Себастијан Коатес
| Себастијан Коатес | |||
|---|---|---|---|
_(cropped).jpg) | |||
| Лични податоци | |||
| Роден на | 7 октомври 1990 | ||
| Роден во | Монтевидео, Уругвај | ||
| Држава |
 Уругвај | ||
| Висина | 1,96 м | ||
| Позиција | одбрана | ||
| Клупски податоци | |||
| Сегашен клуб |
 Спортинг Лисабон | ||
| Број | 4 | ||
| Младинска кариера | |||
 Насионал | |||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
| 2009-2011 |
Насионал | 60 | (8) |
| 2011-2015 |
 Ливерпул | 12 | (1) |
| 2014 |
→ Насионал | 6 | (0) |
| 2014-2016 |
 Сандерленд | 26 | (0) |
| 2016- |
Спортинг Лисабон | 251 | (22) |
| Репрезентација ‡ | |||
| 2009 |
Уругвај 20 | 19 | (1) |
| 2012 |
Уругвај 23 | 3 | (0) |
| 2011- |
Уругвај | 51 | (2) |
|
* Ажурирано на: 3 јули 2012 ** Ажурирано на: 3 јули 2012 | |||
Себастијан Коатес Нион (роден на 7 октомври 1990 во Монтевидео) — уругвајски фудбалер, играч од одбраната на Спортинг Лисабон и на уругвајската репрезентација.
Животопис
[уреди | уреди извор]Коатес е роден во Монтевидео. По неговата таткова страна, тој е од шкотско потекло, иако неговото семејство не зборува англиски.[1]
Технички одлики
[уреди | уреди извор]Централен дефанзивец со моќни физички предиспозиции, одлично чувство за позиционирање, добар во играта во воздхот и во изградба на нападите на својот тим.[2]
Клупска кариера
[уреди | уреди извор]Коатес ја започнал својата кариера во екипата на Насионал Монтевидео, во која се приклучил на возраст од 11 години и во која напредувал низ сите младински категории играјќи како капитен во секоја од нив. Првиот професионален договор со клубот го потпишал во 2009 година, откако наполнил 18 години, и оттогаш започнал да игра за првиот тим. Својот прв настап како професионален фудбалер го имал против Бела Виста, а по натпреварот уругвајскиот весник Ел Паис го прогласил Коатес за играч на натпреварот. Во текот на трите сезони проведени во Насионал, вкупно за клубот одиграл 92 натпревари и постигнал 8 голови, освојувајќи и две титули во уругвајското првенство.
Во август 2011 година Ливерпул покажал силен интерес да го доведе Коатес во својте редови. На 30 август, откако му била издадена работна дозвола тој потпишал повеќегодишен договор со англискиот клуб, во трансфер вреден околу 8 милиони евра. За црвените дебитирал на 18 септември во натпреварот против Тотенхем, заменувајќи го повредениот Даниел Агер во 27-мата минута, во поразот на Ливерпул со 4-0.[3] Својот прв натпревар како стартер го забележал три дена подоцна, во победата со 2-1 над Брајтон во Лига купот.[4] Тој одиграл три натпревари за клубот во ова натпреварување, кое на крајот завршило со победа на Ливерпул и така Коатес го освоил својот прв трофеј како играч на клубот од Енфилд. Својот прв гол во дресот на Ливерпул го постигнал на 21 март 2012 во натпреварот против Квинс Парк Ренџерс на Лофтус Роуд.[5] Првата сезона во клубот ја завршил со 12 настапи (7 во првенството, 2 во ФА Купот и 3 во Лига купот) и еден постигнат гол.
