Прејди на содржината

Горачино

Координати: 41°38′27″N 22°16′41″E / 41.64083°N 22.27806°E / 41.64083; 22.27806
Од Википедија — слободната енциклопедија
Горачино

Воздушен поглед на Горачино

Горачино во рамките на Македонија
Горачино
Местоположба на Горачино во Македонија
Горачино на карта

Карта

Координати 41°38′27″N 22°16′41″E / 41.64083°N 22.27806°E / 41.64083; 22.27806
Регион  Источен
Општина  Штип
Област Лакавица
Население 8 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2000
Повик. бр. 032
Шифра на КО 30008
Надм. вис. 450 м
Горачино на општинската карта

Атарот на Горачино во рамките на општината
Горачино на Ризницата

Горачино — село во Општина Штип, во областа Лакавица, во околината на градот Штип.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]
Поглед на селото

Ова мало село се наоѓа во југоисточниот дел на Општина Штип, во проширената долина на реката Крива Лакавица, од нејзината десна страна.[2] Селото е ридско, сместено на надморска височина од 500 метри. Од градот Штип, селото е оддалечено 26 километри.[2] Горачино се наоѓа во западното подножје на планината Плачковица.

До селото води асфалтен пат, кој се двои од регионалниот пат 1204 кај клучката со експресниот пат на А4.

Историја

[уреди | уреди извор]

Подрачјето на Горачино било населено уште од доцноантичкото време, за што сведочат остатоците од населба во наоѓалиштето Ограѓе, сместено пред самиот влез на селото.[3]

Мештаните наведуваат дека последниот Турчин се иселил во 1912 година.

За време на српската окупација од 1912 до 1941 година селото силно настрадало.[4] Во ова населено место селаните и тоа: старците, жените и децата, меѓу април 1914 и октомври 1915 година, биле тепани во три или четири наврати. Во пролетта 1915 година, бил одвлечен од српските четници и војници Данаил Стојанов, кој исчезнал. Постои сведоштво дека жив бил закопан (но овој податок не може да се смета за веродостоен и потврден).[4]

Стопанство

[уреди | уреди извор]

Атарот на селото е мал и зафаќа простор од 5 километри квадратни. На него преовладуваат пасиштата на површина од 269,3 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 126 хектари и на шумите 97,1 хектар.[2]

Селото, во основа, има полјоделска функција.[2]

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
194870—    
195382+17.1%
196177−6.1%
197168−11.7%
198152−23.5%
ГодинаНас.±%
199129−44.2%
199427−6.9%
200216−40.7%
20218−50.0%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 25 до 50 Македонци.[5]

Горачино е мало село, во фаза на наполно раселување. Во 1961 година селото броело 77 жители, а во 1994 година само 27 жители, македонско население.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото живееле 16 жители, сите Македонци.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 8 жители, од кои 7 Македонци и 1 лице без податоци.[7]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 70 82 77 68 52 29 27 16 8
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Иселеништво

[уреди | уреди извор]

Најголем дел од населението има мигрирано во Штип, а помалку во Радовиш и Неготино.

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

На крајот од XIX век, Горачино било село во Штипската Каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Штип, една од ретките општини која не била променета при новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Штип.

Во периодот 1957-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Штип. Во периодот од 1955 до 1957 година, селото влегувало во рамките на тогашната општина Лакавица.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната општина Лакавица, во која покрај селото Горачино се наоѓале селата Балталија, Брест, Гарван, Загорци, Лакавица, Лесковица, Липов Дол, Љуботен, Ново Село, Пиперово, Пухче, Скоруша, Степанци, Суво Грло, Танатарци, Чифлик и Шопур. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Лакавица, во која влегувале селата Балталија, Горачино, Лакавица, Пухче, Степанци, Танатарци и Шопур.

Избирачко место

[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 2310 според Државната изборна комисија, сместено во простории на приватен објект. Во ова избирачко место е опфатено и селото Танатарци.[12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 14 гласачи.[13] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 14 гласачи.[14]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Поглед на главната селска црква „Св. Архангел Михаил“
Археолошки наоѓалишта[3]
  • Горачино — депо на монети од римското време; и
  • Ограѓе — населба од доцноантичкото време и средновековна црква со некропола.
Цркви

Галерија

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 72. Посетено на 22 февруари 2025.
  3. 3,0 3,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 429. ISBN 9989-649-28-6.
  4. 4,0 4,1 Галев, М-р Димитар (1991). Белиот терор во Југоисточна Македонија 1912–1941 година; Книга прва. Штип: Друштво на наука и уметност. стр. 677.
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 22 февруари 2025.
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  14. „Резултати“. Државна изборна комисија. Посетено на 22 февруари 2025.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]