот персонал, тренерот Небојша Поповиќ бил заменет со Александар Гец, а потоа и Милан Бјегојевиќ. Резултатите биле варијабилни; од 3. место во 1957 и 1958 до осмо место во 1962 и 1963 година, и трето место во 1964 година. Така, за само неколку години, кошаркарите на Црвена Ѕвезда стигнале на позиција што во сезоните 1962 и 1963 година водела до борба за опстанок во лигата. Следните четири сезони од 1965 до 1968 година не донеле многу успех, и овие години ја одбележиле кошаркарите на Задар со три титули, и Олимпија со една титула.

Во 1965 година, Кошаркарската федерација на Југославија донела одлука првенствата да се играат во затворени простории со почеток во сезоната 1967/68. Така, во ноември 1967 година, последниот официјален натпревар се одиграл во Мал Калемегдан во ноември против Работнички од Скопје. После тоа, Ѕвезда ги играла своите натпревари на Сајмиште сè додека не се изградила Спортската сала во Нов Белград.

За време на тие сезони, напредокот на кошаркарите на Црвена Ѕвезда бил очигледен, а полека растела и новата генерација, предводена од Владимир Цветковиќ, Зоран Славиќ, Љубодраг Симоновиќ, Драган Капичиќ. Конечно во сезоната 1968/69. клубот ја освоил својата 11-та титула во југословенски отшампион. Таа година двапати биле поразени тогашните шампиони Задар и Партизан. После 14 години титулата ја донесе споменатата генерација, во која биле вклучени и Драгиша Вучиниќ и Иван Сарјановиќ предводени од Милан Бјегојевиќ од клупата. Следната сезона 1969/70 година. клубот не успеал да ја одбрани титулата, која била изгубена во драматична трка со Олимпија и Југопластика. Сепак, сезоната била значајна бидејќи екипата го остварил својот прв настап во Европскиот куп на шампиони[19]. Во првото коло од елитното натпреварување ја елиминирале екипата на Спарта од Луксембург (112: 92 и 128: 84), а во осмина финалето го елиминирале грчкиот Панатинаикос (91: 66 и 75: 83) и со тоа обезбедиле пласман во четвртфиналето. Сепак, во конкуренција со ЦСКА од Москва, италијанскиот Игнис и францускиот Асвел, клубот не можел да биде повеќе од последната четврта позиција во групната фаза од натпреварувањето.

Сезоната 1970/71 година, кога е во прашање на Југословенското првенство, КК Црвена Ѕвезда завршила на третото место зад Југопластика и Локомотива, но затоа бил освоен првиот трофеј во националниот куп. Партизан (103:71) бил поразен во осминафиналето, со тесна победа над Југопластика (78:76) во четвртфиналето, додека КК Задар (89:72) бил елиминиран во финалето. Финалето се играло во Љубљана, а Ѕвезда ја совлада домашната Олимпија со резултат 82-70.

Следната сезона 1971/72 година, Црвена Ѕвезда била најуспешна во својата историја досега[20]. Во драматичниот финиш на Југословенската лига, „црвено-белите“ дошле до 12. шампионски трофеј. Црвена Ѕвезда и Југопластика оствариле идентични скорови од 17 победи и 5 порази во регуларниот дел од првенството, па затоа шампионот се решил дополнително. Во решавачкиот натпревар, кошаркарите на „црвено-белите“ славеле со резултат од 75-70 и на тој начин дошле до нова титула. Покрај овој успех, клубот остварил и голем успех на меѓународната сцена. Во рамките на Купот на победниците на Куповите, „црвено-белите“ стигнаале до првото европско финале. Во финалето, противник бил италијанскиот тим Симентал, кој во неизвесното финале сепак бил поуспешен и со резултат 74:70 дошол до победата и освојување на турнирот.

Сезона 1972/73 не донела одбрана на националната титула; КК Раднички Белград станал шампион на земјата, но КК Црвена Ѕвезда го освоила вториот трофеј во националниот куп. Чачак Борац (89: 86), Белград Раднички (90: 79) и Југопластика (84: 75) биле поразени едноподруго. Големото финале се одржало во Загреб; Со резултат од 71-65, кошаркарите на Црвена Ѕвезда го совладале Партизан. Исто така, таа сезона го одбележало и второто појавување во Европскиот куп на шампиони. Во 1. коло, холандскиот тим на Левис Фламингос бил поразен со 107-74 и албанскиот тим Партизан со 99 : 74 и 94 : 83. Во групната фаза, „црвено-белите“ биле во конкуренција со Макаби (103: 88, 102: 113), Реал Мадрид (80: 70, 77: 74) и Симентал (74: 80, 85: 108), каде го освоиле второто место и се пласирале во полуфиналето на елитното натпреварување. Во последниот натпревар ЦСКА Москва била подобра, и славеле со резултат од 90:98 и 83:100, соодветно, и заслужено се квалификуваале за финалето, освојувајќи го Европскиот шампион.

Следната 1973/74 сезона останала испишана во златни букви не само во аналите на клубот туку и на тогашната југословенска кошарка, бидејќи КК Црвена Ѕвезда го постигнал досега најголемиот успех - освојување на Купот на победниците во Европскиот куп[21]. Сезоната започнала со две победи против албанскиот претставник 17. Нандори, и резултат од 114-70 во првиот и 99-83 во вториот натпревар. Во второто коло, Францускиот Бањоле бил совладан со 102: 86 и 92: 94. Црвена Ѕвезда се пласирала во четвртфиналето, со ЦСКА Софија (80: 72 и 81: 88) и италијанската Сакла (93: 86 и 88: 87). Во полуфиналето, Црвена Ѕвезда се сретнал со шпанскиот Естудијантес како соперник, кои се сметале за големи фаворити, но преку двете победи 104: 85 и 79: 74, кошаркарите на Црвена Ѕвезда се пласирале во финалето каде ги чекала екипата на Збројовка[22]. Црвена Ѕвезда го добила финалето со резултат 86-75, а првиот европски клупски трофеј пристигнал во Белград. Големиот меѓународен успех бил освоен од Ракочевиќ, Лазаревиќ, Сарјановиќ, Жугиќ, Капичиќ, Симоновиќ, Вучиниќ, Јовашевиќ, Славниќ, Живковиќ и Пешиќ. Тимот бил предводен од Александар Николиќ од клупата. Таа сезона првенството клубот го завршил на 3. место зад Задар и Југопластика.

Како победници и освојување на првиот европски трофеј, кошаркарите на Црвена Ѕвезда влегле во следната сезона со желба да ги вратат домашните трофеи. Првенството сепак бил недостижен, бидејќи Задар дошол уште поубедливо до нова титула, но Црвена Ѕвезда постигнала успех во Купот на Југославија. Црвена Ѕвезда во финалето во Ниш се соочил со Југопластика и се осветил за претходниот пораз и со победата од 81-79 стигнала до третиот трофејски куп. На патот кон успехот биле победени Јасеница од Смедеревска Паланка (91: 85), Раднички од Свилајнац (118: 86), Партизан (102: 100), Војводина од Нови Сад (106: 90) и непобедливиот Задар (89:87). На меѓународната сцена, „црвено-белите“ ја одбраниле титулата во Купот на победниците на куповите. Како носител на трофејот, Ѕвезда имала привилегиран статус и директно се пласирала во четврт-финалето од групната фаза. Во конкуренција помеѓу белгискиот Расинг (116: 89, 94: 98), ЦСКА Софија (102: 91, 75: 72) и шпанскиот Хувентуда (97: 79, 63: 78), била освоена првата позиција и се обезбедил полуфинален двобој - со Југопластика. И на двата натпревари (81: 63, 76: 88) Црвена Ѕвезда била поуспешна и се пласирала во новото финале. Екипата на Спартак од Ленинград била поуспешна во финалето и го освоила трофејот со 63: 62.

По овие успеси, КК Црвена Ѕвезда забележала просечни резултати во наредните сезони. Во сезоната 1975/1976 година била рангирана на 5-то место на Првенството, а во Купот била поразена во 3. коло од ОКК Белград. Таа сезона Партизан за првпат станал шампион.

Во сезоната 1976/77 година до сезоната 1979/80 година, клубот бележел прилично лоши резултати. Во првенството Црвена Ѕвезда се пласирала од 5-то до 8-то место, а во купот испаѓала во 2-то и 3-то коло, додека во сезоната 1977/1978. стигнала во полуфиналето.

Ранко Жеравица (во мајца) и репрезентативците на Југославија, 1968

Конечно сезоната 1980/81, во кој прв тренер бил Ранко Шеравица, донела нешто позабележителен резултат. На домашната сцена повторно бил постигнат просечен резултат (5-то место во лигата и четвртфинале на Купот), но успех бил постигнат во Купот на Радивој Кораќ. Во осминафиналето, грчки Спортинг бил поразен (85: 63, 72: 69) и со тоа Црвена Ѕвезда обезбедила пласман во четвртфиналето. Во конкуренција со белгискиот Андерлехт (90: 91, 86: 79), италијанскиот Ферарела (93: 80, 92: 88) и израелскиот Хапоел (128: 102, 92: 96), КК Црвена Ѕвезда ја освоила првата позиција. Во полуфиналето со КК Хувентуд од Бадалона, Црвена Ѕвезда ги загубила двата натпревари(73: 82, 85: 109).

И во последователната 1981/82 сезона, резултатот бил идентичен. Во првенството, клубот го освоил третото место, а во плеј-офот стигнала до полуфиналето каде била поразена од Цибона. Во Купот на Југославија била поразена во осминафиналето, но во Купот на Радивој Кораќ повторно стигнала до полуфиналето. Во конкуренција со турскиот Ефес Пилсен (103: 82, 91: 80), францускиот Асп (106: 93, 98: 106) и италијанскиот Лато (91: 79, 82: 84), Црвена Ѕвезда ја освоила првата позиција во четвртфиналето и обезбедила полуфинале против Шибеник од Шибеник, каде во двата натпревари (115: 99, 83: 101) била поуспешна и стигнала до финалето.

Сезоната 1982/83 не била многу успешна како резултат: четвртото место во првенството и испаѓање во полуфиналето од Шибеник, полуфинале во Националниот Куп и испаѓање во четвртфиналето на Купот Радивој Кораќ. Црвена Ѕвезда , сепак, создала екипа од играчи која ја сочинувале Богосавjeев, Миличевиќ, Јанковиќ, Авдија, Зизиќ, Николиќ, Радовиќ, за кој се очекувало трофеите да ги врати во Мал Калемегдан. Овој тим, со мали исправки во домашното првенство, водел големи битки со загрепска Цибона и сплитската Југопластика, во понатамошните 80-ти години. Во истата година, Црвена Ѕвезда учествувала и на турнир во Солун, каде одиграла натпревар против Северна Каролина, екипа во која настапувал Мајкл Џордан[23]. Со неговите 32 бода, Црвена Ѕвезда била поразена со минимален резултат од 104: 105[24].

Резултатните успеси започнале во сезоната 1983/84 година[20]. Во регуларниот дел од првенството, втората позиција била освоена зад тогашната доминантна Цибона. Во плеј-офот, кошаркарите немале поголеми проблеми со Партизан (2:0 во серија) и Задар (2 1), а во финалето се соочиле со Цибона. По победата на Цибона во Загреб (78-76) и победата на Ѕвезда во Белград (87-79), следела возбудлива мајсторка во Загреб. Цибона го освоила првенството со минимални 72:71. Сепак, останува да се напомене дека судијата Радиќ, подоцнежен претседател на Хрватската кошаркарска асоцијација, доделил непостоечки аут во корист на Цибона, по што Накиќ се изборил за победа[25]. Во Купот на Радивој Кораќ, Ѕвезда ја обезбедила групната конкуренција преку екипата на Вервија (89: 73, 95: 89) во осминафинале. Во конкуренција со Модерна (93: 84, 82: 79), Индесита (99: 89, 83: 97) и Езачибашија (104: 94, 92: 84), Црвена Ѕвезда го освоила првото место и стигнала до полуфиналето. Во полуфиналето Црвена Ѕвезда била поуспешна од шпанска Сарагоса (130: 100, 87: 108), но во финалето, КК Елан Ортез победил со резултат од 97-73.

