Саксо-Алтенбург

Од Википедија — слободната енциклопедија
Војводство Саксо-Алтенбург
Herzogtum Sachsen-Altenburg
Држава на Свето Римско Царство
(1602–1806)
Држава на Германски Сојуз
(1815–66)
Држава на Северногермански Сојуз
(1867–71)
Федеративна држава на Германско Царство
(1871–1918)

1602–1672
1826–1918

Знаме Грб
Местоположба на Саксо-Алтенбург
Војводството Саксо-Алтенбург во рамките на Германското Царство
Местоположба на Саксо-Алтенбург
Саксо-Алтенбург, прикажано во рамките на Ернестинските војводствата (портокалово)
Главен град Алтенбург
Јазици Германски, Тирингиски дијалект
Вероисповед Протестантство
Уредување Војводство
Војвода
 -  1603–1613 Јохан Филип (прв)
 -  1908–1918 Ернст II (последен)
Историски период Среден век / Прва Светска војна
 -  Поделено од Саксонија-Вајмар 1602
 -  Обединување на Германија 18 јануари 1871
 -  Ноемвриска револуција 1918
 -  Обединето во Тирингија 1920
Денес во  Германија

Саксо-Алтенбург (германски: Sachsen-Altenburg) — едно од Саксонските војводства што биле под контрола на лозата Ернестин на династијата Ветин, во денешна Тирингија.[1] Била една од најмалите германски држави со површина од 1.323 квадратни километри и население од 207.000 (1905) жители, од кои околу една петтина живеела во главниот град Алтенбург. Територијата на војводството се состоела од две неповрзани територии одделени со земја што му припаѓало на Кнежевството Ројс. Нејзината економија се засновала на земјоделство, шумарство и мала индустрија. Државата имала уставна монархиска форма на владеење со парламент составен од триесет членови избрани од машки даночни обврзници над 25 години.

Територија[уреди | уреди извор]

Тирингиските држави и нивните престолнини до 1918 г. Слободни држави 1918-1920; обединети како Тирингија од 1920 година. Војводства Ернестин
  Војводство Саксо-Алтенбург (Алтенбург)
Кнежевства РојсКнежевства ШварцбургОколни држави и нивните главни градови
  Кралство Прусија, Провинција Хесен-Насау (Касел), Регион Касел (Касел)
  Кралство Прусија, Провинција Саксонија, Регион Мерзебург (Мерзебург)
Надвор од Германското Царство

Саксо-Алтенбург имал површина од 1.323 км2 (510 квадратни милји) и население од 207.000 во 1905 година. Нејзин главен град бил Алтенбург.

Војводството се состоело од две посебни области: Осткрајс, кој ги содржел градовите Алтенбург, Шмелн, Гесниц, Лука и Мојзелвиц (вклучувајќи ја и ексклавата Мумсдорф), Гера, Хилберсдорф, Обервира, Валденбург и Кемниц; и Весткрајс, кој ги содржел градовите Ајзенберг, Кала, Орламинде и Штатрода (вклучувајќи ја и ексклавата Амелштад). Осткрајс приближно одговарал на модерната област Алтенбург во Тирингија, плус областа околу Ронебург во Грајц. Весткрајс денес е претежно во областа Зале-Холцланд, со мали делови во соседните области. Војводството ги содржело реките Плајсе и Зале.

Историја[уреди | уреди извор]

Саксо-Алтенбург (портокалова боја) во споредба со Кралството Саксонија (жолта боја)

Војводството потекнувало од средновековниот Бургравијат на Алтенбург во Царскиот Плејснерланд (Тера Плисенсис), сопственост на Ветин Маркгравијати од Мајсен од 1243 година. По поделбата на Лајпциг во 1485 година, Алтенбург паднал во рацете на Ернест, изборниот кнез на Саксонија, родоначалник на Ернестин Ветинс. По капитулацијата на Витенберг во 1547 година, областа околу Алтенбург преминала во Албертинското Изборно Кнежевство Саксонија, но било префрлено во Војводство Саксонија со договорот од Наумбург во 1554 година, а потоа во Војводството Саксонија-Вајмар во 1572 година.

Кога синот и наследникот на Јохан Вилхелм, Фридрих Вилхелм I, починал во 1602 година, Војводството Саксонија-Вајмар преминало на неговиот помлад брат Јохан II. Во 1603 година, најстариот син на Фридрих Вилхелм, Јохан Филип, го добил новосоздаденото Војводство Саксо-Алтенбург како компензација. Таа била царска држава сама по себе, со глас во Рајхстагот, во поголемиот дел од 17 век до изумирањето на нејзината владејачка линија во 1672 година, кога била наследена од Ернест I Побожниот, војводата од Саксо-Гота, кој се оженил со наследничката.

Потоа, Саксо-Алтенбург останал дел од Саксо-Гота-Алтенбург до изумирањето на таа куќа во 1825 година, кога Гота и Алтенбург биле поделени, при што Гота преминала кај војводата од Саксо-Кобург-Залфелд и Алтенбург кај војводата од Саксо-Хилдбургхаузен, кој во замена му го отстапил Хилдбургхаузен на војводата од Саксо-Мајнинген. Ова семејство владеело со војводството до крајот на монархиите во текот на германската револуција од 1918-1919 година. Слободната држава Саксо-Алтенбург била инкорпорирана во новата држава Тирингија во 1920 година.

Линијата Саксо-Алтенбург исчезнала по смртта на принцот Џорџ Мориц во 1991 година. Раководството на куќата му било предадено на Мајкл, шеф на генеалошки постариот дом на Саксо-Вајмар-Ајзенах.

Војводи од Саксо-Алтенбург[уреди | уреди извор]

Постара линија[уреди | уреди извор]

Линијата изумрела, наследена од Саксо-Гота, потоа Саксо-Гота-Алтенбург

Помлада линија[уреди | уреди извор]

Резиденции на војводите од Саксо-Алтенбург[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „The Ernestine Line's Saxon Duchies“ (Web). Historical Atlas. Tacitus Historical Atlas. Посетено на 2007-05-19.

Наводи[уреди | уреди извор]

  • Public Domain Chisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press. Отсутно или празно |title= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]