Пиперово
| Пиперово | |
Поглед на селото Пиперово | |
  Пиперово | |
| Координати 41°34′26″N 22°16′09″E / 41.57389° СГШ; 22.26917° ИГДКоординати: 41°34′26″N 22°16′09″E / 41.57389° СГШ; 22.26917° ИГД | |
| Регион |  Источен
|
| Општина |  Штип
|
| Население | 20[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2000 |
| Повик. бр. | 032 |
| Надм. вис. | 537 м |
| Слава | Голема Богородица |
|
Пиперово на општинската карта  | |
 Пиперово на Ризницата
| |
Пиперово — село во Општина Штип, во околината на градот Штип.
Содржина
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Пиперово се наоѓа на 20 километри југозападно од градот Штип. До селото води асфалтен пат, кој бил обновен во 2014 година.[2]
Историја[уреди | уреди извор]
Селото во XIX век било дел од Штипската каза во Отоманската Империја.
Население[уреди | уреди извор]
Според податоците на бугарскиот етнограф Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, селото имало 496 жители, од кои 276 Македонци и 220 Турци.[3] По податоци на секретарот на егзархијата, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Пиперово имало 368 Македонци.[4]
Според пописот од 2002 година, селото имало население од 20 жители[1], сите Македонци.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900[5] | 1905[6] | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 496 | 368 | 385 | 394 | 401 | 292 | 89 | 46 | 28 | 20 |
- Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото влегува во рамките на Општина Штип, една од ретките општини во Македонија, која не била променета по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било исто така во рамките на Општина Штип.
Во периодот од 1965 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Штип. Селото припаѓало на некогашната општина Штип во периодот од 1957 до 1965 година, додека во периодот 1955-1957 припаѓало на тогашната општина Лакавица.
Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Општина Лакавица, во која покрај селото Пиперово, се наоѓале и селата Балталија, Брест, Гарван, Гарочино, Загорци, Лакавица, Лесковица, Липов Дол, Љуботен, Ново Село, Пухче, Скоруша, Степанци, Суво Грло, Танатарци, Чифлик и Шопур. Во периодот 1950-1952, селото било дел од тогашната Општина Лесковица, во која влегувале селата Брест, Лесковица, Ново Село, Пиперово и Суво Грло.
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[8]
- Црква „Св. Теодор Тирон“ — гробјанска црква, изградена во XIX век;
- Црква „Св. Богородица“ — манастирска црква, изградена во 1930 г.;
- Археолошки локалитети[9]
- Градиште-Чука — утврдување од доцноантичко време
Редовни настани[уреди | уреди извор]
- Голема Богородица — селска слава
Галерија[уреди | уреди извор]
Стара руинирана куќа на сретсело
Селска чешма на сретсело
Селските гробишта околу црквата „Св. Теодор Тирон“
Црквата „Св. Теодор Тирон“
Црквата „Св. Богородица“
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. конс. 28 мај 2016.
- ↑ „Обновен патот кон селото Пиперово во Штип“. НетПрес (македонски). НетПрес. 25 август 2014. конс. 28 мај 2016.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 231
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 134 - 135.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска. уред (на македонски). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||
