Луиз Глик

Луиз Глик
Louise Glück
Луиз Глик; Louise Glück
	Глик околу 1977
Роден/а	Луиз Елизабет Глик; 22 април 1943 (78 г.); Њујорк, САД
Занимање	поет; есеист; професор;
Образование	Колеџ Сара Лоренс; Универзитет Колумбија;
Период	1968–до денес
Значајни дела	Ахиловиот триумф (1985); Дива перуника (1992)
Значајни награди	Пулицерова награда за поезија (1993); Болингенова награда (2001); Поет лауреат на САД (2003–2004); Национална книжевна награда (2014); Национален медал за хуманитарни науки (2015); Нобелова награда за литература (2020);

Луиз Глик (англиски: Louise Elisabeth Glück; 22 април 1943, Њујорк) – американска поетеса. Добитничка на Пулицеровата награда за поезија во 1993 година.

Во 2020 година, ја добила Нобеловата награда за книжевност за нејзиниот „непогрешлив поетски глас што, по својата строга убавина, го прави поединечното постоење универзално.“^[1]

Животопис[уреди | уреди извор]

Нејзиното целосно име е Луиз Елизабет Глик (Louise Elisabeth Glück). Потомок е на унгарски Евреи кои емигрирале во Америка. Учела на колеџите „Сара Лоренс“ и „Колумбија. Нејзината поезија припаѓа на објективистичката поетика, создадена во текот на 30-тите години на минатиот век, чии главни претставници биле Луис Зуковски, Чарлс Резникоф, Џорџ Опен и Карл Ракоси. Следејќи ја оваа поетика, таа ги третира песните како предмети, истакнувајќи ја сериозноста, интелигенцијата и способноста на поетот да го разбере светот со употреба на обични секојдневни зборови. Во својот есеј „Докази и теории“, таа наведува дека застапува поезија која се приближува до тишината и се граничи со исчезнувањето. Во 1993 година, ја добила Пулицеровата награда за книгата „Дива перуника“. Била поетеса-лауреатка на Конгресната библиотека 2003-2004 година. Во моментов е писател-резидент на универзитетот Јејл и предавач на програмата за креативно пишување на универзитетот во Бостон. Живее во Кембриџ, во државата Масачусетс.^[2]

Објавени дела[уреди | уреди извор]

Поезија[уреди | уреди извор]

„Верна и виртуозна ноќ“ (2014)
"Песни 1962-2012" (2012)
„Рурален живот“ (2009)
„Аверно“ (2006)
„Седум века“ (2001)
„Vita Nova“ (1999)
„Пасишта“ (1996)
„Дива перуника“ (1992)
„Арарат“ (1990)
"Ахилов триумф" (1985)
"Фигура на потекло" (1980)
„Градина“ (1976)
„Куќа во мочуриштето“ (1975)
"Првороденче" (1968)

Есеи[уреди | уреди извор]

Американска оригиналност: Есеи за поезијата (2017)
Докази и теории: Есеи за поезијата (1994)

Награди и признанија[уреди | уреди извор]

Пулицерова награда за поезија (1993)
Болингенова награда (2001)
Поет лауреат на САД (2003–2004)
Национална книжевна награда (2014)
Национален медал за хуманитарни науки (2015)
Нобелова награда за литература (2020)

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „The Nobel Prize in Literature 2020“. NobelPrize.org. Посетено на 12 октомври 2020.
↑ „Песме и биографија“. Ризом. Посетено на 04. 12. 2018. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

„Луиз Глик“ на Ризницата ^?

Louise Glück Online resources from the Library of Congress
Louise Glück Papers. Yale Collection of American Literature, Beinecke Rare Book and Manuscript Library.

[1] „The Nobel Prize in Literature 2020“. NobelPrize.org. Посетено на 12 октомври 2020.

[2] „Песме и биографија“. Ризом. Посетено на 04. 12. 2018. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)

[1]

[2]