Следната 1984/85 година била многу слична. Второто место во првенството повторно било заземено, а во плеј-офот, биле победени екипите на Будуќност (2: 1) и Задар (2: 0). И повторно во финалето клубот се соочил со Цибона, каде по два натпревари резултатот бил 1: 1 во серија и мајсторката се играла во Загреб. Цибона славела со 119: 106 и го освоила трофејот. Во националниот куп, Ѕвезда била поразена од Работнички од Скопје во осминафиналето, но повторно бил забележан извонреден резултат во Купот на Радивој Кораќ. Во четвртфиналето, Црвена Ѕвезда стигнала до првото место победувајќи го Ликор (100: 84, 104: 102), Комби (100: 82, 89: 102) и Хапоел (112: 75, 88: 80). Сепак, на патот кон новото европско финале, Црвена Ѕвезда била запрена од Симак (99: 100, 86: 109).

Сезона 1985/86 била малку послаба. Клубот го освоил осмото место во првенството. Во плеј-офот, црвено-белите повторно биле елиминирани од Цибона, овој пат во четвртфиналето. Во националниот куп Партизан бил подобар во 3-то коло, а во Европскиот куп во четврт-финалето го освоила второто место зад италијанскиот Диварез.

Конечниот успех против Цибона во плеј-офот бил забележан во сезоната 1986/87. Во полуфиналето тие во серија го совладале Загреб со 2: 1, но во големото финале, Партизан бил подобар со две победи (73: 78, 88: 89).

Сезона 1987/88. останала запаметена по својот нов европски успех. Црвена Ѕвезда била запрена во полуфиналето во Купот на Радивој Кораќ. Бешикташ бил елиминирани уште во првото коло (104: 80, 114: 75). Во групната фаза, и покрај исклучително силните противници (Асвел, Естудијантес, ПАОК), била обезбедена првата позиција и полуфинален двобој со големиот Реал Мадрид. Реал бил подобар и во двата натпревари (82: 89, 72: 81) и заслужено стигнал до финалето.

По уште една лоша сезона (1988/89), следувала сезоната 1989/90. во која Црвена Ѕвезда повторно се нашла во борба за трофејот. Сепак, во таа година, како во домашната, така и во европската кошарка доминирал тимот на Југопластика. И во двата домашни натпреварувања, Ѕвезда и Југопластика играле во финалето. Во плеј-офот, екипата на Сплит го освоила трофејот со вкупен резултат од 3:1 во серија (70: 98, 69: 67, 63: 93, 91: 113), додека во финалето на националниот куп што се одржало во Дубровник - со резултат 79: 77, Југопластика повторно го освоила купот. Сепак, финалето на Купот им донел на Црвена Ѕвезда право на учество во Купот на победниците.

Сезона 1990/91 била последната сезона на големата Југославија. Таа сезона резултирала и со голем неуспех бидејќи кошаркарите преку плеј-оф морале да обезбедат опстанок. Во конкуренција на Слобода на Тузла, белградски Работнички и Иднина на Титоград, клубот сепак се спасил од првото испаѓање од првенството. Дури и натпреварувањето во Купот на победниците во Купот не донел забележителен резултат.

Александар Трифуновиќ

Распаѓањето на поранешната држава довело и до големи нарушувања во самата кошарка. Сезона 1991/92 била повеќе од хаотична. Земјата се распаѓала, но клубови од Србија, Босна и Херцеговина и Македонија сепак учествувале во натпреварувањата. Таа сезона Црвена Ѕвезда била предводена од Душко Вујошевиќ[26]. Ѕвезда била поразена од најголемиот соперник на Партизан со 3:0 во серија во плеј-офот, додека во домашниот куп, екипата на Босна била подобра во полуфиналето со резултат 106:101.

Конечно, долгоочекуваната титула се вратила повторно во 1993 година, по 21 години. Тимот го зазел првото место во пласманот во регуларната сезона. Во плеј-офот со победата над Шабац било обезбедено големото финале. Таа генерација, предводена од Небојша Илиќ, Саша Обрадовиќ и младиот Дејан Томашевиќ и од клупата на Владислав Лучиќ, успеала да го совлада Партизан во незаборавните натпревари (3-2 во серија) во финалето и да ја освои 13-та шампионска титула во клупската историја[27]. Покрај водечките играчи за клубот настапувале уште и Александар Трифуновиќ и Љубо Видачиќ. Поради санкциите, Црвена Ѕвезда не учествувала во Европскиот куп на шампиони следната сезона.

И сезоната 1993/94. била првенство за Црвена Ѕвезда. Предводени од тренерот Лучиќ, кошаркарите на Црвена Ѕвезда стигнале до новиот трофеј во плеј-офот преку Морнара од Бар, Ибаво од Шабац и Партизан. Во текот на сезоната, Ѕвезда играла варијабилно; Биле забележани 9 порази во лигата, но непосредно пред плеј-офот, Саша Обрадовиќ се вратил во тимот[28]. Играта на клубот во голема мера се променила. Лучиќ во финалето го го извадил од игра Раде Милутиновиќ, кој одиграл голема улога во играта на тимот, иако не бил водечкиот стрелец. Во последната серија, Црвено-белите го совладале Партизан со 4: 1 (77: 64, 99: 85, 103: 88, 69: 78, 80: 79). Црвена Ѕвезда имала одлична можност да стигне до вториот домашен трофеј во една сезона за првпат во историјата. Во националниот куп биле совладани КК Ужице (96: 90, 106: 80), Никшиќ Сутјеска (89: 78), Раднички (93: 91) и Спартак од Суботица (70: 62), по што следувало финалето со Партизан. Кошаркарите на Партизан го освоиле турнирот со победа од 104: 102. На 30 декември 1993 година, со победа над ОКК Белград, Црвена Ѕвезда го освоила Југословенскиот Супер Куп со резултат 83:78.[29]

Средината на 1990-тите ја забележала првата генерална криза во клубот. Од друга страна, на домашната кошаркарска мапа се појавиле помали кошаркарски клубови со големи буџети, но заради тоа тие брзо се гасниле. Така Црвена Ѕвезда во сезоната 1994/95. во полуфиналето на плеј-офот била елиминирана од Боровица и следната сезона во четвртфиналето на домашното првенство била подобрата екипата на БФЦ Беоцин. Сезона 1995/96 останала запаметен по тоа што Црвена Ѕвезда повторно се нашла на меѓународната сцена по санкциите. Повторно тоа бил Купот на Радивој Кораќ, но овој пат морала да започне од самите квалификации. Екипата, предводена од тренерот Славниќ, загубила во двомеч против рускиот тим Водолија (67: 74, 78: 76), по што Славниќ поднел оставка.

Црвена Ѕвезда доживеала критична точка во својата историја во сезоната 1996/97. Во конкуренција на 14 екипи во домашното првенство, Црвена Ѕвезда го зазела 12-тото место и избегнала испаѓање од лигата. Таа сезона Ѕвезда учествувла и во Купот Радивој Кораќ, каде биле постигнати скромни резултати. Во 1. квалификациско коло, бугарскиот клуб Компакт бил поразен (83: 69, 87: 66), а во втората, групна фаза од квалификациите, во конкуренција на шпански Касерес, рускиот Спартак и полскиот Кофорд, клубот ја зазел втората позиција и се пласирал во 1-та официјална рунда од Купот на Радивој Кораќ. Несовладлива пречка во тој круг бил солунски ПАОК (99: 102, 87: 100).

Сезоната 1997/98 значела будење на клубот. Тимот бил уникатен спој на искусни играчи кои пристигнале од БФЦ Беоцин - Миленко Топиќ, Жељко Топаловиќ и Владимир Кузмановиќ, додека од Беобанка пристигнале Оливер Поповиќ и Војкан Бенчиќ, кои заедно со Јово Станојевиќ, Игор Ракочевиќ и Златко Болиќ, го претставувале навистина најдобриот тим во тоа време СР Југославија. Овој тим ги оправдал своите очекувања и стигнал до шампионскиот пехар на Југославија[30] и финалето на Купот на Радивој Кораќ. Интересно е да се напомене дека Црвена Ѕвезда сменила дури четири тренери во текот на сезоната; тие биле Ранко Жеравица, Том Лудвиг, Владислав Лучиќ и Михаило Павичевиќ. Во регуларниот дел од првенството, Ѕвезда го освоила третото место зад Партизан и Будуќност. Првиот противник во плеј-офот бил БК Ловќен од Цетиње (79: 77, 89: 62). Во полуфиналето, Црвено-белите се сретнале со БК Будуќност. Најдобриот црногорски клуб бил апсолутен фаворит, но со двете победи, 70-61 и 86-84, Црвена Ѕвезда се пласирала во првото финале од плеј-офот. Во вториот полуфинален двобој се случило уште едно изненадување, каде петтопласираниот ФМП го елиминирал Партизан, а потоа се пласирал неочекувано и во големото финале. Првиот финален двобој го добила Ѕвезда со резултат 63: 56. Во Железник, ФМП израмнил на 1: 1 во серија со резултат 68: 65 и тој пораз бил фатален за тренерот Лучиќ. Под изговор дека е потребно да се „затресе“ тимот, раководството го заменил Лучиќ и го донел Михаил Павичевиќ на клупата[31]. Следните два двобоја, Црвена Ѕвезда ги решила во своја полза и со резултат од 67: 63 и 77: 76 стигнала до 15-от шампионски куп.

Таа сезона бил постигнат голем успех на меѓународната сцена во Купот на Радивој Кораќ. Во првата квалификациска фаза, кипарскиот Панатинаикос доживеал голем пораз (90: 54, 89: 77). Во втората фаза од квалификациите, Црвена Ѕвезда го освоила првото место во конкуренција на грчка Перистерија, израелска Херклија и австриска Монтана, претрпувајќи само еден пораз - од Грците во Белград. Фонтана (91: 73, 72: 81), Дарушафака (67: 62, 81: 77), Комбасан (81: 66, 63: 67) биле поразени во официјалниот дел од натпреварувањето на патот до финалето каде екипата се соочила со француски Шоле. Во Белград Ѕвезда издвојувала победа со резултат од 81: 49, па поразот во гостувањето од 96: 74 го спречило учеството во финалето. Во последниот натпревар, Ѕвезда го пречекала италијанскиот Маш од Верона. Првиот натпревар во Верона, Црвена Ѕвезда го добила со резултат од 74: 68, но во реваншот во Белград пред преполната сала „Пионир“, а и неколку илјади луѓе на плоштадот во Белград, клубот бил поразен со резултат од 64:73, и со вкупен резултат од 141: 138, трофејот заминал во Верона. [[Датотека:Igor Rakocevic.jpg|250п|мини|десно|Легенда на клубот — Игор Ракочевиќ]]

Благодарение на титулата од претходната сезона, Ѕвезда за сезоната 1998/99. се здобила со право на настап во Евролигата. Таа сезона клубот за првпат се соочил со тим од поранешна Југославија, и тоа со најголемиот соперник од Загреб, Цибона. Поради влегувањето на навивачите на паркетот за време на минатогодишното финале во Купот на Кораќ, Ѕвезда играла со Цибона без присуство на публиката и доживеала пораз со резултат 66: 69. Сепак, црвено-белите возвратиле на гостински терен побдувајќи ја Цибона со резултат од 80: 77 во Загреб. на другите натпревари од првата фаза на Евролигата, Црвено-белите ги постигнале следниве резултати: Панатинаикос 74: 76 и 71: 77, Ефес Пилсен 71: 72 и 60: 73, ТДК Манереса 88: 60 и 59: 74 и Макаби од Тел Авив 67: 70 и 59: 78. Во втората фаза од натпреварувањето, Ѕвезда била појачена со доаѓањето на Владе Дивац кој предвремено ја напуштил НБА лигата[32]. Во овој период биле постигнати следниве резултати: Жалгирис 77: 69 и 65: 91, Ортез 75: 85 и 61: 70 и Фенербахче 88: 66 и 61: 78. Конечно, црвено-белите во Евролигата завршиле со четири победи и 12 порази. Останува да се запамети дека клубот го совладал победникот во Евролигата таа сезона, екипата на Жалгирис. Кога станува збор за домашното првенство, плеј-офот не се одржал поради бомбардирањето на НАТО на СР Југославија, па водачот по регуларниот дел, тимот на Будуќност од Подгорица бил прогласен за шампион.

