Федерико Валверде

Од Википедија — слободната енциклопедија
Федерико Валверде
Лични податоци
Полно име Федерико Сантјаго Валверде Дипета
Роден на 22 јули 1998(1998-07-22) (25 г.)
Роден во Монтевидео, Уругвај
Држава Уругвај Уругвај
Висина &100000000000001820000001,82 м
Позиција Среден ред, десно крило
Клупски податоци
Сегашен клуб Реал Мадрид Реал Мадрид
Број 15
Младинска кариера
2001–2008 Естудиантес де ла Унија
2008–2015 Пењарол
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
2015–2016 Пењарол 12 (0)
2016–2017 Реал Мадрид Кастиља РМ Кастиља 30 (3)
2017– Реал Мадрид Реал Мадрид 118 (11)
2017–2018 →Депортиво Ла Коруња (позајмен) 24 (0)
Репрезентација ‡
2012–2013 Уругвај Уругвај 15 25 (7)
2014–2015 Уругвај Уругвај 17 24 (11)
2015 Уругвај Уругвај 18 7 (3)
2015–2017 Уругвај Уругвај 20 15 (2)
2017– Уругвај Уругвај 47 (4)
*Настапи и голови само на првенствени натпревари, според податок од 10 ноември 2022
‡ Настапи и голови за репрезентација, според податок од 2 декември 2022

Федерико Валверде (шпански: Federico Santiago Valverde Dipetta; роден на 22 јули 1998) — уругвајски професионален фудбалер кој игра како централен играч од средниот ред за клубот Реал Мадрид од Ла Лига и за репрезентацијата на Уругвај. Разновиден играч познат по своето темпо, издржливост и работливост, тој може да биде ангажиран и како дефанзивен играч за врска, десно крило, а повремено и десен бек.

Клупска кариера[уреди | уреди извор]

Валверде го поминал поголемиот дел од својата младинска кариера со Пењарол, каде што брзо оставил силен впечаток; тој го направил своето сениорско деби за клубот во нивниот прв натпревар од сезоната 2015-16 против Клуб Атлетик Керо.[1] Тој станал дел од младинските репрезентации на Уругвај и го привлекол интересот на европските клубови како Арсенал, Барселона, Челзи и Реал Мадрид.[2][3]

Федерико Валверде

Реал Мадрид[уреди | уреди извор]

Во јули 2016 година, Валверде преминал од Пењарол во Реал Мадрид, првично доделен во нивниот резервен тим Реал Мадрид Кастиља.[4] Два месеци подоцна, тој го направил своето деби за Кастиља против Реал Унион, во натпревар кој неговиот тим на крајот го загубил.[5] Тој станал редовен член на составот на Кастиља во неговата дебитантска сезона и го постигнал својот прв гол против Албасете во декември 2016 година.[6]

Позајмица на Депортиво Ла Коруња[уреди | уреди извор]

На 22 јуни 2017 година, Валверде бил позајмен на тимот од Ла Лига, Депортиво де Ла Коруња за една година. Тој го направил своето деби во натпреварувањето на 10 септември, заменувајќи го Феде Картабија во поразот на домашен терен со 2-4 против Реал Сосиедад. Валверде придонесел со 24 настапи во лигата во текот на кампањата, но тимот претрпел испаѓање.

2018: Враќање во Реал Мадрид[уреди | уреди извор]

По враќањето од позајмица, Валверде го импресионирал новиот менаџер Хулен Лопетеги за време на претсезоната 2018-19 и дефинитивно бил доделен во првиот тим.[7] На 23 октомври 2018 година, Валверде го направил своето официјално деби за Реал Мадрид во групната фаза на Лигата на шампионите на УЕФА против Викторија П’лзењ на Бернабеу на само 20 години.[8] Тој забележал 25 настапи и го освоил Светското клупско првенство на ФИФА во неговата прва сезона со првиот тим.[9]

2019–денес: Пробив во првиот тим[уреди | уреди извор]

Со враќањето на Зинедин Зидан во клубот и заминувањето на Маркос Љоренте, Валверде се пробил и стана клучен играч на тимот во текот на сезоната 2019-2020.[10] На 9 ноември 2019 година, тој го постигна својот прв гол за Реал Мадрид, во победата со 4–0 на гостински терен над Еибар во Ла Лига.[11]