На почетокот на неговата втора сезона во Ливерпул, Коатес заработил повреда на коленото играјќи за својата репрезентација во пријателски натпревар против Јапонија во август 2013 година, која го оддалечила од теренот во поголемиот дел од сезоната 2013-2014.[6] Не можејќи по повредата да конкурира за редовено место во тимот, тој се вратил во Насионал на позајмица во вториот дел од сезоната како би ги сочувал шансите да избори место во репрезентацијата на Уругвај за Светското првенство 2014.[7]
На 1 септември 2014, Коатес бил позајмен на Сандерленд до крајот на сезоната 2014-2015, каде тренер му бил неговиот сонародник Густаво Појет.[8] За црните мачки дебитирал на 23 септември играјќи како стартер во третото коло на Лига купот, против Стоук Сити на Стадионот на светлината. На полувремето, тој бил заменет од Патрик ван Анхолт, а Сандерленд загубил со 1–2.[9] Неговиот прв лигашки натпревар го имал на 3 декември, играјќи ги комплетните 90 минути во поразот со 1–4 на домашен терен од Манчестер Сити.[10] Откако Појет бил отпуштен и заменет со Дик Адвокат, Коатес добил повеќе простор за игра. Тој ја одиграл секоја минута во серијата на Сандерленд од пет натпревари без пораз, која ги оддалечила од зоната за испаѓање и на крајот им обезбедила опстанок во лигата. Сезоната ја завршил со 19 настапи во сите натпреварување без постигнат гол.
Во јули 2015, тој потпишал четиригодишен договор со Сандерланд, а трансферот го чинел клубот околу 2,5 милиона евра.[11][12] Тој забележал 18 настапи за англискиот премиерлигаш во првиот дел од сезоната 2015-2016, а потоа бил проследен на позајмица во португалскиот Спортинг Лисабон. Дебитирал за Спортинг на 8 февруари во ремито без голови против Рио Аве.
Во првото коло од сезоната 2016-2017, Коатес го постигнал својот прв гол за лавовите со удар со глава по корнерот на Жоао Марио, во победата со 2-0 на домашен терен над Маритимо.[13] На 14 септември 2016, дебитирал во УЕФА Лигата на шампионите во натпреварот од групната фаза Реал Мадрид-Спортинг 2-1 на Сантјаго Бернабеу.[14] После добрите игри во лисабонскиот клуб, во кој играл константно во сезоната 2016-2017, во февруари 2016 година, Спортинг го откупил Коатес перманентно од Сандерленд за 4,72 милиона евра, потпишувајќи петгодишен договор со играчот.[15]
Во сезоната 2017-2018, Коатес го освоил својот прв трофеј со клубот, откако Спортинг бил најдобар во Лига купот на Португалија; во финалето лавовите ја победиле Виторија Сетубал по изведување на пенали со 5-4 (1-1 во регуларниот дел), а Коатес бил еден од прецизните изведувачи за својот тим.[16] На 12 март 2018, Коатес го забележал својот 100-ти настап за Спортинг во победата со 2-1 на гостувањето кај Чавес.
Во финалето на Лига купот на Португалија 2018-2019 на 26 јануари 2019 година, Коатес промашил удар од белата точка, но и покрај тоа Спортинг го победил Порто со 3-1 по изведување пенали и ја освоил својата втора титула едноподруго во Лига купот.[17] Четири месеци подоцна, во финалето на Купот на Португалија на 25 мај, Спортинг и Порто одново се сретнале и повторно победникот бил одлучен по изведување пенали откако натпреварот завршил 2–2; овојпат Коатес бил прецизен изведувач на ударот од белата точка помагајќи им на лавовите да победат со 5-4 и со тоа да ги освојат двата купа во истата сезона.[18]
На 31 август 2019 година, Коатес направил три пенали и заработил црвен картон во поразот на Спортинг со 2–3 на домашен терен од Рио Аве. Интересно, сите три прекршоци биле над иранскиот напаѓач Мехди Тареми.[19]
Во сезоната 2020-2021, Коатес бил капитен и клучен играч на Спортинг во освојувањето на Примеира лигата, првата првенствена титула на клубот во последните 19 години.[20] Тој бил пофален за водењето на бековската линија на клубот која во 20 натпревари не примила гол и примила само 20 гола на 34 натпревари; исто така, бил награден за Најдобар играч во Примеира лигата за сезоната 2020-2021.