Последната сезона од 20 век била обележана со нов настап во Евролигата. Во првата фаза од ова натпреварување, Црвена Ѕвезда се сретнала со екипите на ПАОК 65: 64 и 53: 82, ЦСКА од Москва 65: 80 и 62: 86, Бенетон 60: 70 и 63: 88, Барселона 86: 91 и 67: 90 и Холет 56: 64 и 59: 69. Во втората фаза противници биле Панатинаикос 61: 76 и 58: 67, Реал Мадрид 71: 96 и 78: 98 и Олимпија 83: 77 и 47: 59. Сезоната во Евролигата завршила со само две победи и 14 порази. Во домашното првенство, плеј-офот завршил во полуфиналната серија против Партизан со 2:3 во серија, додека досегот во националниот куп бил четвртфиналето, каде Железник славел со убедливи 79-56.

Милан Гуровиќ

Транзицијата кон новиот милениум донела нови тешкотии во функционирањето на клубот. Во следните години, имало големи флуктуации како во резултатите така и во организацијата на клубот. Во тимот пораснале млади талентирани играчи како Милош Вујаниќ, Милутин Алексиќ и Јован Копривица. Тренер бил и Мута Николиќ во една сезона, но клубот не успеал да го задржи Радмановиќ. Набргу потоа, клубот го напуштил и Вујаниќ со тоа што се приклучил на тимот на најголемиот соперник. Тенденцијата играчите да ја напуштат Црвена Ѕвезда продолжила и во наредните години кога Остојиќ заминал веднаш по подготовките, под изговор за неплатено обесштетување[33].

Во сезоната 2002/03. Црвена Ѕвезда учествувала за првпат во Јадранската лига, која била формирана една година порано. Со доаѓањето на словенечкиот селектор Змаго Сагадин, започнала нова консолидација на тимот. Сагадин пронашол и неколку играчи од пониските лиги кои подоцна би имале забележителни кариери: Чедомир Витковац, Вук Радивојевиќ, Горан Јеретин и Лука Богдановиќ. Ѕвезда била засилена со двајца искусни странски играчи, американски Скуни Пен[34] и нигериецот Обина Екезије, но не успеала да освои никакви трофеи. Црвена Ѕвезда била најблиску до трофејот во Јадранската лига, но во полуфиналето изненадување направила екипата на Задар од која била поразена.

Во следната сезона, особено треба да се потенцира враќањето на Игор Ракочевиќ во европската кошарка, особено во тимот на Црвена Ѕвезда. Благодарение на него и повредениот Јеретин, тимот освоил уште еден домашен куп во 2004 година, по 28 години. Треба да се напомене дека екипата на Црвена Ѕвезда играла со 4 играчи во четвртфиналето против Партизан во последните неколку секунди. После тоа, Војводина повторно била поразена во полуфиналето, а во финалето на 56 секунди успеала да стигне до 9 бода предност на Рефлекс. Следната сезона, Црвена Ѕвезда ја напуштиле голем број играчи, додека поради целосен хаос што владеел во домашна кошарка, Црвена Ѕвезда останела и без Лука Богдановиќ кој под необјаснети околности, иако имал важечки договор со Црвена Ѕвезда, сепак го напуштил клубот[35][36].

Управата на клубот тогаш се одлучил за нов тренер да го постави докажаниот и искусен Драган Шакота. За првата сезона тој формирал силен состав, предводен од Милан Гуровиќ. Столб на оваа екипа биле и Лери О’Банон, Перо Антиќ, Мирослав Раичевиќ, но настапот на младиот Драгичевиќ останал најзабележителен. Сепак, покрај забележителните успеси во Купот на УЛЕБ и освојувањето на Купот Радивој Кораќ, недостасувало титули и во јадранските и домашните кошаркарски лиги. Најголема причина биле голем број на повреди на играчите кои дошле во одлична форма на крајот на сезоната. Казната ја платил тренерот Шакота, кој на крајот на сезоната 2006/07. бил заменет со неговиот помошник, Стеван Караџиќ[37].

Следувала сезоната на голема криза, иако клубот забележал забележителни резултати, предводени од Тадија Драгичевиќ и Омар Кук[38]. Клубот бил сериозно финансиски несигурен. На крајот на сезоната останале само четворица големи играчи.

Со доаѓањето на Слободан Вучиќевиќ за претседател на клубот[39], се чинело дека клубот ќе може да излезе од кризата. Донесени биле млади и ветувачки играчи, а најголемото засилување бил Светислав Пешиќ како тренер. Пешиќ донел неколку талентирани играчи, како Марко Кешељ и Владимир Стимац, Немања Бјелица, додека Лоренс Робертс и Андре Овенс биле донесени како странци. Тимот успеал да стигне до финале на домашен терен и да донесе значајни резултати на Еврокупот, но сепак не успел да ја освои титулата. Најблиски биле титулите во српската кошаркарска лига; сепак, по контроверзното спорно финале,[40] клубот морал да се задоволи со второто место[41]. Иако сезоната завршила без титула, едно од најголемите изненадувања во клубот биле Немања Бјелица,[42] како и талентот - Марко Кешељ. Тие подоцна ќе ја заслужат поканата на селекторите на репрезентацијата.

Екипата на тајм-аут — сезона 2009/10.

Сепак, после таа сезона, Вучиќевиќ го напуштил клубот, кој сè уште бил во криза[43]. Повеќето носители на играта го напуштиле тимот. Само локалните млади играчи останале со единствениот странец, Мајк Тејлор. Во јануари бил назначен нов одбор, на чело со Владислав Лучиќ, за да се спречи затворањето на клубот. Во текот на сезоната тимот ги изгубил носителите на играта, но тоа го покажувало неверојатниот талент на Немања Бјелица, кој го барале сите европски екипи. Облечен од својата игра и тренер Александар Трифуновиќ, Црвена Ѕвезда успеала да го задржи статусот во Јадранската лига. Зачудувачкиот процес продолжил со оставката на Лучиќ и целата администрација. Кризата кулминирала кога одборот на директори на клубот поднел оставка и постоела можност клубот да банкротира[44]. На крајот, Трговскиот суд пресудил дека Црвена Ѕвезда како спортска организација нема да оди во стечај[45].

Во сезоната 2010/11. клубот поседувал млади играчи како Немања Недовиќ и Александар Цветковиќ, но и со неколку искусни играчи кои би можеле да го пополнат тимот и покрај лошата финансиска состојба. Како прво, овде спаѓале капетанот Борис Бакиќ и Вујадин Суботиќ и засилувањата Урош Николиќ и Страхиња Милошевиќ и Дарко Балабан. Во Јадранската лига најлошиот пласман бил постигнат со само 8 победи и 18 порази. Во тимот во таа сезона биле и американските кошаркари Џамар Јанг, Рикардо Марш и Ентони Мајлс[46], кои дале голем придонес за опстанокот и избегнувањето на последното место, што автоматски значело и дисквалификација за следната сезона. Сепак, поради финансиската состојба, не бил постигнат договор со нив за продолжување на договорот[47]. Затоа, откако завршила Јадранската лига, екипата се распаднала и во толку ослабен состав тренерот Увалин бил заменет со Александар Никитовиќ[48]. Тимот стигнал до полуфиналето на Купот каде бил поразен од ФМП. Во српското првенство, во кое не играле веќе споменатите американски кошаркари и Страхиња Милошевиќ, клубот завршил на 5 место и не се квалификувал во плеј-офот.

Соработка со КК ФМП

[уреди | уреди извор]

После неколку години и неколку обиди за интегрирање со со КК ФМП, конечно бил постигнат договор на 12 август 2011 година.

Веќе во првата сезона, раководството презело големи чекори кон консолидација на клубот. Детален план за реорганизирање на клубот со план за отплата на долгот за период од пет години бил подготвен според претходно подготвен план за реорганизација (УППР)[49]. УППР е правен институт управуван со законот за стечај[50], и се појавил како алтернатива при стечајот[51]. Ова и овозможило на компанијата да влезе во наредните сезони со значително помал товар, но со обврска редовно да ги исполнува обврските од планот за реорганизација. Тимот исто така добил и генерален спонзор, па како и другите клубови ги додавале имињата на спонзорите кон своето матично име, така и спонзорот - Дива (дистрибутер на вода) бил додаден кон името на клубот. Небојша Човиќ бил избран за претседател на новиот клуб[52][53].

Претседателот веднаш презел големи чекори за консолидирање на клубот. Најголемото засилување дошло на тренерската пзиција, каде бил доведен трофејниот тренер Светислав Пешиќ[54]. ’Рбетот на тимот се состоел од играчи од ФМП, како и четворица кошаркари на Ѕвезда. Тимот бил засилен од американецот Адам Морисон[55], и бил заменет од Омар Томас на полусезоната[56]. Како и да е, се чини дека остатокот од тимот не ја исполнил задачата да игра за голем клуб, а најголем успех на овој тим бил учеството во двете домашни финалиња. И покрај недоразбирањето со Недовиќ, Пешиќ успеал да ја крене на репрезентативно ниво со својата одбрана дисциплина атмосферата во клубот.

На крајот на сезоната, Пешиќ не бил во можност да ја продолжи работата започната во Ѕвезда поради обврските со германската репрезентација[57]. За главен тренер бил назначен Миливоје Лазиќ, за помошник тренер на Пешиќ. Игор Ракочевиќ[58], чија желба била да ја заврши кариерата во неговиот клуб. Искуството било пополнето со Борис Савовиќ, Марк Симоновиќ, Рашко Катиќ, како и американците Браун, Алмонд и Нелсон, но ниту еден помлад играч не бил занемарен со доведување на потенцијалниот Лука Митровиќ кој потпишал четиригодишен договор.[59] Поради незгодниот почеток на сезоната, наскоро бил заменет тренерот Лазиќ,, а Мајкл Скот бил заменет од Алмонд. Црвена Ѕвезда тргнала во долга серија победи и успела да помине во второто коло на Еврокупот, како и да се најде на врвот на Јадранската лига. Во екот на својата форма, тие го освоиле Купот на Радивој Кораќ. Ова било проследено со пад на формата, особено со почетокот на Српската лига. Во тоа време, многу од носителите на играта веќе биле истрошени за сезоната поради напорната работа, а тоа особено го осетил и самиот Ракочевиќ. Сепак, дури и со тој пад, тие успеале да стигнат до финалето на Јадранската лига и со тоа да обезбедат учество во Евролигата следната сезона.

