Даутбал (општина)
Општина Даутбал Δήμος Ωραιοκάστρου | |
---|---|
Податоци | |
Област: | Централна Македонија |
Округ: | Солун |
Гео. област: | |
Население: | 35.084 (2021) |
Седиште: | Даутбал |
Нас. места: | 11 |
Пошт. бр.: | 570 10 |
Пов. бр.: | 23970-6 |
Портал: | oraiokastro.gr/ |
Даутбал (грчки: Δήμος Ωραιοκάστρου, Димос Ореокастру) — општина во Солунскиот округ на Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција. Административен центар е истоимениот град Даутбал.
Населени места
[уреди | уреди извор]Општината Даутбал е создадена на 1 јануари 2011 г. по законот „Каликратис“[1] со спојување на три стари општини: Даутбал, Мигдонија, Калитеја.
Напомена: Називите на општинските единици „Мигдонија“ и „Калитеја“ не се однесуваат на ниедно постоечко место. Првата е наречена според горномакедонската област Мигдонија, согласно грчката политика на присвојување на древната историја на Македонија. Втората има произволен грчки назив.
Општинска единица Даутбал
[уреди | уреди извор]Општинската единица Даутбал го опфаќа само градот Даутбал (Ωραιόκαστρο, Ореокастро) во областа Вардарија.
Општинска единица Калитеја
[уреди | уреди извор]Општинската единица Калитеја со седиште во Градобор (Пендалофос) ги опфаќа следниве општински оддели и населени места во областа Вардарија:
- Општински оддел Градобор
- село Градобор (Πεντάλοφος, Пендалофос)
- Општински оддел Џумаја
- Општински оддел Нареш
- село Нареш (Νέα Φιλαδέλφεια, Неја Филаделфија)
- Општински оддел Ново Село
- село Ново Село (Νεοχωρούδα, Неохоруда)
Општинска единица Мигдонија
[уреди | уреди извор]Општинската единица Мигдонија со седиште во Ајватово (Лити) ги опфаќа следниве општински оддели и населени места:
- Општински оддел Ајватово
- Општински оддел Балџа
- село Балџа (Μελισσοχώρι, Мелисохори)
- Општински оддел Дремиглава
- село Дремиглава (или Дремиглав; Δρυμός, Дримос)
Поранешни села
[уреди | уреди извор]На територијата на општината се наоѓаат и четири поранешни села: Камара, Карипци, Прнар и Трите Ана.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Ν. 3852/10“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 5 јули 2010. Посетено на 5 јули 2010.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
|
|