На 30 ноември 2023 година, во ремито 1–1 на гостувањето кај Аталанта во Лига Европа, Коатес го одиграл својот 343-ти натпревар во дресот на Спортинг, претекнувајќи го Андерсон Полга како странски играч со најмногу настапи за лавовите.[21] На 29 јануари 2024 година, тој го одиграл својот 350-ти натпревар за Спортинг, постигнувајќи и гол во првенствената победа со 8-0 против Каса Пиа, со што исто така станал најефикасниот дефанзивец во историјата на португалскиот клуб.[22]
Репрезентативна кариера
[уреди | уреди извор]
Откако најпрво бил член на уругвајската репрезентација под 20 години тој бил повикан за првпат во сениорската репрезентација за првиот натпревар од КОНМЕБОЛ–КОНКАКАФ плејофот за пласман на Светското првенство 2010 против Костарика, каде тој сепак останал неискористена замена.[23]
Своето деби за сениорската репрезентација на Уругвај го направил на 23 јуни 2011, во пријателски натпревар против Естонија, влегувајќи како замена во второто полувреме. Две недели подоцна се нашол на списокот на репрезентацијата за Копа Америка 2011, каде ги одиграл комплетните 90 минути во првиот натпревар на својата земја на турнирот против Чиле, во натпреварот што завршил нерешено 1-1 во Мендоса, Аргентина. Коатес ги одиграл и сите преостанати натпревари за својата репрезентација до крајот на турнирот (со исклучок на четвртфиналето каде морал да паузира заради парни жолти картони), на кој Уругвај ја освоил својата 15-та титула јужноамерикански шампион, а Себастијан бил прогласен за најдобар млад играч на ова натпреварување.[24]
Потоа тој бил повикан од Оскар Табарес во Олимписката репрезентација на Уругвај за Летните олимписки игри 2012 во Лондон.[25] Тој ги одиграл сите минути на турнирот, на кој Уругвај не успеал да ја мине првата фаза. На Купот на конфедерации 2013 во Бразил, тој одиграл само два натпревари; влегувајќи како резерва во победата со 2–1 над Нигерија и стартувал во победата со 8–0 над Тахити двете во групната фаза, а Уругвај го завршил натпреварувањето на четвртото место.
И покрај тоа што во сезоната 2013-2014 страдал многу од повреди, сепак тој се нашол на списокот меѓу 23-цата фудбалери на селекторот Табарес за Светското првенство 2014 во Бразил. Дебитирал на првенството во победата со 2-1 над Англија, заменувајќи го својот соиграч од Ливерпул, Луис Суарес во последните минути од средбата. Тоа бил неговиот единствен настап на тоа Светско првенство, а Уругвај бил елиминиран во осминафиналето. Следната година на Копа Америка 2015 во Чиле, Коатес играл во последниот натпревар на "Селесте" од групната фаза, ремито 1–1 против Парагвај, заменувајќи го капитенот Диего Годин кој бил суспендиран; Уругвај бил елиминиран во четвртфиналето на турнирот од репрезентацијата домаќин.[26]
Четири години подоцна, Коатес бил во составот на Уругвај и за следното Светско првенство 2018 во Русија.[27]
Хронологија на репрезентативните настапи
[уреди | уреди извор]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Клупска статистика
[уреди | уреди извор]Статистиката е ажурирана на 19 февруари 2024.