Натпреварот со Локомотив

Во сезоната 2013/14. постепениот напредок на Црвена Ѕвезда продолжил, како во спортот така и во организациска смисла, пред сè заради неговото учество во Евролигата. За првпат во историјата на Црвена Ѕвезда, странец го продолжил својот договор, имено Демаркус Нелсон[60]. Тимот останал без Игор Ракочевиќ, но наскоро и Бобан Марјановиќ потпишал за тимот[61], заедно со Јака Блажич[62] и Блејк Шилб, и им се придружиле тројца младинци Тејиќ, Ребиќ и Ристиќ. Непосредно пред почетокот на сезоната, пристигнал Чарлс Џенкинс, а Иван Раденовиќ се приклучил во тимот наместо Савовиќ. Традицијата за промена на играчи во текот на сезоната продолжила, пред сè, со отказот на Шилб, заминувањето на Ристиќ и заминувањето на Цветковиќ на позајмица во МЗТ. Наместо тоа, Тадија Драгичевиќ се вратил во клубот. Во Евролигата клубот постигнал извонредни резултати. Одлични игри биле направени, пред сè, на домашен терен, додека тие скоро ги избегнале победите над Макаби, кој станал шампион во Евролигата, но и над Панатинаикос во дополнително време. Единствено Макаби од Тел Авив успеал рутински да ја победи Црвена Ѕвезда додека сите други натпревари биле неизвесни до самиот крај. Во групата во тешка категорија, Црвена Ѕвезда станала единствениот клуб кој не успел да стигне до првите 16 со 4 победи. Сепак, Црвена Ѕвезда продолжила да се натпреварува во Еврокупот, каде постигнала многу извонреден успех со тоа што стигнала до полуфиналето. Феноменалните атмосфери на Комбанк Арената станале во четвртфиналето и полуфиналето, кога 24.232 навивачи на Црвена Ѕвезда го срушиле рекордот на посетеност на сите натпревари во УЛЕБ. Одлични резултати на европските натпреварувања го подигнале клубот на ранг-списокот на УЛЕБ, што го направил најдобриот клуб на Балканот[63]. Во АБА-лигата, Црвена Ѕвезда ги забележала најдобрите резултати во историјата и го зазела првото место во лигата. Во борбата за трофејот, во полуфиналето на завршниот турнир, Црвена Ѕвезда загубила од Цибона, која исто така го освоила турнирот. Сепак, бидејќи Цибона се откажала од Евролигата поради финансиски проблеми, одборот на ова натпреварување донел одлука Црвена Ѕвезда да биде директен учесник во натпреварувањето следната сезона и да не оди во квалификации.[64] Успехот на Црвена Ѕвезда бил дополнет со фактот дека за првпат се бранел домашниот куп, со победата над екипата на Мега Визура со резултат 81: 80[65]. Сенката на многу успешна сезона била фрлена пред сè со поразот на Цибона во АБА-лигата, но и со неиграњето на домашната лига. Иако Суперлигата започнала со одлични резултати, по паузата поради поплавите во земјата, екипата претрпела голем пад. Сепак, Црвена Ѕвезда успела да стигне до финалето, во кое била поразена од Партизан. Црвена Ѕвезда играла добро сè додека противничката екипа не се повлекла од теренот[66]. После ова, Црвена Ѕвезда не успеала да се справи со изменетиот репер и била поразена.

Екипата на Црвена Ѕвезда за сезоната 2014-2015

Сезона 2014/15. била една од најуспешните во историјата на Црвена Ѕвезда[67], и може да се нарече сезона на рекорди. Во меѓувреме, заминале многу искусни играчи, но како нивна замена дошле репрезентативците Јовиќ и Калиниќ, како и Мајк Цирбес. Најголемото засилување било одличниот плејмејкер Маркус Вилијамс. Црвена Ѕвезда успеала да собори неколку рекорди таа сезона. Во Јадранската лига, Црвена Ѕвезда успеала да постигне најдолга низа од победи од почетокот на првенството (20), како и да го изедначи целокупниот рекорд. [67] За првпат во Евролигата се пласирала во шеснаесетфиналето, како прв српски тим што го сторил тоа со позитивен скор на победи и порази. Ова било направено со најмладата екипа во Евролигата и со најголема просечна посетеност на натпреварите во Евролигата. Што е најважно, сепак, Црвена Ѕвезда успеала да освои три титули. Најважна од титулите била освојувањето на АБА-лигата и повторниот пласман во Евролигата. Особено драматично било во полуфиналето, во борбата за пласман во Евролигата, каде Црвена Ѕвезда се сретнала со Партизан. По првата победа, Црвена Ѕвезда загубила во вториот натпревар на домашен терен и се чинело дека Партизан ќе го обезбеди финалето во своја корист. Бидејќи на гостинските навивачи им било забрането да присуствуваат во салата, верните навивачи се собраале пред салата Пионир пред третиот натпревар пред тренингот и му дале поддршка на тимот. Во третиот натпревар со солидна игра, Црвена Ѕвезда успеала да ја врати предноста на домашен терен, особено со Калиниќ и Џенкинс. Во четвртиот натпревар играл и Маркус Вилијамс, кој со 17 врзани бодови го отворил патот до Евролигата. Во финалето на АБА-лигата, Цедевита била поразена и Црвена Ѕвезда стигнала до титулата во Јадранската лига за првпат во својата историја. Уште позначајна титулата била за навивачите кои по 17 години конечно се израдувале на поголем пласман, и со победата од 3:0 во серија против големиот соперник Партизан. Титулата била прославена цела ноќ во Мал Калемегдан. Сезоната ја одбележал и Бобан Марјановиќ кој бил вклучен во најдобрите пет играчи во Евролигата и соборил неколку статистички рекорди.[68][69] Треба да се потенцира дека во таа сезона помладите категории ги освоиле скоро сите национални титули во соодветните категории, а титулата српски шампион била 600-та по ред во СД Црвена Ѕвезда[70][71].

Во сезоната 2015/16. клубот доживеал стагнација. Турбулентната сезона се должело на промашени засилувања во преодниот рок. Во текот на летото, клубот го напуштил Боби Марјановиќ, кој заминал во НБА, како и Никола Калиниќ за кого клубот добил соодветно обесштетување. Како и да е, Црвена Ѕвезда потпишала договори со нови играчи, како Рајан Томпсон, Гал Мекел, Стефан Настиќ и како најзвучно засилување пристигнал Софоклис Схорцијанитис[72]. Поради лошата форма и нивната неспособност да се вклопат во тимот, ниту еден од нив не ја дочекал Новата година во клубот. Марко Гудуриќ се приклучил на тимот од ФМП. Администрацијата на Црвена Ѕвезда дополнително била принудена да одговори на повредите на Тејиќ и Митровиќ, а Марко Симоновиќ бил ангажиран заедно со последователното значајно засилување Квинси Милер[73] и Владимир Штимац. Околу Новата година, екипата се комплетирала со доаѓањето на Василиј Мичиќ и Таренс Кинси. Иако Црвена Ѕвезда ја започнала сезоната многу слабо, како во Евролигата, така и во АБА-лигата, сепак успеала да се искачи во горниот дел на табелата. Првенствено предводени од дуото Милер и Кирбес, но и од преродбеникот Стефан Јовиќ, Црвена Ѕвезда успеала да ја подигне својата форма. Црвена Ѕвезда забележала серија победи во евролигата по лошиот старт, а во одлучувачкиот натпревар против Баерн, Црвена Ѕвезда успеала повторно да биде помеѓу 16-те најдобри кошаркарски клубови во Европа. Стефан Јовиќ запишал нов рекорд во лигата со 19 асистенции на натпревар во Минхен[74][75]. И во шеснаесетфиналето, Црвена Ѕвезда забележила голем број одлични резултати и стигнала во плеј-офот меѓу најдобрите 8 екипи во Европа, за првпат во историјата. Сепак, екипата била поразена од ЦСКА Москва, која подоцна ја освоила Евролигата. Она што е уште поважно е дека Црвена Ѕвезда успеала да ја одбрани титулата во АБА-лигата, осигурувајќи го нивниот настап во Евролигата за следната година, како и да ја одбрани титулата шампион на Србија совладувајќи го Партизан со 3:1 во серија.

Екипата на Црвена Ѕвезда за сезоната 2016-2017.

Следната сезона била уште една многу успешна во историјата на Црвена Ѕвезда. Тимот се засилил со заминувањето на најдобрите играчи со Огнен Кузмиќ[76] , кој имал лоша сезона кај Панатинаикос, но и ги вратил Милко Бјелица и Чарлс Џенкинс. Во текот на сезоната, тимот бил дополнително засилен со Нејт Волтерс и Дион Томпсон. Во новиот формат на Евролигата, Црвена Ѕвезда одиграла 30 натпревари, секој со секој во два круга, еден натпревар на домашен, еден на гостински терен. И покрај позитивниот скор од 16 победи и 14 порази, Црвена Ѕвезда не успеала да влезе во плеј-офот. Сепак, сезоната ќе биде запаметена по серија од седумте последователни победи[77] каде ЦСКА и Реал биле поразени двапати, Макаби, Баскија и Жалгирис двапати на гостински терен, како и за идниот победник во Евролигата, Фенербахче. Тренерот Радоњиќ, како никогаш досега, поседувал исклучителни поединци во одбрана, што оставило многу противници на нула бодови од игра. Од друга страна, Црвена Ѕвезда целосно доминирала во регионална рамка. Во АБА-лигата, таа го соборила рекордот со само еден пораз во регуларната сезона[78], додека ја одбранила својата титула без поголеми проблеми и победила на реваншот во Евролигата. Титулата Куп на Радивој Кораќ била вратена на турнирот во Ниш. Во српската лига, Црвена Ѕвезда рутински одела до титулата, со само еден пораз во регуларната сезона, но и го совлада тимот на ФМП со 3: 0.

Прва петорка во сезоната 2017-2018

На крајот на сезоната, клубот немал доволен буџет за да овозможи континуитет на играчите, со тоа што дополнително бил принуден да продава играчи за покривање на долговите настанати во претходните сезони. Гудуриќ на тој начин се преселил во Фенербахче за еден милион евра[79], а без него, Ѕвезда го изгубила скоро целиот „скелет“ на тимот. Клубот успеал да заработи отштета од околу 2,5 милиони евра[80]. Сепак, досега најзначајно заминување било онаа на првиот тренер Дејан Радоњиќ, кој го означил крајот на фантастична клупска ера. Сепак, администрацијата морала да реагира брзо, така што за прв тренер бил доведен Душан Алимпијевиќ[81][82], кој станал најмладиот тренер во Евролигата. Персоналот на играта бил целосно изменет и во август и септември во клубот се приклучиле: Марко Кешељ,[83] Јанковић,[84] Јовановиќ,[85] Никола Радичевиќ, Џејмс Фелдин, Матијас Лесор, Дејан Давидовац, Драган Апиќ, Стефан Лазаревиќ, Тејлор Рочести[86] и Перо Антиќ.[87] Покрај тоа, составот претрпел големи промени во текот на сезоната како резултат на големите осцилации во играта, а исто така во клубот пристигнале и Дилан Енис[88] и Ален Омић.[89] И покрај променетиот состав, Црвена Ѕвезда успеала повторно да направи мини-чуда во Евролигата, а една од поголемите победи е онаа над Реал Мадрид во Мадрид[90]. Сепак, младиот тренер не успеал да го понесе товарот во најважните натпреварувања. Прво, по многу бледо издание во Купот, Црвена Ѕвезда останала без овој трофеј, кој бил обележан со скандал, кога одредени кругови околу победникот на Купот го скрнавиле пехарот кршејќи ги сите плочки кога Црвена Ѕвезда станала победник. Уште позначаен бил неуспехот во АБА-лигата. Во плеј-офот, Црвена Ѕвезда загубила од Будуќност со 3: 1 во серија[91]. Сепак, она што ја одбележало последната серија бил скандалот што вклучувал назначување судии и нивно катастрофално судење на штета на Црвена Ѕвезда[92][93][94]. Тимот не успеал да се консолидира по овој тежок пораз, а во лигата започнала лошата игра која кулминирала со оставката на првиот тренер, кој бил заменет со Миленко Топиќ, неговиот тогашен асистент[95]. Миленко успеал да ја поедностави играта и со 10 последователни победи стигнал до титулата шампион на Србија.

