Бад Шлема

Координати: 50°37′N 12°40′E / 50.617° СГШ; 12.667° ИГД / 50.617; 12.667
Од Википедија — слободната енциклопедија
Бад Шлема
Административна зграда во Бад Шлема
Административна зграда во Бад Шлема
Административна зграда во Бад Шлема
Грб на Бад Шлема
Бад Шлема во рамките на Германија
Бад Шлема
Управа
Земја Германија
Покраина Саксонија
Округ Рудни Планини
Градоначалник Јенс Милер (независен)
Основни податоци
Површина 15,53 км2
Надм. височина 357 м
Население 5.451  (31 декември 2006)
 - Густина 351 жит/км2
Други информации
Часовен појас CET/CEST (UTC+1/+2)
Рег. табл. ERZ
Пошт. бр. 08301
Повик. бр. 03772
Портал www.kurort-schlema.de
Местоположба на Бад Шлема во рамките на округот Рудни Планини
Карта
Карта
Координати 50°37′N 12°40′E / 50.617° СГШ; 12.667° ИГД / 50.617; 12.667

Бад Шлема (германски: Bad Schlema) — општина во округот Рудни Планини, во Саксонија, Германија и припаѓа на Лигата на градови Зилберберг (Städtebund Silberberg). Низ градот поминува сребрениот пат (Silberstraße). Општината го развива нејзиниот туристички сектор, покрај сите нејзини бањски објекти.

Географија[уреди | уреди извор]

Составни делови на Бад Шлема се Обершлема, Нидершлема и Вилдбах.

Историја[уреди | уреди извор]

Денес, општината Бад Шлема е спој на две поранешни различни делови на Нидершлема и Обершлема, што се случило во 1958 година. Од 1994 година, општината Вилдбах е исто така припоена кон новата општина.

Во текот на минатите 800 години, двата дела станале познати по рудните богатство на железо, бакар, сребро и ураниум. Во времето на индустријализација, биле основани многу семејни фабрики, кои станале познати низ цела Германија. По откривањето на сината боја од кобалт од страна на Кристоф Ширер, во Обершлема започнал со работа најголемиот светски производител на сина боја од кобалт, со 42 објекти. По отворањето на богатите извори на радон во Маркс-Землер-Штолн (ридски рудник) во Обершлема помеѓу 1908 и 1912, светската најбогата бања била развиена по 1918 година. Само 10 години подоцна, била вброена помеѓу најважните бањи во Германија (во 1943, имала повеќе од 17.000 посетители). Рудникот за ураниум бил преземен од советските окупациски сили по 1946, бањата и општината Обершлема биле скоро уништена до 1952. Од 1990 година, советско-германската корпорација Визмут (Sowjetisch-Deutsche Aktiengesellschaft Wismut, ископала повеќе од 80.000 тони ураниум од долината Шлема и соседната долина Мулде.

Откако рударството завршило, градоначалникот, Конрад Барт, организирал обновување на градот како бањски град, што било реализирано во 1998, кога новата Kurhaus („бања“) била отворена. Новоотворената бања сега ја посетуваат повеќе од 1.200 посетители.

На 18 јануари 2005, саксонската покраинска влада службено го прогласила градот со Bad (буквално „бања“), откако била признаена како бања на 29 октомври 2004 година. Така, Бад Шлеме станала првата општина што го добила описот Bad од 1990 година.

Рудник за посетители Маркс-Землер-Штолн

Население[уреди | уреди извор]

Сите следни бројки се однесуваат на 31 декември во дадената година.

1982 to 1988

  • 1982 − 7.921
  • 1983 − 7.779
  • 1984 − 7.617
  • 1985 − 7.568
  • 1986 − 7.466
  • 1987 − 7.428
  • 1988 − 7.309

1989 to 1995

  • 1989 − 6.959
  • 1990 − 6.605
  • 1991 − 6.460
  • 1992 − 6.365
  • 1993 − 6.343
  • 1994 − 6.340
  • 1995 − 6.234

1996 to 2002

  • 1996 − 6.189
  • 1997 − 6.249
  • 1998 − 6.227
  • 1999 − 6.088
  • 2000 − 5.849
  • 2001 − 5.737
  • 2002 − 5.649

2003 to 2006

  • 2003 − 5.595
  • 2004 − 5.549
  • 2005 − 5.493
  • 2006 − 5.451
Извор: Statistisches Landesamt des Freistaates Sachsen

Политика[уреди | уреди извор]

Општинско партнерство[уреди | уреди извор]

Бад Шлема одржува партнерство со Рехбергхаузен во Баден-Виртемберг.

Култура и знаменитости[уреди | уреди извор]

Музеи[уреди | уреди извор]

  • Traditionsstätte des Sächsisch-Thüringischen Uranerzbergbaus (Саксонско-тириншко историско место за ископување на ураниум)

Музика[уреди | уреди извор]

  • Хор Зилбербах

Познати луѓе[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]