Мали Влај
| Мали Влај | |
  Мали Влај | |
| Координати 41°7′9″N 20°36′56″E / 41.11917°СГШ 20.61556°ИГДКоординати: 41°7′9″N 20°36′56″E / 41.11917°СГШ 20.61556°ИГД | |
| Општина | Општина Струга |
| Население | 71 жит. (поп. 2002) |
| Надм. вис. | 857 м |
|
Мали Влај на општинската карта | |
 Мали Влај на Ризницата
| |
 |
Извадок од народна сказна раскажана од жена од Мали Влај на месниот вевчанско-радошки дијалект |
| Проблеми со пуштањето? Помош. | |
Мали Влај — село во Општина Струга, во околината на градот Струга.
Содржина
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Мали Влај се наоѓа на околу 10 километри јужно од Струга, во планинскиот подгор на Јабланица, на надморска височина од 1.050 м. Во непосредна близина на селото се наоѓа македонско-албанската граница и граничниот премин Ќафасан.
Економија[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Мали Влај живееле 165 жители, Македонци.[1]
Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 71 жител, сите Македонци.[2]
На табелата е прикажан бројот на население низ сите пописни години:[3]
| Година | 1900 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 165 | 288 | 333 | 421 | 312 | 263 | 162 | 161 | 71 |
Родови[уреди | уреди извор]
Мали Влај е македонско село.
Родови во селото се: Вранишковци (20 к.), Наумовци (17 к.), Трајковци (6 к.), Матевци (7 к.) и Лошковци (3 к.) за сите рода се говори дека се доселиле од селото Ермас на планината Мокра (денес во Албанија). Во родот Вранишковци се знае следната генеологија Коле (жив на 60 год. во 1980 година) Србин-Јован-Анѓеле-Коле-Ниче, кој се доселил во селото. Родовското име го добиле по некоја жена која била мажена во селото од с.Враниште. Во родот Наумовци се знае следната генеологија Србин (жив на 72 год. во 1980 година) Ванѓел-Трифун-Коте-Наум, кој се доселил во селото. Во родот Трајковци се знае следната генеологија Србин (жив на 68 год. во 1980 година) Анѓеле-Јане-Богдан-Трајко, основачот на родот. Во родот Матевци се знае следната генеологија Милан (жив на 71 год. во 1980 година) Мате-Петруш-Ристе-Мате, основачот на родот кој се доселил; Марковци (1 к.) потекнуваат од предокот Марко Герман кој се доселил пред 1912 година како слуга кај Лошковци, а дошол од селото Пројте Сиперма кај Љушње во Албанија.[4]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
Администрација и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки локалитети[5]
- Св. Илија - утврдена населба од доцен среден век;
- Градиште - утврдена населба од среден век;
- Св. Недела - црква од среден век.
- Цркви[6]
- Црква „Св. Никола“ - главната селска црква;
- Црква „Св. Атанасиј“;
- Црква „Св. Петка“;
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Водици или на популарно влашански „Свети Јан“ е еден од поголемите верски празници во Мали Влај со најтрадиционални обичаи.
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 254.
- ↑ http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис во Македонија 2002. - Книга 10.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
- ↑ Jovan., Trifunoski, (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. SANU. ISBN 8670251582. OCLC 466478840. http://worldcat.org/oclc/466478840.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска. уред (на македонски). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
Оваа статија за поврзана со Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
