Супурге
| Супурге | |
Поглед на селото | |
  Супурге Местоположба на Супурге во Македонија
Супурге на интерактивна карта
| |
| Координати 41°40′45″N 22°24′08″E / 41.67917° СГШ; 22.40222° ИГДКоординати: 41°40′45″N 22°24′08″E / 41.67917° СГШ; 22.40222° ИГД | |
| Регион |  Југоисточен
|
| Општина |  Радовиш
|
| Област | Јуруклак |
| Население | 56[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2420 |
| Повик. бр. | 032 |
| Шифра на КО | 22043 |
| Надм. вис. | 665 м |
|
Супурге на општинската карта  Атарот на Супурге во рамките на општината | |
 Супурге на Ризницата
| |
Супурге (поретко: Супурѓе) — село во Општина Радовиш, во областа Јуруклак, во околината на градот Радовиш.
Според пописот од 2002 година, селото имало население од 56 жители,[1] со што селото се вбројува во мали села во областа на Конче и Радовиш.[2]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во западниот дел на територијата на Општина Радовиш, сместено во областа Јуруклак, чиј атар се допира со подрачјето на Општина Штип.[3] Селото е планинско, сместено на надморска височина од 665 метри. Од градот Радовиш е оддалечено 7 километри.[3]
Селото е сместено во областа Јуруклак, на јужните падини на планината Плачковица.
До селото води макадамски пат од селото Прналија, кој во 2021 година бил проектиран да биде асфалтиран.
Северозападниот дел на атарот излегува на вештачкото Тополничко Езеро. Се наоѓа во источниот дел на општината, 3 километри југозападно од селото Коџалија.
Историја[уреди | уреди извор]
Супурге традиционално е населено од групата Јуруци, кои се најстарите турски доселеници во Македонија, дојдени уште во XIV век.[3]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Атарот на селото зафаќа простор од 4,5 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 201 хектар, на обработливото земјиште отпаѓаат 119 хектари, а на пасиштата 118 хектари.[3]
Население[уреди | уреди извор]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г. Супурче имало 220 жители, сите Турци.[4]
Според османистот Димитар Гаџанов во 1916 г. во Сјупјурге живееле 105 Турци.[5]
Селото е мало, коешто во 1961 година броело 72, а во 1994 година 61 жител.[3]
Според последниот попис од 2002 година, во селото Супурге живееле 56 жители, сите Турци.[1]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900[6] | 1905[7] | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 220 | — | 117 | 132 | 72 | 46 | 82 | 66 | 61 | 56 |
- Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Во XIX век, Супурге било село во Радовишката каза на Отоманското Царство.
Селото влегува во рамките на Општина Радовиш, која била проширена по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година со Општина Подареш. Во периодот од 1996-2004 година, селото било исто така во рамките на Општина Радовиш.
Во периодот од 1955 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Радовиш.
Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Радовишка градска општина, во која покрај селото Супурге, се наоѓале градот Радовиш и селата Али Коч, Козбунар, Коџалија, Раклиш, Прналија и Шипковица. Во периодот 1950-1952, селото се наоѓало во некогашната Општина Тополница, во која влегувале селата Али Коч, Бучим, Коџалија, Прналија, Супурге и Тополница.
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 1601 според Државната изборна комисија, сместено во простории на приватен објект.[9]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 49 гласачи.[10] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 51 гласач.[11]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Џамии[12]
- Џамија — главна селска џамија.
Галерија[уреди | уреди извор]
Поглед на Тополничко Езеро од селото
Селската џамија со објектот за гласање
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 24 јануари 2022.
- ↑ Атанасов, Зоранчо (2011). Инфраструктурни одлики на населените места во општините Радовиш и Конче (PDF). стр. 65–77. Посетено на 16 јануари 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 291. Посетено на 24 јануари 2022.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 234. ISBN 954430424X.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, в: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 243.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ „Локални избори 2021“. Посетено на 24 јануари 2022.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||
