Ракитница

Од Википедија — слободната енциклопедија
За други значења на поимот, погл. Ракитница (појаснување).
Ракитница
Викиекспедиција Железник 197.jpg

Поглед на селото Ракитница

Ракитница во рамките на Македонија
Ракитница
Местоположба на Ракитница во Македонија
Ракитница на интерактивна карта

Координати 41°18′57″N 21°11′23″E / 41.31583° СГШ; 21.18972° ИГД / 41.31583; 21.18972Координати: 41°18′57″N 21°11′23″E / 41.31583° СГШ; 21.18972° ИГД / 41.31583; 21.18972
Регион Logo of Pelagonia Region.svg Пелагониски
Општина Грб на Општина Демир Хисар.png Демир Хисар
Област Железник
Население 11 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 7244
Повик. бр. 047
Шифра на КО 10027
Надм. вис. 690 м
Слава Митровден[2]
Ракитница на општинската карта
Ракитница во Општина Демир Хисар.svg

Атарот на Ракитница во рамките на општината
Commons-logo.svg Ракитница на Ризницата


Ракитница — село во Општина Демир Хисар, во областа Железник, во околината на градот Демир Хисар.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа во крајниот северен дел на територијата на Општина Демир Хисар, недалеку од патот Демир Хисар-Крушево. Селото е рамничарско, сместено на надморска височина од 690 метри.[3]

Атарот на селото зафаќа простор од 17,6 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 850 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 427 хектари, а на пасиштата 289 хектари.[3] Околни села се: Растојца од север, Радово од запад, Суво Грло и Ново Село од југ, Острилци од североисток, и Журче од југоисток.

Историја[уреди | уреди извор]

Во XIX век, Ракитница било христијанско село во рамките на Битолската каза (нахија Демир Хисар), на Отоманското Царство.

На 23 јули 1902 година (нов стил) кај селото Ракитница дошло до битка помеѓу четата на војводата Веле Марков и турската војска. Во Битката загинува војводата Веле Марков, заедно со шест негови четници, додека Ѓурчин Наумов - Пљакот и уште тројца четници успеале да ја пробијат турската заседа.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Селото во основа има полјоделско-шумарска функција.[3]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948351—    
1953364+3.7%
1961305−16.2%
1971171−43.9%
198183−51.5%
ГодинаНас.±%
199143−48.2%
199440−7.0%
200237−7.5%
202111−70.3%

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Ракитница имало 255 жители.[4] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Ракитница имало 240 жители.[5]

Ракитница е мало село, населено со македонско население. Така, во 1961 година селото имало 305 жители, а во 1994 година бројот се намалил само на 40 жители македонско население.[3]

Според пописот од 2002 година, во селото живееле 37 жители, сите Македонци.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 11 жители, сите Македонци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 255 240 351 364 305 171 83 43 40 37 11
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[7]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[8]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[9]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]

Родови[уреди | уреди извор]

Ракитница е македонско село.

Според истражувањата на Бранислав Русиќ во 1951 година родови во селото:[11]

  • Староседелци: Блажевци (5 к.), Черговци (5 к.), Степановци (4 к.), Момировци (2 к.), Кичевци (2 к.), Пејковци (3 к.), Гусковци (3 к.), Чоклевци (4 к.), Коркаровци (1 к.), Солевци (3 к.), Стојчевци (2 к.), Трпчевци (7 к.), Никовци (6 к.), Тошевци (2 к.), Тушловци (2 к.), Сирковци (5 к.), Љушевци (2 к.) и Костевци (5 к.).
  • Доселеници: Кузевци (Кузман се доселил со семејството од Растојца во Ракитница во првата половина на XX век. Од Растојца како староседелци потекнуваат од семејството Жулевци).

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Главната селска црква заедно со селото и селските гробишта

Селото влегува во рамките на проширената Општина Демир Хисар, на која ѝ била додадена поранешната Општина Сопотница по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото припаѓало на Општина Демир Хисар.

Во периодот од 1955 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Демир Хисар.

Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Општина Демир Хисар, во која покрај селото Ракитница, се наоѓале и селата Бараково, Вардино, Белче, Граиште, Единаковци, Журче, Кутретино, Мургашево, Ново Село, Лесково, Прибилци, Растојца, Сладуево, Слепче, Стругово и Суви Дол. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната Општина Растојца, во која влегувале селата Зашле, Кочиште, Ново Село, Растојца, Радово и Ракитница.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 632 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на задружен дом.[12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 10 гласачи.[13]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви[14]
Споменици

Личности[уреди | уреди извор]

Родени[уреди | уреди извор]

Починати

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Постари иселеници до 1951 година од селото има во Романија (1 семејство), Бугарија (1 семејство, во Софија), Битола (1 семејство) и во Србија (1 семејство, во Вршац).[11]


Галерија[уреди | уреди извор]

  • Поглед на селото

    Поглед на селото

  • Споменик од НОБ

    Споменик од НОБ

  • Пчеларник во селото

    Пчеларник во селото

  • Стари куќи

    Стари куќи

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ Димитров, Никола В. (2017). Географија на населби: општина Демир Хисар (PDF). Битола. стр. 102. ISBN 978-608-65616-4-2.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 252. Посетено на 8 јануари 2017.
  4. ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 240.
  5. ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.172-173.
  6. ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 8 јануари 2017.
  7. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  8. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  9. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  10. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  11. ↑ 11,0 11,1 Русиќ, Бранислав. фондот „Бранислав Русиќ“. Архивски фонд на МАНУ, к-5, АЕ 97.
  12. ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  14. ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  15. ↑ Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том I, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Населени места во Општина Демир Хисар
Грб на Општина Демир Хисар
Раселени
Историски
1 денес населба на Демир Хисар
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ракитница&oldid=4918777“