Јака Чешма (Тремник)

Координати: 41°26′15.34160″N 22°09′15.33348″E / 41.4375948889° СГШ; 22.1542593000° ИГД / 41.4375948889; 22.1542593000
Од Википедија — слободната енциклопедија
Јака Чешма - Црквар

Чешмата

Карта

Местоположба 41°26′15.34160″N 22°09′15.33348″E / 41.4375948889° СГШ; 22.1542593000° ИГД / 41.4375948889; 22.1542593000
Основни податоци
Место Тремник
Општина Неготино
Тип

 некропола  сакрален објект


Период римско време
среден век
Портал „Археологија“

Јака Чешма - Цркварархеолошко наоѓалиште во неготинското село Тремник. Претставува некропола од римско време и среден век. Во 1981 година Републичкиот завод за заштита на спомениците на културата извршил истражување и документирање на 10 гроба со конструкции од камени плочи - тип циста. Само во 4 гроба биле најдени прилози карактеристични за XIV век.[1] Наоѓалиштето е поделено на две целини: Јака Чешма кое е самата чешма и аквадуктот, и Црквар кое е некрополата.

Местоположба[уреди | уреди извор]

Наоѓалиштето се наоѓа на југоисточната периферија од селото на простор со големо сакрално значење. Од јужната страна наоѓалиштето е отсечено од суводол формиран од поројни дождови. Од северната страна се наоѓа селската џамија, и муслиманските гробови. Низ локалитетот поминува жив селски пат, кој од сретсело во Тремник, води преку Орманков Гроб и Буки кон селото Прждево.[2]

Особености[уреди | уреди извор]

Јака Чешма[уреди | уреди извор]

Остатоци од аквадуктот.

Аквадуктот на наоѓалиштето Јака Чешма датира од римскиот период (1-3 век н.е). Овој аквадукт е сè уште функционален, и дел од селото се снабува со вода од него. Околу 40 метри од аквадуктот е истражен. Аквадуктот е со височина од 1 метар. Единствен аквадукт сличен на наведениот е пронајден во Стоби.[3]

Ископувања во делот Црквар[уреди | уреди извор]

Местоположбата на Црквар (веднаш до црквата „Св. Троица“).

На еден мал дел од просторот на селските гробишта, се наоѓаат многубројни парчиња од архитектонска пластика. Столбови, камени и мермерни блокови и др. Сите овие елементи припаѓаат на римски сакрален објект. На наоѓалиштето се најдени антички гробови од типот тегули на две води од периодот 2-4 век.[4]

Со археолошките истражувања биле откриени вкупно 10 гробови. Сите се градени во вид на цисти со плочи од зеленикав шкрилец. Сите гробови се ориентирани запад-исток, со главата на западна страна. Во гробовите 1, 3, 4, 7, 9, и 10 рацете се скрстени во пределот на стомакот. Во гробот 2, левата рака е испружена покрај телото, а десната е положена на стомакот. Во гробот 6, левата рака е свиткана во лактот кон левото рамо, а десната рака положена на стомакот. Во гробот 5, сочувани се само долните екстремитети, според кои сепак може да заклучиме дека се од лице од детска возраст.[2]

Потоа во гробовите 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10 е погребано по едно лице. Во гробовите 1 и 7 се погребани три лица, од различна пред се од детска возраст. Во гробот 8 е сочуван само тилниот дел од черепот.[2]

Од вкупно 10 гробови, само 4 се со прилози. 1, 2, 4, и 10. Откриени биле два прстена, еден прапорец, две лимени приврзоци, една масивна алка од лошо сребро и три наушници. Прстенот од гробот 4 има плочеста елипсоидна глава од тенок сребрен лим. На прстенот не се забележани траги од украсување. Прстенот од гробот 10 е изработен од лошо сребро. Алката од прстенот е од потенот сребрен тел.[2]

Наушницата од гробот 1 им припаѓа на типот мешлести округли наушници. Директна сличност имаме од некрополата околу црквата кај селото Манастир, Мариово. Наушницата е од бронза и шупло леана. Другите две наушници сосема се разликуваат по формата. Тоа се две сребрени ливчиња, пронајдени од левата страна на черепот во гробот 4.[2]

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. стр. 236, Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Мандиќ, Милоје (1986). Зборник посветен на Бошко Бабиќ. Прилеп.
  3. Јованов, Марјан; Јакимовски, Антонио. „Balcanoslavica“. 45 (1-2. изд.). Прилеп: 124. ISSN 0350-0179. Наводот journal бара |journal= (help)
  4. Винчиќ, Живојин (1996). 1000 години антика во тиквешијата. Неготино: Собрание на Општина Неготино.
  5. Ископувања на Мали Дол. Архивирано од изворникот на 2016-03-18. Посетено на 2020-06-01.