Богородица (Лагадинско)
| Богородица Δορκάδα | |
|---|---|
 Стар мост крај селото | |
  Богородица | |
|
Местоположба во областа   Богородица | |
| Координати: 40°53′N 23°6′E / 40.883° СГШ; 23.100° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски округ |
| Општина | Лагадина |
| Општ. единица | Лахна |
| Надм. вис. | 505 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 330 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Богородица (познато и како Ениќој или Јениќој; грчки: Δορκάδα, Доркада; до 1927 г. Γιανίκιοϊ, Јениќој[2]) — село во Општина Лагадина во Солунскиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 330 жители (2021).
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото е сместено во источните делови на планината Круша на околу 30 километри североисточно од Солун над преминот меѓу Богданска Планина и Круша. Селото се наоѓа на надморска височина од 482 метри.
Во XIX век Богородица е село, кое припаѓало кон Лагадинската каза на Отоманското Царство. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. селото се состоело од 95 семејства со 110 жители Македонци[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 200 жители Македонци[3][5].
Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 240 Македонци[3][6].
Во текот на Втората балканска војна, селото било окупирано од страна на грчките војски[7]. По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. На пописот од 1913 година биле евидентирани 56 жители, додека на пописот од 1920 година, во селото биле евидентирани 99 жители. Според Лозанскиот договор, во селото било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд. Во 1927 година, селото било преименувано во Доркада.[8]
Население
[уреди | уреди извор]Во 1928 година селото броело 1090 жители.[9], додека во 1940 година селото броело 1473 жители.
Селото во пописот од 1951 година броело 1518 жители, на пописот од 1961 година, во селото живееле 1417 жители, во 1971 година имало 1198 жители, во 1981 година имало 1274 жители, додека во 1991 година имало 1391 жител[10]. Денеска, населението на селото е 372 жители според пописот од 2001 година.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1.473 | 1.518 | 1.417 | 1.198 | 1.274 | 1.391 | 482 | 372 | 330 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Μπέροβα -- Βερτίσκος
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 152-153.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 171.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 196-197
- ↑ Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 92.
- ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Folketeljing 2011, revidert“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-24. Посетено на 2016-03-21.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||