Прослава по освоениот пехар во АБА-лигата

Следната сезона, во тимот на Црвена Ѕвезда повторно дошло до големи промени. Легендата на Олимпијакос, Милан Томиќ бил назначен за прв тренер[96], додека Миленко Топиќ се повлекол како помошник тренер. Персоналот на играчите најпрвин бил пополнет со ангажирање на Оџо, Симаниќ и Ненадиќ, потоа бил вратен Мајк Кирбес и бил потпишан договор со Регланд. Сепак, треба да се забележи пристигнувањето на и на тројцата кошаркари: Барон,[97] Фаје и Перпероглу,[98], кои биле клучните играчи на Милан Томиќ во одлучувачките натпревари[99]. На самиот старт на сезоната, Црвена Ѕвезда го освоила Суперкупот на АБА-лигата, каде Фаје бил прогласен за највреден играч. И покрај добрите проекции, Црвена Ѕвезда неочекувано рано го завршила натпреварувањето во Еврокупот. Исто така во финалето на Купот Радивој Кораќ Црвена Ѕвезда била поразена од Партизан. Сепак, со оглед на тоа што АБА-лигата била назначена како приоритет, кошаркарите на Црвена Ѕвезда истото го одиграле доста доминантно. Во регуларниот дел, сите противници неочекувано биле победени лесно, а единствениот пораз бил на гостински терен од Цедевита во натпревар кој немал значење за конечниот пласман. Во плеј-офот, Црвена Ѕвезда одиграла маестрално и покрај повредата на двајца играчи кои биле дел од идеалните пет АБА лига[100], Реџланд и Перпероглу[99]. Црвена Ѕвезда го победил Партизан во полуфиналето со 2: 1 во серија, кога во решавачкиот натпревар Црвена Ѕвезда победила со резултат од 84:63[101]. Во финалето Црвена Ѕвезда се сретнала со Будуќност. Црвена Ѕвезда лесно го совладала тимот од Подгорица на домашен терен со вкупна разлика од 100 коша, а доколку не се повредил Перпероглу во вториот натпревар, серијата можеби ќе била и поубедлива. За првпат, Црвена Ѕвезда го освоила трофеј кој обезбедува настап во Евролигата пред домашната публика[102].

Млади категории

[уреди | уреди извор]

мини|десно|250п|Младите селекции кои ги освоиле сите национални титули во сезоната 2014-2015 година

Иако целото внимание е насочено кон резултатите од првиот тим, Црвена Ѕвезда има долга традиција да работи со помладите категории. Се разбира, сите помлади селекции отсекогаш биле во резултатска смисла на врвот на домашните и меѓународните натпреварувања. Дури и кога првиот тим имал лоша сезона, многу подоцна многу успешни играчи се појавиле од помладите категории. Најважните и добро познати играчи од кошаркарското училиште се секако Мока Славниќ, Бобан Јанковиќ, Небојша Илиќ, Саша Обрадовиќ и Игор Ракочевиќ. Сепак, треба да се напоменат и други играчи кои својата кариера ја граделе пред сè во други клубови, како Владимир Радмановиќ, Милош Вујаниќ, Милко Бјелица итн.

Соработката со ФМП Железник донела дополнителен квалитет во изборот на помлади категории. Во оваа прилика, целата млада селекција стекнала можност за користење одличната инфраструктура на клубот. Како прво, постои центар за обука со простории на Чукарица и сала во Железник. Успесите на јуниорската селекција на Црвена Ѕвезда станале уште позначајни. Така, по неколку обиди, Црвена Ѕвезда Јуниорс успеале да го освојат турнирот „Најк“ во Евролигата во 2014 година во Милано, станувајќи неофицијални шампиони на Европа во јуниорска конкуренција[103].

Целта на помладите категории е пред сè и формирање на комплетни играчи, но и нивно образование, што е овозможено со уникатниот образовен систем што им се нуди на децата[104]. Покрај тоа, голем број на играчи од сите возрасти се дел од помладите селекции на репрезентацијата. Така, само во 2014 година, вкупно 12 кошаркари на Ѕвезда (6 кадети[105], [105] 3 во јуниори и 3 во нивните 20-ти) биле дел од некои од репрезентативните селекции на Србија, кои освоиле 2 медали на првенствата.

Навивачи

[уреди | уреди извор]
Атмосфера во сезоната 2014-2015 година против Олимпијакос

Од самиот почеток на клубот, најистакнатите личности на општеството често се гледале на натпреварите кај Мал Калемегдан. Еден од честите посетители на кошаркарските игри и машката и женската селекција на Ѕвезда звезда бил Иво Андриќ. Сите натпревари биле многу посетени од самиот почеток. Популарноста се зголемила со континуираниот успех на кошаркарскиот клуб, но пред сè на фудбалскиот клуб. Играчите на сите клубови во рамките на Спортското друштво често присуствуваат на натпревари во сите натпреварувања. Црвена Ѕвезда е српски клуб со најголем број на навивачи според повеќето истражувања спроведени во Белград и низ цела Србија[106][107].

Организирана група навивачи на Црвена Ѕвезда се вика Делије. Оваа навивачка група е формирана со обединување на поранешните помали навивачки групи на 7 јануари 1989 година. Тие се една од најпознатите навивачки групи во светот. Според изборот на организацијата „Ултрас свет“, која собира над 400.000 обожаватели на друштвените мрежи, групата Делије е избрана за најдобра навивачка група во светот во 2014 година[108]. Навивачите на Црвена Ѕвезда и Олимпијакос развиле длабоко пријателство. Навивачите на двата тима се нарекуваат себеси „православни браќа“. Навивачите на Спартак Москва подоцна се приклучиле на овој братски сојуз на навивачи. Поддржувачите на клубот од Малл Калемегдан, кои организирале рекордна посетеност на еден кошаркарски натпревар организиран од УЛЕБ. Тоа се случило за време на финалето во 2014 година против Будивелник, кога во Комбанк Арената имало 24.232 навивачи[109][110].

Од почетокот на учеството на Црвена Ѕвезда во Јадранската лига, навивачката група „Делије“ не присуствува на натпреварите што Ѕвезда ги игра на ова натпреварување, или барем не се организирани. Тие инаку се против да играат сите клубови во регионалните лиги[111], иако оваа регионална лига носи покровителство на сите натпреварувања спонзорирани од УЛЕБ. Дури и така, другите навивачи редовно присуствуваат на натпреварите, па затоа посетата е често меѓу најдобрите во Јадранската лига[112].

Неодамна, значаен е и бројот на обожаватели кои го следат клубот преку друштвените мрежи: Фејсбук, Твитер и Инстаграм, како и преку официјалниот канал Јутјуб. Благодарение пред сè на маркетингот на клубот, но и на вкупниот број на навивачи, Црвена Ѕвезда е водач на сите кошаркарски клубови на Балканот во однос на дигиталниот маркетинг[113]. Во 2017 година, од друга страна, навивачите решиле финансиски да му помогнат на клубот. Тие организирале акција наречена Донирај и доминирај, каде биле собрани помалку од 30.000 евра за помалку од три месеци[114]. Акцијата била поддржана од клубот, кој им овозможил на сите учесници и на сезонските носители на билети да бидат членови на клубот.

Посетеност

[уреди | уреди извор]
Делије го срушила рекордот на посетеност во Комбанк Арени, со присуство на 24.232 навивачи во сезоната 2013-2014 година
Дата Натпреварување Сала Противник Посетители Реф.
1 26 март 2014. Еврокуп Комбанк арена  Украина Будивелник 24.232 [1]
2 2 април 2014. Еврокуп Комбанк арена  Русија УНИКС Казањ 22.736 [2]
3 17 октомври 2013. Евролига Комбанк арена  Русија Локомотива Кубањ 19.000 [3]
4 2 јануари 2015. Евролига Комбанк арена  Шпанија Реал Мадрид 18.733 [4]
5 7 ноември 2014. Евролига Комбанк арена  Грција Олимпијакос 18.732 [5]

Резултати

[уреди | уреди извор]
Трофеи на Мал Калемегдан
Натпреварување Натпревар Победи Порази Нерешено
Национална лига 1640 1065 565 10
Јадранска лига 480 331 149 /
Национален куп 178 132 46 /
Суперкуп Јадранска лига 3 3 0 /
Национален суперкуп 1 1 0 /
Европски турнири 460 239 219 2
ВКУПНО 2762 1771 979 12
  • Најголема победа: Црвена Ѕвезда — Космај 118 : 4, 1946. година .
  • Најголем пораз: Олимпија — Црвена Ѕвезда 140 : 86, 1963. година .
  • Најмногу постигнати бодови: против Напредок од Алексинац — 150, во сезоната 1990/91.
  • Најмалку постигнати бодови: против Партизана — 13, 1949. година .
  • Најмногу победи во државното првенство: 28 во сезоната 1992/93.
  • Најмногу победи во сите натпреварувања во една сезона: 67, сезона 2016/17.
  • Најмалку порази во првенството: ниту еден пораз во сезоната 1947. година .
  • Најмногу одиграни официјални натпревари во една сезона : 84, сезона 2016/17.
  • Најмногу последователни победи во Јадранската лига: 20, во сезоната 2014/15. и 2016/17.
Натпреварување Број Година
Национални натпреварувања — 30
Државно првенство — 20 Ѕвезда за 10 освоени титули Ѕвезда за 10 освоени титули
Првенство СФРЈ Првак 12 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1968/69, 1971/72.
Второ 8 1959, 1969/70, 1972/73, 1983/84, 1984/85, 1986/87, 1989/90, 1991/92.
Првенство СРЈ / Првенство СЦГ Првак 3 1992/93, 1993/94, 1997/98.
Други 2 1998/99, 2005/06.
Првенство Србија Првак 5 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19.
Втори 5 2006/07, 2008/09, 2011/12, 2012/13, 2013/14.
Национален куп — 9
Куп СФРЈ Победник 3 1970/71, 1972/73, 1974/75.
Финалист 2 1973/74, 1989/90.
Куп СРЈ Победник 0 /
Финалист 1 1993/94.
Куп на Радивој Кораќ (СЦГ / Србија) Победник 6 2003/04, 2005/06, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2016/17.
Финалист 5 2008/09, 2011/12, 2017/18, 2018/19, 2019/20.
Национален суперкуп — 1
Суперкуп СРЈ Победник 1 1993.
Финалист 0 /
Регионални натпреварувања — 5
Јадранска лига Првак 4 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2018/19.
Финалист 2 2012/13, 2017/18.
Суперкуп Јадранска лига Победник 1 2018.
Финалист 0 /
Континентални натпреварувања — 1
Евролига Победник 0 /
Финалист 0 /
Полуфинале 1 1972/73.
Четвртфинале 2 1969/70, 2015/16.
ТОП 16 1 2014/15.
Еврокуп Победник 0 /
Финалист 0 /
Полуфинале 1 2013/14.
Четвртфинале 2 2005/06, 2006/07.
КПК Победник 1 1973/74.
Финалист 2 1971/72, 1974/75.
Полуфинале 0 /
Четвртфинале 1 1990/91.
Куп на Радивој Кораќ (ФИБА) Победник 0 /
Финалист 2 1983/84, 1997/98.
Полуфинале 4 1980/81, 1981/82, 1984/85, 1987/88.

