Почивало
| Почивало | |
Воздушен поглед на Почивало | |
  Почивало Местоположба на Почивало во Македонија
Почивало на карта
| |
| Координати 41°42′18″N 22°23′01″E / 41.70500°N 22.38361°E | |
| Регион |  Источен
|
| Општина |  Штип
|
| Население | 63 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 2207 |
| Повик. бр. | 032 |
| Шифра на КО | 30044 |
| Надм. вис. | 930 м |
|
Почивало на општинската карта  Атарот на Почивало во рамките на општината | |
 Почивало на Ризницата
| |
Почивало — село во Општина Штип, во околината на градот Штип.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]
Почивало се наоѓа во крајниот источен дел на Општина Штип и југозападната падина на планината Плачковица, чиј атар се граничи со подрачјето на општините Карбинци и Радовиш.[2] Селото е планинско, сместено на надморска височина од 930 метри. Од градот Штип, селото е оддалечено 22 километри.[2]
До селото води делумно асфалтиран пат, кој на делницата помеѓу Никоман и вртењето за Калапетровци е земјен.
Историја
[уреди | уреди извор]Подрачјето на Почивало е населено барем од доцноантичко време, за што сведочат остатоци на населба и градишта на наоѓалиштата Ексибал и Исарл’к.[3]
Во Првата балканска војна, 3 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.[4]
За време на српската окупација од 1912 до 1941 година, селото силно настрадало.[5] На свиреп начин во месноста „Дабје” на Плачковица, српските четници на Јован Бабунски и жандармите од станицата во селото погубиле, односно живи ги закопале вкупно 20 невини селани.[5]
Стопанство
[уреди | уреди извор]Атарот на селото зафаќа простор од 15,6 километри квадратни. На него преовладуваат пасиштата на површина од 724 хектари, на шумите отпаѓаат 393 хектари, а на обработливото земјиште 376 хектари.[2]
Селото, во основа, има полјоделско-сточарска функција.[2]
Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Почивало живееле 365 жители, од кои 265 Турци и 100 Македонци.[6]
Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Почивало имало 96 жители, сите Македонци под врховенството на Бугарската егзархија.[7]
Според Димитар Гаџанов, во 1916 година во селото живееле 524 жители, од кои 396 Турци и 128 Македонци.[8]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Турци.[9]
Селото е мало и исклучиво населено со турско население. Тоа, во 1961 година имало 65, а во 1994 година 85 жители.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото живееле 79 жители, од кои 74 Турци и 5 останати.[10]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 63 жители, од кои 60 Турци и 3 лица без податоци.[11]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 365 | 96 | 362 | 421 | 65 | 42 | 56 | 74 | 85 | 79 | 63 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[12]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[13]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[15]
Општествени установи
[уреди | уреди извор]- Подрачно основно училиште „Тошо Арсов“, петгодишно основно училиште во состав на ОУ „Тошо Арсов“ - Штип
- Шумска куќа
Галерија
[уреди | уреди извор]-
Основното училиште -
Шумска куќа во селото
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]
На крајот од XIX век, Почивало било село во Штипската Каза на Отоманското Царство.
Селото влегува во рамките на Општина Штип, една од ретките општини која не била променета при новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Штип.
Во периодот 1957-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Штип. Во периодот од 1955 до 1957 година, селото влегувало во рамките на тогашната општина Радање.
Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Радање, во која покрај селото Почивало, се наоѓале и селата Вртешка, Голем Габер, Ебеплија, Јунузлија, Калапетровци, Калаузлија, Кепекчелија, Кошево, Курфалија, Кучилат, Кучица, Мал Габер, Мичак, Муратлија, Никоман, Оџалија, Прналија, Радање и Шашаварлија. Селото припаѓало на Општина Шашаварлија во периодот 1950-1952, во која влегувале селата Калапетровци, Кошево, Никоман, Почивало и Шашаварлија.
Избирачко место
[уреди | уреди извор]Во селото постои избирачкото место бр. 2314 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на шумската куќа.[16]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 67 гласачи.[17] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 69 гласачи.[18]
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Археолошки наоѓалишта[3]
- Ексибал — населба од доцноантичко време;
- Исарл’к — градиште од доцноантичко време;
- Кисетарла — средновековна црква со некропола;
- Стаиќувез — средновековна некропола; и
- Фрн — доцносредновековна населба.
- Џамии
- Џамија — главна селска џамија
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 242. Посетено на 1 март 2025.
- ↑ 3,0 3,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 438. ISBN 9989-649-28-6.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF). София: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. стр. 872. ISBN 954-9800-52-0.
- ↑ 5,0 5,1 Галев, М-р Димитар (1991). Белиот терор во Југоисточна Македонија 1912–1941 година; Книга прва. Штип: Друштво на наука и уметност. стр. 636.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 230.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 134-135.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, в: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 240.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 1 март 2025.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Резултати“. Државна изборна комисија. Посетено на 23 февруари 2025.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||
_1941.jpg){kind=link}