Калаузлија (Радовишко)
| Калаузлија | |
Поглед на селото | |
  Калаузлија Местоположба на Калаузлија во Македонија
Калаузлија на интерактивна карта
| |
| Координати 41°40′11″N 22°29′40″E / 41.66972° СГШ; 22.49444° ИГДКоординати: 41°40′11″N 22°29′40″E / 41.66972° СГШ; 22.49444° ИГД | |
| Регион |  Југоисточен
|
| Општина |  Радовиш
|
| Област | Јуруклак |
| Население | 351 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 2420 |
| Повик. бр. | 032 |
| Шифра на КО | 22021 |
| Надм. вис. | 610 м |
|
Калаузлија на општинската карта  Атарот на Калаузлија во рамките на општината | |
 Калаузлија на Ризницата
| |
Калаузлија — село во Општина Радовиш, во околината на градот Радовиш.
Според пописот од 2002 година, селото имало население од 279 жители,[2] со што селото се вбројува во мали села во областа на Конче и Радовиш.[3]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Калаузлија е мало село, сместено во средишниот дел на територијата на Општина Радовиш. Селото е сместено на падините на планината Плачковица, недалеку од градот Радовиш, во североисточна насока.[4] Селото е планинско, сместено на надморска височина од 610 метри.[4]
Селото се наоѓа во областа Јуруклак, на падините на планината Плачковица. Оддалечено е 6 километри североисточно од градот Радовиш.
До селото води асфалтен пат.
Историја[уреди | уреди извор]
Според бројните археолошки наоѓалишта во близина на селото, може да се потврди дека во атарот на селото постоел живот уште во дамнина.[5]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Атарот на селото зафаќа простор од 8,8 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 569 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 133 хектари, а на пасиштата 127 хектари.[4]
Во основа, селото има полјоделско-шумарска функција. Во селото работи продавница.[4]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Калаузлија живееле 1.065 жители, сите Турци.[6]
Според Димитар Гаџанов во 1916 година во Кулазлии живееле 570 Турци.[7]
Калаузлија е мало село по големина, но со пораст на населението. Така, во 1961 година броело 36 жители, додека во 1994 година бројот се зголемил на 235 жители, турско население.[4]
Според пописот од 2002 година, во селото Калаузлија живееле 279 жители, сите Турци (Јуруци).[2]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живеел 351 жител, од кои 341 Турчин и 10лица без податоци.[8]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1.065 | — | 408 | 436 | 36 | 64 | 128 | 219 | 235 | 279 | 351 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]
Родови[уреди | уреди извор]
Калаузлија е турско-јуручко село.
Според истражувањата на Бранислав Русиќ во 1928 година родови во селото:[13]
- Доселеници: Османовци и Демировци (7 к.), Усеиновци и Мешиновци (20 к.), Мустафовци и Османовци (14 к.), Алиловци и Реџеповци (8 к.), Ибраимовци и Аметовци (6 к.), Мамутовци и Дестановци (15 к.), Исмаиловци и Омеровци (6 к.), Шерифовци (5 к.), Адемови (4 к.), Абдуловци (4 к.), Еминовци (3 к.), Беќировци (3 к.) и Абдушовци (2 к.), сите се многу стари доселеници од Коња во Мала Азија.
Општествени установи[уреди | уреди извор]
- Основно училиште „Крсте Петков Мисирков“, подрачно петгодишно основно училиште во состав на ОУ „Крсте Петков Мисирков“ - Радовиш
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Во XIX век, Калаузлија било село во Радовишката каза на Отоманското Царство.
Селото влегува во рамките на Општина Радовиш, која била проширена по новата територијална поделба на Македонија во 2004 година со Општина Подареш. Во периодот од 1996-2004 година, селото било исто така во рамките на Општина Радовиш.
Во периодот од 1952 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Радовиш.
Во периодот 1950-1952, селото било седиште тогашната Општина Калаузлија, во која влегувале селата Али Лобаси, Држанци, Калаузлија, Каралобоси, Караџалар, Штурово и Чешме Маале.
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 1605 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[14]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 219 гласачи.[15] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 229 гласачи.[16]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Археолошки наоѓалишта[5]
- Џамии[17]
- Џамија — главна селска џамија.
Галерија[уреди | уреди извор]
Главната селска џамија
Поглед на Јаргулица
Влезот на селото
Панорамски поглед
Селска чешма
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 16 јануари 2022.
- ↑ Атанасов, Зоранчо (2011). Инфраструктурни одлики на населените места во општините Радовиш и Конче (PDF). стр. 65–77. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-04-19. Посетено на 16 јануари 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 143. Посетено на 16 јануари 2022.
- ↑ 5,0 5,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 327. ISBN 9989-649-28-6.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 234.
- ↑ Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, в: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 243.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Русиќ, Бранислав. Радовишка Област. Архивиски фонд на МАНУ к-9,AE 116/II I.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 29 декември 2019.
- ↑ „Локални избори 2021“. Посетено на 16 јануари 2022.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Калаузлија на Ризницата ?
| ||||||||||||