На 12 јануари 2020 година, Валверде се судрил со Алваро Мората за време на финалето на Суперкупот на Шпанија против Атлетико Мадрид, правејќи професионален прекршок и прекинувајќи го Мората да даде чист гол.[12] Валверде бил исклучен, но неговите постапки го спречиле веројатниот гол, изнудувајќи пенал рулет, во кој Реал Мадрид победил, и му ја донесло наградата „Човек на натпреварот“ и широко распространета пофалба. Менаџерот на Атлетико Мадрид, Диего Симеоне, подоцна го нарекол фаулот како „најважната одлука на играта“.[13] Тој забележал 33 настапи во текот на сезоната во лигата, додека Реал Мадрид ја освоил Ла Лига 2019-2020.[14]

На 27 септември, Валверде го постигнал првиот гол за Реал Мадрид во сезоната 2020–21 на гостувањето кај Бетис во Ла Лига во евентуалната победа од 3–2 и бил избран за „Крал на натпреварот“.[15] Ова бил и негов 50-ти натпревар во Ла Лига за Лос Бланкос.[16] Еден месец подоцна, на 24 октомври, Валверде постигнал гол против Барселона на Камп Ноу за само пет минути во победата од 3-1 во лигата. Тој станал само вториот Уругваец кој постигнал гол во Ел Класико (по Луис Суарес) и прв за Реал Мадрид.[17] Една недела подоцна, Валверде повторно постигнал гол, против Уеска, во победата од 4–1 во лигата на стадионот Алфредо ди Стефано. Ова бил негов трет гол во сезоната, што значело дека веќе постигнал повеќе голови отколку во целата претходната сезона.[18]

На 24 август 2021 година, Валверде го продолжил договорот со Реал Мадрид до 2027 година.[19] На 12 јануари 2022 година, тој го постигнал третиот гол на Реал Мадрид во победата од 3–2 над Барселона во продолжението од полуфиналето на Суперкупот на Шпанија, турнир кој Реал Мадрид на крајот го освоил.[20] На 28 мај, тој му асистирал на Винисиус Жуниор да го постигне победничкиот гол во победата од 1–0 над Ливерпул во финалето на Лигата на шампионите на УЕФА 2022 за да ја освои рекордната 14-та титула во Лигата на шампионите за Реал Мадрид.[21]

На 14 септември 2022 година, тој го постигнал својот прв гол во Лигата на шампионите во победата од 2–0 над РБ Лајпциг.[22]

Меѓународна кариера[уреди | уреди извор]

Валверде играјќи за Уругвај во 2017 година

На Валверде му била доделена Сребрената топка на Светското првенство на ФИФА У-20 2017, бидејќи Уругвај завршил на четвртото место на турнирот.[23]

Тој бил повикан во сениорскиот тим за прв пат во август 2017 година,[24] дебитирал со фудбалската репрезентација на Уругвај на 5 септември истата година,[25] и го постигнал својот прв меѓународен гол со сениорскиот тим во натпреварот против Парагвај. Тој бил именуван во привремениот тим од 26 играчи на Уругвај за Светското првенство во ФИФА 2018 година, но подоцна бил изоставен од финалниот тим од 23 играчи.[26]

Валверде бил вклучен од менаџерот Оскар Табарес во последниот тим од 23 играчи на Уругвај за Копа Америка 2019 во Бразил. Во четвртфиналето против Перу на 29 јуни, ремито од 0-0 по регуларното време го донело натпреварот до пенали; Уругвај загубил во престрелката со 4-5 и бил елиминиран од натпреварувањето.[27]

Во јуни 2021 година, тој бил избран во тимот на Копа Америка 2021.

Личен живот[уреди | уреди извор]

Валверде е во врска со аргентинската новинарка и водителка, Мина Бонино. Заедно имаат еден син Бенисио, роден на 20 февруари 2020 година.[28]

Статистика[уреди | уреди извор]

Клуб[уреди | уреди извор]

Клуб Сезона Лига Национален куп Континентален куп Друго Вкупно
Дивизија Настапи Голови Настапи Голови Настапи Голови Настапи Голови Настапи Голови
Пењарол 2016 Уругвајска Примера Дивисион 12 0 0 0 1 0 — 13 0
Реал Мадрид Кастиља 2016–17 Сегунда Дивисион Б 30 3 — — — 30 3
Депортиво Ла Коруња (позајмен) 2017–18 Ла Лига 24 0 1 0 — — 25 0
Реал Мадрид 2018–19 16 0 5 0 4 0 — 25 0
2019–20 33 2 3 0 6 0 2 0 44 2
2020–21 24 3 1 0 7 0 1 0 33 3
2021–22 31 0 2 0 11 0 2 1 46 1
2022–23 14 6 0 0 5 2 1 0 20 8
Вкупно 118 11 11 0 33 2 6 1 168 14
Вкупно цела кариера 184 14 12 0 34 2 6 1 236 17