| Сезона | Клуб | Првенство | Национален куп | Континентален куп | Останати купови | Вкупно | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Наст | Гол | ||
| 2008-2009 | Насионал |
ПД | 11 | 3 | - | - | - | КЛ | 5 | 1 | - | - | - | 16 | 4 |
| 2009-2010 | ПД | 21+3[28] | 2 | - | - | КЛ | 8 | 1 | - | - | - | 29 | 3 | ||
| 2010-2011 | ПД | 27+1[28] | 1 | - | - | - | CL | 5 | 0 | - | - | - | 33 | 1 | |
| 2011-2012 | ПД | 1 | 0 | - | - | - | КС+КЛ | 0 | 0 | - | - | - | 1 | 0 | |
| сеп. 2011-2012 |  Ливерпул |
ПЛ | 7 | 1 | ФАКуп+ЛК | 2+3 | 0 | ЛЕ | - | - | - | - | - | 12 | 1 |
| 2012-2013 | ПЛ | 5 | 0 | ФАКуп+ЛК | 2+2 | 0 | ЛЕ | 3 | 1 | - | - | - | 12 | 1 | |
| Вкупно Ливерпул | 12 | 1 | 9 | 0 | 3 | 1 | - | - | 24 | 2 | |||||
| 2013-2014 | Насионал |
ПД | 6 | 0 | - | - | - | КЛ | 1 | 0 | - | - | - | 7 | 0 |
| Вкупно Насионал | 66+4 | 6 | - | - | - | - | 19 | 2 | - | - | - | 89 | 7 | ||
| 2014-2015 | Сандерленд |
ПЛ | 10 | 0 | ФАКуп+ЛК | 2+1 | 0 | - | - | - | - | - | - | 13 | 0 |
| 2015-јан. 2016 | ПЛ | 16 | 0 | ФАКуп+ЛК | 1+1 | 0 | - | - | - | - | - | - | 18 | 0 | |
| Вкупно Сандерленд | 26 | 0 | 5 | 0 | 31 | 0 | |||||||||
| јан. - мај. 2016 |  Спортинг Лисабон |
ПЛ | 13 | 0 | КП+ЛКП | 0+0 | 0+0 | ЛЕ | 1 | 0 | - | - | - | 13 | 0 |
| 2016-2017 | ПЛ | 33 | 3 | КП+ЛКП | 2+2 | 0+0 | ЛШ | 6 | 0 | - | - | - | 43 | 3 | |
| 2017-2018 | ПЛ | 34 | 2 | КП+ЛКП | 5+4 | 2+1 | ЛШ+ЛЕ | 7[29]+5 | 0+0 | - | - | - | 54 | 5 | |
| 2018-2019 | ПЛ | 31 | 1 | КП+ЛКП | 6+4 | 0+1 | ЛЕ | 8 | 0 | - | - | - | 49 | 2 | |
| 2019-2020 | ПЛ | 29 | 4 | КП+ЛКП | 0+3 | 0 | ЛЕ | 7 | 2 | СП | 1 | 0 | 40 | 6 | |
| 2020-2021 | ПЛ | 33 | 5 | КП+ЛКП | 3+2 | 2+0 | ЛЕ | 2[30] | 0 | - | - | - | 40 | 7 | |
| 2021-2022 | ПЛ | 30 | 2 | КП+ЛКП | 3+1 | 1+0 | ЛШ | 6 | 2 | СП | 1 | 0 | 41 | 5 | |
| 2022-2023 | ПЛ | 30 | 1 | КП+ЛКП | 0+4 | 0 | ЛШ+ЛЕ | 5+5 | 0+2 | - | - | - | 44 | 3 | |
| 2023-2024 | ПЛ | 17 | 3 | КП+ЛКП | 3+2 | 1+0 | ЛЕ | 6 | 1 | - | - | - | 28 | 5 | |
| Вкупно Спортинг Лисабон | 250 | 21 | 44 | 8 | 57 | 7 | 2 | 0 | 353 | 36 | |||||
| Вкупно во кариерата | 358 | 28 | 58 | 8 | 79 | 10 | 2 | 0 | 497 | 46 | |||||
Титули
[уреди | уреди извор]
Клупски
[уреди | уреди извор]
Насионал
[уреди | уреди извор]- Примера Дивисион : 2
- 2008-2009, 2010-2011
Ливерпул
[уреди | уреди извор]
Лига куп : 1
- 2011-2012
Спортинг Лисабон
[уреди | уреди извор]
Примеира лига : 2
- 2020-2021, 2023-2024
.svg){kind=small}
- 2018-2019
.svg){kind=small}
- 2017-2018, 2018-2019, 2020-2021, 2021-2022
.svg){kind=small}
- 2021
Репрезентација
[уреди | уреди извор]
Уругвај
[уреди | уреди извор]
- Копа Америка : 1
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Seba: My roots are actually in Scotland“. Liverpool F.C. 19 June 2014. Посетено на 27 June 2014.
- ↑ È un continente per vecchi: tra Ganso e Aguero spunta Coates
- ↑ Wilkinson, Kerry. „BBC Sport - Tottenham 4-0 Liverpool“. bbc.co.uk. Посетено на 20 December 2013.
- ↑ McNulty, Phil (21 September 2011). „BBC Sport - Brighton 1-2 Liverpool“. bbc.co.uk. Посетено на 20 December 2013.