Место во претходните сезони

[уреди | уреди извор]
Сезона Првенство на Србија Куп на Србија Регионални турнири Европски турнири Сез. скор
Домет Скор Домет Скор Домет Скор Домет Скор
2006/07. Вицепрвак 12:8 Полуфинале 1:1 Јадранска лига — 6. место 15:11 УЛЕБ куп — Четвртфинале 9:5 37:25
2007/08. Полуфинале 9:7 Полуфинале 1:1 Јадранска лига — Четвртфинале 17:12 УЛЕБ куп — Осмина финала 8:5 35:25
2008/09. Вицепрвак 10:4 Финалист 2:1 Јадранска лига — Полуфинале 19:8 Еврокуп — Топ 16 6:6 37:19
2009/10. Полуфинале 8:8 Четвртфинале 0:1 Јадранска лига — 9. место 11:15 Еврокуп — Топ 16 8:4 27:28
2010/11. 5. место 6:8 Полуфинале 1:1 Јадранска лига — 13. место 8:18 15:27
2011/12. Вицепрвак 12:9 Финалист 2:1 Јадранска лига — 10. место 11:15 25:25
2012/13. Вицепрвак 14:7 Победник 3:0 Јадранска лигаВицепрвак 19:9 Еврокуп — Топ 16 7:5 43:21
2013/14. Вицепрвак 14:6 Победник 3:0 Јадранска лига — Полуфинале 22:5 Евролига — Топ 24 4:6 50:22
Еврокуп — Полуфинале 7:5
2014/15. Првак 18:1 Победник 3:0 Јадранска лигаПрвак 30:4 Евролига — Топ 16 10:14 61:19
2015/16. Првак 11:1 Полуфинале 1:1 Јадранска лигаПрвак 25:6 Евролига — Четвртфинале 12:15 49:23
2016/17. Првак 18:1 Победник 3:0 Јадранска лигаПрвак 30:2 Евролига — 9. место 16:14 67:17
2017/18. Првак 15:2 Финалист 2:1 Јадранска лигаВицепрвак 22:7 Евролига — 14. место 11:19 50:29
2018/19. Првак 15:1 Финалист 2:1 Јадранска лигаПобедник 26:4 Еврокуп — Топ 16 8:8 54:14
Суперкуп Јадранска лигаПобедник 3:0
2019/20. Финалист 2:1 Јадранска лига Евролига
Суперкуп Јадранска лига — Четвртфинале 0:1

Успеси низ историјата

[уреди | уреди извор]

Успеси низ историјата

[уреди | уреди извор]

На следниот дијаграм е прикажана успешноста на клубот во текот на неговата историја

Успешност на клубот, процент на победи во однос на вкупниот број на натпревари

Поединечни успеси

[уреди | уреди извор]
Успеси

Кошаркарска куќа на славните

Куќа на славните (ФИБА)

50 луѓе кои најмногу придонеле за кошарката Евролига

Најдобар стрелец во Финале на КПК

Идеален тим на Евролига

МВП на месецот во Евролига

МВП кола Евролигата

МВП во регуларниот дел на УЛЕБ купот

МВП коло на УЛЕБ купот

Најдобар стрелец на УЛЕБ купот

Идеален тим на Еврокупот

МВП Јадранска лига

МВП финале - Јадранска лига

Најдобар стрелец во Јадранска лига

Најдобар тренер во Јадранска лига

МВП на месецот - Јадранска лига

Идеален тим во Јадранската лига

МВП Суперкуп на Јадранската лига

МВП – Кошаркарска лига на Србија

МВП во финале на Кошаркарска лига на Србија

МВП Куп Радивој Кораќ

Најдобар стрелец во Купот на Радивој Кораќ

Моментален состав

[уреди | уреди извор]
Играчи Тренери
Поз. # Нац. Име Ви. Тж. Год.
PG 00 САД Србија Пантер, Кевин 193 м (633 ст 2 ин) &1000000000000003100000031 – <span="font-size:140%;">јуни 25, 1993(1993-06-25)
PG 4 САД Браун, Лоренцо 196 м (643 ст 1 ин) &1000000000000003400000034 – <span="font-size:140%;">август 26, 1990(1990-08-26)
SF 5 Грција Перпероглу, Стратос 203 м (666 ст 0 ин) &1000000000000004000000040 – <span="font-size:140%;">август 7, 1984(1984-08-07)
SG 7 Србија Давидовац, Дејан 203 м (666 ст 0 ин) &1000000000000002900000029 – <span="font-size:140%;">јануари 17, 1995(1995-01-17)
SG 10 Србија Лазиќ, Бранко (C) 195 м (639 ст 9 ин) &1000000000000003500000035 – <span="font-size:140%;">јануари 12, 1989(1989-01-12)
SG 12 САД Барон, Били 188 м (616 ст 10 ин) &1000000000000003300000033 – <span="font-size:140%;">декември 11, 1990(1990-12-11)
SF 13 Србија Добриќ, Огњен 200 м (656 ст 2 ин) &1000000000000003000000030 – <span="font-size:140%;">октомври 27, 1994(1994-10-27)
PF 15 САД Гист, Џејмс 207 м (679 ст 2 ин) &1000000000000003800000038 – <span="font-size:140%;">октомври 26, 1986(1986-10-26)
PG 16 САД Лукас, Калин 185 м (606 ст 11 ин) &1000000000000003500000035 – <span="font-size:140%;">мај 24, 1989(1989-05-24)
PF 21 Србија Јагодиќ-Куриџа, Марко 205 м (672 ст 7 ин) &1000000000000003700000037 – <span="font-size:140%;">мај 15, 1987(1987-05-15)
SG 22 САД Србија Џенкинс, Чарлс 191 м (626 ст 8 ин) &1000000000000003500000035 – <span="font-size:140%;">февруари 28, 1989(1989-02-28)
PF 28 Србија Симаниќ, Бориша 209 м (685 ст 8 ин) &1000000000000002600000026 – <span="font-size:140%;">март 20, 1998(1998-03-20)
C 32 Србија Јовановиќ, Никола 211 м (692 ст 3 ин) &1000000000000003000000030 – <span="font-size:140%;">јануари 6, 1994(1994-01-06)
C 50 Предлошка:Country data НГР Оџо, Мајкл 216 м (708 ст 8 ин) &1000000000000003100000031 – <span="font-size:140%;">јануари 5, 1993(1993-01-05)
C 91 Србија Штимац, Владимир 210 м (689 ст 0 ин) &1000000000000003700000037 – <span="font-size:140%;">август 25, 1987(1987-08-25)
Главен тренер
Помошен тренер(и)
Кондиционен тренер(и)
  • Србија Александар Лукман

Легенда
  • (C) Капитен
  • Injured Повреден

Ажурирано: 15 февруари 2020

План позиција

[уреди | уреди извор]
Поз. Прва петорка Први замени Втори замени
Ц Владимир Штимац Мајкл Оџо Никола Јовановиќ
КЦ Марко Јагодиќ-Куриџа Џејмс Гист Бориша Симаниќ
К Бранко Лазиќ Дејан Давидовац Стратос Перпероглу
Б Били Барон Кевин Пантер Огњен Добриќ
П Лоренцо Браун Чарлс Џенкинс Калин Лукас

Промени во составот во текот на сезоната

[уреди | уреди извор]

Податотека:KK Zvezda logo.svg
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Најмногу одиграни натпревари
(Име и број на натпревари)
Бранко Лазиќ[115] 525
Слободан Николиќ 429
Предраг Богосављев 423
Драгиша Вучиниќ 354
Вук Радивојевиќ 354
Драган Капичиќ 339
Слободан Јанковиќ[116] 329
Игор Ракочевиќ 323
Зоран Славниќ[117] 304
Небојша Илиќ[118] 304
Стеван Караџиќ 296
Милко Бјелица 296
Александар Трифуновиќ[119] 290
Марко Симоновиќ 289
Владимир Цветковиќ 288
Иван Сарјановиќ 268
Горан Ракочевиќ 267
Зоран Радовиќ 266
Љубодраг Симоновиќ 262
Зуфер Авдија 262
Лука Митровиќ 256

Податотека:KK Zvezda logo.svg
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Најмногу постигнати бодови
(Име и број на бодови)
Драган Капичиќ 6147
Владимир Цветковиќ 5967
Слободан Николиќ 5393
Небојша Илиќ 4732
Драгиша Вучиниќ 4612
Љубодраг Симоновиќ[120] 4431
Предраг Богосављев 4350
Зоран Славниќ 4014
Игор Ракочевиќ 4003
Зуфер Авдија 3890
Зоран Радовиќ 3747
Стеван Караџиќ 3484
Слободан Јанковиќ 3481
Радивоје Живковиќ 2838
Жарко Копривица 2706
Тадија Драгиќевиќ 2580
Сретен Драгојловиќ 2437
Вук Радивојевиќ 2391
Александар Трифуновиќ 2370
Златко Болиќ 2353
Чарлс Џенкинс 2349
Милан Гуровиќ 2301

Бранко Лазиќ — рекордер по број на одиграни натпревари
Вук Радивојевиќ — четврт на списокот, трипати играл за екипата

Податотека:KK Zvezda logo.svg
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Најмногу освоени трофеи
(Име и број на трофеи)
Бранко Лазиќ 14
Лука Митровиќ 10
Срђан Калембер 9
Милан Бјегојевиќ 9
Немања Дангубиќ 9
Небојша Поповиќ 8
Александар Гец 8
Стефан Јовиќ 8
Бориша Симаниќ 8

Податотека:KK Zvezda logo.svg
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Најмногу сезони
(Име и број на сезони)
Слободан Николиќ 14
Владимир Цветковиќ 13
Драгиша Вучиниќ 13
Ладислав Демшар 12
Драган Капичиќ 12
Предраг Богосављев 12

Предлошка:Asof

Рекорди и занимливости

[уреди | уреди извор]
  • Играјќи за Црвена Ѕвезда, Владимир Цветковиќ бил најдобар стрелец на државното првенство на Југославија 9 пати.
  • Бранко Радовиќ има најголем просек на бодови кај Црвена Ѕвезда- 30,9 во 18 натпревари.
  • Небојша Илиќ постигнал рекордни 71 боди за Црвена Ѕвезда против Војводина во сезоната 1992/93.
  • Милан Гуровиќ - 40 постигнати бодови, најмногу во плеј-оф-натпревар против Партизан во сезоната 2006/07.
  • Најмногу бодови на натпреварот во Националниот Куп го постигнал Небојша Илиќ - 42, против Биг Енекс во сезоната 1992/93.
  • Најголем број на бодови на натпреварот во Јадранската лига постигнал Милан Гуровиќ - 45, против ФМП во сезоната 2006/07.
  • Најголем број на дерби бодови постигнал Љубодраг Симоновиќ - 59, во сезоната 1975/76.
  • Играчот со најмногу одиграни натпревари во една сезона е Чарлс Џенкинс. Тој се појавил на 83 натпревари во сезоната 2016/17.
  • Елмедин Кикановиќ не пропуштил ниту еден натпревар во текот на неговите три сезони во Црвена Ѕвезда.
  • Владимир Цветковиќ пропуштил само 13 натпревари во текот на своите 13 сезони на Црвена Ѕвезда.
  • Стефан Јовиќ бил рекордер во Евролигата со 19 асистенции, кои ги забележал во победата на Црвена Ѕвезда против Баерн во сезоната 2015/16[74], со што го подобрил рекордот на Маркус Вилијамс, кој го постигнал една сезона порано против Галатасарај[121].

