Корошишта

Од Википедија — слободната енциклопедија
Корошишта
Корошишта во рамките на Македонија
Корошишта
Местоположба на Корошишта во Македонија
Корошишта на карта

Карта

Координати 41°14′57″N 20°44′54″E / 41.24917° СГШ; 20.74833° ИГД / 41.24917; 20.74833Координати: 41°14′57″N 20°44′54″E / 41.24917° СГШ; 20.74833° ИГД / 41.24917; 20.74833
Општина Струга
Население 1.201 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 26024
Надм. вис. 705 м
Корошишта на општинската карта

Атарот на Корошишта во рамките на општината

Корошишта — село во Општина Струга, во околината на градот Струга.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа во североисточниот дел на Струшкото Поле, во подножјето на Караорман.

Историја[уреди | уреди извор]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948817—    
1953884+8.2%
1961925+4.6%
19711.075+16.2%
19811.217+13.2%
ГодинаНас.±%
1991143−88.2%
19941.516+960.1%
20021.717+13.3%
20211.201−30.1%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Корошишта живееле 440 жители, сите Албанци.[2]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Коросишта е претставено како чисто албанско село во Охридската каза на Битолскиот санџак со 70 куќи.[3]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 650 Албанци.[4]

Според попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 1.717 жители, од кои 1 Македонец, 1.698 Албанци, 1 Србин и 17 останати.[5]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живеел 1.201 жител, од кои 1 Македонец, 1.179 Албанци, 1 останат и 20 лица без податоци.[6]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 440 817 884 925 1.075 1.217 143 1.516 1.717 1.201
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[7]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[8]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[9]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]

Родови[уреди | уреди извор]

Корошишта е албанско село.

Според истражувањата на Јован Трифуноски во периодот помеѓу 1977-1979.

Родови во селото се: Каличи (30 к.) доселени се од селото Себишта, Голо Брдо. Во родот се знае следното родословие: Абиб (жив на 40 г. во 1980 година) Шабан-Џемаил-Рустем, основачот на родот кој се доселил; Лешко (15 к.) доселени се од селото Лисичани, Голо Брдо, го знаат следното родословие: Скендер (жив на 72 г. во 1980 година) Азис-Далип-Каплан, се доселил споменатиот Далип кој живеел 120 години; Борова (12 к.) доселени се од селото Борово, Голо Брдо; Којовец (13 к.) доселени се од селото Којовец, Голо Брдо (Дебарско); Дока (5 к.) доселени се однекаде, старото презиме им е Нурелар; Абдулаји (15 к.) и Коџаџику (11 к.) доселени се од селото Коџаџик, Дебарско. Потеклото им е турско.[11]

Според истражувањата на Бранислав Русиќ од крајот на 1940-тите.

  • Родови во селото се: Коџа (2 к.) најстар род во селото, за нив некои велат дека се староседелци; Алимлар (3 к.) и Авдула (10 к.) доселени се одамна од Дебарско; Каличи (13 к.) доселени се на почетокот од XIX век од селото Себишта, Голо Брдо; Себиштас (8 к.), Исеилар (4 к.) и Алај (15 к.) исто потекло како и претходниот род, доселени се помеѓу 1800 и 1820 година; Јашарлар (9 к.) порано зборувале македонски, доселени се од селото Јабланица, Дримкол; Борова (6 к.) доселени се од селото Борово во Голо Брдо; Алут (1 к.) доселени се од воглавно торбешкото село Клење, најверојатно се исламизирани Македонци; Коевец (21 к.) доселени се од селото Којовец, Голо Брдо; Коџаџикас (18 к.) доселени се од селото Коџаџик, Дебарско; Фида (8 к.) доселени се од областа Матија во северна Албанија; Дока (15 к.) доселени се од блиското село Поум околу 1845 год; Лога (1 к.) доселени се одма после претходниот род од истото село; Ќирос (1 к.), Ајдери (1 к.), Деко (1 к.), Ќафелар (1 к.), Куртиш (1 к.), Назмин (1 к.), Махмуд (1 к.) и Муса (1 к.) доселени се заедно во 1923 година од селото Песочани, Дебрца; Влаши (1 к.) доселен во 1947 година од селото Велешта; Исеин Тефик (1 к.) Ром е. Доселен како ковач од селото Волино, не се знае подалечното потекло.[12]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

  • Од родот Себиштас иселеници има во: Охрид (четири семејства од 1920 година).
  • И од родот Борова има во: Охрид (едно семејство од 1919 година)[12]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 252.
  3. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 32.
  4. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  5. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  6. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  7. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  8. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  9. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  10. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  11. Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. САНУ. ISBN 8670251582. OCLC 466478840.
  12. 12,0 12,1 Русиќ, Бранислав. Струшко Поле-Корошишта. Архивски фонд на МАНУ АЕ 88/1.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]