Либаово
| Либаово Φιλυριά | |
|---|---|
 Поглед на селото | |
  Либаово | |
|
Местоположба во областа   Либаово | |
| Координати: 40°54′N 22°29′E / 40.900° СГШ; 22.483° ИГДКоординати: 40°54′N 22°29′E / 40.900° СГШ; 22.483° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Кукуш |
| Општина | Пајонија |
| Општ. единица | Гуменџе |
| Надм. вис. | 160 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 246 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 61300 |
| Рег. таб. | KI |
Либаово, Либахово или Либаво (грчки: Φιλυριά, до 1927 г. Λιμπάχοβον, Лимбавохон[2]) — село во Ениџевардарско, Егејска Македонија, денес во општината Пајонија на Кукушкиот округ во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 246 жители (2011). Сè до 1924 г. било населено исклучиво со Македонци.[3]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа 5 км јужно од Гуменџе, на надморска височина од 160 м.[3]
Историја[уреди | уреди извор]
Праисторија и антика[уреди | уреди извор]
На трапезоидна височина на 150 м југозапдано од селото е откриено древна населба со остатоци од праисториско, римско и хеленистичко време. Лево од патот Кушиново – Либаово, во месноста Извор на 1,1 км од Либаово е откриена римска градба со изобилство од керамички остатоци и архитектонски елементи.[4]
Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., населението на Либаово броело 145 жители, сите Македонци.[5] Според податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) од 1905 г., во селото живееле 176 жители, сите Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[6] Во овој период Боривое Милоевиќ во селото завел 40 куќи, сите македонски.[3]
Во Грција[уреди | уреди извор]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата 1913 г. селото броело 144 жители, а во 1920 г. 111 лица.[3] Во 1927 г. Либаово е преименувано во Филирија.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Населението на селото одгледува жито, тутун и памук. Сточарството е слабо развиено.[3]
Демографија[уреди | уреди извор]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 462 | 352 | 381 | 333 | 329 | 304 | 279 | 246 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Општествени установи[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Црква „Св. Недела“ од XIX век, прогласена за споменик на културата
- Античка населба од праисториско, древномакедонско и римско време, прогласена за споменик на културата
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Πανδέκτης: Limpachovon -- Fillyria“. pandektis.ekt.gr. Посетено на 2023-04-07.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. 1 дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 61.
- ↑ „ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/57683/3282 π.ε./17-4-1996 - ΦΕΚ 294/Β/3-5-1996“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2021-07-09. Посетено на 26 јуни 2018.
- ↑ „Makedonija. Etnografija i statistika - 2.03“. www.promacedonia.org. Посетено на 2023-04-07.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 102-103.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||||||||||||||