Суво Грло (Демирхисарско)
| Суво Грло | |
  Суво Грло Местоположба на Суво Грло во Македонија
Суво Грло на интерактивна карта
| |
| Координати 41°18′5″N 21°9′57″E / 41.30139° СГШ; 21.16583° ИГДКоординати: 41°18′5″N 21°9′57″E / 41.30139° СГШ; 21.16583° ИГД | |
| Општина | Демир Хисар |
| Население | 7 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 7244 |
| Шифра на КО | 10036 |
| Надм. вис. | 735 м |
|
Суво Грло на општинската карта  Атарот на Суво Грло во рамките на општината | |
 Суво Грло на Ризницата
| |
Суво Грло — село во Општина Демир Хисар, во областа Железник, во околината на градот Демир Хисар.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа областа Железник, во источните падини на Плакенска Планина, на левиот брег на Црна Река. Оддалечено е 11 километри северно од Демир Хисар.
Историја[уреди | уреди извор]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Суво Грло живееле 55 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Суво Грло имало 48 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
Според пописот од 2002 година, во селото Суво Грло живеат 8 жители, сите Македонци.[4]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 7 жители, сите Македонци.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 55 | 48 | 157 | 156 | 143 | 102 | 62 | 32 | 27 | 8 | 7 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]
Родови[уреди | уреди извор]
Суво Грло е македонско село.
Според истражувањата на Бранислав Русиќ во 1951 година родови во селото:[9]
- Староседелци: Кузмановци (10 к.) и Грујовци (7 к.).
- Доселеници: Богојовци (3 к.) доселени се од селото Зашле, каде припаѓале на родот Шулевци; Трајковци (4 к.) доселени се од селото Ракитница; Митревци (3 к.) доселени се од селото Слепче во 1905 година.
Општествени установи[уреди | уреди извор]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 656 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватен објект.[10]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 3 гласачи.[11]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви
- Црква „Св. Атанасиј“ — главната селска црква;
- Црква „Св. Богородица“ — црква што се наоѓа на 300 метри над селото
- Археолошки наоѓалишта[12]
- Горна Црква — црква и некропола од средниот век;
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
- Јанкула Трајчев Груовски — македонски револуционер, илинденец.[13]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Ова село било едно од ретките села од каде населението не се селело до 1952 година, иселеници имало само во Битола (1 семејство).[9]
Поголем бран на иселување имало после 1960 година, па така денес селото е пред целосно изумирање
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 239.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 172-173.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 9,0 9,1 Русиќ, Бранислав. фондот „Бранислав Русиќ“. Архивски фонд на МАНУ, к-5, АЕ 97.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). „Археолошка картаг на Република Македонија“. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том I, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: друго (link)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||