Останати поранешни играчи

[уреди | уреди извор]

Играчи на НБА драфтот

[уреди | уреди извор]

На НБА драфтот од редовите на Црвена Ѕвезда биле избрани четири играчи:

Во НБА без драф од Црвена Ѕвезда заминале следните играчи:

За време на својата долга историја, голем број на кошаркарски професионалци работеле во Црвена Ѕвезда. Почетокот на клубот го одбележал Небојша Поповиќ, кој неколку сезони бил и играч и тренер, а со кого Црвена Ѕвезда запишала 10-годишна серија на титули. После тоа, тренерите биле Александар Гец, а потоа Милан Бјегојевиќ. Во 1980-тите, најважното тренерско име на клупата на Црвена Ѕвезда било онаа на Ранко Шеравица, додека во 90-тите години клубот го остварил својот најголем успех со Владислав Лучиќ. Од 2000 година, Црвена Ѕвезда многу често ги менувала тренерите поради несоодветни резултати.

Најуспешни тренери

[уреди | уреди извор]

Само шест тренери оствариле над 100 победи со екипата на Црвена Ѕвезда. Меѓу нив, само Ранко Жеравица не освоил ниту еден значаен трофеј со Ѕвезда. Следната табела го покажува успехот на овие тренери:

Податотека:KK Zvezda logo.svg
Податотека:KK Zvezda logo.svg
Успешност на тренер со преку 100 победи
(Име, број на победи, пораза и процент)
Дејан Радоњиќ 239 87 73,3%
Ранко Жеравица 170 105 61,8%
Небојша Поповиќ 155 29+8 80,7%
Милан Бјегојевиќ 142 100 58,7%
Владислав Лучиќ 108 44 71,1%
Братислав Ѓорѓевиќ 104 63 62,3%

Предлошка:Asof

Останати познати тренери

[уреди | уреди извор]