- ↑ Sanghera, Mandeep (21 March 2012). „BBC Sport - QPR 3-2 Liverpool“. bbc.co.uk. Посетено на 20 December 2013.
- ↑ Liverpool's Sebastián Coates to miss 'most of the season' with knee injury - The Guardian, 22 August 2013
- ↑ Dan Kay (27 November 2013). „Liverpool FC defender Sebastian Coates making injury progress and eyeing Uruguay World Cup slot“. Liverpool Echo. Посетено на 20 December 2013.
- ↑ „Transfer deadline day: Sunderland sign Liverpool's Sebastian Coates“. BBC Sport. 1 September 2014. Посетено на 1 September 2014.
- ↑ „Sunderland 1-2 Stoke“. BBC Sport. 23 September 2014. Посетено на 23 March 2015.
- ↑ Johnston, Neil (3 December 2014). „Sunderland 1-4 Man City“. BBC Sport. Посетено на 23 March 2015.
- ↑ „Sebastian Coates: Sunderland sign Liverpool defender“. BBC. 1 July 2015.
- ↑ „Sunderland sign Sebastian Coates from Liverpool on four-year deal“. ESPN FC. 1 July 2015.
- ↑ Hunter, James (15 August 2016). „Sunderland loanwatch: Sebastian Coates helps Sporting Lisbon get off to a winning start“. Chronicle Live. Посетено на 25 September 2016.
- ↑ „Real Madrid-Sporting Lisbon 2-1“. uefa.com. 14 септември 2016. Посетено на 1 март 2019.
- ↑ „Sebastian Coates: Sunderland defender joins Sporting Lisbon on permanent deal“. BBC Sport. 2 February 2017. Посетено на 5 February 2017.
- ↑ Taça da Liga Final 2018
- ↑ „FC Porto 1 : 1 Sporting CP“ (португалски). Liga Portugal. 26 January 2019. Посетено на 1 September 2019.
- ↑ „Taça Portugal Placard“ (PDF) (португалски). FPF. 25 May 2019. Посетено на 1 September 2019.
- ↑ „Sporting defender concedes 3 pens, sent off“. ESPN. 31 August 2019. Посетено на 1 September 2019.
- ↑ „Sporting Lisbon's bittersweet title win after 19 years of hurt“. CNN. 12 May 2021. Посетено на 25 May 2021.
- ↑ Vidal Silva, Diogo (30 November 2023). „Coates histórico: uruguaio torna-se no estrangeiro com mais jogos pelo Sporting“ [Historic Coates: Uruguayan becomes foreigner with most games for Sporting]. zerozero.pt (португалски). Посетено на 4 December 2023.
- ↑ Marta Fernandes Simões (30 јануари 2024). „Coates tornou-se o defesa mais goleador do Sporting“ (португалски).
- ↑ „Match Report: Costa Rica 0 – Uruguay 1“. FIFA. 14 November 2009. Архивирано од изворникот на 2012-01-21. Посетено на 13 April 2010.
- ↑ „Sebastian Coates receives the Trophy Claro – Best Young Player of the Copa America“. Awazsports.com. 25 July 2011. Архивирано од изворникот на 2 March 2012. Посетено на 23 August 2011.
- ↑ „Convocatoria Uruguay Fútbol Juegos Olímpicos Londres 2012“ [Uruguay Football Squad London 2012 Olympic Games] (шпански). lovingfutbol.com. 8 July 2012. Архивирано од изворникот на 12 July 2012. Посетено на 8 July 2012.
- ↑ Sharma, Rik (20 June 2015). „Uruguay 1-1 Paraguay: Lucas Barrios cancels out Jose Gimenez's opener in La Serena but a point takes Oscar Tabarez's side into the last eight of the 2015 Copa America“. Mail Online. DMG Media. Посетено на 1 July 2015.
- ↑ „Revealed: Every World Cup 2018 squad - Final 23-man lists - Goal.com“. www.goal.com.
- ↑ 28,0 28,1 Плејоф.
- ↑ 2 настапи во плејофот
- ↑ Во квалификациските кола
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Себастијан Коатес“ на Ризницата ? |
- Себастијан Коатес на soccerway
- Себастијан Коатес на transfermakt
- Себастијан Коатес на espn
- Себастијан Коатес на whoscored
| ||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||