Прејди на содржината

Пухче

Координати: 41°37′41″N 22°11′52″E / 41.62806°N 22.19778°E / 41.62806; 22.19778
Од Википедија — слободната енциклопедија
Пухче

Воздушен поглед на Пухче

Пухче во рамките на Македонија
Пухче
Местоположба на Пухче во Македонија
Пухче на карта

Карта

Координати 41°37′41″N 22°11′52″E / 41.62806°N 22.19778°E / 41.62806; 22.19778
Регион  Источен
Општина  Штип
Население 25 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2000
Повик. бр. 032
Шифра на КО 30047
Надм. вис. 480 м
Пухче на општинската карта

Атарот на Пухче во рамките на општината
Пухче на Ризницата

Пухче — село во Општина Штип, во околината на градот Штип.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]
Поглед на селото

Селото се наоѓа во јужниот дел на Општина Штип, во долината на реката Крива Лакавица, чиј атар се издига до сртот на планината Серта.[2] Селото е ридско, сместено на надморска височина од 480 метри. Од градот Штип, селото е оддалечено 23 километри.[2]

Низ селото поминува регионалниот пат 2433, кој не е асфалтиран, а селото е поврзано со асфалтен пат од регионалниот пат 1204 кај селото Лакавица.

Историја

[уреди | уреди извор]

Подрачјето на Пухче е населено барем од доцноантичкото време, за што сведочат остатоци од населби и утврдувања на повеќе наоѓалишта во близина на селото.[3]

Стопанство

[уреди | уреди извор]

Атарот на селото зафаќа простор од 7,5 километри квадратни. На него преовладуваат обработливите површини на површина од 282 хектари, на шумите отпаѓаат 219 хектари, а на пасиштата 196 хектари.[2]

Селото, во основа, има полјоделска функција.[2]

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948385—    
1953411+6.8%
1961272−33.8%
1971186−31.6%
198193−50.0%
ГодинаНас.±%
199164−31.2%
199467+4.7%
200234−49.3%
202125−26.5%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Пухче живееле 190 жители, сите Турци.[4]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Турци.[5]

Селото е мало, коешто во 1961 година броело 272 жители, од кои 94 биле Турци, 78 Македонци и 100 жители се изјасниле како други. Во 1994 година, бројот се намалил на 67 жители, од кои 38 биле Македонци, 25 Турци и четворица жители Роми.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото живееле 34 жители, од кои 15 Македонци, 13 Турци, 1 Ром и 5 останати.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 25 жители, од кои 4 Македонци, 8 Турци, 2 останати и 11 лица без податоци.[7]

Низ годините ова било вкупното население и етничка припадност на населението во Пухче:

Година Македонци Турци Роми Срби Ост. б.п. Вкупно
1948 385
1953 0 410 0 0 1 411
1961 78 94 0 100 272
1971 94 27 0 0 65 186
1981 54 21 0 11 7 93
1991 34 21 0 0 9 64
1994 38 25 4 0 0 67
2002 15 13 1 0 5 34
2021 4 8 0 0 2 11 25

* Извор: Државен завод за статистика на Република Македонија (1948-2021), според податоци од официјалните пописи во соодветните години

Општествени установи

[уреди | уреди извор]
  • Месна заедница

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

На крајот од XIX век, Пухче било село во Штипската Каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Штип, една од ретките општини која не била променета при новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Штип.

Во периодот 1957-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Штип. Во периодот од 1955 до 1957 година, селото влегувало во рамките на тогашната општина Лакавица.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната општина Лакавица, во која покрај селото Пухче се наоѓале селата Балталија, Брест, Гарван, Горачино, Загорци, Лакавица, Лесковица, Липов Дол, Љуботен, Ново Село, Пиперово, Скоруша, Степанци, Суво Грло, Танатарци, Чифлик и Шопур. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Лакавица, во која влегувале селата Балталија, Горачино, Лакавица, Пухче, Степанци, Танатарци и Шопур.

Избирачко место

[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 2305 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на месната заедница.[8]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 28 гласачи.[9] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 28 гласачи.[10]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Археолошки наоѓалишта[3]
  • Бавчи — населба од доцноантичко време;
  • Градиште — населба од доцноантичко време;
  • Кала — утврдување од доцноантичко време;
  • Пухче — некропола од доцноантичко време; и
  • Рамниште — населба од доцноантичко време.
Цркви[11]
Манастири

Галерија

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 248. Посетено на 2 март 2025.
  3. 3,0 3,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 438. ISBN 9989-649-28-6.
  4. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 231.
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 2 март 2025.
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  9. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  10. „Резултати“. Државна изборна комисија. Посетено на 2 март 2025.
  11. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 27. ISBN 978-608-65143-2-7.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]