Период Производител
1979–1982 Спорт
1982–1985 Спидо
1986–1990 Спорт
1990–1992 Дриблинг
1992–1993 Рибок
1993–1995 Асикс
1995–2000 Најк
2000–2003 Ранг
2003–2010 АНД1
2010–2011 Анта
2011–2013 Адидас
2013–2017 Чемпион
2017– Најк
  1. „Hala Aleksandar Nikolić“. tasmajdan.rs. Архивирано од изворникот на 2016-10-06. Посетено на 4 January 2019.
  2. Vesić: Hala "Aleksandar Nikolić" dobila novo lice, mesta za 8.000 gledalaca
  3. Zablistao novi Pionir sa 8.000 mesta: Telegraf prvi ušao u renoviranu halu "Aleksandar Nikolić"
  4. Hala „Aleksandar Nikolić” otvara se 1. oktobra
  5. „About Štark Arena“. starkarena.co.rs. Архивирано од изворникот на 2019-07-15. Посетено на 4 January 2019.
  6. „Историја КК Црвена звезда – Шампиони 1993/94; Мојацрвеназвезда“. www.mojacrvenazvezda.net.
  7. Монографија 50 година СД Црвена звезда. pp. 107.
  8. „УЛЕБ ранг листа: Црвена звезда десети клуб у Европи!“. zurnal.rs. 12 ноември 2017. Посетено на 4 декември 2017.
  9. „Занимљивости из историје КК Црвена звезда“. mojacrvenazvezda.net. 27 септември 2012. Посетено на 21 мај 2014.
  10. „Небојша Поповић: Звездаш број 1 – кошаркашка авангарда“. redstarbelgrade.rs. 11 март 2020. Архивирано од изворникот на 2020-03-11. Посетено на 13 март 2020.
  11. „Почело је у тврђави: терени на Малом Калемегдану славе 73 године“. redstarbelgrade.rs. 21 април 2019. Архивирано од изворникот на 2019-04-22. Посетено на 22 април 2019.
  12. „НА ДАНАШЊИ ДАН: Звезда је загосподарила кошаркашком сценом“. redstarbelgrade.rs. 8 септември 2018. Архивирано од изворникот на 2019-02-14. Посетено на 13 февруари 2019.
  13. „Dobitnik nagrade za životno delo — Nebojša Popović“. Ukts.rs. Архивирано од изворникот на 1 октомври 2013. Посетено на 7 октомври 2013.
  14. Милетић, Александар. „Андрићу нуђено да буде председник Звезде“. Politika.rs. Посетено на 13 септември 2011.
  15. „O Klubu“. Kkcrvenazvezda.rs. Архивирано од изворникот на 2013-09-28. Посетено на 7 октомври 2013.
  16. Званични Media Guide КК Црвена звезда — сезоне 2002/ (2003). pp. 138.
  17. „Историја КК црвена звезда 1 део“. mojacrvenazvezda.net. 26 јули 2011. Посетено на 28 мај 2014.
  18. „Станковић: кошарка је спорт дисидената“. Недељник. 16 април 2015. Архивирано од изворникот на 18 април 2015. Посетено на 18 април 2015.
  19. „На данашњи дан рођен Драгиша Вучинић“. mojacrvenazvezda.net. Посетено на 22 мај 2014.
  20. 20,0 20,1 „Оно што се мора знати о КК Црвена звезда“. mojacrvenazvezda.net. 19 март 2011. Посетено на 27 март 2015.
  21. Zvezda, Moja Crvena. „Мојацрвеназвезда / Историја КК Црвена звезда 3. део“. Mojacrvenazvezda.net. Посетено на 4 март 2016.
  22. „KK Црвена звезда / Обележавање 40 година од великог трофеја“. Kkcrvenazvezda.rs. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 4 март 2016.
  23. „НА ДАНАШЊИ ДАН: Џордан играо против Црвене звезде“. redstarbelgrade.rs. 23 октомври 2018. Архивирано од изворникот на 2019-05-27. Посетено на 27 мај 2019.
  24. „Како је пре 32 године Мајкл Џордан у последњем нападу срушио Звезду“. Телеграф. 10 февруари 2015. Посетено на 12 февруари 2015.
  25. „Интервју — Ранко Жеравица“. kkcrvenazvezda.rs. Архивирано од изворникот на 2014-04-29. Посетено на 28 април 2014.
  26. „Дуле Вујошевић: Навијам за Звезду | Телеграф“. www.telegraf.rs. 17 февруари 2013. Посетено на 4 март 2015.
  27. „Оно што се мора знати о КК Црвена звезда | Мојацрвеназвезда“. www.mojacrvenazvezda.net. Посетено на 2 јуни 2014.
  28. „На данашњи дан рођен Саша Обрадовић | Мојацрвеназвезда“. www.mojacrvenazvezda.net. 29 јануари 2015. Посетено на 4 март 2015.
  29. „Историја КК Црвена звезда – Шампиони 1993/94; Мојацрвеназвезда“. www.mojacrvenazvezda.net. Посетено на 17. 11. 2017.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  30. „Звездина последња титула 1998 | Курир“. kurir-info.rs. 13 јуни 2013. Посетено на 15 мај 2014.
  31. „На данашњи дан рођен Миленко Топић | Мојацрвеназвезда“. www.mojacrvenazvezda.net. 6 март 2014. Посетено на 4 март 2015.
  32. „Сећање на лок-аут | РТС“. rts.rs. 25 ноември 2011. Посетено на 23 април 2014.
  33. „Звезда у хаосу, Остојић у Партизану“. Блиц. 20 септември 2001. Посетено на 1 мај 2019.
  34. „Представљен Скуни Пен“. Вести. 17 август 2002. Посетено на 1 април 2014.
  35. „Лука Богдановић у Партизану!“. b92.net. 8 јули 2004. Посетено на 1 мај 2019.
  36. „Лука вреди 450000 евра“. b92.net. 8 јули 2004. Посетено на 1 мај 2019.
  37. „Отишао Шакота, Караџић тренер Звезде“. Политика. 5 март 2007. Посетено на 1 мај 2019.
  38. „Српски клубови у првом делу сезоне“. Б92. 28 декември 2007. Посетено на 19 мај 2014.
  39. „Слободан Вучићевић председник Црвене звезде“. Прес. 6 ноември 2008. Посетено на 19 мај 2014.
  40. „Афера послужавник“. Глас Јавности. 25 мај 2009. Посетено на 23 април 2014.
  41. „Отели су ми титулу са Црвеном звездом“. b92.net. 21 декември 2010. Посетено на 23 април 2014.
  42. „Немања Бјелица Црвена звезда“. eurocupbasketball.com. 5 март 2010. Посетено на 23 април 2014.
  43. „Председник КК Црвена звезда поднео оставку“. ТВ Војводина. 6 јули 2009. Посетено на 19 мај 2014.
  44. „UO Crvene zvezde podneo ostavku“. B92.net. 29 јуни 2010. Посетено на 13 септември 2011.
  45. „KK Zvezda ne ide u stečaj!“. Mondo.rs. 10 јуни 2010. Посетено на 13 септември 2011.
  46. „Ентони Мајлс потписао за Звезди | Б92“. b92.net. 11 ноември 2010. Посетено на 23 април 2014.
  47. „Рикардо марш напустио Звезду | Блиц“. blic.rs. 21 март 2011. Посетено на 23 април 2014.
  48. „Никитовић: Звездин тим није уздрман | Политика“. politika.rs. 20 март 2011. Посетено на 4 март 2015.
  49. Vesti Архивирано на 8 јули 2012 г., Посетено на 8 април 2013.
  50. „ПРЕДЛОГ ЗАКОНA О ИЗМЕНАМА И ДОПУНАМА ЗАКОНА О СТЕЧАЈУ“ (PDF). parlament.gov.rs. Посетено на 21 март 2015.
  51. „Унапред припремљени планови реорганизације у Републици Србији | Д-р Бранко Радуловић“. slideshare.net. Посетено на 21 март 2015.
  52. „Crvena zvezda Beograd: Čović predsednik | Mondo“. Mondo.rs. 10 јуни 2010. Посетено на 13 септември 2011.
  53. „РТС : Човић председник Звезде“. Rts.rs. Посетено на 13 септември 2011.
  54. „Vesti“. Kkcrvenazvezda.rs. Архивирано од изворникот на 2011-10-23. Посетено на 13 септември 2011.
  55. „Званично је — Адам Морисон у Звезди“. www.mozzartsport.com. 13 септември 2011. Посетено на 4 март 2016.
  56. „Најновије звездино појачање | На длану“. nadlanu.com. 14 декември 2011. Посетено на 23 април 2014.
  57. „Пешић напушта Звезду | Телеграф“. telegraf.rs. 25 јули 2012. Посетено на 23 април 2014.
  58. „Игор Ракочевић потписао за Звезду | Новости“. novosti.rs. 9 август 2012. Посетено на 23 април 2014.
  59. „И Лука Митровић потписао за Звезду | Телеграф“. telegraf.rs. 26 јули 2012. Посетено на 23 април 2014.
  60. „Нелсон продужио уговор са Звездом | Блиц“. blic.rs. 13 јуни 2013. Посетено на 23 јуни 2014.
  61. „Боби Марјановић потписао за Звезду на Човићев рођендан | Вести“. www.vesti.rs. 2 јули 2013. Посетено на 22 јуни 2014.
  62. „Јака Блажич договорио долазак у Звезду | Моцарт спорт“. www.mozzartsport.com. 17 јуни 2013. Посетено на 22 јуни 2014.
  63. „Звезда незадрживо напредује на УЛЕБ-овој листи | Редстар“. redstarbelgrade.info. 29 март 2014. Архивирано од изворникот на 13 август 2014. Посетено на 22 јуни 2014.
  64. „Звезда и званично у Евролиги | КК Црвена звезда“. www.kkcrvenazvezda.rs. 25 јуни 2014. Архивирано од изворникот на 2014-06-27. Посетено на 25 јуни 2014.
  65. „Звезда одбранила Куп | РТС“. www.rts.rs. 9 февруари 2014. Посетено на 22 јуни 2014.
  66. „Скандал — Вујошевић повукао па вратио екипу Партизана | Вести“. www.vesti.rs. 14 јуни 2014. Посетено на 4 март 2016.
  67. „Звезда је ове сезоне по први пут | КК Црвена звезда“. kkcrvenazvezda.rs. 13 јуни 2015. Архивирано од изворникот на 2015-06-24. Посетено на 24 јуни 2015.
  68. „Марјановић у историји Евролиге“. b92.net. 10 април 2015. Посетено на 10 април 2015.
  69. „Статистика у сезони 2014/15. на сајту Евролиге“. Евролига. Посетено на 10 април 2015.
  70. „Кошаркашима 600. трофеј СД Црвена звезда“. sd-crvenazvezda.net. 3 јули 2015. Посетено на 3 јули 2015.
  71. „Кошаркашима 600. трофеј СД Црвена звезда“. kkcrvenazvezda.rs. 3 јули 2015. Архивирано од изворникот на 2015-07-04. Посетено на 3 јули 2015.
  72. „Софоклис појачао Звезду“. b92.net. 2 август 2015. Посетено на 22 јануари 2017.
  73. „Квинси Милер у Црвеној звезди“. mondo.rs. 22 октомври 2015. Посетено на 22 јануари 2017.
  74. 74,0 74,1 (англиски)Jovic sets assists record in Crvena Zvezda road win!. euroleague.net. 13 ноември 2015. Посетено на 14 ноември 2015.
  75. „REKORDER Stefan Jović ispisao istoriju Evrolige sa 19 asistencija!“. blic.rs. 12 ноември 2015. Посетено на 22 јануари 2017.
  76. „Огњен Кузмић прешао у Црвену звезду“. mondo.rs. 19 јули 2016. Посетено на 21 септември 2017.
  77. „Звездина седма победа у низу“. sportskenovosti.net. 26 јануари 2017. Посетено на 21 септември 2017.
  78. „Звездин рекорд, против Будућности у полуфиналу“. sport.blic.rs. 13 март 2017. Посетено на 21 септември 2017.
  79. „Марко Гудурић појачао првака Европе“. kkcrvenazvezda.rs. 14 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2017-08-07. Посетено на 29 декември 2018.
  80. „Ево колико је Звезда зарадила од продаје играча“. srbijadanas.com. 21 јули 2017. Посетено на 29 декември 2018.
  81. „Алимпијевић нови тренер Црвене звезде“. kkcrvenazvezda.rs. 21 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2018-12-30. Посетено на 29 декември 2018.
  82. (англиски)„Zvezda finds new coach in Alimpijevic“. euroleague.net. 21 јули 2017. Посетено на 29 декември 2018.
  83. „Марко Кешељ поново црвено-бели!“. kkcrvenazvezda.rs. 28 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2018-12-30. Посетено на 29 декември 2018.
  84. „Стефан Јанковић нови играч КК Црвена звезда МТС!“. kkcrvenazvezda.rs. 29 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2019-01-12. Посетено на 29 декември 2018.
  85. „Никола Јовановић нова аквизиција шампиона!“. kkcrvenazvezda.rs. 29 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2018-12-30. Посетено на 29 декември 2018.
  86. „Рочести нови плејмејкер Црвене звезде мтс!!!“. kkcrvenazvezda.rs. 8 септември 2017. Архивирано од изворникот на 2018-08-21. Посетено на 29 декември 2018.
  87. „Перо Антић поново у Црвеној звезди!!!“. kkcrvenazvezda.rs. 11 септември 2017. Архивирано од изворникот на 2018-12-28. Посетено на 29 декември 2018.
  88. „Енис ново појачање Црвене звезде“. kkcrvenazvezda.rs. 9 декември 2017. Архивирано од изворникот на 2017-12-10. Посетено на 9 декември 2017.
  89. „Ален Омић нови центар Црвене звезде мтс!“. kkcrvenazvezda.rs. 20 јануари 2018. Архивирано од изворникот на 2018-01-20. Посетено на 20 јануари 2018.
  90. „АНТИЋ ТРОЈКОМ „УБИО" КРАЉА: Чудо у Мадриду, Звезда срушила Реал!“. Журнал. 1 декември 2017. Посетено на 29 декември 2018.
  91. „Zvezda bez Evrolige: Budućnost potopila crveno-bele u Morači!“. telegraf.rs. 14 април 2018. Посетено на 29 декември 2018.
  92. „Навијачи Звезде из Црне Горе: СПРЕМА СЕ ВЕЛИКА КРАЂА!“. redstarbelgrade.rs. 4 април 2018. Архивирано од изворникот на 2018-12-29. Посетено на 29 декември 2018.
  93. „SKANDAL U FINALU ABA LIGE! Zvezda zbog suđenja ne igra sljedeću utakmicu: 'Ne dao Bog da ga negdje sretnemo'. kkcrvenazvezda.rs. 14 април 2018. Архивирано од изворникот на 2018-12-29. Посетено на 29 декември 2018.
  94. „ОТВОРЕНА КРАЂА У РЕЖИЈИ СУДИЈА И ЊИХОВИХ НАЛОГОДАВАЦА! (ВИДЕО)“. redstarbelgrade.rs. 14 април 2018. Архивирано од изворникот на 2018-12-29. Посетено на 29 декември 2018.
  95. „Споразумни раскид уговора са Алимпијевићем“. kkcrvenazvezda.rs. 7 мај 2018. Архивирано од изворникот на 2018-05-08. Посетено на 29 декември 2018.
  96. „Милан Томић нови тренер КК Црвена звезда мтс!“. kkcrvenazvezda.rs. 13 јули 2018. Архивирано од изворникот на 2019-05-01. Посетено на 25 мај 2019.
  97. „Били Барон ново појачање Црвене звезде!“. kkcrvenazvezda.rs. 14 јули 2018. Архивирано од изворникот на 2018-07-14. Посетено на 25 мај 2019.
  98. „Стратос Перпероглу нови играч Црвене звезде мтс!“. kkcrvenazvezda.rs. 3 август 2018. Архивирано од изворникот на 2019-05-25. Посетено на 25 мај 2019.
  99. 99,0 99,1 „РСБ АНАЛИЗА: Неки су хтели титулу, Звезда играла кошарку“. redstarbelgrade.rs. 20 март 2019. Архивирано од изворникот на 2019-05-04. Посетено на 25 мај 2019.
  100. „DVOJICA IZ ZVEZDE, JEDAN IZ PARTIZANA Ovo je idealna petorka ABA lige“. blic.rs. 29 април 2019. Посетено на 25 мај 2019.
  101. „Звезда нокаутирала Партизан за финале Јадрана!“. redstarbelgrade.rs. 6 април 2019. Архивирано од изворникот на 2019-05-25. Посетено на 25 мај 2019.
  102. „У ЕВРОЛИГУ СА ПЛУС 43: Звезда демолирала Будућност и освојила АБА лигу!“. 22 април 2019. Посетено на 25 мај 2019.
  103. „Звездини клинци на крову Европе | Мондо“. mondo.rs. 18 мај 2014. Посетено на 19 мај 2014.
  104. „Човић: Имамо систем | Званичан сајт КК Црвена звезда“. kkcrvenazvezda.rs. 19 мај 2014. Архивирано од изворникот на 2014-05-19. Посетено на 19 мај 2014.
  105. „Почињу припреме за светско првенство у Дубајиу| Кошарка 24“. www.kosarka24.com. 29 јуни 2014. Архивирано од изворникот на 7 март 2016. Посетено на 17 август 2014.
  106. „Спортско друштво Црвена звезда | Југмедиа“. jugmedia.info. 4 март 2014. Архивирано од изворникот на 3 мај 2014. Посетено на 3 мај 2014.
  107. „41% Београђана навија за Звезду, 21% за Партизан | Телеграф“. telegraf.rs. 14 февруари 2012. Посетено на 3 мај 2014.
  108. „Делије најбољи навијачи на свету у 2014. години | Блиц“. blic.rs. 29 декември 2014. Посетено на 27 март 2015.
  109. „Делије обориле рекорд | Новости“. novosti.rs. 26 март 2014. Посетено на 27 април 2014.
  110. „Пао Партизанов рекорд, у Арени 24.232. навијача | Мондо“. mondo.rs. 26 март 2014. Посетено на 27 април 2014.
  111. „Делије: Не регионалној лиги“. vaseljenska.com. 21 октомври 2012. Архивирано од изворникот на 2 април 2015. Посетено на 21 март 2015.
  112. „Звезда најгледанија у АБА лиги“. naslovi.net. 26 декември 2012. Архивирано од изворникот на 2015-04-02. Посетено на 21 март 2015.
  113. „Кошарка и друштвене мреже: ко доминира на Балкану“. sportske.net. 18 јануари 2015. Архивирано од изворникот на 2015-04-02. Посетено на 27 март 2015.
  114. „НЕВЕРОВАТНО: Навијачи Звезде поклонили ККЦЗ око 30.000 евра!“. redstarbelgrade.rs. 11 август 2017. Архивирано од изворникот на 2017-09-15. Посетено на 15 септември 2017.
  115. „Бранко Лазиќ у историји Црвене звезде“. redstarbelgrade.rs. 3 март 2019. Архивирано од изворникот на 2019-03-06. Посетено на 4 март 2019.
  116. „Они су стварали кошаркарку секцију: Слободан Јанковиќ "Гуза". redstarbelgrade.rs. 6 август 2017. Архивирано од изворникот на 2019-02-13. Посетено на 13 февруари 2019.
  117. „Они су стварали кошаркарку секцију: Зоран Мока Славниќ“. redstarbelgrade.rs. 1 август 2017. Архивирано од изворникот на 2019-02-13. Посетено на 13 февруари 2019.
  118. „Они су стварали кошаркарку секцију: Неша Илиќ“. redstarbelgrade.rs. 16 август 2017. Архивирано од изворникот на 2019-02-14. Посетено на 13 февруари 2019.
  119. „Они су стварали кошаркарку секцију: Александар Трифуновиќ Трифа“. redstarbelgrade.rs. 10 август 2017. Архивирано од изворникот на 2019-02-14. Посетено на 13 февруари 2019.
  120. „Они су стварали кошаркарку секцију: Љубодраг Дуци Симоновиќ“. redstarbelgrade.rs. 29 јули 2017. Архивирано од изворникот на 2019-02-14. Посетено на 13 февруари 2019.
  121. (англиски)Crvena Zvezda's Williams breaks Euroleague assists record!. euroleague.net. 21 ноември 2014. Посетено на 21 ноември 2014.
  122. „Лука Митрвиќ пик Филаделфија сиксерса | Мондо“. mondo.rs. 26 јуни 2015. Посетено на 26 јуни 2015.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]