Репрезентација[уреди | уреди извор]

Репрезентација Година Настапи Голови
Уругвај 2017 4 1
2018 4 0
2019 12 1
2020 2 0
2021 13 1
2022 12 1
Вкупно 47 4

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Cerro vs. Peñarol - 16 August 2015 - Soccerway“. int.soccerway.com. Посетено на 2022-12-06.
  2. ↑ Parker, Rob. „Arsenal battle Real Madrid for Uruguayan starlet Federico Valverde – Sporting Post“ (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  3. ↑ Malyon, Ed (2015-04-09). „Arsenal and Chelsea battling for transfer of Uruguayan wonderkid“. mirror (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  4. ↑ Mata, Víctor; @VictorVMG13; Cosemo, Adapted by Harry De (2016-07-27). „Real Madrid sign up starlet Valverde“. MARCA English (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  5. ↑ „1-0: Castilla lost by the tightest of margins in Irún | Real Madrid CF“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  6. ↑ „3-1: Castilla see off the leaders at the Di Stéfano | Real Madrid CF“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  7. ↑ „LaLiga Santander: Fede Valverde will stay with Real Madrid“. MARCA in English (англиски). 2018-08-17. Посетено на 2022-12-06.
  8. ↑ „Federico Valverde delights in his Real Madrid debut“. The Real Champs (англиски). 2018-10-24. Архивирано од изворникот на 2022-10-23. Посетено на 2022-12-06.
  9. ↑ „Valverde turns 22 | Real Madrid CF“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  10. ↑ Forjanes, Carlos (2019-10-31). „Modric is no longer a sure-fire starter for Real Madrid“. Diario AS (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  11. ↑ „Eibar vs. Real Madrid - Football Match Report - November 9, 2019“. ESPN (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  12. ↑ Fede Valverde vs Atletico Madrid | ( Spanish Super Cup - Final ) 2020 HD 1080i, Посетено на 2022-12-06
  13. ↑ „'He deserves a statue' - reaction to Valverde red card“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  14. ↑ „Real Madrid win the longest LaLiga Santander season“. MARCA in English (англиски). 2020-07-16. Посетено на 2022-12-06.
  15. ↑ „Betis 2-3 Real Madrid: results, summary and goals“. AS.com (англиски). 2020-09-28. Посетено на 2022-12-06.
  16. ↑ „Valverde makes 50th LaLiga appearance for Real Madrid | Real Madrid CF“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  17. ↑ „Barcelona-Real Madrid: 1-3: Superb win in the Clásico“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  18. ↑ „Real Madrid-Huesca: 4-1: Real Madrid ease past Huesca to move top“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  19. ↑ „Official Announcement: Valverde | Real Madrid CF“. Real Madrid C.F. - Web Oficial (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  20. ↑ „VIDEO: Amazing Valverde goal v Barcelona in Spanish Super Cup“. www.besoccer.com. Посетено на 2022-12-06.
  21. ↑ „Vinicius Jr goal in Champions League final gives Real Madrid result vs Liverpool | Sporting News“. www.sportingnews.com (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  22. ↑ Reuters (2022-09-14). „Sharp-shooting Valverde fires unconvincing Real to victory“. Reuters (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  23. ↑ Polo, Pablo; Madrid (2017-06-12). „U20 World Cup displays convince Real Madrid of Valverde talent“. MARCA in English (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  24. ↑ „Reservados vs. Argentina y Paraguay“. web.archive.org. 2017-08-12. Архивирано од изворникот на 2017-08-12. Посетено на 2022-12-06.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  25. ↑ „El futuro de la celeste está asegurado“. El Observador. Посетено на 2022-12-06.
  26. ↑ „Revealed: Every World Cup 2018 squad - Final 23-man lists | Goal.com“. www.goal.com (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  27. ↑ „Peru beat Uruguay to reach semi-finals“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-06.
  28. ↑ „Fede Valverde and Mina Bonino, parents of 1st child after 14 hours of labour“. www.besoccer.com (англиски). Посетено на 2022-12-06.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Федерико_Валверде&oldid=5120374“