Злеово
| Злеово | |
.jpg)
Поглед кон селото | |
  Злеово | |
| Координати 41°33′21″N 22°35′58″E / 41.55583° СГШ; 22.59944° ИГДКоординати: 41°33′21″N 22°35′58″E / 41.55583° СГШ; 22.59944° ИГД | |
| Регион | Југоисточен |
| Општина | Општина Радовиш |
| Население | 960 жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2420 |
| Повик. бр. | 032 |
| Шифра на КО | 22017, 22517 |
| Надм. вис. | 310 м |
|
Злеово на општинската карта  | |
Злеово (познато и како Злево) е село во Општина Радовиш. Со површина од околу 18 квадратни километри, од кои 630 хектари обработливо земјиште и околу 1000 хектари под шуми, со околу 300 куќи и околу 1000 жители, Злеово е едно од поголемите села во Радовишко.[1]
.jpg)
.jpg)
_(2).jpg)
_(2).jpg)
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во Радовишко-Струмичката котлина, во јужното подножје на планината Плачковица, источно од општинскиот центар Радовиш. Злеово е оддалечено 19 км од центарот на Радовиш, 2,3 км од магистралниот пат М6 (Радовиш-Струмица), 140 км од Скопје.
Историја[уреди | уреди извор]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 960 жители и претставува голема населба.[2]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[3]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | 807 |
| 1953 | 5 | — | 931 | 2 | — | 2 | — | — | 940 |
| 1961 | 554 | — | 101 | — | — | 1 | — | — | 656 |
| 1971 | 826 | — | 1 | — | — | 1 | — | 3 | 831 |
| 1981 | 975 | — | — | — | — | 2 | — | 2 | 979 |
| 1991 | 909 | — | — | — | — | — | — | 2 | 911 |
| 1994 | 955 | — | — | — | — | 3 | — | 1 | 959 |
| 2002 | 924 | — | — | — | — | 3 | — | 1 | 928 |
Родови[уреди | уреди извор]
Според истражувањата од 1928 година, родови во селото.
Турски
- Староседелци: Османовци (8 к.) и Амедовци (3 к.) потурчени, мешајќи се со Турците.
- Доселеници: Салиевци (8 к.), Мустафовци и Корчовци (4 к.), Аметовци (5 к.), Дестановци (4 к.), Идрисовци (5 к.), Феизини (4 к.), Мамутовци (7 к.), Демировци (6 к.), Мемедовци (6 к.), Асановци (6 к.), Шерифовци (8 к.), Сулемановци (7 к.), Османовци (6 к.) и Алилевци (5 к.)
Колонисти православни
- Ражњатовиќи (2 к.) доселени се од Ријечка Нахија во Црна Гора; Мрвошевиќ (1 к.) доселени се од Пјештица во Црна Гора; Тодоровиќ (1 к.) Доселени се од Горно Поле во Црна Гора; Јовичиќ (1 к.) доселени се од Шумадија.[4]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
- ПОУ "Орце Николов" - Злеово (Подрачно училиште на основното училиште во с. Ињево)
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 1623 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[5]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 698 гласачи.[6]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки наоѓалишта[7]
- Желков Рид — средновековна населба;
- Кочишо — доцноантичка и средновековна населба;
- Сред Село — средновековен сакрален објект и некропола;
- Сушејски Порој — градиште од доцноантичкото време.
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ А1 ТВ: Репортажа од село Злеово
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Русиќ, Бранислав. Радовишка Област. Архивиски фонд на МАНУ к-9,AE 116/II I.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. стр. 327, Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||
